• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

hamileymişim

Kova hatunu .!.:
Doğumdan sonra yeniden yapılanıyorsunuz :)..ciddiyim...bambaşka bir insan oluyorsunuz tuhaf bir şekilde...

Dönüp ben bunları nasıl yapabiliyorum diye soruyorsunuz kendinize...

Birde sadece bende mi oldu bilmiyorum ama ben çocuksuz halimi hatırlamıyorum :)
Çok garip bir şekilde ...ordaki benliği kaybettim...
Genişletmek için tıkla...

Sizin konunuzu hatirliyorum.

Muallaktaydiniz dogurayim mi acaba diye.

Sonra dogurmaya karar verince tebrik etmistik sizi.

Bebeğinix buyudu sizin gibi dusunenlere cesaret bile vermeye basladiniz.

Konu sahibine iyi bir orneksiniz.
 
Wurstria .!.:
Hayırlı olsun. Anneliğe çok uzağım, neden çünkü bekarım henüz, kesinlikle bir çocuk bakabilecek durumum yok bunlar benim için ileride olursa olur, olmasa da şu an benim için sorun değil diyebiliyorum. Yani burada bir sürü anne varken bana laf düşmez, anlamam da zaten ama bebekler çok tatlı. Kardeşimin bebekliğine gitti benim de aklım, ne kadar çok sevmiştim onu. Daha annemin karnındayken bile seviyordum, şakalaşıyordum ben onunla (9 yaşındaydım) Bebekler tatlı ve çok komik. Psikolojiniz de zamanla düzelir muhtemelen, hayırlı olsun. Bir açıdan konunuz ve bakış açınız hoşuma gitti çünkü "aman rızkıyla gelir" diyenlerden değilsiniz, ince düşünüyorsunuz. Bence bunlar çok önemli. Gerçekten güzelce yetiştirebilecek kişilerin anne ve baba olması toplum açısından daha faydalı diye düşünüyorum. @elvanelvan88 sizin de hayırlı olsun, bence siz de gayet iyi bir anne olacaksınız. :)
Genişletmek için tıkla...

Teşekkürler wurstria :)
 
bir garip oblomov .!.:
annelik elbette zor kimse kolay olduğunu düşünüp hamile kalmıyor ama ben her zaman abartıldığını düşünüyorum. bazı arkadaşlarım durmadan yakınıyorlar böyle yaptı şöyle yaptı odur bu dur diye bende hep evde canınız sıkıldığından çocuğunuza sarıyorsunuz derim. ama bazı arkadaşlarımda o kadar rahat ki hiç kendilerini sosyal çevrelerden kısıtlamadan hayatlarını yaşıyorlar.bence bebeğin zorluğu sana bağlı gözünde büyütürsen zorlanırsın bence gözünde büyütme çekeceğin zorluk en fazla 1 sene. bu arada bende yeni hamile kaldım bunları düşünerek kendimi teselli ediyorum şu anın keyfini çıkarmaya çalışıyorum o senin mucizen bunu unutma mucizene sahip çık sıkı sıkı sarıl ve ondan sakın vazgeçmeyi düşünme...
Genişletmek için tıkla...
Canim tebrik ederim en son sana dua etmistim inan kendim kadar sevindim. Allah saglikla kucağına almayı nasip etsin.
 
Ilk tekmeyi hissettiginde her şeyi unutacaksin . Onu cok seveceksin öyle ki o özgür hayatini onun ayaklarina paspas olarak sermek isteyeceksin . Onunla konuş binik kalbi her seyi hissediyor istenmeyen bebisler bunu biliyorlar
 
Allah'ım sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin.. Eğer bu bir mucie bebekse ki öyle söylüyorsunuz daha çok sevinin bence:) ben hep çocuk isteyen taraftım hep hazırdım eşim biraz daha bekleyelim derdi neyse karar verdik ve oğlumuzu şu anda iki buçuk yaşında bin şükür ınu bize verene kuzum o benim:) ben bunu neden anlattım çünkü ben her türlü hazırdım anne olmaya maddi manevi çok güzel bir hamilelik geçirdim isteyerek oldu yani oluşumuz.. Fakat ne kadar hazır hissederseniz hissedin zorlukları elbette var anne olmak için hazır olmayı ne kadar beklerseniz bekleyin insan yetiştirdiğiniz için her haliyle zor ama dünyanın en güzel kokusu evlat kokusu en güzel gülüş evlat gülüşü en güzel bakış evlat bakışı ve en güzel sesi evlat sesi.. Size anne diyen biri evin içinde peşinizden dolaşıyor size muhtaç bir varlık nefes.. Bir bakışı bir sarılışı tüm dertlerinizi unutturur.. Birlikte elele yolda yürümek oğlumla çok havalı:) resim yapmak oyun oynamak yarım yamalak konuşması çok eğlenceli:) yani demem o ki biz ne desek boş yaşayın görün annelik hayatımda yaptığım en güzel şey.. Allah'ım olmayan herkese versin siz de inşallah sağlıkla alın bebişinizi kucağınıza
 
vaveyla__ .!.:
Sizin konunuzu hatirliyorum.

Muallaktaydiniz dogurayim mi acaba diye.

Sonra dogurmaya karar verince tebrik etmistik sizi.

Bebeğinix buyudu sizin gibi dusunenlere cesaret bile vermeye basladiniz.

Konu sahibine iyi bir orneksiniz.
Genişletmek için tıkla...
Evet inanılmaz korkmuştum ben çocuk bakımı konusunda...
Çünkü tembelliğimden yemek bile yemediğim oluyordu
Ben kim çocuk kim diyordum
Ama öyle olmuyormuş :) hiç üşenmiyormuşsun meğer...
İnsan kalkıp kendine hazırlamazmış ama onun yemeği saatinde hazır olur :D

Özgürlük konusunda iyimser olamayacağım :)
Tam bir eve bağlayan :) hatta odaya hapseden
Mutfağa kadar bile yolamaz
Helede arada bırakacağın kimse yoksa...aman aman :)
 
okeanoss00 .!.:
Canim tebrik ederim en son sana dua etmistim inan kendim kadar sevindim. Allah saglikla kucağına almayı nasip etsin.
Genişletmek için tıkla...
Canim Allah razi olsun valla kim gorduyse ayni seyi soyledi Allah dualarimizi kabul etti sonunda sukurler olsun. Hepbirlikte sag salim kucagimiza alalim insallah bebeklerimizi
 
burcubahar0635 .!.:
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Genişletmek için tıkla...
bende pkoluyum 3 senelik evliyim senin adina cok sevindim deli gibi bebek istiyorum evimize neşe katar sakın aldırma rabbim sana bu zaman vakit etmis şükret cok isteyen var.
 
Valla biz istiyoduk ama bende öğrendiğimde bi korkuya kapıldım. Hatta çok şükür musmutlu olan evliliğimi bile sorgulamaya başladım acaba ayrılsak ben bu çocuğutek başıma büyütebilirmiyim diye... Ama 1 haftaya geçiyo. Hatta rüyalarımda bileunutmuyorum hamile olduğumu. Alıştığında gerçekten dünyanın en güzel duygusu :)
 
bende pco hastasiyim ve normal yoldan hamile kalmadim hatta cok agladim ugrastim ne guzel hamile kaldn bence cok sukret ve sevin ayrica 1 aylik kizim var dunya tatlisi tahmin bile edemessin evlat sevgisini cok guzl bisey...
 
Kova hatunu .!.:
Doğumdan sonra yeniden yapılanıyorsunuz :)..ciddiyim...bambaşka bir insan oluyorsunuz tuhaf bir şekilde...

Dönüp ben bunları nasıl yapabiliyorum diye soruyorsunuz kendinize...

Birde sadece bende mi oldu bilmiyorum ama ben çocuksuz halimi hatırlamıyorum :)
Çok garip bir şekilde ...ordaki benliği kaybettim...
Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum.
Başkasından dinlerken çekilmez gibi gelen şeylerin üstesinden geliyorsun hem de yılmadan bıkmadan defalarca, insan gücünü, potansiyelini keşfediyor resmen.

Ama ben çocuksuz halimi çok net hatırlıyorum, yok öyle bi rahatlık :)
 
kahvetelvesi .!.:
Katılıyorum.
Başkasından dinlerken çekilmez gibi gelen şeylerin üstesinden geliyorsun hem de yılmadan bıkmadan defalarca, insan gücünü, potansiyelini keşfediyor resmen.

Ama ben çocuksuz halimi çok net hatırlıyorum, yok öyle bi rahatlık :)
Genişletmek için tıkla...
Rahatlığı bende biliyorum ama pek anımsayamiyorum...ama müthiş olduğunu hatırlar gibiyim :D
Emzirmekten, bez değiştirmekten, en derin uykuda saniyede hazır ol şekilde uyanmaktan beyin hücrelerim öldü herhal :D

Ama şöyle bir his de var bu çocuk hep benimleydi sanki..bi yerlerim level atlamış bundan eminim :D yada sıyıtdım haberim yok :D
 
burcubahar0635 .!.:
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Genişletmek için tıkla...
Canım ben daha bekarken bile deli gibi çocuk hayalleri kuran bir insandım. Evlendim 3-4 ay sonra tamam dedim artık vakti. Ama iki ay allah nasip etmedi. Üçüncü ay artık normal yollarla olmayacağı tedavi olmamız gerektiği fikrine alıştırmaya çalışıyordum kendimi. Üçüncü ay da yine olmadı diye ağlarken hamile olduğumu öğrendim. Bi kaç gün içinde içimdeki o deli gibi çocuk istiyorum fikri uçup gitti sanki ben ne yaptım demeye başlamıştım. Ta ki miniğimin kalp atışlarını duyana kadar :) ve çok zor geçti ilk dönemlerim 6 kilo verdim yataktan çıkamadım depresyona girdim. Sonra zor zamanlarım geçti. Şimdi minik tekmelerini hissediyorum oğlumun. Ve o kadar mutluyum ki. Muayeneye gidene kadar özlüyorum bile onu :) allah bize öyle kıymetli öyle eşsiz birşey nasip etti ki bence bu şansı kaçırma. Hele ki senin dediğin gibi bir mucizeyse ona iyi bak. Sonra ömür boyu yokluğunu pişmanlığını yaşama canım. Ve lütfen seni anlamadığımı düşünme seni anlıyorum. Umarım ikiniz için de en doğru kararı verirsin :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X