• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hasret :(

GzDe35

Yanar yürek sessizce ağlar
Kayıtlı Üye
17 Mayıs 2011
362
15
48
Merhaba arkadaşlar biriyle konuşmaya çok ihtiyacım oldugu ıcın bu konuyu açtım. Ben uşak üni de okuyorum daha önce izmirde yasıyordum. Ailem erkek arkadaşım arkadaşlarım anılarım herseyım izmirde kaldı. orayı öyle çok özlüyorum ki burası benım ıcın hiçbir sey ıfade etmıyor izmir benım doğdugum büyüdüğüm şehir herseyden ayrı kalmak cok zor gelıyor otobüse bindiğimde bir yarım hep orada kalıyor. Nereye ait oldugumu bilmiyorum. Bir yarım burda kalmak ıstıyor ama bılıyorum ki geleceğim için de gitmeliyim çok garip bir duygu. ilk defa ailemden sevdiklerımden ayrı kalıyorum ama alışamadım 19 yasındayım sanırım küçük oldugum için bana çok ağır geliyor nasıl alışacağım bilmiyorum sadece birine anlatıp rahatlamak ıstedım...
 
Selam tatlim :4: :3:

Gecici olarak ordasin sonucta .. bence gunlerini derslerinle yogun bir sekilde tuketirsen senin icin daha iyi olur. Biran once okuyup mezun olup izmire donecegim diye . :31:
 
Hayat oyle iste 19 yasinda bu anlattiklarini ozlersin,buyuyup evlenip cocugun oldugunda uyurken onu ozlersin
 
Daha 4 yıl boyunca uşaktayım izmirden tanıdıgım aynı sınıfta oldugu 2kız arkadasım da var yalnız degılım ama insan özlüyor işte burada cumhurıyet bayramını bıle kutlamıyorlar ızmırdekı o coskuyu o bayram havasını bıle cok özledim
 
ilerde keşke okulu uzatsaydım öğrencilik ne güzel dersin :) ben sakaryada üni okudum sakaryaya atandım ot gibi yani :) bazen diyorum keşke biraz yalnızlık çekseydim her şey elimin altında oldu öğrenciliğim boyunca.yalnızlık çekmedim parasız kalıp bir şeyleri bölüşmenin tadını yaşayamadım.makarnalarla geçirmedim günlerimi ya da kira elektrık su derdim olmadı.ama keşke olsaydı.lise okur gibi geçirdim hayatımı ve dışarı çıkmaya korkar oldum.sakaryadan başka yerde yapamam gibi düşünüyorum.bu zamanında hayata karşı tek başıma mücadele vermekten kaçtığım için oldu.bence her şey yeri ve zamanında güzel.değerlendir.
 
Sanırım yeni başladın. Henüz çok erken. Zamanla alışacaksın. Orada da arkadaşların olacak, ortamın olacak. Hatta yeri gelecek İzmir'den çok seveceksin. Sayılı gün geçer, okul biter ve dönersin inşallah İzmir'e. O zamana kadar üniversite hayatını kendine rezil etme çünkü bir daha geri gelmeyecek.
 
Ben de İzmirliyim ve doğudayım canım şükret haline 3-4 saatlik yol. Hayatını yaşa, bulunduğun anın keyfini çıkar özlersin bu günlerini sonra.
 
ilerde keşke okulu uzatsaydım öğrencilik ne güzel dersin :) ben sakaryada üni okudum sakaryaya atandım ot gibi yani :) bazen diyorum keşke biraz yalnızlık çekseydim her şey elimin altında oldu öğrenciliğim boyunca.yalnızlık çekmedim parasız kalıp bir şeyleri bölüşmenin tadını yaşayamadım.makarnalarla geçirmedim günlerimi ya da kira elektrık su derdim olmadı.ama keşke olsaydı.lise okur gibi geçirdim hayatımı ve dışarı çıkmaya korkar oldum.sakaryadan başka yerde yapamam gibi düşünüyorum.bu zamanında hayata karşı tek başıma mücadele vermekten kaçtığım için oldu.bence her şey yeri ve zamanında güzel.değerlendir.

Ben uzakta olmayı hiç istememiştim ama oldu dışarıdan göründüğü gibi eğlenceli değil malesef ilk kazandıgımı görünce bende cok sevınmıstım aıle baskısı yok tek basıma yasayacagım gibi seyler düsünmüştüm. Ama başka sehre tek basıma geldım ılk günden 2 boyum kadar bavulu tasımakla basladı zorluklar elindeki parayı herseyı yetiştirmeye çalışmak kendını korumaya çalışmak hasta oldugunda sana bakan annenın olmaması çok kötü üstellik öyle bi ekmeği bölüşebileceğin harbi dost bulmakta çok zor yabancı sehırde tek basımayım güvenebileceğim kimsem yok. Ben senın yerınde olmayı çok isterdim mesela yurdun bi odasında baska ınsanlarla kalmak yerıne evının o rahatlıgı bıle hiçbirseye değişilmez ne kadar şanslı oldugunun farkında bıle olmamıssın :)
 
Ben de İzmirliyim ve doğudayım canım şükret haline 3-4 saatlik yol. Hayatını yaşa, bulunduğun anın keyfini çıkar özlersin bu günlerini sonra.

Çok merak ediyorum sende benım gıbı mı hissettin ilk gittiğinde oraya alışmaya çalışırken yoksa sorunlu olan ben mıyım :))
 
Ben uzakta olmayı hiç istememiştim ama oldu dışarıdan göründüğü gibi eğlenceli değil malesef ilk kazandıgımı görünce bende cok sevınmıstım aıle baskısı yok tek basıma yasayacagım gibi seyler düsünmüştüm. Ama başka sehre tek basıma geldım ılk günden 2 boyum kadar bavulu tasımakla basladı zorluklar elindeki parayı herseyı yetiştirmeye çalışmak kendını korumaya çalışmak hasta oldugunda sana bakan annenın olmaması çok kötü üstellik öyle bi ekmeği bölüşebileceğin harbi dost bulmakta çok zor yabancı sehırde tek basımayım güvenebileceğim kimsem yok. Ben senın yerınde olmayı çok isterdim mesela yurdun bi odasında baska ınsanlarla kalmak yerıne evının o rahatlıgı bıle hiçbirseye değişilmez ne kadar şanslı oldugunun farkında bıle olmamıssın :)

zorluklara karşı göğüs germeyi öğreniyorsun canım benim bak bunun da farkına var.hayatımız boyunca yanımızda insanlar olmayacak yalnızlığa da alışmak gerekir.alıştığın zaman belki bu kadar da zor gelmeyecektir sana.bakarsın eğer gerckten gidişat iyi değil sınırları zorlayıp geçiş yaparsın sen sıkma tatlı canını :)
 
Çok merak ediyorum sende benım gıbı mı hissettin ilk gittiğinde oraya alışmaya çalışırken yoksa sorunlu olan ben mıyım :))

İlk geldiğimde uzun bir süre dışarı çıkamadım her yer doğu burada diyordum, konuşmalarını duymak istemiyordum, İzmir'den uzak olduğumu kabullenmek istemiyordum ama olumlu yanlarını görmeye çalışınca, burada da güzel anılar biriktirince anladım ki önemli olan şehir değil insanın hayatını nasıl, kimlerle, ne düşüncelerle harcadığı. Üniversiteyi de Batıda güzel bir şekilde okudum. O zaman da heba etmiştim günlerimi İzmir İzmir diye ama sonra çok pişman oldum en güzel üni. yıllarımı bu saçmalıklarla harcadığımı düşününce. Sen tecrübelere güven bu hataya düşme canım ;)
 
zorluklara karşı göğüs germeyi öğreniyorsun canım benim bak bunun da farkına var.hayatımız boyunca yanımızda insanlar olmayacak yalnızlığa da alışmak gerekir.alıştığın zaman belki bu kadar da zor gelmeyecektir sana.bakarsın eğer gerckten gidişat iyi değil sınırları zorlayıp geçiş yaparsın sen sıkma tatlı canını :)

Ahhh keşke ama izmirde benım okudugum bölüm yok o yüzden o ihtimal imkansız gibi ama alışmaya çalısıyorum gerçi insan ne kadar alışırsaa alışsın geçmişindeki anılar çocuklugunun geçtiği yerleri her zaman özler umarım bu 4 yıl sonra bu konuyu okudugumda evimde olurum :)
 
İlk geldiğimde uzun bir süre dışarı çıkamadım her yer doğu burada diyordum, konuşmalarını duymak istemiyordum, İzmir'den uzak olduğumu kabullenmek istemiyordum ama olumlu yanlarını görmeye çalışınca, burada da güzel anılar biriktirince anladım ki önemli olan şehir değil insanın hayatını nasıl, kimlerle, ne düşüncelerle harcadığı. Üniversiteyi de Batıda güzel bir şekilde okudum. O zaman da heba etmiştim günlerimi İzmir İzmir diye ama sonra çok pişman oldum en güzel üni. yıllarımı bu saçmalıklarla harcadığımı düşününce. Sen tecrübelere güven bu hataya düşme canım ;)

Bu değerli tecrübeye güveniyorum ve 4 yılı en güzel şekılde geçirmeyi planlıyorum öyleyse :))
 
Bu değerli tecrübeye güveniyorum ve 4 yılı en güzel şekılde geçirmeyi planlıyorum öyleyse :))

Bir de ben mi normal değilim demişsin canım, ilk sene herkes bunu yaşar, hatta seneye geçiş yapacağım muhabbeti yanlış anlama ama geyiğe döner artık :) Normal bir süreç, sen sadece orada da güzel şeyler yaşamaya bak. İzmir'de çocukluğum, anılarım var diyorsun, Uşak'tada güzel anıların olunca orası da güzel gelecek. Bu arada sayende fark ettim de büyümüşüm ben hatta yaşlanmışım :D
 
Merhaba arkadaşlar biriyle konuşmaya çok ihtiyacım oldugu ıcın bu konuyu açtım. Ben uşak üni de okuyorum daha önce izmirde yasıyordum. Ailem erkek arkadaşım arkadaşlarım anılarım herseyım izmirde kaldı. orayı öyle çok özlüyorum ki burası benım ıcın hiçbir sey ıfade etmıyor izmir benım doğdugum büyüdüğüm şehir herseyden ayrı kalmak cok zor gelıyor otobüse bindiğimde bir yarım hep orada kalıyor. Nereye ait oldugumu bilmiyorum. Bir yarım burda kalmak ıstıyor ama bılıyorum ki geleceğim için de gitmeliyim çok garip bir duygu. ilk defa ailemden sevdiklerımden ayrı kalıyorum ama alışamadım 19 yasındayım sanırım küçük oldugum için bana çok ağır geliyor nasıl alışacağım bilmiyorum sadece birine anlatıp rahatlamak ıstedım...

Canım hiç üzülme bende 18 yaşımda gitmiştim üniye aynı şeyleri yaşadım. Oraya ait olmadığımı düşünüp ağlıyordum başlarda. Ama en fazla bikaç ay sürer. Ortamına, arkadaşlarına, kaldığın eve veya yurda alışıyorsun. Hatta bir zaman sonra evde sıkılır hale gelmiştim. Sadece biraz sabret alışacaksın. Ve 4 yıl o kadar çabuk geçiyor ki. Ben bitince boşluğa düştüm gidecek yerim kalmadı deyip üzüldüğümü biliyorum sen düşün yani :9:
 
Bir de ben mi normal değilim demişsin canım, ilk sene herkes bunu yaşar, hatta seneye geçiş yapacağım muhabbeti yanlış anlama ama geyiğe döner artık :) Normal bir süreç, sen sadece orada da güzel şeyler yaşamaya bak. İzmir'de çocukluğum, anılarım var diyorsun, Uşak'tada güzel anıların olunca orası da güzel gelecek. Bu arada sayende fark ettim de büyümüşüm ben hatta yaşlanmışım :D

ahaha yok canım yaşlanmamıssındır :)) Bu arada yardımcı oldugunuz ıcın cok tesekkür ederim hepınıze sağolun :)
 
Canım hiç üzülme bende 18 yaşımda gitmiştim üniye aynı şeyleri yaşadım. Oraya ait olmadığımı düşünüp ağlıyordum başlarda. Ama en fazla bikaç ay sürer. Ortamına, arkadaşlarına, kaldığın eve veya yurda alışıyorsun. Hatta bir zaman sonra evde sıkılır hale gelmiştim. Sadece biraz sabret alışacaksın. Ve 4 yıl o kadar çabuk geçiyor ki. Ben bitince boşluğa düştüm gidecek yerim kalmadı deyip üzüldüğümü biliyorum sen düşün yani :9:

İnşallah benımde senınkı gıbı güzel geçer bakalım :D
 
not ortalamanızı yüksek tutup yatay geçiş yapabilirsiniz,ayrıca iki şehir çok uzak değil ki.
 
not ortalamanızı yüksek tutup yatay geçiş yapabilirsiniz,ayrıca iki şehir çok uzak değil ki.

geçiş yapmam için aynı bölüm olması gerekli malesef izmirde okudugum bölüm yok canım geçme sansım yok o yuzden sevmeye bakıyorum :)
 
Back
X