hamileliğe daha alışamadım

oncelikle hayirli olsun cnm inanki suan boyle hissetmen cok normal hormonlarindan kaynaklaniyor bebegin karninin icinde bir hareket etmeye baslasin ozaman icindekinin ne kadar mucizevi bisey oldugunu anlayacaksin ve bebegine daha siki tutunacaksin inan.hele onu kollarina aldiginda neden daha once dogurmamisim diyeceksin oyle guzel bir seyki anne olmak allah her kadina nasip etsin isallah.her hamilelik farklidir canim farkli duygular yasatabilir insana mesela benim hamileligimin ilk zamanlarinda sebepsiz yere aglama krizlerine girer bagira bagira aglardim banada bu sekilde etki yapmisti hamilelik oyleki bu yuzden isi birakmistim esinde suan ilgisiz olabilir bu cok normal erkekler bizim gibi degiller malesef ne demisler annelik dogustan babalik sonradan olur diye.ama bebisin hayirlisiyla bir dogsun esin sana bile vermek istemeyecektir.hicbirsekilde kendini strese sokma hepsi normal ve gececek bebegini eline aldigin gunleri dusun cnm bence sen cok iyi bir anne olacaksin ben buna inaniyorum allah saglikla kucagina almyi nasip etsin isallah

ilk başlarda bende bişey hissetmiyordum hatta beklemediğim ve istemediğim bir zamanda hamile kalmıştım..ama gerçekten miniğim kıpırdamaya başlayınca bambaşka aleme geçtim diyebilirim..haklısın eşinin desteği ve ilgisi şart bu dönemde olmazsa olmaz..Rabbim herkesin yardımcısı olsun..

Bence de bu durum çok normal. Özellikle de ilk bebeğine hamile olan bayanlar in... Başına hamilelik boyunca neler geleceğini, ne yapman gerektiğini, hiçbir şeyi bilmiyorsun... Hiç bilmediğin bir yola çıkıyorsun.. O güne kadarki tüm alışkanlıklarını değiştirmek zorundasın, çünkü içinde bir canlı var ve ona zarar vermemelisin... Canlı var ama hissedemiyorsun.... Öyle garip bir şey ki hamileliğin başları....

Ben de bir şey hissedememiştim, hissedemedikçe üzülmüştüm acaba çocuğumu sevmeyecek miyim diye... Kendimi anne olarak hiç hayal edememiştim... Bebek için herkes bir şeyler alıyordu, ben ne almam gerektiğini, neyin lazım olacağını bile bilmiyordum... Eşim de benim kadar şaşkındı...
Heyecanlıydık ama ne yapacağımızı bilemiyorduk... Anne- baba olma fikri çok yabancı geliyordu....

Ama zaten allah zamanla her şeyi yavaş yavaş veriyormuş... Zamanla bebeğin hareketlerini hissettikçe ikimiz de anne-baba rollerini kendimize yakıştırmaya başladık... Değiştirmek zorunda kaldığımız alışkanlıklarımızın, ödün verdiğimiz şeylerin boşa gitmediğini "somut" bir biçimde gördük. İçimde var olduğu söylenen, ultrasondan ultrasona gördüğümüz ama hissedemediğimiz canlıyı gerçekten hissedebiliyorduk, gerçekten vardı... Elleri, kolları vardı, oynayıp duruyordu her şeyden habersiz....
İkimiz de motive olduk...
Hala bilmiyorduk alıverişe çıkıp ne almamız gerektiğini ama olsun... Çocuk aç-açık kalacak değildi ya, öğrenir hallederdik.... Bir süre bebek reyonlarına boş boş baktık...
Son haftalarda allah o içgüdüyü de verdi.. Nasıl olduysa, her haftasonu güle oynaya alışverişe çıkmaya başladık! Çıktığımızda da gayet bilinçli bir şekilde yavrumuzun tüm eksiklerini almaya başladık... Badiler, zıbınlar, karyola, yatak, çarşaf, yastık, sünger, küvet, yorgan, yorgan yastık kılıfları, gardrop, tırnak makası.........

Nasıl oldu hala bilmiyorum.... Ama oluyor. Her şeyin bir zamanı varmış bunu anladım....
Taa en başından bütün duyguları bir anda hissedebilmeyi beklemek yersizmiş.. Zaten zamanı geldiğinde allah hepsini yaşatıyormuş, hepsinin bilincini veriyormuş... O yüzden bir şeyleri hissedemiyorum diye üzülmek de çok yersizmiş... Hiç boşuna sıkmayın canınızı... Rahat olun, ne hissediyorsanız öyle yaşayın... Kendinizi yok yere üzüp sıkıntıya sokmayın.... Rahat olun...

Herkese mutlu hamilelikler :)))

Ben seni çok iyi anlıyorum.Bana da öyle oldu.Planlı bir bebek ama hamile olduktan sonra pişman oldum.Mide bulantılarım falan arttınca iyice soğudum.Zaten duygu yoğunluğu yaşadığımız için böyle sıkıntılar oluyor.Ben bebeğimi 15 haftalıkken ultrasonda görünce içime o annelik duygusu geldi.Her tekmesinde mutluluktan uçuyorum.Küçük bir bebek.İlk üç ayın bitince bu duygu yoğunluğun bitecek ozaman hamileliğinin tadını çıkarmaya başlayacaksın

bazen böyle tuhaf düşünüyor insan hormonlar ve psikoljik durum insanı kötü etkiliyor..bende şuan 2.ci hamilelğimi yaşıyorum ve ilk başlarda böyle düşündüm çünkü beklenmedik bir gebelikti ve çocugum lküçük sayılırdı..ama çocuk öyle bişeyki inan anlatılmaz yaşanır , kendi canından bile daha değerli oluyor daha çok seviyorsun.sen sevmek istemesen bile Allah öyle bir yüklüyorki onun sevgisini elinde olmadan kıyamıyorsun..içine koyasın geliyor sevginden..çok değişik ve çok muhteşem bir duygu..tabiki zorlukları var ama sen o zorlukları hiç öenmsemiyorsun bile yeterki bebeğim iyi olsun diyorsun..hiç üzülme bence sorun ne biliyormusun (siz karar vermişsiniz ama) sen kendini hazır hissetmiyorsun.benimde ilk bebğimde biz 1 yıl sonra yaparız diye planlamıştık ama 6 ay geçince eşim çok istedi ve ben hapı bırkaır bırakmaz ilk ay hamile kaldım..sevindim ama dediğn gibi çok duygu karmaşası yaşadım.çünkü biz şöyle düşünmüştük hani hapı bırakınca 2-3 ay olmaz sonra denerkende birkaç ay geçer nerdeyse 1 yıl olur ..ama öyle olmadı ve bende zorlandım ama hareket etmeye başlayınca motiv eoluyorsun sakın korkma..zemuszemus sevgiler..

ohcanimadeysin .!.:

böyle hissetmek başta normal olabilir çünkü hamileliği hissedecek bişey yok ama 4 aydan sonra kıpırdamaya başladıkça karnın çıktıkça çok daha sevecek benimseyeceksin emin ol..

Genişletmek için tıkla...

kaydirigubbakcemile5 aynen

arkadaşlar konuyu açan arkadaşın bebeği çoktan doğmuştur daaa konuşmaya bile başlamıştır..tarihe dikkat derim ben :)ama tabii o arkadaş gibi olanlar için devam ettirdiyseniz bişey diyemem..

oylum27 .!.:

arkadaşlar konuyu açan arkadaşın bebeği çoktan doğmuştur daaa konuşmaya bile başlamıştır..tarihe dikkat derim ben :)ama tabii o arkadaş gibi olanlar için devam ettirdiyseniz bişey diyemem..

Genişletmek için tıkla...

Yazı yazarken eski bir konu diye belirtmiştim,zaten açılmış bir konu yenisini açmak istemedim.

sivas .!.:

ben şu an 10 hafta 3 günlük hamileyim ama daha ne bebeğimi benimsedim nede hamileliğe alışabildim .
1 bucuk yıllık evliyim planlayarak yaptık biraz erken oldu sanki 3-5 ay kalmam diye hesaplıyordum 2 seferde kaldım.pskologdanda yardım alıyorum ama fayda etmedi onun tavsiyesiyle böyle bir siteye üye oldum . ama bakıyorum herkes çok mutlu hamilelik yaşıyor benim gibi acaba olmasamıydı diyen yok. galiba benim hamileliğim değişik bir tek.
2 hafta sonra 2 li test yapıcam yinede sağlıklı olmasın istiyorum ama bir tarafım halen şüphede.
Bu duygular beni üzüyor yetersiz bir anne olucam diye korkuyorum yada çocuğumu sevemicem diye.

Genişletmek için tıkla...

Sizinle aynı duyguları paylaşıyorum. Ben dd 5 haftalik hamileyim. Hala inanamıyorum öğrendiğim andan itibaren aklımı başka bir şeye veremiyorum. Ben 10 aylık evliyim. Eşim ile ikimizde çocuk istiyorduk ama aynı sizin dediğiniz gibi üç dört ay sonra düşünüyordum ben. Ama hep hayalim de bir çocuğum olduğunu düşünürdüm. Hep çocuğum olsun diye dua ederdim. Ben de bir deneme ile hamile kaldım. Resmen psikolojik buhran yaşıyorum devamli agliyorum. Şimdi olmasaydı diyorum.cocugumu sevememekten çok korkuyorum Bunu söylemekten çok utanıyorum. Siz şu anda Nasılsıniz sizin bu durum ne zaman sona erdi?

Unique8686 .!.:

Sizinle aynı duyguları paylaşıyorum. Ben dd 5 haftalik hamileyim. Hala inanamıyorum öğrendiğim andan itibaren aklımı başka bir şeye veremiyorum. Ben 10 aylık evliyim. Eşim ile ikimizde çocuk istiyorduk ama aynı sizin dediğiniz gibi üç dört ay sonra düşünüyordum ben. Ama hep hayalim de bir çocuğum olduğunu düşünürdüm. Hep çocuğum olsun diye dua ederdim. Ben de bir deneme ile hamile kaldım. Resmen psikolojik buhran yaşıyorum devamli agliyorum. Şimdi olmasaydı diyorum.cocugumu sevememekten çok korkuyorum Bunu söylemekten çok utanıyorum. Siz şu anda Nasılsıniz sizin bu durum ne zaman sona erdi?

Genişletmek için tıkla...

Sana yaşadığım 4 eveden bahsedeyim. Hamilelik gerçekten garipmiş
1. Bana surekli cocuk istiyorsan hemen başla, uzun sürüyor tutması, yaşın geçiyor diye baskı yapıldı. Bende eşime baskı yaptım diyebilirim. Ve sonuç suan 6+5 hamileyim. Ilk test yaptığımda inanamadım. Cunku bebek icin karar vereli daha 3 hafta olmuştu. Hiç bir belirti yoktu. Kusma, başdönmesi, akıntı vs. Eşim çok güzel karşıladı. Ama içinden erken oldu dediğinden eminim. Çünkü birgün sonra "gelecek yıl tatile gidemicez yani" dedi. (Gurbetçiyiz)

2. Çocukları pek sevmem, evladımı sever miyim acaba diye düşünce sardı beni. İşim ne olcak? Bakıcı kim olcak? Heryere benimle mi gelecek... Böyle karmaşık duygular içindeyim.

3. Herşeyi geçtim sonuçta erken veya geç oldu şükür, sevindik filan derken eşim OĞLUM diye karnımı sevmeye başladı. Tabi bu bende stres yaptı ya, bebek KIZsa? İnternetten olmadık uyduruk denemeler yaptım. Çoğunluk kız çıkıyor. Ya kız olursa sevinmezse, ya elalem? Çünkü duyan herkes oglun olacak diyor. Belirtileri söyleyince ooo ozaman kız diyorlar. Aslını sorarsan kimse bişey bilmiyor.

4. Zaman geçiyor ve hala kasık sancılarım dışında hiçbir belirti yok. Çok ilginç ama boş gebelik stresi yaşıyorum şuan.
Eko randevum çok geç ve beklemek zorundayım. İlk uc evre umurumda bile değil. Çünkü biran önce bebeğimin kalp atışlarını duymak istiyorum.

Ben bu sitede huzur buldum. Bazı bilgili insanlar güzel yazılar yazıyor. Hem moral oluyor hem de zaman eğlenceli geçiyor. Dileğimizi Allah hemen kabul etmiş ve bize hediyesini sunmuş. Bize de şükretmek düşüyor.

hiragul .!.:

Sana yaşadığım 4 eveden bahsedeyim. Hamilelik gerçekten garipmiş
1. Bana surekli cocuk istiyorsan hemen başla, uzun sürüyor tutması, yaşın geçiyor diye baskı yapıldı. Bende eşime baskı yaptım diyebilirim. Ve sonuç suan 6+5 hamileyim. Ilk test yaptığımda inanamadım. Cunku bebek icin karar vereli daha 3 hafta olmuştu. Hiç bir belirti yoktu. Kusma, başdönmesi, akıntı vs. Eşim çok güzel karşıladı. Ama içinden erken oldu dediğinden eminim. Çünkü birgün sonra "gelecek yıl tatile gidemicez yani" dedi. (Gurbetçiyiz)

2. Çocukları pek sevmem, evladımı sever miyim acaba diye düşünce sardı beni. İşim ne olcak? Bakıcı kim olcak? Heryere benimle mi gelecek... Böyle karmaşık duygular içindeyim.

3. Herşeyi geçtim sonuçta erken veya geç oldu şükür, sevindik filan derken eşim OĞLUM diye karnımı sevmeye başladı. Tabi bu bende stres yaptı ya, bebek KIZsa? İnternetten olmadık uyduruk denemeler yaptım. Çoğunluk kız çıkıyor. Ya kız olursa sevinmezse, ya elalem? Çünkü duyan herkes oglun olacak diyor. Belirtileri söyleyince ooo ozaman kız diyorlar. Aslını sorarsan kimse bişey bilmiyor.

4. Zaman geçiyor ve hala kasık sancılarım dışında hiçbir belirti yok. Çok ilginç ama boş gebelik stresi yaşıyorum şuan.
Eko randevum çok geç ve beklemek zorundayım. İlk uc evre umurumda bile değil. Çünkü biran önce bebeğimin kalp atışlarını duymak istiyorum.

Ben bu sitede huzur buldum. Bazı bilgili insanlar güzel yazılar yazıyor. Hem moral oluyor hem de zaman eğlenceli geçiyor. Dileğimizi Allah hemen kabul etmiş ve bize hediyesini sunmuş. Bize de şükretmek düşüyor.

Genişletmek için tıkla...

Çoğu aynı duyguları paylaşıyoruz. Ben de işten yeni ayrılmıştım çocuk için tam zamanı diyordu çevre ben de bunlardan etkilendim ve aynı şekilde benim yaşım ve eşimin yaşı geçmeden çocuk yapalım telaşına kapildim. Aynı karmaşık duygular bende de var. Bir daha calisamayacak mıyım? Kariyer hayatım bitecek mi? Artık eşimle hiç yalnız kalmicaz. Özel hayatımız asla eskisi gibi olmayacak. Ömrümün sonuna kadar herseyinden sorumlu olacağım bir birey olucak artık bu çok büyük bir sorumluluk değil mi ? Ben gerçekten buna kendimi hazır hissetmiyorum. Hamile oldugumu öğrenelim bugün 8 gün oldu, 8 gündür resmen bunalimdayim. Sen sanırım bu evreyi atlatmissin. Ne kadar güzel ben öyle olacak miyim ? Ya da olmak istiyor muyum onu da bilmiyorum. Sen ne kadar süredir evlisin ????

Unique8686 .!.:

Çoğu aynı duyguları paylaşıyoruz. Ben de işten yeni ayrılmıştım çocuk için tam zamanı diyordu çevre ben de bunlardan etkilendim ve aynı şekilde benim yaşım ve eşimin yaşı geçmeden çocuk yapalım telaşına kapildim. Aynı karmaşık duygular bende de var. Bir daha calisamayacak mıyım? Kariyer hayatım bitecek mi? Artık eşimle hiç yalnız kalmicaz. Özel hayatımız asla eskisi gibi olmayacak. Ömrümün sonuna kadar herseyinden sorumlu olacağım bir birey olucak artık bu çok büyük bir sorumluluk değil mi ? Ben gerçekten buna kendimi hazır hissetmiyorum. Hamile oldugumu öğrenelim bugün 8 gün oldu, 8 gündür resmen bunalimdayim. Sen sanırım bu evreyi atlatmissin. Ne kadar güzel ben öyle olacak miyim ? Ya da olmak istiyor muyum onu da bilmiyorum. Sen ne kadar süredir evlisin ????

Genişletmek için tıkla...

iki yildir evliyim. :) seni cok iyi anliyorum. esimle ev keyfimiz baskaydi. sessiz ve sakin bir hayati seviyorduk. gezmeyide severiz hatta motosiklete biner gezerdik. ama simdi hersey geride kalacak. uykusuz geceler varmis. sevinelim mi uzulelim mi garip bir duygu.

tabi geri cikmayacagima gore anne olma duygusuna da alismaya calisiyorum. bir yil sonra hamile olsam ne olcakti ki... Bu sureci yeni yasamaya basliyor olurdum. oysaki bir yil sonra bebegimiz 3 aylik olur. okulada bir yil erken baslar boyle rahat konusmamin arkasinda tabiki esim var. bana moral veriyor. sende bu konu hakkinda esinle konusm,ali ve onunda dusuncelerini ogrenmelisin. Boylece birinci evreyide atlatirsin insaallah

hiragul .!.:

iki yildir evliyim. :) seni cok iyi anliyorum. esimle ev keyfimiz baskaydi. sessiz ve sakin bir hayati seviyorduk. gezmeyide severiz hatta motosiklete biner gezerdik. ama simdi hersey geride kalacak. uykusuz geceler varmis. sevinelim mi uzulelim mi garip bir duygu.

tabi geri cikmayacagima gore anne olma duygusuna da alismaya calisiyorum. bir yil sonra hamile olsam ne olcakti ki... Bu sureci yeni yasamaya basliyor olurdum. oysaki bir yil sonra bebegimiz 3 aylik olur. okulada bir yil erken baslar boyle rahat konusmamin arkasinda tabiki esim var. bana moral veriyor. sende bu konu hakkinda esinle konusm,ali ve onunda dusuncelerini ogrenmelisin. Boylece birinci evreyide atlatirsin insaallah

Genişletmek için tıkla...

Evet haklisin ben de bu şekilde düşünmeye çalışıyorum ama ara ara çok karamsar düşüncelere kapiliyorum, o dönemlerde ağlama krizleri geliyor. Eşim normalde de çok sakin anlayışlı biridir. Ama ben aglayinca artık o da farklı şekilde tepki vermeye başladı. İnşallah ben de alisacagim. Sanırım hayatımın tamamen değişecek olmasi beni çok korkutuyor. Eşimle olan hayatım tamamen değişecek ve ayrıca bundan sonra çalışma hayatım nasıl sekillenecek? Düşündükçe düşünüyorum. Bir kadının başına gelecek en güzel şey bu olmalı ama ben sevincini yasiyamiyorum en çok bu uzuyor beni bu hafta perşembe doktor kontrolüm var, psikolojik durumundan bahsetmeyi düşünüyorum. Mesajın için çok teşekkürler, beni anlayan birilerinin olduğunu bilmek çok güzel.

Konunun üzerinden yıllar geçmiş ama bebeğime alışma evresindeyim ben de. Ve bir yöntemim var. Kendi annemi ne kadar sevdiğimi düşünüyorum. Onu hiç kimseyle değişmeyeceğimi dünyalarda kıymetli en yakınım olduğunu düşünüyorum ve kendimi bir anne olarak düşünüyorum. Bana o şekilde sevgi ile bağlı olacak ve beni herkesten iyi ve güzel görecek bir can/yaren olacağını düşünüyorum. Ayrıca saf ve tertemiz. Boş bir levha derler hani. Aynen öyle gelecek hayatıma. Bunları düşünmeye çalışıyorum