- 13 Ocak 2014
- 1.232
- 302
- 103
- 35
bu konuyu kendim için diil değer verdiğim bir arkadaşım için açıyorum. çok uzatmadan konuya geçmek istiyorum..
arkadaşım 24 yaşında bekar ve çalışan bir bayan öncelikle bunu belirtmek istedim. sorununa gelecek olursam anne ve babası boşanma kararı aldılar.
1. babası hasta kendini idare edebiliyor ama çalışmıyor.
2. annesi çalısıyor ve çok iyi bir psikolojiye sahip biri diil.
3. 2 tane kardeşi var ikiside okuyor.
annesi ve babası boşanma kararı alırken arkadaşıma hiç bi şekilde fikrini sormadılar.boşanmaları da nedensiz birbirlerine tahamülü olmayan ve çocuklarını hiç bir şekilde düşünmeyen iki kişi
Annesi şimdi kendi babasının boş olan evinde yaşıyor ve cumartesi eşyalarını tamamiyle taşıyacak. biraz önce arkadaşımı aradı ve sen ve kardeşlerin benimle kalacaksınız dedi arkadaşım da annesinin kendine zarar vermesinden korktuğu için tamam dedi. biraz önce konuştuk maalesef arkadaşım 2-3 gündür haplarla ayakta duruyor ve yok olup gitmekten, ölmekten, çaresizlikten bahsediyor sürekli. çünkü annesinde kalsa babası kendine zarar verecek, babasında kalsa annesi kendine zarar verecek potansiyele sahip insanlar.ben elimden geldiğince konuşmaya çalışıyorum ama pek yardımcı olamadığımı düşünüyorum. arkadaşıma bu konuda nasıl yardımcı olabilirim, bu süreçte onu nasıl rahatlatabilirim ya da doğru olan sizce ne olur. bu konu hakkında yardımcı olursanız çok sevinirim.
arkadaşım 24 yaşında bekar ve çalışan bir bayan öncelikle bunu belirtmek istedim. sorununa gelecek olursam anne ve babası boşanma kararı aldılar.
1. babası hasta kendini idare edebiliyor ama çalışmıyor.
2. annesi çalısıyor ve çok iyi bir psikolojiye sahip biri diil.
3. 2 tane kardeşi var ikiside okuyor.
annesi ve babası boşanma kararı alırken arkadaşıma hiç bi şekilde fikrini sormadılar.boşanmaları da nedensiz birbirlerine tahamülü olmayan ve çocuklarını hiç bir şekilde düşünmeyen iki kişi
