kızlar merhaba banada bir yardımcı olun el atın, öncelikle çok mutsuzum 7. ayımın içndeyim hamileliğin bşından beri günlerim ağlama krizleriyle geçti, eşime o kadar rica etsemde hep benimle dalga geçti, konuyu uzattı lafları ile üstüme yürüdü, artık dayanıcak takaatim kalmadı, bende çok sevimli haklı olmayabilirim elbet, ama çocugum için artık pes ettim, eşimin işi mevsimlik kazanç getiriyor bende üniv mezunuyum ama şu an çalışmıorum, malesef sorumsuz bir yapısı var hala çocugun hiçbir eşyası tamamlanmadı elimzde hiç bişey yok bi annemin aldıkları bide iki üç parça bişey hiçbişeyle ilgilenmiyor, odası, hiç bir sorumluşuk duygusu yok, bu halinden bıktım usandım artık, sürekli ağlıyorum diyorum yeter ne olur ben üzülüyorum çocuğum ölücek diye korkuyorum diyorum, kendi kendini üzüyorsun diyor, artık gücüm kalmadı, kimseye derdimi açamıyorum ailem yakın çevremd sanıyor çok mutlu kızım değilim içim kan ağlıyor, değilim en yakın arkdsımıa bile anlatamıyorum, çok yakın bir zamanda yıldönümümüzdü birinci yıldönümüzdü ben çok güzel organizayonlar ayarladım sürprizler yaptım eve gelen, hatta çalışmadıgım halde kılı kırk yararark hediye için bile çabaldım, ama ne bana kişisel saygısı var, be başka birşey ailemde durumu açamıyorum abim boşanıyor eşinden çok çekişmeli bir şekilde yazık bir de benle başları ağrımasın diye suuyorum zaten hep öyle idi, hep sustum, yardım edin, karbımda çocuk çok mutsuz ne yapabilirim, akıl verin ne olur? şu an için tek dleğim oğlumun sağlıklı bi şekilde dogması üüzlmesin o da annesi gibi... :2:
Son düzenleme: