aynı durumdayız cnm. ben de 6+5 im.
Dün sabah kalktım. şöyle bir eve baktım sonra mutfağa bir geçtim geçiş o geçiş. başladım ağlamaya.ama öyle böyle değil. hıçkıra hıçkıra
Ev nasıl pis geldi gözüme nasıl dağınık geldi anlatamam.
hiç halim yok. yemek yapmaya bile dermanım yok.şikayetçi değilim kesinlikle inanılmaz mutluyum ama evi öyle görmek delirtti beni.
sonra biraz sakinleştim. eşim kahvaltı hazırladı. ben de mutfağı topladım.
sonra beni gezmeye gönderdi. kendisi de bütün evi silip süpürmüş
evim çok küçük zaten hemen halletmiş
inan misafir gelecek diye ben de korkuyorum. çünkü gerçekten hiç halim yok. bana yardım edebilecek kimse de yok.
ama bu bir süreç. tadını çıkarmak lazım. benim ki tamamen hormonal bir şeydi galiba
o kadar takmamız gerekiyor biliyorum ama seni çok iyi anlayabiliyorum