Ben dişi olmayı sanırım güçsüzlük gibi görüyorum.ya ben tamirat bile yaparım.gece 4 te 5 te aracim yanimda yoksa da sehrin bi ucundan dondugumu bilirim.elimde kocaman valizlerle.kimseye beni alin demem.bi sey tasinacaksa ayh tasiyamiyorum demem tasirim ben onu.ben yaparim ben hallederim kafasinda oldum hep.birine ihtiyac duymuyorum.sadece cok mukemmel bi adama guclu.bi adama ihtiyac duyabilirim belki o da.
Yani bi defa yasca buyuk kisilere ilgi duyuyorum ben.50 ustu mesela ve olgun olmali.digerleri cerez geliyo bana.olmuyo
Konusctukca baska göremedigin problemler cikiyor
Bence ilk bu düsüncelerinin üzerine gitmelisin
Evet bazen hayat insnai böyle olmaya zorluyor
Kendine yetebilmek baska, biriyle sorununu paslasmak baska
Hayatta alip verme dengesi vardir
Sen bu dengeyi bozuyorsun hep kendin cabaliyorsun
50 yas üstü erkeklere olan olgun bile desilmesi gereken bir konu
Bence isini iyi bilen psikologlarla bir görüs derim
Eger dediklerime katiliyorsan bir düsün
birinin sana yardim etmesi senin gücsüzlügün degil bu arada
Herseye bu cerceveden bakarsan anlam bulmak cok zor olur
Bir düsün bence, yardim almayi kabul etmek istemek de lazim yeri gelince
Cünkü cok normal seyler, illa ki bir gün kirilmak noktan olacak
Hem söyle düsün belki de birilerinin sana yardim etmeye ihtiyaci vardir
Cünkü vermek eksilmek degildir, almak da her zaman kar degildir
Ikisi de ayni seyler anlayana
