- 21 Şubat 2010
- 49
- 7
Merhaba,
Bu konuyu internette çok araştırdım ve bir çok tecrübem oldu. Belki birine yardımı dokunur diye burayada yazıyorum. Olurda yaşayan olursa yalnız değilsiniz bilin. Süreçte kendimi çok yalnız hissettim bunu kimse yaşasın istemem.
Son adetimi muhtemelen 8 Ağustos da oldum. 31 Ağustosta kaza geçirdim gebelik beklemediğim adetimede vakit olduğu için hiç süphelenmeden boyun ile göğüs röntgen çekimi yaptık. Sonra doktor kazadan kaynaklanan omurga zedelenmesi dolayısıyla ağrı kesici verdi. 1 hafta hafif bir ağrı kesici kullandım. Ağrılarım ağırlaşınca doktor kontrolde daha güçlü iki ayrı ağrı kesici verdi bir hafta da bunları kullandım, bu esnada serumlar takıldı, mide ilaçları kullandım, ödem indirici kremler vb. birçok kremde kullandım. Hayatımda ilk defa bu kadar ilaç içtim diyebilirim. Kendi derdime düştüğümden fark etmemiştim ama adet gecikmemden şüphelendim.
Normalde 1 yıldır deniyorduk ve olmuyordu hatta doktora gidecektik hamile olmama hiç ihtimal vermedim bu sebeple. Test ardından silik pozitif ile hastaneye gidip kan testi yaptırdım ve pozitif çıktı, tahmini 4 haftalık hamileymişim. Bunun üzerine yaklaşık 4-5 doktor gezdik çoğunluk ya hep ya hiç kuralından bahsettiler bebek etkilendiyse düşer dendi. En son bir doktor Getam'a Cerrahpaşa'ya gidin dedi. Gittik ve kalp atışı duyulmadan yardımcı olamayacaklarını söylediler. Kalp atışı 7. haftada duyuldu ve Cerrahpaşa ya rapor için başvurduk. Sizden kullandığınız tüm ilaçları aile tarihçenizi, rahatsızlıklarınızın listesini alıyorlar. Bir hafta sonraya randevu verdiler. Herkese aynı saatte gelin demişler giderseniz önce giden ilk giriyor bilginiz olsun. Sonra size bu ilaçların etkenlerini ve bu etkenlerin bugüne kadar hayvan testlerinde ya da hamilelerde ne sonuçlara yol açtığını anlatan bir rapor veriyorlar. Bu rapora bakan bir doktor var eğitim hastanesi olduğu içinde 10 kişilik bir öğrenci grubuda var. Sizin hayatınız en berbat anına bunca kişi dahil oluyor. Doktor bizden önce 2 aileye de bize debirşey olmaz dedi. Sonra rapora bir bakıyorsunuz aslında herşey olabilir.
Hayat onların hayatı olmadığı için birşey olmaz demeleri çok kolay. Hiçbir doktor size destek olmuyor ve anlayışla yaklaşmıyor. Birşey diyemeyiz diyorlar. Sonra bu raporla bir çok doktor gezdik. İçtiğim ilaç narkotik etken olduğu için çoğu doktor direkt sonlandırın dedi. Bir doktor tüm testleri yaparsak bir sorun varsa bilme olasılığımız %85 miş onu söyledi. Ama bunları bir hesap yaparak söylemiyorlar. Kafalarından tahmini söylüyorlar. Ancak bu tespit edilebilecek sorunlar biyolojik, zeka geriliği, öğrenme zorluğu, otizm, depresyon, bipolar vb. bunların hiçbiri bilinmiyor. Bu ilaçlar bunları yapıyor mu onuda bilmiyorlar. Çünkü sadece biyolojiyi takip ediyorlar. Getam size doğurunca 1 ay sonra getirin diyor yeni doğan testleri yapıyor ve bir daha ne oldu diye sormuyor. Bu çocuğun yaşayacağı psikolijik etkenleri zorlukları kimse takip etmiyor.
Bu esnada herkes Allah en doğrusunu bilir bekleyin filan diye yorum yapıyor tabi. Bilimde bir yere kadar bu süreçte bunu anladım. Doktor doktor gezerken ağrılarım olmaya başladı yavaş yavaş. Sonra kalp atışlarında sorun çıktı bebeğin. Artık doktorlarda düşük bekleme noktasına geldiler. Psikolojimde bozuldu 1 ayda 10 yıl yaşlandım, kronik depresyon hastayım uzun yıllardır zaten, sıfır uyku, ne yesem çıkarıyorum ve sürekli ağlama, gecelerce Allah'a yalvardım canımı alsın diye. Doktor doktor gezmeye devam ettik bu süreçte, eşim hergün yeni bir uzman buldu. Daha mantıklı yaklaştığını düşündüğüm bir doktor en son sonlandıralım dedi. Psikolojim, içilen ilaçlar ve ihtimalleri göz önünde bulundurunca hamilelik devam etsede anne içinde doğru olmayacak sağlıklı değil şeklinde konuştu. Ama karar sizin diyorlar tabiki. Böcek incitemeyen insanım bir canlının hayatına kıymak en büyük korkum. Gelde bu kararı ver şimdi. Hayır karar versemde son anda cayarım eminim. Eşimde bir sonlandıralım diyo bir vazgeçiyor. O kadar kararsız kaldıkki. İlaç kullanıp hiç birşey olmayan insanlarda var onlarıda okudum bu esnada. Sonra aşırı kanama sonucu acile gittik ve kaybettik bebeği. Hastanede hemşireler elimi tuttu avutmaya çalıştı. Şoktan ağlayamadım bile öyle duvarlara baktım boş boş. Ağlarım yıkılırım sandım ama ne olduğunu anlayamadım bir türlü. Şimdi ise herşey normal gibi davranmaya çalışıyorum.
Yaşadığım en zor süreçti umarım en zoru bu olur ve bir daha yaşamam.
Başınıza gelirse diye (umarım asla gelmez) elimden geldiğince anlattım, çok yalnız hissediyor insan ama değilsiniz sadece bu konuda konuşulmuyor çok. Hamilelerin %90 ı bilmeden 1 ilaç kullanırmış mesela ama kimse bahsetmez. Sizede olunca araştırıp öğreniyorsunuz.
Herkesin sağlıklı sorunsuz gebelikleri ve çocukları olması dileğiyle.
Bu konuyu internette çok araştırdım ve bir çok tecrübem oldu. Belki birine yardımı dokunur diye burayada yazıyorum. Olurda yaşayan olursa yalnız değilsiniz bilin. Süreçte kendimi çok yalnız hissettim bunu kimse yaşasın istemem.
Son adetimi muhtemelen 8 Ağustos da oldum. 31 Ağustosta kaza geçirdim gebelik beklemediğim adetimede vakit olduğu için hiç süphelenmeden boyun ile göğüs röntgen çekimi yaptık. Sonra doktor kazadan kaynaklanan omurga zedelenmesi dolayısıyla ağrı kesici verdi. 1 hafta hafif bir ağrı kesici kullandım. Ağrılarım ağırlaşınca doktor kontrolde daha güçlü iki ayrı ağrı kesici verdi bir hafta da bunları kullandım, bu esnada serumlar takıldı, mide ilaçları kullandım, ödem indirici kremler vb. birçok kremde kullandım. Hayatımda ilk defa bu kadar ilaç içtim diyebilirim. Kendi derdime düştüğümden fark etmemiştim ama adet gecikmemden şüphelendim.
Normalde 1 yıldır deniyorduk ve olmuyordu hatta doktora gidecektik hamile olmama hiç ihtimal vermedim bu sebeple. Test ardından silik pozitif ile hastaneye gidip kan testi yaptırdım ve pozitif çıktı, tahmini 4 haftalık hamileymişim. Bunun üzerine yaklaşık 4-5 doktor gezdik çoğunluk ya hep ya hiç kuralından bahsettiler bebek etkilendiyse düşer dendi. En son bir doktor Getam'a Cerrahpaşa'ya gidin dedi. Gittik ve kalp atışı duyulmadan yardımcı olamayacaklarını söylediler. Kalp atışı 7. haftada duyuldu ve Cerrahpaşa ya rapor için başvurduk. Sizden kullandığınız tüm ilaçları aile tarihçenizi, rahatsızlıklarınızın listesini alıyorlar. Bir hafta sonraya randevu verdiler. Herkese aynı saatte gelin demişler giderseniz önce giden ilk giriyor bilginiz olsun. Sonra size bu ilaçların etkenlerini ve bu etkenlerin bugüne kadar hayvan testlerinde ya da hamilelerde ne sonuçlara yol açtığını anlatan bir rapor veriyorlar. Bu rapora bakan bir doktor var eğitim hastanesi olduğu içinde 10 kişilik bir öğrenci grubuda var. Sizin hayatınız en berbat anına bunca kişi dahil oluyor. Doktor bizden önce 2 aileye de bize debirşey olmaz dedi. Sonra rapora bir bakıyorsunuz aslında herşey olabilir.
Hayat onların hayatı olmadığı için birşey olmaz demeleri çok kolay. Hiçbir doktor size destek olmuyor ve anlayışla yaklaşmıyor. Birşey diyemeyiz diyorlar. Sonra bu raporla bir çok doktor gezdik. İçtiğim ilaç narkotik etken olduğu için çoğu doktor direkt sonlandırın dedi. Bir doktor tüm testleri yaparsak bir sorun varsa bilme olasılığımız %85 miş onu söyledi. Ama bunları bir hesap yaparak söylemiyorlar. Kafalarından tahmini söylüyorlar. Ancak bu tespit edilebilecek sorunlar biyolojik, zeka geriliği, öğrenme zorluğu, otizm, depresyon, bipolar vb. bunların hiçbiri bilinmiyor. Bu ilaçlar bunları yapıyor mu onuda bilmiyorlar. Çünkü sadece biyolojiyi takip ediyorlar. Getam size doğurunca 1 ay sonra getirin diyor yeni doğan testleri yapıyor ve bir daha ne oldu diye sormuyor. Bu çocuğun yaşayacağı psikolijik etkenleri zorlukları kimse takip etmiyor.
Bu esnada herkes Allah en doğrusunu bilir bekleyin filan diye yorum yapıyor tabi. Bilimde bir yere kadar bu süreçte bunu anladım. Doktor doktor gezerken ağrılarım olmaya başladı yavaş yavaş. Sonra kalp atışlarında sorun çıktı bebeğin. Artık doktorlarda düşük bekleme noktasına geldiler. Psikolojimde bozuldu 1 ayda 10 yıl yaşlandım, kronik depresyon hastayım uzun yıllardır zaten, sıfır uyku, ne yesem çıkarıyorum ve sürekli ağlama, gecelerce Allah'a yalvardım canımı alsın diye. Doktor doktor gezmeye devam ettik bu süreçte, eşim hergün yeni bir uzman buldu. Daha mantıklı yaklaştığını düşündüğüm bir doktor en son sonlandıralım dedi. Psikolojim, içilen ilaçlar ve ihtimalleri göz önünde bulundurunca hamilelik devam etsede anne içinde doğru olmayacak sağlıklı değil şeklinde konuştu. Ama karar sizin diyorlar tabiki. Böcek incitemeyen insanım bir canlının hayatına kıymak en büyük korkum. Gelde bu kararı ver şimdi. Hayır karar versemde son anda cayarım eminim. Eşimde bir sonlandıralım diyo bir vazgeçiyor. O kadar kararsız kaldıkki. İlaç kullanıp hiç birşey olmayan insanlarda var onlarıda okudum bu esnada. Sonra aşırı kanama sonucu acile gittik ve kaybettik bebeği. Hastanede hemşireler elimi tuttu avutmaya çalıştı. Şoktan ağlayamadım bile öyle duvarlara baktım boş boş. Ağlarım yıkılırım sandım ama ne olduğunu anlayamadım bir türlü. Şimdi ise herşey normal gibi davranmaya çalışıyorum.
Yaşadığım en zor süreçti umarım en zoru bu olur ve bir daha yaşamam.
Başınıza gelirse diye (umarım asla gelmez) elimden geldiğince anlattım, çok yalnız hissediyor insan ama değilsiniz sadece bu konuda konuşulmuyor çok. Hamilelerin %90 ı bilmeden 1 ilaç kullanırmış mesela ama kimse bahsetmez. Sizede olunca araştırıp öğreniyorsunuz.
Herkesin sağlıklı sorunsuz gebelikleri ve çocukları olması dileğiyle.
Son düzenleme:
Geçecek inş herşey geçtiği gibi buda geçer umuyorum. 
