hamileymişim

Hiçbir zaman hazır olmuyorsunuz ki
Kimileri çok yogun yasar bu duyguyu
Kimileri az
Kıyaslamayın kendinizi
 
Anne oldugunda bebegini kucagina aldiginda sadece sana muhtac minicik bir bebegi gordugunde yasamanin ne demek oldugunu bu dunyadaki o zamana kadar yasadigin herseyin bu mutlulugun yaninda hiç kaldığını ,düşün kendi canindan bile daha çok kiymetli oldugunu ..onun icin gozunu kirpmadan olebilecegini ..sadece onun icin artik yasamak istedigini ve daha neler neler hepsini dogdugu gun anliyacaksin..
 
burcubahar0635 .!.:
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Genişletmek için tıkla...

İlk konumda beni çok kınamıştınız borç harç varken hamile kaldım diye. Defalarca rahatsız olduğumu, bebeğimin olmasının mucize eseri olduğunu anlatmak için kendimi yırtmıştım. Ne hikmetse 3 gün sonra hamile olduğunuzu öğrenmişsiniz. Hem de tıpkı benim durumuma düşerek... Ben sizi kınamayacağım. Zor bir durum istemediğiniz halde kontrolsüz bir şekilde hayatınız değişiyor belki sizi benden daha iyi anlayan olamaz.

Ben ilk öğrendiğimde hiç istemiyordum. Psikolojim bozulmuştu. Daha 22 yaşındayım anne olmaya hiç hazır değilim diyordum. Üstelik maddi sıkıntılarımız da vardı ilk öğrendiğimizde. Ondan kurtulmak istiyordum ama çok günah olduğu için bunu yapamadım zaten yapsaydım evliliğim de bitebilirdi. Kendiliğinden düşmesi için çok dua ettim. Bir zaman sinir krizi geçirdim kendimi yerlere attım bebeğe zarar vermek için. Kısacası ben de çocuk düşkünü değildim üstelik derdim başımı aşmışken hiç çekemem diyordum. Ama sonra sonra her şey düzelmeye başladı ve düzeliyor da. Onun kalp atışını ilk duyduğumda aramızda bir bağ oluştu ve oluruna bıraktım. Sonra zaman geçtikçe onun büyüdüğünü gördükçe bağlanmaya başladım. Ve ilk hareketlerini hissettim son bir haftadır. Artık bebeğimden kopamayacak bir durumdayım. İlk günkü düşüncelerimden eser kalmadı. Yediğim her lokmada bile bebeğimi düşünür oldum. 2 saat hareket etmese endişe eder oldum. Ve ilk zamanlarda ondan nefret ettim kendi karnımı dövdüm onu istemediğim için. Şu an o günler yüzünden kendimi affedemiyorum. Eğer ona bir şey olsaydı bununla nasıl yaşardım düşünemiyorum. Resmen o günlere dönüp kendimi dövesim var.

Aldırmak istiyorsan bu senin ve eşinin kararı. Ama bunu yaparken ileride pişman olmayacağından emin olman gerekiyor. Sonra istersin olmaz falan... Kafanı duvarlara vurursun.:kızgın: Mucizeler her zaman olmuyor.

Ben her şeye rağmen iyi ki bebeğim var diyorum ona tutunuyorum. Moralim bozulduğunda bile bir tekme atıyor üzüntüden eser kalmıyor. Mucizevi bir duygu.

Allah hakkında hayırlısını eylesin. Umarım kendin için en doğru karara erişirsin. Ne karar verirsen ver pişman olmamanı dilerim...:dua:
 
Git aldır çocuğunu madem istemiyosun buraya niye yazıyosun senin yerinde olmak isteyen milyonlarca kadın var! Allah akıl fikir versin hele tekmelerini hissetmeye başla kendinden utanırsın ama ona izin vereceğini sanmıyorum........
 
EbrarinAnnesi .!.:
Git aldır çocuğunu madem istemiyosun buraya niye yazıyosun senin yerinde olmak isteyen milyonlarca kadın var! Allah akıl fikir versin hele tekmelerini hissetmeye başla kendinden utanırsın ama ona izin vereceğini sanmıyorum........
Genişletmek için tıkla...

Başka "insanlar" gayet güzel yorumlar yaptılar.Ama "insanlar" dedim farkındaysan tabi, seni kastetmedim yani. Okuman yazman yok heralde aldırıcam istemiyorum mu yazdım ne biçim laflar bunlar?
sen ne kötü fitne fesat kıskanç bişeysin ya bi de profilinde dini paylaşımlar falan yapmış utanmadan.sen git diğer insanların yazdıklarını bi oku da sonra gel herkes ne güzel şeyler yazmış belki kendinden utanırsın şu yazdığını okuyunca tabi az insanlığın varsa ki hiç sanmıyorum. milyonlarca kadının çocuğunun olmamasınun suçlusu ben miyim hasta mısın nesin git başka yerde havla.Zorla banlatıcan beni ama sen bu laflara müstehaksın akıl hastası kadın seni.Sana mı sorucam nereye ne yazıcağımı kim oluyosun sen acaba?Bi de anne oluyo senin gibi önüne gelene saldıranlar.Anneyi de geçtim bi de öğretmen olacaksın ki inşallah olamazsın yazık o ders anlatacağın bebelere falan.Kim bilir çocuklarına neler ediyosun.Ruh hastası seni.Evinizde sosyal ortamınızda herkese kuyruğu kıstırıp burda gelip mutlu insanlara zehirinizi akıtıyosunuz.Defol şimdi burdan.Anne olmaya çalışmaktan önce az insan ol sen önce.



 
burcubahar0635 burcubahar0635 Boş ver canını sıkma kötü yorum yapanlar illa oluyor aldırış etme. Sanırım bebek fikrine ısınmaya başlamışsın önceki yorumlardan anladığım kadarıyla.
Bak gör hayatına nasıl renk katacak bebişe bağlandıkça.:KK49:
Güzel olacak inşallah sen moralini yüksek tut enerjini düşürmek isteyenlere bu fırsatı verme.:KK16:
 
Yuuna_Ra .!.:
burcubahar0635 burcubahar0635 Boş ver canını sıkma kötü yorum yapanlar illa oluyor aldırış etme. Sanırım bebek fikrine ısınmaya başlamışsın önceki yorumlardan anladığım kadarıyla.
Bak gör hayatına nasıl renk katacak bebişe bağlandıkça.:KK49:
Güzel olacak inşallah sen moralini yüksek tut enerjini düşürmek isteyenlere bu fırsatı verme.:KK16:
Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim evet çok ısındım artık onsuz kendimi düşüneniyorum :) çok sağol desteğin için canım.
 
sizi düşüncenizden dolayı asla yargılamam ama yazdıklarınızı okurken içim bir tuhaf oldu keşke uyansam da benim de hayatım değişse ve bende 'anne' olsam.
 
Ultrasonda gordukce ona ısınacaksın annesi, o küçücük noktanın nasıl buyuyup nasil bir bebege dönüştüğünü göreceksin. Boncuk gözleriyle senin gözlerinin taa içine bakacak. Karşılıksız sevgi nedir onunla ögreneceksin. Kolay olmayacak, hicbirimiz icin. Ben pco tedavisi gorup hamile kalmis olmama ragmen hicbirsey eskisi gibi olmayacak diye dusundum. Evet olmayacak belki ama onunla da cokkk guzel anilar biriktirecegiz. Hele hissetmeye bir basla o zaman anlayacaksin, onunla konustukca senin hayatinda nasil bir yere sahip olacagini goreceksin. Sakin ol ve pozitif dusun hersey guzel olsun:KK200:
 
Son düzenleme:
Hissettikleriniz gayet normal, her insan hesapta yokken karşısına çıkan durumlarda bocalar hele söz konusu dünyaya bir canlı getirmekse...

Ama nedense bazı kadınlar anneliği öyle abartıyor öyle göklere çıkartıyor ki sanki çocuğu olan bir anda kutsal bir kademeye erişiyor! Hayır efendim öyle bir şey yok çocuğu beklemiyor olabilir hatta istemeyedebilirsiniz. Çocuk istemeyen ya da hazır olmayan bir kadın üstünden dünyadaki tüm çocuğu olmayan kadınların hesabının sorulması ne saçma !

Umarım bu hamilelik sürecinde huzurlu ve sağlıklı bir dokuz ay geçirir ve bebeğinizi sağlıkşa alırsınız kucağınıza.
 
holavida .!.:
Hissettikleriniz gayet normal, her insan hesapta yokken karşısına çıkan durumlarda bocalar hele söz konusu dünyaya bir canlı getirmekse...

Ama nedense bazı kadınlar anneliği öyle abartıyor öyle göklere çıkartıyor ki sanki çocuğu olan bir anda kutsal bir kademeye erişiyor! Hayır efendim öyle bir şey yok çocuğu beklemiyor olabilir hatta istemeyedebilirsiniz. Çocuk istemeyen ya da hazır olmayan bir kadın üstünden dünyadaki tüm çocuğu olmayan kadınların hesabının sorulması ne saçma !

Umarım bu hamilelik sürecinde huzurlu ve sağlıklı bir dokuz ay geçirir ve bebeğinizi sağlıkşa alırsınız kucağınıza.
Genişletmek için tıkla...
Planlı iken bile insan bocalıyor. Ben gebelikle ilgili ilk dr kontrolüne gittiğimde ve kalp atışı duyduğumda ne kadar tepkisiz durmuşumki dr bana dolikol istenen bir gebelik mi diye sordu. Gayet planlı ve istenen bir gebelikti.Hiç unutmam.
Doğum olunca bile hemen annelik hissiyatı gelmiyorki yani ben hissetmemiştim.
Ama insanlar her bu tarz konuda olduğu gibi konu sahibine yüklenmeyi tercih ediyorlar. Sanki bebek sahibi olamayanların ya da tedavi görenlerin sorumlusu o. Gerçekten çok saçma.
 
Pecevit .!.:
Mrb bende yeniyim tebrikler peki ilk belirtilerin nelerdi bende supheleniorm ama baska seylere yoruyorum suan bazi rabatsizligimdw varda
Genişletmek için tıkla...
Canm ben belirtilerin hepsini regl sandım.Günüm geçince acaba mı dedim.Sonradan farkettiğim ise sık idara çıkma ve aşırı yorgunluktu.O dönem taşındığım için yorgunluğu taşınmadan sanmıştım
 
burcubahar0635 .!.:
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Genişletmek için tıkla...
Ben de hamile kalmadan öyle düşünüyordum bi müddet kabullenemedim hatta istemiyorum diye de ağladım ardından tam alışmaya başlamışken bi de ikiz olduğunu öğrendim tam bir travma yaşadım ben Nasıl bakıcam ne yapıcam diye bunalıma girdim resmen çok Zaman geçmeden bi bebeğin kalp atışının olmadığını öğrendim işte söylediklerimin hepsiyle imtihan olmaya başlamıştım ve Zaman geçmeden iki bebeğimi de kaybettim ve kürtaj oldum. Ben istememenin bedelini biraz ağır ödedim varsın sen aynı hatayı yapma haline şükret korkma onu veren Allah sabrını da sevgisini de verir.
 
Çocuğum olmasını çok istiyordum eşim fazla istekli değildi. 5 sene sonra yaparız diyordu. Ben çok istediğim için tamam dedi ve hamile kaldım. İlk 5 ay eşim çocuğu pek kabullenemedi. Ne zaman ileri ultrasona girdim bebeğin hareketlerini yüzünü daha belirgin gördü bir anda değişti. Sürekli karnımdayken konuşmaya sevmeye başladı tabi kızım da babasının sesine tepki veriyordu. Uzun süre hareketsiz durunca eşimi çağırıyordum hareket etmiyor diye konuşup karnımı sevince kızım hemen tekme atmaya başlıyordu. Kızım doğduktan 6 ay sonra ikinci bebeğime hamile kaldım. Büyük kızım şimdi 2 yaşında küçük 10 aylık iyiki olmuşlar 3. Yü de yapalım diye tutturdu :halay:

Gördüğüm kadarıyla çok istemeyenler çocuğu olduktan sonra daha düşkün daha ilgili oluyor. Eminim sizde çok iyi bir anne olacaksınız.bebeginizi kucağınıza aldığınızda bütün korkularınız geçecek. Keşke daha önce olsaydı diyeceksiniz.
 
balinmaz .!.:
Ultrasonda gordukce ona ısınacaksın annesi, o küçücük noktanın nasıl buyuyup nasil bir bebege dönüştüğünü göreceksin. Boncuk gözleriyle senin gözlerinin taa içine bakacak. Karşılıksız sevgi nedir onunla ögreneceksin. Kolay olmayacak, hicbirimiz icin. Ben pco tedavisi gorup hamile kalmis olmama ragmen hicbirsey eskisi gibi olmayacak diye dusundum. Evet olmayacak belki ama onunla da cokkk guzel anilar biriktirecegiz. Hele hissetmeye bir basla o zaman anlayacaksin, onunla konustukca senin hayatinda nasil bir yere sahip olacagini goreceksin. Sakin ol ve pozitif dusun hersey guzel olsun:KK200:
Genişletmek için tıkla...

Ya kusura bakmayın konuyla hiçbir alakası yok ama bir şey sorabilir miyim size? Sanırım hamilesiniz ben de hamileyim bir kaç kafama takılan şey var stres yapıyorum etrafımda anlayan biri de yok. Bir de ilk hamileliğim galiba o yüzden çok pimpirikliyim. Ama benim gibi aynı haftalarda olan biriyle konuşursam içim rahatlayacak gibi geliyor. Özelden konuşabilir miyiz?
 
Evet hayatın asla eskisi gibi olmayacak.
Herşeyini o minik planlayacak.
Tuvalete bile o izin verirse gideceksin.
Saatlerce duş keyfi yok.
Arkadaş gezmelerine gittiğinizle eve döndüğünüz bir olacak bazen.
Yan apartmandaki komşuya bile geçseniz koca bi çanta ile çıkacaksınız evden.
Geceleri belki 50kez yatağınıza yattığınız anda geri kalkacaksınız.
Evde düzeni seviosanız,artık her yeriniz her odanız dağınık olacak.
Bel boyun ağrılarınız başlayacak.
AMA ; bütün bunların 10katını dahi yaşasanız , asla pişman olmayacaksınız.
 
burcubahar0635 .!.:
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Genişletmek için tıkla...



Ne dusunmen gerek biliyormusun ellerini açıp Rabbime şükür etmen gerek ne çok insan anne olmayı istiyor biliyorsun. O başta olur insanda amaaa hele bir kokusunu al hele bir o küçücük parmakları tutsun seni hayatta anne olmak kadar güzel bir duygu bilmiyorum ben:)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X