bende sabahtan beri dokunsan ağlıcam. kızım sabah hafif ateşliydi eşim işe geç gidecek kendi işi. babamın yanında kalcam dedi beyefendi olmaz dedi bakamazmış o kalınca işe geç kalıyormuş. aradım hala yatıyor. bu saate evdesin hasta çocuğu yollattın dedim. içim sızlıyor. eşimin ailesi burda ben 2 yaşından beri çocuğumu kreşe yolluyorum. kayınvalidem neymiş hasta hastalığıda psikolojık kızımın bakımı bile kalmadı her işini hallediyor ama demiyorki biraz bakayım. yavrumu öyle durgun ateşli kreşe bıraktım. yazık yavruma sadece ona yazık[/QUOT
canım ya çok üzüldüm,neler hissediyorsun tahmin edebiliyorum ama biz hem çalışan hemde güçlü anneleriz dimi,geçecek bu günlerde..bende öyle çok kahroluyorum ki kızım her akşam anne yarın işe gitme diye yalvarıyor,anlatmaya çalışıyorum senin geleceğin için diyorum ciciler oyuncaklar alabilmek için diyorum ben birdaha bişey istemem sen gitme yeter diyor gelde kahrolma gelde için parçalanmasın..her gece elimi sımsıkı tutup uyuyor sabah giderken duymak içinannemede bıraksam kreşede versem durum değişmeyecek kızım sadece beni istiyor..
Bizde işe gelmek istemeyiz elbet ama onların geleceği için çalışıyoruz malum hayat şartları ortada. Ben kendimi şöyle teselli ediyorum belki sizde de işe yarar. Önemli olan çok vakit geçirmek değil geçirebildiğin vakti kaliteli geçirmek. Evde olduğum sürece tüm sevgimi defalarca söylüyorum oğluma annen seni çok seviyor diye. Hep o bilinçle büyüsün istiyorum. Onun isteklerine öncelik vererek yaşıyorum yorgunluktan ölsemde parka gidiyorum. Yada gece gece kalkıp istediği yemeği pişiriyorum. Nazlandığında karnını ovuyorum bak kesin geçicek bu iyi eder seni diyorum. işte ozaman anlıyor beni ve bende daha huzurlu gidebiliyorum işe. Çok duygusal konuşmaya girmiyorum gitme dediği zamanlar gitmem şart diyor çıkıyorum. Ona hissettirmiyor taviz vermiyorum akşama çıkışına gelicem diyorum o da mutlu oluyor. Ne biliim bu tarz küçük şeyler işte... Hani hayat güzeldir diye bir film vardı orda baba kötü şartları oğluna oyun gibi anlatıyor ve çocuk da ona inanıyordu ya onun gibi davranalım ozaman daha güçlü nesiller gelicek emin olun
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
hasta kızımı evde bırakıp işe gelmek..
- Konu Sahibi elanurum
- Başlangıç Tarihi
çok geçmiş olsun canım sana da. Boşver bekleme kimseden birşey. Biz doğurduk biz büyütücez. Tabi kesinlikle babasını kasdetmiyorum ama anne gibi olamadıkları muhakkak
ayne doğru canım anne gibi olmuyor baba. aklım akmıyor nasıl kıydı. o çocuk ona sarılıp gitmicem diye ağlıyor nasıl vicdan bu. öyle sinirlerim bozukki çıldırcam açıcam telefonu ağzıma geleni saycam
- 21 Aralık 2009
- 25.770
- 28.933
- 798
eminim annen en az senin kadar ilgilidir kızınla, çalışan annelere müthiş saygı duyuyorum ve çok güçlü olduklarını düşünüyorum bence çok özeller...kaç parçaya bölünüyorlar ama yine karşımızda büsbütün, eksiksiz, kusursuz duruyorlar... ben başaramadım işime ara vermek zorunda kaldım..
çalışan bir anne olarak bu güzel düşünceleriniz için teşekkür etmek istiyorum
..bu sözleriniz konuyu açan arkadaşımıza çok moral olmuştur eminim.evet hastalık zamanlarında oldukça zonlanıyoruz ama yinede geçici zamanlar bunlar...
amin çok sağolun
Bence sinirle hareket etme. Ağzına geleni saysan değişecek mi bence hayır. Ama daha iyi bir zamanda geniş geniş anlat bu hareketin baan çok koydu incindim dersin. Oda anlar ozaman şimdi yanlış zamanlama olur. Evliliğini yıpratma bunlarla. sakin ama akıllı hareket et...
eminim annen en az senin kadar ilgilidir kızınla, çalışan annelere müthiş saygı duyuyorum ve çok güçlü olduklarını düşünüyorum bence çok özeller...kaç parçaya bölünüyorlar ama yine karşımızda büsbütün, eksiksiz, kusursuz duruyorlar... ben başaramadım işime ara vermek zorunda kaldım..
kendimi sabahtan beri çökmüş hissediyordum ama yazını okuyunca moral oldu,kendimle gurur duydum :) teşekkür ederim
- 7 Aralık 2009
- 10.374
- 46
- 408
bende sabahtan beri dokunsan ağlıcam. kızım sabah hafif ateşliydi eşim işe geç gidecek kendi işi. babamın yanında kalcam dedi beyefendi olmaz dedi bakamazmış o kalınca işe geç kalıyormuş. aradım hala yatıyor. bu saate evdesin hasta çocuğu yollattın dedim. içim sızlıyor. eşimin ailesi burda ben 2 yaşından beri çocuğumu kreşe yolluyorum. kayınvalidem neymiş hasta hastalığıda psikolojık kızımın bakımı bile kalmadı her işini hallediyor ama demiyorki biraz bakayım. yavrumu öyle durgun ateşli kreşe bıraktım. yazık yavruma sadece ona yazık[/QUOT
canım ya çok üzüldüm,neler hissediyorsun tahmin edebiliyorum ama biz hem çalışan hemde güçlü anneleriz dimi,geçecek bu günlerde..bende öyle çok kahroluyorum ki kızım her akşam anne yarın işe gitme diye yalvarıyor,anlatmaya çalışıyorum senin geleceğin için diyorum ciciler oyuncaklar alabilmek için diyorum ben birdaha bişey istemem sen gitme yeter diyor gelde kahrolma gelde için parçalanmasın..her gece elimi sımsıkı tutup uyuyor sabah giderken duymak için
OFFF İÇİM YANDI AYNI ŞEYLERİ BENDE YAŞIYORUM 2,5 YAŞINDA Bİ KUZUM VARR
MAHVOLDUM BENDE BURDA OKUYUNCA YAZILANLARI OFFF OFFFFFFFFFF
BEN DE HALA AĞLAYA AĞLAYA GELİYORUM NERDEYSE HERSABAH İŞE
- 30 Haziran 2011
- 1.808
- 34
- 358
Her iki arkadaşında çocukları için geçmiş olsun diyorum.
Yanlız size daha çok üzüldüm.
Biz çocuk hastalandığında dönüşümlü izin alıyoruz.
Ağır seyreden ilk iki gün ben,sonrasında eşim.
O durumda nasıl vicdanları razı oldu çocuğu kreşe göndermeye.
Allah yardımcınız olsun ne diyim.
Çalışmak hem anne hemde çocuk için çok zor.Kendimden bilirim annem çalışıyordu kardeşimle biz koca evde yemek ısıtıyor,ev işi yapıyorduk
anneniz siz kaç yaşındayken çalışıyordu,bu durum sizi çok yıprattı mı ileriki yaşlarınızda sorunlar yaşadınız mı,yani bir çocugu annesinin çalışması derinden etkliliyor mu? yoksa unutulup gidiyor mu bu zor günler ?annenize çok kızıyormuydunuz?
bana sormadınız tabi ama okuyunca bende cevaplamak ıstedım..:)
Benım annemde calısıyordu kucukken. ben anneme cok sıkı sarılırdım kı sabah kollarımı acıp gıdemeyecek sanırdım.
gıtmedıgı zaman sevınırdım felan. o zamankı kucucuk aklınla kızıyosun ozluyorsun ama sonradan unutulup gıdıyor benım fıkrım.
sonrasındada bız annemle ayrı yasamak zorunda kaldık. ama o surece kadar aklım ermeye basladıgı zaman
kızmıyordum. arkadaslarımın annelerı ev hanımıydı benım annem calısıyor felan diyince hava felan atıyordum cocuk aklı :)))
ama ılerkı yaslarda sorun yasanıcak bısey degıl bu.
cunku bır arkadasında dedıgı gıbı onemlı olan kalıtelı zaman gecırmek.
Mesela ılerde bı sohbette sız benım kızımda boyle yada şöyleydı kucukken dıyebıleceksınız.
ben evde degıldım goremedım demeyeceksınız. cunku kızınıza yeterlı sevgıyı yeterlı zamanı ayırabıldıkten sonra
ınanın sorun olmuyor. herkesın mecburıyetlerı var maddıyat gecım derdı sonucta sızde yavrunuza ımkan saglayabılmek ıcın ayaktasınız.
sımdı calısmasanız durumunuz kotu olsa kızınız bısey ıstedıgınde alamamak canınızı yakar.
onun ıcın cabaladıgınızı bılın ve onun ıcın guclu oldugunuzu unutmayın.
sevgıler.. kızınızı opun yerıme
bana sormadınız tabi ama okuyunca bende cevaplamak ıstedım..:)
Benım annemde calısıyordu kucukken. ben anneme cok sıkı sarılırdım kı sabah kollarımı acıp gıdemeyecek sanırdım.
gıtmedıgı zaman sevınırdım felan. o zamankı kucucuk aklınla kızıyosun ozluyorsun ama sonradan unutulup gıdıyor benım fıkrım.
sonrasındada bız annemle ayrı yasamak zorunda kaldık. ama o surece kadar aklım ermeye basladıgı zaman
kızmıyordum. arkadaslarımın annelerı ev hanımıydı benım annem calısıyor felan diyince hava felan atıyordum cocuk aklı :)))
ama ılerkı yaslarda sorun yasanıcak bısey degıl bu.
cunku bır arkadasında dedıgı gıbı onemlı olan kalıtelı zaman gecırmek.
Mesela ılerde bı sohbette sız benım kızımda boyle yada şöyleydı kucukken dıyebıleceksınız.
ben evde degıldım goremedım demeyeceksınız. cunku kızınıza yeterlı sevgıyı yeterlı zamanı ayırabıldıkten sonra
ınanın sorun olmuyor. herkesın mecburıyetlerı var maddıyat gecım derdı sonucta sızde yavrunuza ımkan saglayabılmek ıcın ayaktasınız.
sımdı calısmasanız durumunuz kotu olsa kızınız bısey ıstedıgınde alamamak canınızı yakar.
onun ıcın cabaladıgınızı bılın ve onun ıcın guclu oldugunuzu unutmayın.
sevgıler.. kızınızı opun yerıme
çok teşekkür ederim,su serptiniz yüreğime,en büyük korkum kızımın bu ayrılıklardan etkilenip psikolojisinin bozulması ve ileri yaşlarında sorunlu olmasıydı..yavrum için çalışıyorum istediklerini almak,ona çok daha güzel bir gelecek vermek için...umarım anlar büyüyünce ve bana hak verir..
Ne demek ıcınızı ferah tutun.dogrusu bu cunku. sızde mecbur olmasanız kızınızla olursunuz.
ama suankı gecım kosullarında kızınızın gelecegı ıcın calısmak daha mantıklı.
hayır bozulmaz sız ona gereklı zamanı gereklı anne kız ılıskısını verdıgınız surece bozulmaz kı bunu yaptıgınızı dusunuyorum :))
butun gun evde olsanız kızınıza verımlı zaman ayırmasanız ınanın genede hıc anlamı olmazdı.
teyzemde calısıyor mesela muhendıs ananem bakıyordu okula gıdene kadar kuzenıme.
ınanın o kadar kalıtelı zaman gecırıyolardıkı suan 10 yasında ve hıc bır soruNlulugu yok.
bende aynı sekılde.
Ben uzun süreli izin aldığımda evde çocuklarımla daha çok ama çalıştığım kadar da güzel zaman geçirmediğimizi farkettim.
Çünkü o zaman bütün dakikalarım çocuklarımındı.
Çalışırken, eksiklik ve özlem duyuyorum çocuklarıma.
Sanırım biraz da vicdan azabı çekiyordum.
O yüzden eve adımı attığım dakika, çocuklarıma bu ayrı geçen zamanı nasıl telafi edebilirim derdine düşüp, onları mutlu etmek, kendilerini iyi hissettirmek, gelişimlerine katkıda bulunmak, onları ne kadar çok sevdiğimi hissettirmek için elimden geleni yapıyorum.
Ne kadar yorgun ve sıkıntılı olursam olayım. Mutlaka işten kalan tüm vaktimi onlara ayırıyorum.
Çalışan anne ya da evhanımı.
Bence önemli olan çocukların ne kadar değerli olduklarını hissetmeleri.
Donatan bir annelerinin olmaları.
Yoksa fazladan 8 saat onların yanında olmalarının pek de bir manası yok..
Çünkü o zaman bütün dakikalarım çocuklarımındı.
Çalışırken, eksiklik ve özlem duyuyorum çocuklarıma.
Sanırım biraz da vicdan azabı çekiyordum.
O yüzden eve adımı attığım dakika, çocuklarıma bu ayrı geçen zamanı nasıl telafi edebilirim derdine düşüp, onları mutlu etmek, kendilerini iyi hissettirmek, gelişimlerine katkıda bulunmak, onları ne kadar çok sevdiğimi hissettirmek için elimden geleni yapıyorum.
Ne kadar yorgun ve sıkıntılı olursam olayım. Mutlaka işten kalan tüm vaktimi onlara ayırıyorum.
Çalışan anne ya da evhanımı.
Bence önemli olan çocukların ne kadar değerli olduklarını hissetmeleri.
Donatan bir annelerinin olmaları.
Yoksa fazladan 8 saat onların yanında olmalarının pek de bir manası yok..
ay içim daraldı yine. benim de çalışan anne olmama az kaldı. 9 aydır 24 saatimi oğlumla geçiriyorum. ona o kadar çok alıştım ki nasıl ayrılıcam bilemiyorum. herkese o bensiz nasıl durucak, durmaz ki deyip duruyorum ama asıl ben onsuz nasıl durucam derdim o. gece bile koyun koyuna yatıyoruz. herkes alıştırma diyo ama ben o istediği için değil kendim istediğim için onunla yatıyorum. çok zor olacak çok
arkadaşım sana da çok geçmiş olsun. yapacak bişey yok, söyleyecek bişey de... anneliğin cilveleri işte. iyileşsin de gerisi önemli değil.
arkadaşım sana da çok geçmiş olsun. yapacak bişey yok, söyleyecek bişey de... anneliğin cilveleri işte. iyileşsin de gerisi önemli değil.
ben de cevaplamak istedim. benim annem de çalışıyordu. bize babaannem baktı. hafızamda kesinlikle annemin bizi bırakıp gittiğine, terkedilmiş hissettiğime falan dair hiç bir şey yok. nokta kadar bişey bile hatırlamıyorum.
Benzer Konular
