Merhaba, Mart ayında yaşadığım tedaviyle olan bebek kaybından sonra mucize ve ilaçsız ve geç döllenme ile kürtaj sonrası korunmadığım ilk ilişkide hamile kaldım. Hamileliğimi öğrendikten 3 gün sonra yani bugün evli olduğum kişi ayrılmak istediğini söyledi. Detaylarda boğulmak istemiyorum. Eğer bebek sağlıkla büyürse ailemle ama hayatım da yok olacaktır muhtemelen ona bakabilir miyim yoksa aldırmalı ve hayata sıfırdan mı başlamalıyım ? Karşı taraftan maddi manevi bir destek istemiyorum. Maddi durumumuz orta. Benim şuan hiç gelirim yok. Doğduktan sonra çalışabilirim, şuan 4 haftalık civarıdır. Ki bildiği halde bu konu yokmuş gibi ayrılık talebini iletti. Kendime ve doğacak bebeğe haksızlık mıdır doğurmak yoksa vicdansızlık mıdır hayata tutunacak cana kıymak ?
Merhaba öncelikle yaşadığınız zor dönemde içinize huzur ve rahatlık diliyorum
Bu yazacağım mesajı lütfen başka bir kullanıcı alıntılamasın direkt olarak konu sahibine söylemek istediklerimi söylemek istiyorum, başka kimseyle konuşmak istemiyorum
Ben evet ana rahmine düşen bir bebeğin hayatın türlü zorluklarına gebe de olsa o kadın, doğması taraftarıyım.
Maddi durumunuzun orta olduğunu söylemişsiniz siz ne yerseniz çocuğunuz da onu yer, bebeğiniz doğduktan sonra onu cami avlusuna bırakacak halinizin olmadığını düşünüyorum. O bebek sizin bir parçanız ve evet gebeliğe ve bebek dünyaya getirmeye mucize gözüyle bakanlardanım.
Başka bir senaryo çizelim. Bebeği aldırdınız, eşinizden boşandınız bambaşka bir hayatınız var. Kariyeriniz istediğiniz şekilde ilerliyor, maddi durumunuz çok iyi, hayatınızda sevdiğiniz biri var. O kaybettiğiniz bebeğin yasını tutmayacağınızın bir garantisi var mı? Onu özlemeyeceğinizin…
Babası kötü olan bir çocuğun yine de dünyaya gelmeye hakkı var, belki sonradan evladıyla o kadar da kötü olmayacak bunu da bilemiyoruz.
Bakın ben sizi tanımıyorum, başka konularınıza da hiç bakmadım ama kendi inanışımı, görüşümü paylaşmak istedim. Böyle de bir düşünce var diye..
Eşinizle mutlu değilseniz boşanın tabii o konuda bir soru işareti yok, ama çocuk tek ebeveynle büyüdü diye bu dünyanın sonu değil. Bir söz var bir çocuğu bir köy büyütür diye. Bir anne, bir dede, bir anneanne, siz kimlere sahipseniz bu insanlar da azımsanacak insanlar değiller.
Babasıyla görüşmemesi durumunda ya da sizin bunu istememeniz halinde bir psikolog, psikiyatr ile bunu çocukla nasıl konuşabileceğinizi tartışabilir, bir yol haritası çizebilirsiniz.
Bu çocuğu aldırdınız diyelim, yine istediğiniz anda istediğiniz şekilde hamile kalacağınızın bir garantisi yok. Sağlık sorunları anne adayı için veya bebek için olmadıkça bebek aldırılmaması tarafındayım. Tecavüz gibi şeyleri tartışmıyoruz burada o başka bir konu
Eşinizden ayrıldıktan sonra çocuğunuzu belki biraz da büyüttükten sonra yine evlenebilirsiniz. Bu da imkansız bir şeymiş gibi bakılıyor, inanmıyorum buna.
Kariyerinize dönmek için çocuğunuz kreşe gitmeye başladığında en geç dönebilirsiniz. Kariyer 20 30da yapılıp sonra unutulacak bir şey de değil.
O sizin bir parçanız ve bir mucize. Son olarak kürtajın günah olduğuna inananlardanım.
Bu süreçte kararınız ne olursa olsun duygusal olarak destek alın lütfen, sevdiğiniz size kıyamayacak kişilerden olur, psikologdan olur…
