HAMİLELİK VE PSİKOLOJİ

gunesmk

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Eylül 2016
3.183
2.281
53
Hamile kalmak isteyen bu yüzden stres yapan stres yüzünden hormonları dengesizleşen veya stresle birlikte hamilelik belirtileri yaşatıp sonunda yine negatif gören geleceğin güzel anneleri
Bende sizden biriyim hepimiz farkındayız bu stresin bizi nasıl etkilediğini fakat engel olamıyoruz değil mi?
Ben psikoloğum fakat kendi söküğünü dikememe olayı vardır bilirsiniz insan kendisine objektif bakamaz fakat diğerlerine niye yardımcı olmayayım ki :)
Gelin birlikte strese neden olan sebepleri bulup hayatımızdan çıkaralım negatif düşünce kalıplarını atalım
Buyurun sanal ortamda grup terapisine ;)
 
İlk denemede olmayınca başlıyor genelde stres bundan sonra da olmayacak olmuyor gibi karamsarlık
Yada çevre baskısı kaç yıllık evlisin hala çocuk düşünmüyor musunuz gibi
Bazen de kötü giden evliliği kurtarmak adına çare görünce kesin olmalı diye takıntılı hali
Bu liste böyle uzar gider sizinki hangisi ?
 
Benimkisi 33 hafta sebepsiz bebeğimi kaybedip ölü doğum yapmayla başladı.
Sonra çevre sorgulamaları neden oldu neden olmadı.
Sonra pkos kabusu.
Sonra prolaktin yüksekliği, hormon tedavileri, kilo problemi...
Ve liste uzaaar gider....
 
Biz bu ay ilk defa denedik ama olmadı. Bundan sonrası için korkuyorum. Doktora gittim yaptığım evhamdan dolayı yumurta çatlamış mı diye, çatlamış olduğunu bu kadar stres yaparsam hamile kalamayacağımı söyledi nitekim de olmadı. Beklenen regl tarihinden 6 gün önce regl oldum :/ Çevrenin ne dediği umrumda değil de ya olmazsa korkusu başladı bende. Reglim yarın bitiyor, eşim pazartesi göreve gidiyor. Periyodumun 14. gününde dönecek muhtemelen. Ben şimdi de bunu kafama taktım. Geçen ay stresten erken yumurtladım ya yine öyle olursa kaçırırsak diye şimdiden kendimi yiyorum. Çok istiyorum olmasını.
 
Benimkisi 33 hafta sebepsiz bebeğimi kaybedip ölü doğum yapmayla başladı.
Sonra çevre sorgulamaları neden oldu neden olmadı.
Sonra pkos kabusu.
Sonra prolaktin yüksekliği, hormon tedavileri, kilo problemi...
Ve liste uzaaar gider....
Zaten dediğim gibi ilk başta olumsuz bi olayla başlıyor prolaktin hormon hepsinin temelinde stres var kaygılı olmayan birinin hormonu hiç yüksek çıktığını duymadım
Çevre olmasa belki vardır bunda da hayır tekrardan olur diye düşünmek daha kolay tam olumlu düşünürken biri gelip aaa hala hamile değil misin diyince olay kopuyor
 
Çok güzel topic olmuş :KK49: bnde geçen yıl antidepresan kullanıyodum özellikle düğün zamanı çok iyi gelmişti eşim bıraktrdı hem çocuk düşünüyorz dye bnde zorladım kndimi 7-8 aydr hiç bşy içmiyorum kızlar ama üzerimde özellikle regl zamanları acayip bi sinir oluyo snra spor yapmaya başladım sbh akşam yürüyüş kendime geldim sanki üstüne bide her ay tuttu mu pskolojisi çok ağır geliyo gerçekten Bu arada bitki çayları gebelikte yasak mı
 
Biz bu ay ilk defa denedik ama olmadı. Bundan sonrası için korkuyorum. Doktora gittim yaptığım evhamdan dolayı yumurta çatlamış mı diye, çatlamış olduğunu bu kadar stres yaparsam hamile kalamayacağımı söyledi nitekim de olmadı. Beklenen regl tarihinden 6 gün önce regl oldum :/ Çevrenin ne dediği umrumda değil de ya olmazsa korkusu başladı bende. Reglim yarın bitiyor, eşim pazartesi göreve gidiyor. Periyodumun 14. gününde dönecek muhtemelen. Ben şimdi de bunu kafama taktım. Geçen ay stresten erken yumurtladım ya yine öyle olursa kaçırırsak diye şimdiden kendimi yiyorum. Çok istiyorum olmasını.
Olayın daha ilk basındasın bence canım korku büyümeden neden olmasın ki diye düşünmek lazım
Biliyorsun doktorlar sağlıklı insanlarda 1 yıl çocuk olmamasını normal buluyor bu 1 yılda stres artınca sağlık sorunları başlıyor olmadı sorun var diye aklına gelmesi çok normal hemen o an daha yeni denedik sorun yokki niye olmasın elbette olacak diye kendini telkinde bulun
Ben periyod kontrolünün de stres yaptığını düşünüyorum her gün ovulasyon testi günüm geldi mi geçti mi değerlendi mi paniği oysa düşünsene eskiden tıp bu kadar ilerlememişken insanlar nasıl hamile kalıyordu ne ovulasyon takibi ne folik asit varmış
 
Tamamen çevresel faktörler bize bu stresi yaşatıyor. Bilmem kaç senelik evlisiniz hala bebek yok mu? Bu soru bile insanı strese sokmaya yetiyor bence. Malum birde etrafımızdaki yaşıtlarımız doğururken insan çok hevesleniyor istemez istemez benim neden yok diye üzülüyor. Bu ve bunun gibi birçok şeyde bize stres olarak dönüyor
 
Çok güzel topic olmuş :KK49: bnde geçen yıl antidepresan kullanıyodum özellikle düğün zamanı çok iyi gelmişti eşim bıraktrdı hem çocuk düşünüyorz dye bnde zorladım kndimi 7-8 aydr hiç bşy içmiyorum kızlar ama üzerimde özellikle regl zamanları acayip bi sinir oluyo snra spor yapmaya başladım sbh akşam yürüyüş kendime geldim sanki üstüne bide her ay tuttu mu pskolojisi çok ağır geliyo gerçekten Bu arada bitki çayları gebelikte yasak mı
Evet bitki çayları düşük sebebi olabiliyormuş yasak diye biliyorum
Antidepresan kullanımı bittikten sonra prolaktin hormonu testi yaptırdınız mı bazı ilaçlar yükselmesine sebep olabiliyor
Fakat yürüyüş süper çözüm olmuş o ilaçlarla aldığınız serotonin dopamin vs yürüyüş sağlıyor zaten doğal antidepresan
 
Olayın daha ilk basındasın bence canım korku büyümeden neden olmasın ki diye düşünmek lazım
Biliyorsun doktorlar sağlıklı insanlarda 1 yıl çocuk olmamasını normal buluyor bu 1 yılda stres artınca sağlık sorunları başlıyor olmadı sorun var diye aklına gelmesi çok normal hemen o an daha yeni denedik sorun yokki niye olmasın elbette olacak diye kendini telkinde bulun
Ben periyod kontrolünün de stres yaptığını düşünüyorum her gün ovulasyon testi günüm geldi mi geçti mi değerlendi mi paniği oysa düşünsene eskiden tıp bu kadar ilerlememişken insanlar nasıl hamile kalıyordu ne ovulasyon takibi ne folik asit varmış
Hormon tahlillerim normal, yumurtalıklarımın iyi çalıştığını söyledi doktor. Eşimde bir sıkıntı yoksa şayet olmaması için hiçbir neden yok. Önündeki tek engel stres olur dedi doktor. Bu ay ovulasyon testi yapmayacağım zaten. Gebelik testini de regl günüm gelene kadar yapmayacağım. Hayırlısı Allah'tan diyorum hep ama kendimi strese sokuyorum işte. Mükemmeliyetçi bir yapım var benim biraz da ondan oluyor. Sabırsızlık da perçinliyor :) Şunları yazarken kendimden sıkıldım.
 
Tamamen çevresel faktörler bize bu stresi yaşatıyor. Bilmem kaç senelik evlisiniz hala bebek yok mu? Bu soru bile insanı strese sokmaya yetiyor bence. Malum birde etrafımızdaki yaşıtlarımız doğururken insan çok hevesleniyor istemez istemez benim neden yok diye üzülüyor. Bu ve bunun gibi birçok şeyde bize stres olarak dönüyor
çevre en önemli sorun zaten okul biter ne zaman evleniyorsun evleniyorsun ne zaman çocuk elbette bizi mutlu görmek isteyenler iyi niyetle diyorlar ama sonucu kötü eminim çocuk olsa birkaç yıl sonra eee hadi kardeş zamanı yalnız büyümesin derler çevre hep hayatımızda ama biz bebeğimizi çevre için değil kendimiz için yapacağız ona sevgiyi bakımı güzel geleceği çevre değil biz sağlayacağız ben kendim çevreme henüz düşünmüyorum diyorum çünkü deniyorum dediğim zaman eee oldu mu günün geçti mi soruları daha çok stres yapıyor
 
Zaten dediğim gibi ilk başta olumsuz bi olayla başlıyor prolaktin hormon hepsinin temelinde stres var kaygılı olmayan birinin hormonu hiç yüksek çıktığını duymadım
Çevre olmasa belki vardır bunda da hayır tekrardan olur diye düşünmek daha kolay tam olumlu düşünürken biri gelip aaa hala hamile değil misin diyince olay kopuyor
Tam da olay bu... Hele ki ilk kaybettiğimiz zaman. Başta kv olmak üzere her şey kabus gibiydi. Normalde hep gülümseyen biriyimdir. Kendi üzüntüm ve sorunlarımla çevreme negatiflik vermeye hakkım olmadığını düşünürüm. Ama o dönem felaket. En son birilerine evet bebeğimi ben öldürdüm var mı bir itirazınız demek üzereydim...
Stres bitmiyor tabii ki. Bitmedikçe hormonlar tavan. Sonuç zaman öylece akıp geçiyor, elde var sıfır...
 
Hormon tahlillerim normal, yumurtalıklarımın iyi çalıştığını söyledi doktor. Eşimde bir sıkıntı yoksa şayet olmaması için hiçbir neden yok. Önündeki tek engel stres olur dedi doktor. Bu ay ovulasyon testi yapmayacağım zaten. Gebelik testini de regl günüm gelene kadar yapmayacağım. Hayırlısı Allah'tan diyorum hep ama kendimi strese sokuyorum işte. Mükemmeliyetçi bir yapım var benim biraz da ondan oluyor. Sabırsızlık da perçinliyor :) Şunları yazarken kendimden sıkıldım.
Yazarken soyut düşünceler somutlaşıp farkındalığı arttırıyor yazdıkça kendimizdeki hataları farkediyoruz konuyu açma sebebimin biri buydu ne kadar farkında olursak olumluya doğru değişim daha kolay :)
 
Tam da olay bu... Hele ki ilk kaybettiğimiz zaman. Başta kv olmak üzere her şey kabus gibiydi. Normalde hep gülümseyen biriyimdir. Kendi üzüntüm ve sorunlarımla çevreme negatiflik vermeye hakkım olmadığını düşünürüm. Ama o dönem felaket. En son birilerine evet bebeğimi ben öldürdüm var mı bir itirazınız demek üzereydim...
Stres bitmiyor tabii ki. Bitmedikçe hormonlar tavan. Sonuç zaman öylece akıp geçiyor, elde var sıfır...
Olup biteni değiştiremeyiz zamanı geri almak mümkün olsaydı bile yaşanacak süreç kaçınılmaz illa ki tekrar yaşanırdı kayıptan sonra çevrenin desteği moral vermesi çok önemli anladığım kadarıyla tam tersi bi durum olmuş zaten kayıp üzüntüsü yerine bi de cevreye hesap verme durumu. Buna mecbur değilsin o çocuğu annesi olarak doğurmayı en çok sen isterdin bu yüzden kendini hiç suçlama anı ve geleceği düşün
Hormonlar için hayıt tohumu tavsiye ederim üstelik sakinleştiriyor fakat deneme yapıyorsanız yumurtlamadan sonra içmeyin
 
Olup biteni değiştiremeyiz zamanı geri almak mümkün olsaydı bile yaşanacak süreç kaçınılmaz illa ki tekrar yaşanırdı kayıptan sonra çevrenin desteği moral vermesi çok önemli anladığım kadarıyla tam tersi bi durum olmuş zaten kayıp üzüntüsü yerine bi de cevreye hesap verme durumu. Buna mecbur değilsin o çocuğu annesi olarak doğurmayı en çok sen isterdin bu yüzden kendini hiç suçlama anı ve geleceği düşün
Hormonlar için hayıt tohumu tavsiye ederim üstelik sakinleştiriyor fakat deneme yapıyorsanız yumurtlamadan sonra içmeyin
Kaybımızın üzerinden 1 yıl geçti. Çok şükür yaralarımızı sardık. Sadece içimizde acısı ve özlemi kaldı doğal olarak. Tekrar yaşamayı Rabbim kimseye göstermesin.
Deneme yaptık ne yazık ki olmadı. Eşim denizci. 6 ay yanımda olmayacak. Bu sürede kullanabilirim. Çok teşekkür ederim.
Bu arada eminim faydalı bir topik olacak. Yüreğinize sağlık :KK66:
 
Ne kadar çok düşünürsek o kadar da stres oluyor ben bunun için farklı aktivite yönelme düşünüyorum iş harici zihni meşgul edecek bişeyler mesela spor, puzzle, örgü vb
Boş oturunca insan kuruyor kafada hep aynı senaryolar
 
Kaybımızın üzerinden 1 yıl geçti. Çok şükür yaralarımızı sardık. Sadece içimizde acısı ve özlemi kaldı doğal olarak. Tekrar yaşamayı Rabbim kimseye göstermesin.
Deneme yaptık ne yazık ki olmadı. Eşim denizci. 6 ay yanımda olmayacak. Bu sürede kullanabilirim. Çok teşekkür ederim.
Bu arada eminim faydalı bir topik olacak. Yüreğinize sağlık :KK66:
Rica ederim sebepleri farklı olsada sonuç olarak hepimiz aynı şeyi yasıyoruz burada yazdıkça okudukça yalnız değilim benim gibi bu sorunla uğraşan çok insan var düşüncesi ve sorunla bas etmeyi öğrenip hamile kalmış kişilerin hikayeleri bize iyi gelecektir
 
Rica ederim sebepleri farklı olsada sonuç olarak hepimiz aynı şeyi yasıyoruz burada yazdıkça okudukça yalnız değilim benim gibi bu sorunla uğraşan çok insan var düşüncesi ve sorunla bas etmeyi öğrenip hamile kalmış kişilerin hikayeleri bize iyi gelecektir
Beni o sürede gerçekten burası toparladı. Herkesin bir sorunu var elbet. Ama çözümü konuşarak, paylaşarak daha kolay bulabiliriz.
 
Back
X