Hamileyim bazı korkularım var

tommyandgrace

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
21 Şubat 2023
205
90
28
28
Merhaba ben 26 yasındayım, bir senedir cok istediğim hamilelik sonunda gerçekleşti çok mutluyum ama bir anda korkular sarmaya başladı, şöyle ki; benim annem hayatta değil maalesef, akrabalarımla da görüşmüyorum doğum söz konusu olunca ilk günler mutlaka birilerinin kalması gerekiyormus sanırım, hareket kabiliyeti kısıtlı oluyormuş.. en azından bir çok doğum hikayesi okudum gebelikten önce bile, genel çıkarımım bu yönde.
Eşimin annesi zaten 70 yasında ondan da bir beklentim yok. Eşim ben yardım ederim ama bebeğin altını değiştiremem diyor ( midesi bulanırmış) inanın cok kızdım ama kavga etmek de istemedim kapattım konuyu sonuçta isteyerek yapmayacaksa benım zorumla hiç yapmasın.
Elimden geldiğince hamilelik sürecinde, ne nasıl olur, eğitim videoları, kitaplar vs okuyacağım. Hayatımda bebek tutmamış bir insanım bakımı hakkında bir
fikrim yok.
Benim durumumu yaşayan var mı acaba? Nasıl bu süreci atlatırım kara kara düşünüyorum. Bir de insan lohusa olacak o durumda şuan ki gibi sağlıklı düşünebilecek miyim onu da bilemediğim için gözüm biraz korktu açıkcası tavsiyelerinize önerilerinize ihtiyacım var 🙏🏻
 
Hiç bir şekilde kendini bunları düşünerek stres yapma hastanede özel de olsa devlette olsa hemşirelerden yardım istenildiğinde yardım eden oluyor normal doğum yada sezeryanda olsa farketmez çekeceğin sıkıntı evde 3 gün o süre zarfında eve bir yardımcı ayarlayabilirsin kendini bunları düşünerek yorma hamileliğin tadını çıkar iş başa düşünce paşalar dağa kalkar deler hele sağlıkla gelsin midesi bulanan babası değiştirir ki kimselere vermez bak gör 😉
 
Daha çok erken bu konularda stres olmak için. Önünüzde kocaman bir 8 ay var yavaş yavaş okuyup öğrenirsiniz internette bir sürü videolar var izlersiniz bebek bakım hesapları var takip edin ücretsiz online eğitim veriyor bazıları emzirme bebek bakımı vs konusunda
Özel hastanelerin de bebek bakım kursları ve dersleri oluyor benim hastanemin var mesela bebek bakım kursları hamile yogası vs ve istersem hepsine online erişimim olacak. İstersem direk hastaneye gidip birebir de katılabileceğim
Ayrıca eşimle birlikte de anne baba kurslarına katılmayı düşünüyorum.
Sizden önce doğum yapacağım ama daha başlamadım bile sadece kafamda tasarlıyorum şunu yaparım bunu yaparım diye Allah önce sağlıkla ilerlemesini nasip etsin hepsinin sırası gelir şimdiden strese girmeyin azıcık internette araştırmaya bakar
 
ben çocuğun altını değiştiremem diyen birinden neden çocuk yaptınız?
bu basit bir şey gibi geliyor ama değil
kimse tuvalet kokusundan hoşlanmaz sanırım.
bu cocuk için konforumu bozamam demek aslında.
size kolaylıklar diliyorum simdiden.
Sağolun esim çok iyi bir insandır bu lafına bende üzüldüm. Yapısı hep böyleydi çöp biraz koksun öksürmeye öğürmeye başlar yolda iğrenç bişey görsün aynı şekilde midesi çok hassas o yüzden alıskınım bu laflarına
 
Hiç bir şekilde kendini bunları düşünerek stres yapma hastanede özel de olsa devlette olsa hemşirelerden yardım istenildiğinde yardım eden oluyor normal doğum yada sezeryanda olsa farketmez çekeceğin sıkıntı evde 3 gün o süre zarfında eve bir yardımcı ayarlayabilirsin kendini bunları düşünerek yorma hamileliğin tadını çıkar iş başa düşünce paşalar dağa kalkar deler hele sağlıkla gelsin midesi bulanan babası değiştirir ki kimselere vermez bak gör 😉
Teşekkürler yorumunuz için evet sürwç öok uzun belki ilk 1 hafta evde bakımına yardımcı olabilecek birini ayarlarım.. sezeryan düşünüyorun bende. İnşallah dediğini gibi olur 🙏🏻
 
Merhaba ben 26 yasındayım, bir senedir cok istediğim hamilelik sonunda gerçekleşti çok mutluyum ama bir anda korkular sarmaya başladı, şöyle ki; benim annem hayatta değil maalesef, akrabalarımla da görüşmüyorum doğum söz konusu olunca ilk günler mutlaka birilerinin kalması gerekiyormus sanırım, hareket kabiliyeti kısıtlı oluyormuş.. en azından bir çok doğum hikayesi okudum gebelikten önce bile, genel çıkarımım bu yönde.
Eşimin annesi zaten 70 yasında ondan da bir beklentim yok. Eşim ben yardım ederim ama bebeğin altını değiştiremem diyor ( midesi bulanırmış) inanın cok kızdım ama kavga etmek de istemedim kapattım konuyu sonuçta isteyerek yapmayacaksa benım zorumla hiç yapmasın.
Elimden geldiğince hamilelik sürecinde, ne nasıl olur, eğitim videoları, kitaplar vs okuyacağım. Hayatımda bebek tutmamış bir insanım bakımı hakkında bir
fikrim yok.
Benim durumumu yaşayan var mı acaba? Nasıl bu süreci atlatırım kara kara düşünüyorum. Bir de insan lohusa olacak o durumda şuan ki gibi sağlıklı düşünebilecek miyim onu da bilemediğim için gözüm biraz korktu açıkcası tavsiyelerinize önerilerinize ihtiyacım var 🙏🏻

Benim eşimde değiştiremem diyordu hamileyken, çatır çatır değiştiriyor hiç korkmayın, bebeğinizi görünce değişir o düşünce.

Ben tek başıma ikizlere baktım, endişelenmeyin bakarsınız
 
ben çocuğun altını değiştiremem diyen birinden neden çocuk yaptınız?
bu basit bir şey gibi geliyor ama değil
kimse tuvalet kokusundan hoşlanmaz sanırım.
bu cocuk için konforumu bozamam demek aslında.
size kolaylıklar diliyorum simdiden.
Siz de hemen kestirip atıyorsunuz belki gerçekten çok iyi bir insan bunu dedi diye oldu olacak boşasın
Ben de degiştiremem diyordum insan alışıyor
 
Sağolun esim çok iyi bir insandır bu lafına bende üzüldüm. Yapısı hep böyleydi çöp biraz koksun öksürmeye öğürmeye başlar yolda iğrenç bişey görsün aynı şekilde midesi çok hassas o yüzden alıskınım bu laflarına
Valla ben de öyleyim ben nasıl değiştirecgim ki derdim daha hamile iken :KK48:
 
Siz de hemen kestirip atıyorsunuz belki gerçekten çok iyi bir insan bunu dedi diye oldu olacak boşasın
Ben de degiştiremem diyordum insan alışıyor
Destek olacak bir yakını yok.
Sadece eşi ve kendisi var. Doğum basit bir olay değil, bence böyle bir durumda eşin böyle bir cümle kurmaması gerek.
Bilakis, ben bebeğe de sana da bakarım demesi gerek.
 
Destek olacak bir yakını yok.
Sadece eşi ve kendisi var. Doğum basit bir olay değil, bence böyle bir durumda eşin böyle bir cümle kurmaması gerek.
Bilakis, ben bebeğe de sana da bakarım demesi gerek.
Tabiki basit bir olay değil ama midesi hassasmiş öyle dedi üye
Yani demesine göre iyi biri mutlaka bakarım demiştir
 
Tabiki basit bir olay değil ama midesi hassasmiş öyle dedi üye
Yani demesine göre iyi biri mutlaka bakarım demiştir
Sadece midesi hassas diye ameliyatlı kadının iki büklüm değiştirmeye çalışması çok üzücü. Yani ben hayal edince kıyamadım. Benimde mide rahatsızlığım var ama bu durumda bir kadın görsem, ben değiştirirdim. Eee ben el insanı olarak böyle diyorsam, eş nasıl diyemiyor ?
Onun midesi hassas ise , kadının da ameliyatı var yani.
Ben çok iyimser görmüyorum bilemiyorum.
 
Sadece midesi hassas diye ameliyatlı kadının iki büklüm değiştirmeye çalışması çok üzücü. Yani ben hayal edince kıyamadım. Benimde mide rahatsızlığım var ama bu durumda bir kadın görsem, ben değiştirirdim. Eee ben el insanı olarak böyle diyorsam, eş nasıl diyemiyor ?
Onun midesi hassas ise , kadının da ameliyatı var yani.
Ben çok iyimser görmüyorum bilemiyorum.
Ben başta da yazdım iş başa düşünce mutlaka yapar zamanla alışır
 
Merhaba ben 26 yasındayım, bir senedir cok istediğim hamilelik sonunda gerçekleşti çok mutluyum ama bir anda korkular sarmaya başladı, şöyle ki; benim annem hayatta değil maalesef, akrabalarımla da görüşmüyorum doğum söz konusu olunca ilk günler mutlaka birilerinin kalması gerekiyormus sanırım, hareket kabiliyeti kısıtlı oluyormuş.. en azından bir çok doğum hikayesi okudum gebelikten önce bile, genel çıkarımım bu yönde.
Eşimin annesi zaten 70 yasında ondan da bir beklentim yok. Eşim ben yardım ederim ama bebeğin altını değiştiremem diyor ( midesi bulanırmış) inanın cok kızdım ama kavga etmek de istemedim kapattım konuyu sonuçta isteyerek yapmayacaksa benım zorumla hiç yapmasın.
Elimden geldiğince hamilelik sürecinde, ne nasıl olur, eğitim videoları, kitaplar vs okuyacağım. Hayatımda bebek tutmamış bir insanım bakımı hakkında bir
fikrim yok.
Benim durumumu yaşayan var mı acaba? Nasıl bu süreci atlatırım kara kara düşünüyorum. Bir de insan lohusa olacak o durumda şuan ki gibi sağlıklı düşünebilecek miyim onu da bilemediğim için gözüm biraz korktu açıkcası tavsiyelerinize önerilerinize ihtiyacım var 🙏🏻
Benim sınıf arkadaşım sizin durumunuzdaydi. Ikiz bebeklerini kari koca kendileri büyüttüler. Hic korkmayın.
 
Merhaba ben 26 yasındayım, bir senedir cok istediğim hamilelik sonunda gerçekleşti çok mutluyum ama bir anda korkular sarmaya başladı, şöyle ki; benim annem hayatta değil maalesef, akrabalarımla da görüşmüyorum doğum söz konusu olunca ilk günler mutlaka birilerinin kalması gerekiyormus sanırım, hareket kabiliyeti kısıtlı oluyormuş.. en azından bir çok doğum hikayesi okudum gebelikten önce bile, genel çıkarımım bu yönde.
Eşimin annesi zaten 70 yasında ondan da bir beklentim yok. Eşim ben yardım ederim ama bebeğin altını değiştiremem diyor ( midesi bulanırmış) inanın cok kızdım ama kavga etmek de istemedim kapattım konuyu sonuçta isteyerek yapmayacaksa benım zorumla hiç yapmasın.
Elimden geldiğince hamilelik sürecinde, ne nasıl olur, eğitim videoları, kitaplar vs okuyacağım. Hayatımda bebek tutmamış bir insanım bakımı hakkında bir
fikrim yok.
Benim durumumu yaşayan var mı acaba? Nasıl bu süreci atlatırım kara kara düşünüyorum. Bir de insan lohusa olacak o durumda şuan ki gibi sağlıklı düşünebilecek miyim onu da bilemediğim için gözüm biraz korktu açıkcası tavsiyelerinize önerilerinize ihtiyacım var 🙏🏻
Alt değiştirme konusunda eşinizi zorlamayın biz mesela şimdiden konuştuk iş bölümünü eşim de istemiyor bez değiştirmeyi o görevi bana verme de ne dersen yaparım diyor 😅 alınmadım şahsen ev işi, yemek işi ve bebeği oynatma işini ona verdim kendim de bebek bakımı işini aldım. Daha doğmadı beebğimiz ama benim için uygun bu paylaşım.
 
Hiç canınızı sıkmayın,birazını okuyarak izleyerek öğrenirsiniz çoğunu deneyimleyerek:) O ne yapman gerektiği içgüdüsü geliyor insana.

Birde şöyle düşün belki kalacak bir yakının olabilirdi ama yardım ettiğini sanarken seni psikolojik çökerten, lohusa sendromuna sokan, eşinle aranı bozan birşeylede karşılaşabilirdin. Burda ne konular okuyoruz kadın yada erkek tarafı farketmez. Bilerek yada bilmeyerek gümbür gümbür kadının kafasını bozalım diye geliyorlar. Sütün az,sütün fazla, bebek öyle tutulmaz,şekerli su verelim, hatta memenin başı büyük yada küçük diye bile konu okuduk burda. Panik olma ve annelik iç güdüne güven gerisi gelecek...
 
Konu sahibi eşiniz tuvalette ne yapıyor acaba?Midesi bulanmıyor mu?Yoksa hiç mi yapmıyor?
Hastanede yardımcı olurlar.Zamanla da öğrenir.
 
Merhaba ben 26 yasındayım, bir senedir cok istediğim hamilelik sonunda gerçekleşti çok mutluyum ama bir anda korkular sarmaya başladı, şöyle ki; benim annem hayatta değil maalesef, akrabalarımla da görüşmüyorum doğum söz konusu olunca ilk günler mutlaka birilerinin kalması gerekiyormus sanırım, hareket kabiliyeti kısıtlı oluyormuş.. en azından bir çok doğum hikayesi okudum gebelikten önce bile, genel çıkarımım bu yönde.
Eşimin annesi zaten 70 yasında ondan da bir beklentim yok. Eşim ben yardım ederim ama bebeğin altını değiştiremem diyor ( midesi bulanırmış) inanın cok kızdım ama kavga etmek de istemedim kapattım konuyu sonuçta isteyerek yapmayacaksa benım zorumla hiç yapmasın.
Elimden geldiğince hamilelik sürecinde, ne nasıl olur, eğitim videoları, kitaplar vs okuyacağım. Hayatımda bebek tutmamış bir insanım bakımı hakkında bir
fikrim yok.
Benim durumumu yaşayan var mı acaba? Nasıl bu süreci atlatırım kara kara düşünüyorum. Bir de insan lohusa olacak o durumda şuan ki gibi sağlıklı düşünebilecek miyim onu da bilemediğim için gözüm biraz korktu açıkcası tavsiyelerinize önerilerinize ihtiyacım var 🙏🏻
Ben varım canım . Hayatımda ilk defa kendi bebeğimi kucağıma aldım diyebilirim . Üstelik bebis erken doğunca tek başıma doğum yaptım . İlk 2 gün eşim ve ben yalnızdık . Çok üzüldüm , çok korktum bir şey olacak diye ama Allah o masumları koruyor . Sonra annem ve babam geldi yanımıza ama annem kanser tedavisi gördüğü için sadece manevi olarak yanımda olabildi . İlk 20 gün çocuğumu kucağıma alirken elim ayağım titriyordu ama sonra zamanla korkularım azaldı . Zaten 40 ı çıktıktan sonra sende alışıyorsun sanki hep anne olmuşsun gibi hissetmeye başlıyorsun kendini .
 
Back
X