Kim olursa olsun,ailemden,dışarıdan,olay önemli önemsiz iki tarafı da dinlemeden fikrimi söylemem
Önceleri sevimsiz karşılandı sonraları haklılığım anlaşıldı
Henüz küçücüktüm ..Annemi,arada babamı çekiştirirken hatırlarım.Arkadaşları da ara bulacaklarına iyice doldururdu onu.(İyi arkadaş önemlidir,o arada onu da öğrenmiştim)
Sonu gelmez kinleşmeler başlardı aralarında..Öyle seviyesiz tartışmalar olmazdı ama birbirlerine kırgın,kızgın,küs gibi yaşarlardı çoğu kez.
Anne hep haklıdır ya... Çocuksunuz,anne ne derse doğrudur o yaşlarda..
Baba sabah işe gider,akşam eve bir karış suratla döner ya..Anne bütün gün söylenmiş,bir ümit kocasının güler yüz ile geleceğini ummuş(Sanki anne güler yüzle karşılamış gibi)...
Baba konuşmadığı,içini dökemediği,derdini anlatamadığı için hep onu suçlardık... İki kız kardeş.
Yıllar geçip babamın yaşanmışlıklarını öğrenince,onunda kendine göre ne kadar haklı olduğunu gördüm...
O gencecik yaşımda,zorda olsa kızsalar da,kırılsalar da...FİKRİMİ SORARLARSA...İki tarafı da dinler Haklıysa haklı,haksızsa haksızsın derim ....Haksız mıyım???
Milletime ne oldu... Ben,sen diye ikilem... Bencillik ön planda,yardım severlik yok oldu.
Yapılan güzellikler kıskanılır,Açık bulundu mu ukalaca atlanır oldu
Ata sözlerimiz unutuldu ..
Kutsal kitabımızdaki övgü dolu sözler okunmaz ,okunduysa anlaşılmaz mı oldu?
Kafa salla,herkes haklı,Arkadan konuşmak moda mı oldu?
Hırs,rekâbet,kıskançlık revaçta. Merhamet,duygusallık,özveriye ne oldu?
Güzel haftalar dileği ile Yeşilimin duyguları
a.s.