Hamilelik psikolojisi Kızlar bakınn...

ben bir ara sabahtan akşama kadar ağlıyodum.bir insan bukadarmı sitreslenip sinirlenir.şuan hala var ama çok şükür önceki kadar yok.eşim eve gelince hazır ol vaziyette bekliyo çok üzüyorum eşimi ama elimde değil sonradanda pişman olup ben üzülüyorum insan hamilelik dönemimde çevresinden çok desteğe ihtiyaç duyuyormus onu anladım.

Bu dönemde destek gerçekten çok önemliymiş.
Ben de çok duygusal oldum. Her şeye ağlayabilecek kapasiteye geldim. Normalde kolay ağlayabilen biri değilim.
Kendimi çok yalnız hissediyorum mesela. Sürekli birileri gelsin gitsin ilgilensin istiyorum. Sanki milletin benden başka işi yokmuş gibi.
Sonra bir bakmışsınız karamsar ve kötü düşünceli oluyorum. Resmen felaket senaryoları yazıyorum beynimde.
Sonra da bir bakmışsınız bir neşe bir neşe sormayın gitsin.
Allak bullak oldum. Kendimden korkuyorum valla.

kızlar bu konuyu devam ettirsek diyorum benim de çok paylaşmaya ihtiyacım var...ben de kafamda olmayacak seneryolar kurup ikidebir canım eşimi üzüyorum sonra da ben sana neden bunlaru söyledim deyip oturup ağlıyorum...çıldırma noktasındayım sanki..

Sinirliyim agresifim asabiyim duygusalım. Bebeğimi düşünüyorum hissedecek diye korkuyorum ama nafile . Öyle içten gelen bişiyki engel olamıyosunuz. Bu sizi daha da yıpratıyo. Bende çok değişik şeylere de sebep oldu hamilelik, evimden tiksinir oldum, soğudum, evimde pişirdiğim hiç birşeyi yiyemiyorum. Gelip annem pişiriyor onları bile yiyemiyorum. Kokulara karşı öyle bir hassasiyet var ki anlatamam. Ki çok titiz bi insanımdır. Evimin her yerinde güzel kokular vardır.Ama nadıl bişiyse bu sanki her taraf leş gibi geliyor.Evimden taşınmayı bile düşünür oldum. Hiç böyle bişi yaşayanınız var mı bilemiyorum ama ben böyleyim işte. Birde eşimle sorunlarım var, kavga veya tartışma değil. Çok anlayışlı biridir eşim çok seviyorum onu ama ne hikmetse yanına yaklaşmak bile canım istemiyor. İlk üç aydan sonra tüm bunların düzeleceğine inanıyorum. İnşallah Rabbim yardımcımız olsun...

Hamileliğin ilk aylarında biraz duygusallık artti tabi. Ama sonraları bu geçti. Su an hamilelik oncesine gore daha sabirli ve ileriyi düşünebilen bir insan oldum. Ama başka bi sikintim doğum yaklastigindan sanirim stres endişe ve korku yasiyorum.

Asiri duygusal oluyor insan ben ilk 3 ay ve son 3 ayda cok duygusal idim herseye ağlıyorum kocamın dediği hersey beni ağlatıyor sanki 30. haftadayız Allah yardımcımız olsun sağ saglim hepimizi kurtarsın insallah bebeğimizi kucağımıza almayı nasip etsin...

Çok agliyordum genel yapımda öyledir ama bi artış olmustu aglamada. Sonra birisi yüksek sesle konussun bende sesimi yükseltip hemen ağlamaya basliyordum. Fena alınganlık vardı. Birisi yanımda başkasını uzecek davranış yaptığında resmen ben o kişiye karşı düşman kesiliyordum.

Ben baslarda biraz aglaktim ama simdi yerini huysuzluga biraktim, ben aglatiyorum