hamileymişim

korunuyormuydun peki?
açıkcası kesinlikle çocuk istemiyorum diyenlerdensen adapte olman zaman alacaktır.

korunmuyoduk evet ama doktor bana senin normal yollarla hamile kalman imkansız demişti.istediğiniz zaman karar verin gelin aşılamayla denicez demişti.hayret ettim valla hala inanamıyorum.
 
elvanelvan88 elvanelvan88 Bende şubat ayında bırakmıştım hapı bende aynen senin gibi hemen olmaz diye düşünüyodum gerçi hamile olup olmadığımı henüz bilmiyorum ama adetim iki gün gecikti korkuyorum test yapmaya değişik duygular yaşıyorum adet olmayı bekliyorum belki hapı bıraktığım için gecikmiştir diye :)
 
Bu da 8 Mart nazar boncuğu olsun ne diyelim :nazar: Bence çok düşünme akışına bırak ( senin yerinde olsam bebek mağazalarına gitmeye başlamıştım o ayrı:halay:)

Cherry çok sağol :)
dün amazondan kendime çizme bakıyodum bu sabah e-bebek'te takıldım zaten :)
aklıma ilk gelen de bebeğin burcunu hesaplamak oldu öğrendiğim an işte böyle saçma bi zamandan geçiyorum :)
 
Hayırlı olsun öncelikle.
Seni anlıyorum. Ben de ocakta korunmayı bıraktım ama hemen olmaz nasılsa kafasındaydım. Regl olayım kadınlar gününde rakı içelim diyordum hamile kalmışım, iki gün öğrence öğrendim.
Ki ben olabilir artık hazırım demiştim güya. Buna rağmen özeklikle gece uykuya dalmadan önce çok korkuyorum düşünüp duruyorum.
Hayatım eskisi gibi olmayacak ya eski hayatımı özlersem ne yaparım, hayatımı çocuk odaklı yaşamaktan korkuyorum ne zaman yine arkadaşlarla yada eşimle akşam dışarı çıkabilecek kadar normalleştirebilirim diye düşünüp yine korkuyorum.
Becerememekten de korkuyorum anneliği. Kendimi pek anne olacakmış gibi hissedemiyorum sonra gebelik topiğindeli kadınlara bakıyorum o heyecan bende yok anne gibi de hissetmiyorum ben kesin kötü anne olacağım diye daha da korkarken buluyorum.
İstemesine istiyorum ama korkum da var. Normal ama bence. Çok sorumluluğu olan kolay da olmayan bitmeyen bir iş. Zamanla alışırız sanırım. Yeni Doğum yapan kuzenle konuştuk ilk hareketi hissedince geçecek korkuların merak etme derdi. Ona güveniyorum ben de

hem konu sahibini hem sizi tebrik ediyorum
bence buradan tanıdığım kadarıyla sizin gibi kadınlar o heveslilerden daha iyi çocuk yetistirir
çünkü bir bitki değil insan yetistireceginizin farkindasiniz zaten o endiseyi yaratan farkındalik
 
Canımm sana da hayırlı olsun inan duygularımız çok benzer :) zaten senin yorumlarını falan da takip ederdim biliyorum seni.Kafam kazan gibi kaç gündür.Aynı anda binlerce soru dönüyor beynimde.İnşallah iyi bir anne oluruz sadece buna inanmak istiyorum çünkü en büyük tereddütüm hep eksik ve yetersiz kalacağımı düşünmekten.

Kimi de hazır değilim diyince bilmediğin bişeye kendini hazır hissedemezsin zaten diyor.Bunu düşününce bu da doğru geliyo ama bilemedim yine de.

Teşekkürler ve umuyorum ki oluruz :KK200:
Ama seni buradan okuduğum kadarıyla iyi bir anne olacaksın.
Kendinden şüphe duymak geliştirir çünkü ve sen de iyi bir anne olma şüphesindeysen olmak için gayret edeceksin demektir.
Bir de ben şunla kendimi avutuyorum herkese kendi annesi güzel biz de çocuğumuza öyle oluruz muhtemelen.
Benim annem kuzenime diktatör sert ve cimri gelir bana bal gelir.
Ondan çok da strese girme her türlü senin evladın sana en iyisi evladına en iyi anne sen olacaksın.
Ben öyle avutuyorum yani kendimi :KK70:
 
Bu arada buraya bunu yazmayı borç bilirim.Kistlerim doğum kontrol hapıyla yıllarca gitmedi ilaçlar ameliyatlar kistim kaç kere patladı vs.Hiç iyileşemedim. 2 ay reglimi ilaçsız oluyum diye aslan pençesi çayı içtim tavsiye üzerine.Kistlerimin tamamen gitmesi bi kenara 3. ay hamile kaldım arkadaşlar.Biliyorum burda çok sorun yaşayan insanlar var.Dilerim sizin de işinize yarar.
 
Bende az çok senin gibiydim ama kalp atışlarını duyunca herşey değişti
Sağlıcakla gelsin bebeğin
İyi bir anne olacaksın eminim
Endişelerinden kurtulmaya çalış
Getireceği güzellikleri düşün
 
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.

Hayırlı olsun öncelikle.
Seni anlıyorum. Ben de ocakta korunmayı bıraktım ama hemen olmaz nasılsa kafasındaydım. Regl olayım kadınlar gününde rakı içelim diyordum hamile kalmışım, iki gün öğrence öğrendim.
Ki ben olabilir artık hazırım demiştim güya. Buna rağmen özeklikle gece uykuya dalmadan önce çok korkuyorum düşünüp duruyorum.
Hayatım eskisi gibi olmayacak ya eski hayatımı özlersem ne yaparım, hayatımı çocuk odaklı yaşamaktan korkuyorum ne zaman yine arkadaşlarla yada eşimle akşam dışarı çıkabilecek kadar normalleştirebilirim diye düşünüp yine korkuyorum.
Becerememekten de korkuyorum anneliği. Kendimi pek anne olacakmış gibi hissedemiyorum sonra gebelik topiğindeli kadınlara bakıyorum o heyecan bende yok anne gibi de hissetmiyorum ben kesin kötü anne olacağım diye daha da korkarken buluyorum.
İstemesine istiyorum ama korkum da var. Normal ama bence. Çok sorumluluğu olan kolay da olmayan bitmeyen bir iş. Zamanla alışırız sanırım. Yeni Doğum yapan kuzenle konuştuk ilk hareketi hissedince geçecek korkuların merak etme derdi. Ona güveniyorum ben de

İkiniz için de çok sevindim. Evet o çok keyifli başınıza buyruk hayat bitecek. Hiç bir gece sarhoş yatamayacaksınız. Uzunca bir süre en büyük hayaliniz kesintisiz bir kaç saatlik uyku olacak. Hastalıktan veya başağrısından çatlayacak bile olsanız minik bir canlıya bakmak zorundasınız vs vs.

Ama size öyle bir bakacak ki bunların hepsi size şahane gelecek. Bir de eski kafalıların sözüne pek bakmayın. Kucağınıza alışsın. Çok iyi anneler olacaksınız :KK200:

Not: 2 yaşında kız annesi:anne:
 
elvanelvan88 elvanelvan88 Bende şubat ayında bırakmıştım hapı bende aynen senin gibi hemen olmaz diye düşünüyodum gerçi hamile olup olmadığımı henüz bilmiyorum ama adetim iki gün gecikti korkuyorum test yapmaya değişik duygular yaşıyorum adet olmayı bekliyorum belki hapı bıraktığım için gecikmiştir diye :)

Teşekkürler :)
Bence yap ben hap kullanamadan önce 32 günde bir görürdüm bazen çok düzensizdi. Hapı aralıkta bıraktım 28 günden hiç şaşmadı insanı inanılmaz düzene sokuyor.
Umarım hamilesindedir canım
 
Tabi ki hayatin degisiyor eskisi gibi olmuyor. Mesela sinemaya gidemiyorsun esinle basbasa. Emzirirken icki icemiyorsun. Bunun disinda 1 aylik olduktan sonra her yere goturdum. Aldik gezdik hic eve girmedik. Emzirmedigim yer yoktur su koca sehirde. Gezmeye alisinca daha kolay oldu bizim icin. Emzirmeyi birakinca uyutuyoruz kizimizi takiliyoruz esimle. Paylasim artiyor onu uyurken izlemek bile dunyanin en guzel duygusu. Zorluklari olan uzun bir yol ama her zorlukta guven duyacagins susacagi tek kucak olacaksiniz. Umarim hayirlisi olur sizin icin
 
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.


Sana verilmis bu mucizeye sevin.

Ben düsündüm de bi sabah uyansam ve tekrar hamile oldugumu ögrensem, sevincden yeri gögü inletirdim herhalde..... Rabbim malesef herkese nasip etmiyo bu mutlulugu, ellerini karnina koy sevin.....
 
İkiniz için de çok sevindim. Evet o çok keyifli başınıza buyruk hayat bitecek. Hiç bir gece sarhoş yatamayacaksınız. Uzunca bir süre en büyük hayaliniz kesintisiz bir kaç saatlik uyku olacak. Hastalıktan veya başağrısından çatlayacak bile olsanız minik bir canlıya bakmak zorundasınız vs vs.

Ama size öyle bir bakacak ki bunların hepsi size şahane gelecek. Bir de eski kafalıların sözüne pek bakmayın. Kucağınıza alışsın. Çok iyi anneler olacaksınız :KK200:

Not: 2 yaşında kız annesi:anne:

Çok teşekkür ederim inşallah :KK200:
 
Cherry çok sağol :)
dün amazondan kendime çizme bakıyodum bu sabah e-bebek'te takıldım zaten :)
aklıma ilk gelen de bebeğin burcunu hesaplamak oldu öğrendiğim an işte böyle saçma bi zamandan geçiyorum :)

Yay burcu mu olcak kız?
Adını ne koycaksın? Hacıkadın koymak ister misin:deli::deli::halay:
 
Bence gebeliğin planlı olması için insanın deli olması lazım (annelerden özür dileyerek...).

abartmayın. anne değilim. bekarım. çocuklara mesafeliyim. ama yine de tutup böyle bi cümle kurmak yanlış. özür de dileseniz yanlış.
 
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Benimde ilk hamileliğim sürpriz olmuştu
Hiç hazır değildim,yalan söylemiyim kürtajı bile düşünmüştüm,seninki gibi düşüncelere kapıldığım için
Neyse dünyaya geldi
Şimdimi? Zaman zaman bazı şeylerden bunalıp ölmeyi bile düşünen ben,şimdi ölümden çocuklarımı,can parelerimi annesiz bırakmaktan deli gibi korkuyorum,geceleri uykularım kaçıyor,en büyük fobim oldu ölüm
Bu arada anneliği ben becerdiysem,herkes yapabilir:))
 
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.

allah senın mucizeni banada nasip etsin inşallah .ne deyim :KK61:
 
korunmuyoduk evet ama doktor bana senin normal yollarla hamile kalman imkansız demişti.istediğiniz zaman karar verin gelin aşılamayla denicez demişti.hayret ettim valla hala inanamıyorum.
korunmadığın sürece hep risk vardır.
dr. lar imkansız dese de.
hayat sürprizlerle doludur.:))
 
X