- Konu Sahibi cennetimbenim
- #1
Merhaba kk...
Cevap yazmasanızda içimi dökmek beni rahatlatacak sanırım...
Evliyim ve bir çocuğum var..başlarda görümcelerimi seviyordum ama zamanla gördüklerim beni onlardan soğuttu..sessiz sakin biri olmadığım için onlarda benden soğumuş olabilir... Eşime kızsam da kardeşlerinin yanı demiyorum bağırıveriyorum sinirime hakim olamıyorm...
büyük görümcemin bir oğlu var benim oğlumdan büyük...eşimin ilk yeğeni olduğu için olsa gerek hep onlardaydık doğum yaptığında..okadarda güler yüzlü ağırlamıyordu aslında ama yinede hergün giderdik...ben doğum yaptım toplasanız beş gün gelmediler görmeye..evlerimiz çok yakın halbuki...hatta haftanın üç dört günü çocuğunu gezdirmek için alışveriş merkezlerine giderler hani çocuk yüzünden çıkamıyorlardır desem öyle değil...
hatta çalışmaya başladı bir ara bakıcı olarak bizim komşumuza çocuğunu bıraktı iki ay boyunca hergün yine bile kapıdan uğramadı...
halam vefat etti 15 gün önce ..ilk gün çocukla ilgilenemeyeceğimden eşim evde kaldı o baktı oğluma ertesi gün ise görümceme götürdü o baktı.. Arayıp başsağlığı diledi aklın burda kalmasın oğlun çok mutlu şimdi uyuttum falan dedi güzel baktığını anladım yani... Velhasıl 7 gün okuduk evlerinde evimize geldik falan hala tık yok başsağlığına gelmediler... arkadaşlarım toplanıp geldiler ablamın elti ve görümcesi istanbuldan 4 saatlik yol yapıp geldiler bizimkiler gelmedi... Yine ağzımı açıp eşime hafif sitem bile etmedim...
İdün akşam aramışlar eşimi ortak arkadaşları var oraya oturmaya gideceklermiş bu akşam bizi de çağırdılar..bende içimi döktüm eşime.--ablanlara zaten kızgındım bu cenaze olayı son noktayı koymama sebep oldu dedim..gelmicem dedim --sonunda da .. Kızdı biraz ama olsun konuşmayalım kapatalım konuyu ben yalız giderim napayım dedi.. Ve kırgın yattık...
Haksızmıyım düşüncelerimde :2:
Cevap yazmasanızda içimi dökmek beni rahatlatacak sanırım...
Evliyim ve bir çocuğum var..başlarda görümcelerimi seviyordum ama zamanla gördüklerim beni onlardan soğuttu..sessiz sakin biri olmadığım için onlarda benden soğumuş olabilir... Eşime kızsam da kardeşlerinin yanı demiyorum bağırıveriyorum sinirime hakim olamıyorm...
büyük görümcemin bir oğlu var benim oğlumdan büyük...eşimin ilk yeğeni olduğu için olsa gerek hep onlardaydık doğum yaptığında..okadarda güler yüzlü ağırlamıyordu aslında ama yinede hergün giderdik...ben doğum yaptım toplasanız beş gün gelmediler görmeye..evlerimiz çok yakın halbuki...hatta haftanın üç dört günü çocuğunu gezdirmek için alışveriş merkezlerine giderler hani çocuk yüzünden çıkamıyorlardır desem öyle değil...
hatta çalışmaya başladı bir ara bakıcı olarak bizim komşumuza çocuğunu bıraktı iki ay boyunca hergün yine bile kapıdan uğramadı...
halam vefat etti 15 gün önce ..ilk gün çocukla ilgilenemeyeceğimden eşim evde kaldı o baktı oğluma ertesi gün ise görümceme götürdü o baktı.. Arayıp başsağlığı diledi aklın burda kalmasın oğlun çok mutlu şimdi uyuttum falan dedi güzel baktığını anladım yani... Velhasıl 7 gün okuduk evlerinde evimize geldik falan hala tık yok başsağlığına gelmediler... arkadaşlarım toplanıp geldiler ablamın elti ve görümcesi istanbuldan 4 saatlik yol yapıp geldiler bizimkiler gelmedi... Yine ağzımı açıp eşime hafif sitem bile etmedim...
İdün akşam aramışlar eşimi ortak arkadaşları var oraya oturmaya gideceklermiş bu akşam bizi de çağırdılar..bende içimi döktüm eşime.--ablanlara zaten kızgındım bu cenaze olayı son noktayı koymama sebep oldu dedim..gelmicem dedim --sonunda da .. Kızdı biraz ama olsun konuşmayalım kapatalım konuyu ben yalız giderim napayım dedi.. Ve kırgın yattık...
Haksızmıyım düşüncelerimde :2: