- 1 Mayıs 2017
- 608
- 283
- 23
- 35
- Konu Sahibi BettyRuble
- #21
Bence bu bir tür kaygı bozukluğu. Endişe etmeyin.gecer..Hamile filan değilim ama okb si olan bir insan olarak naçizane düşüncem..
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Benim de en buyuk korkum ya sevemezsemdi benim de planli degildi ve Allah affetsin 9 ay boyunca istemiyorum diye gezdim ne tekmesi ne hareketi fark etmedi bende hatta o koca karnimi gozrmezden gelmeyi bile tercih ediodum cunku ben hic cocuk ustemiodum ve hayata dair cok baska planlarim vardi simdi 8 aylik oldu ve tabiki cok seviyorum simdi ise ondan oncesi yokmus da ben anamin karnindan anne olaraka dogmusum gibi anayim ben ana diye geziom =)) korkma dogunca cok seveceksin tabiki zorluklari da var ama cok önemsemiosun

Geçen gün eşimi aradım telefon bir çaldı iki çaldı açmicak sandım. Alo dedi ben ağlamaya başladım, açmicaksın sandım diyorum :)))Bende sizin gibiyim bazen karnimda bi bebegin olduguna bile sasiriyorum gercekten hamile miyim diye. Cok farkli duygular yasiyorum gun icinde. Neden bilmiyorum gecenlerde esime sen beni artik sevmiyorsun dedim halbuki suphem yok ama degisigim istekaygilarim mutlulugumun onune geciyor bazen ama insallah gececek ben onu simdiden cok sevdim
saglikla dogsun bebislerimiz
![]()
Bence mutluluğuna mutluluk kadar oKızlar selam.
5.5 haftalık hamileyim.
Klasik bir cümle olacak ama süpriz bir bebek oldu kendisi.
Yeni hamile olduğumdan mıdır nedir bilmiyorum ama içimde hep ya çok sevemezsem, ya dünyaya geldiğine pişman olursam diye minik minik sorular geçiyor.
Herkeste olur mu bilmiyorum, şükürsüzlük de etmek istemiyorum ama evliliğim 1 yılını doldurmamışken saçma belki ama sanki eşimle aram bozulcak diye korkuyorum.
Eşimle ben sakinliği sükuneti seven insanlarız, bebek devamlı ağlarsa negatif agresif insanlar olmaktan korkuyorum.
Sabahları uyanınca elimi karnıma götürüp günaydın bebeğim diyorum mutlulukla uyanıyorum ama gün içinde hep kaygılar kaygılar.
Ne zaman geçer meraklardayım.
İnşaAllah.Bence mutluluğuna mutluluk kadar o

Annem bana çok usluydun kendi kendine uyurdun oynardın der hep. Banane emeklerimin karşılığını istiyorum![]()
Daha yazip bunaltmayayim konu sahibini2 seneyi gözden çıkar diyip rahatlatalım bence![]()
Rica ederim.İçimi rahatlattınız. Benim klasik motivasyonumdur kendim gibilerini görüp rahatlamak :)
Duanıza amin, teşekkürler.
3 yaştan sesleniyorum tünelin ucunda hala ışık yok2 seneyi gözden çıkar diyip rahatlatalım bence![]()
Sevgi konusunda problem var mı peki. Yanş ne kadar yaramaz olsa da sevgisi bastırıyor di mi :) di mi :))3 yaştan sesleniyorum tünelin ucunda hala ışık yok![]()
Sevgi konusunda yok tabiki ama ciddi sabır zorluyor benim oğlum. Ben benimki 14 aylık olana kadar karnında kelebekler uçuşan hiç bir derdi olmayan bir anneydim. Hiç birşeyi zor gelmezdi. Sonra yürümeye inatlaşmaya sokaklarda kendini yerlere atmaya yani kısaca 2 yaş dönemine başladık sendromların biri bitiyor yenisi başlıyor. Küçüklüğü ayrı güzel o kalbimde en sevdiğim zamanlardır ancak şimdi de beni anlayan benimle sohbet eden kendine has zevkleri tercihleri olan küçük bir birey var. Bunun tadı apayrı. Peri masalı gibi diyemeyeceğim. Yaşayıp görünSevgi konusunda problem var mı peki. Yanş ne kadar yaramaz olsa da sevgisi bastırıyor di mi :) di mi :))
Dağınık biriyim zaten dağınıklıktan bunalacağımı sanmıyorum. Eşimi çok seviyorum onu ihmal etmekten korkuyorum. Bilmiyorum belki tekmelerini hissedince daha farklılaşır olaya bakışım. Dualar ediyorum hayırlı sağlıklı olması için. Ne bilim kafam karışık duygusalım :)))
Yok mu arttıran3 yaştan sesleniyorum tünelin ucunda hala ışık yok![]()

Hahahha amin inşallah. Soğana kalem sokma fantazisine çok güldüm :)))Hamilelik işin en güzel kısmı tadını çıkarın. Bir insanın yaşayabileceği en güzel şey hamilelik belki de o duygu bambaşka o merak heyecan. Bunun tadını çıkarın. Ben de kaygılandim tabi ki gamsız üşengeç uykucu bir insanım. Ama oluyor doğuyor büyüyor canından kıymetli oluyor. Düşünün o gaz çıkarıyor ben rahatlığını. Çıldırtıyor o cepte ama bir gelip sarılıyor ki sıpa sinir minir kalmıyor. İki yaşında benimki uyku düzenimiz yeni oturdu sayılır. Yeni yeni deliksiz sabaha kadar uyuyoruz. Bezini bağlaması açması güreş müsabakası gibi. Pasaklı elini rızasıyla nadiren yıkatır peşinden koştur dur. Etrafa yayılan oyuncaklar yetmiyor bir de mutfaktan soğan patates alır gelir içine kalem sokar. Zor eğlenceli sinir harbi ama neden bilmem güzel. Hayırlısıyla kucağınıza alırsınız inşallah.