Merhaba, aslında bu biraz geç kalmış bir müjde oluyor. çünkü şu anda yaklaşık 10 haftalık hamileyim.
Bazı arkadaşlar beni pko ile ilgili sorduğum sorulardan ve kronik umutsuzluğumdan hatırlayacaktır. çünkü çocukluğumdan beri jinekologlara taşınıyordum. ve neredeyse bütün hayatım "acaba benim çocuğum olur mu?" sorusunu sorarak geçti. evlendikten sonra da aile büyüklerimin koro halinde "artık korunmayı bırak, bak sonra olmaz geç kalırsın tedavilerle yılların gider" ya da "üzülme be ceren paran var pulun var tüp bebek yaptırırsın" şeklinde sayıkladıkları saçmalıklarla bu psikolojim iki kat artıyordu. neyse bu sorularla eşimle korunmayı bıraktık. ( tebii eşimin aklına hiç böyle şeyler takılmıyor. bana da kızıyordu bir an bile aklına getirme diye ama ne yaparsın...) sonra da tatile çıktık. ben zaten düzensiz adet gördüğüm için günümün geçmesine çoook var. eşimle yolda yürürken eşime " aşkım ben çok halsizim böyle bir garibim adım atacak halim yok" dedim. eşim de " aşkım istersen bir test alalım" ben " yok be aşkım millet ne kadar uğraşıyor saçmalama", en nihayetinde dedim ki "tamam al ama sakın fazla pahalı olmasın " (tabii daha sonra sen benim çocuğumu 2 liralık teste mi layık gördün diye de gıcıklığımı yaptım kaydirigubbakcemile3 ) kayınvalidemin evine gittik. lavaboya gittim. ama testi açamıyorum dişlerimle yırtmaya çalışıyorum falan olmuyor neyse testi yaptım. bir baktım soluk olmakla beraber 2 çizgi delikafadulden elime pijamamı aldım koşarak odamıza gittim kapıyı kapattım. eşime dramatik gözlerle baktım "yok artık" dedi o da testi gördü sarıldık... sonra hemen anneme haber vermiş. ben daha habere alışamamışım bir utandım bir utandım... :kedi: 25 temmuz c.tesi oldu olay. pazartesi doktora gittik. doktor "evet kesesi görünüyor. normal rahim içi gebelik" diyor ben " yani şimdi gerçekten hamile miyim?" diye soruyorum. eşim karşıdan bana " var mı ?" diyor, "evet" diyorum. eşim "nerde?" diyor " nasıl yani?" dedim artık. yani ikimiz de salaklaştık. doktor bizi kovmadan kan testlerini yaptırmaya gittik. evet benim bu mercimek yüzünden marmariste 10 gün denize giremedim :CüvCüv
doktor gir dedi ama ne olur ne olmaz), sonra benim ufaklık pek bi yaramaz teyzeleri midemi bulandırıyor halsiz bırakıyor. ama olsun ömrüm boyunca hayal ettiğim şeydi bu , umarım rabbim sağlıkla tamamına erdirir. bebek bekleyen, isteyen, uğraşan herkes için rabbime her fırsatta dua ediyorum bunu unutmasınlar. ben bu psikoljiye o kadar erken girdim ki onları çok iyi anlıyorum. burada çok okudum çok ağladım onlar için. şimdi sizlerde bütün hamilelerden dualarınızı eksik etmeyen, sağlıkla kavuşalım mucizelerimize :Saruboceq:
Bazı arkadaşlar beni pko ile ilgili sorduğum sorulardan ve kronik umutsuzluğumdan hatırlayacaktır. çünkü çocukluğumdan beri jinekologlara taşınıyordum. ve neredeyse bütün hayatım "acaba benim çocuğum olur mu?" sorusunu sorarak geçti. evlendikten sonra da aile büyüklerimin koro halinde "artık korunmayı bırak, bak sonra olmaz geç kalırsın tedavilerle yılların gider" ya da "üzülme be ceren paran var pulun var tüp bebek yaptırırsın" şeklinde sayıkladıkları saçmalıklarla bu psikolojim iki kat artıyordu. neyse bu sorularla eşimle korunmayı bıraktık. ( tebii eşimin aklına hiç böyle şeyler takılmıyor. bana da kızıyordu bir an bile aklına getirme diye ama ne yaparsın...) sonra da tatile çıktık. ben zaten düzensiz adet gördüğüm için günümün geçmesine çoook var. eşimle yolda yürürken eşime " aşkım ben çok halsizim böyle bir garibim adım atacak halim yok" dedim. eşim de " aşkım istersen bir test alalım" ben " yok be aşkım millet ne kadar uğraşıyor saçmalama", en nihayetinde dedim ki "tamam al ama sakın fazla pahalı olmasın " (tabii daha sonra sen benim çocuğumu 2 liralık teste mi layık gördün diye de gıcıklığımı yaptım kaydirigubbakcemile3 ) kayınvalidemin evine gittik. lavaboya gittim. ama testi açamıyorum dişlerimle yırtmaya çalışıyorum falan olmuyor neyse testi yaptım. bir baktım soluk olmakla beraber 2 çizgi delikafadulden elime pijamamı aldım koşarak odamıza gittim kapıyı kapattım. eşime dramatik gözlerle baktım "yok artık" dedi o da testi gördü sarıldık... sonra hemen anneme haber vermiş. ben daha habere alışamamışım bir utandım bir utandım... :kedi: 25 temmuz c.tesi oldu olay. pazartesi doktora gittik. doktor "evet kesesi görünüyor. normal rahim içi gebelik" diyor ben " yani şimdi gerçekten hamile miyim?" diye soruyorum. eşim karşıdan bana " var mı ?" diyor, "evet" diyorum. eşim "nerde?" diyor " nasıl yani?" dedim artık. yani ikimiz de salaklaştık. doktor bizi kovmadan kan testlerini yaptırmaya gittik. evet benim bu mercimek yüzünden marmariste 10 gün denize giremedim :CüvCüv
doktor gir dedi ama ne olur ne olmaz), sonra benim ufaklık pek bi yaramaz teyzeleri midemi bulandırıyor halsiz bırakıyor. ama olsun ömrüm boyunca hayal ettiğim şeydi bu , umarım rabbim sağlıkla tamamına erdirir. bebek bekleyen, isteyen, uğraşan herkes için rabbime her fırsatta dua ediyorum bunu unutmasınlar. ben bu psikoljiye o kadar erken girdim ki onları çok iyi anlıyorum. burada çok okudum çok ağladım onlar için. şimdi sizlerde bütün hamilelerden dualarınızı eksik etmeyen, sağlıkla kavuşalım mucizelerimize :Saruboceq:
