Kardeşlere annelik yapan ilk kız çocuğu

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Zor,bir anda kesip atamasanız da zamana yayarak bu durumla baş edebilirsiniz diye düşünüyorum.

Büyümüşler artık , ihtiyaç duyduklarında yine yanlarında olun fakat kibarca kendi hayatınıza odaklanmak istediğinizi hissettirin, kötü olmaya gerek yok ki illa.

Ayrı eviniz var çalışıyorsunuz, kendiniz için bir şeyler yaparak başlayın,meşguliyetlerinizi başka yerlere yönlendirmeye çalışıp o boşluğu doldurmanız lazım, yoksa ömür boyu çok üzülürsünüz.
 
27haziran .!.:
Bu hikayede yanan ben olacağım ki oldum da zaten
Genişletmek için tıkla...
En güzel yılları feda etmişsiniz üstelik sizin göreviniz bile değilken . Maalesef istisnalar olsa da ilk gözden çıkarılan siz olacaksınız.Kendini kurtaran dönüp size bakmayacak kendi hayatını kuracak "aman ne yaptı ki , abla tabi ki yapacak, ne olmuş canım yapmasaydı,bize mi sordu????" Bu laflara hazır olun😞😞😞 Kaçan hayatın ucundan tutun,evlenmek değil ama tatile çıkın yeni insanlarla tanışın,hadi çok geç değil şimdi harekete geçin kendiniz için yaşamaya başlayın.....
 
Six Feet Under .!.:
Zor,bir anda kesip atamasanız da zamana yayarak bu durumla baş edebilirsiniz diye düşünüyorum.

Büyümüşler artık , ihtiyaç duyduklarında yine yanlarında olun fakat kibarca kendi hayatınıza odaklanmak istediğinizi hissettirin, kötü olmaya gerek yok ki illa.

Ayrı eviniz var çalışıyorsunuz, kendiniz için bir şeyler yaparak başlayın,meşguliyetlerinizi başka yerlere yönlendirmeye çalışıp o boşluğu doldurmanız lazım, yoksa ömür boyu çok üzülürsünüz.
Genişletmek için tıkla...
Onları sevmediğimi düşünecekler üzülecekler gibi geliyor sanki değer vermiyormuşum gibi vs. Aslında bende değersizlik duygusu çok yüksek ve sanki onlar da benim gibi hissediyormuş gibi kendimin ihtiyacı olan şeyi onlara vermeye çalışıyorum yanlış olduğunu biliyorum ama yapmazsam terkedilmekten yalnız bırakılmaktan korkuyorum galiba çünkü terkedilme korkum da baya var genel olarak. Ilişkilerimde de bu yüzden terkedilmeden ben terkediyorum maalesef bu elimde olan bir şey değil farketmeden oluyor
 
Menekse bahcesi .!.:
En güzel yılları feda etmişsiniz üstelik sizin göreviniz bile değilken . Maalesef istisnalar olsa da ilk gözden çıkarılan siz olacaksınız.Kendini kurtaran dönüp size bakmayacak kendi hayatını kuracak "aman ne yaptı ki , abla tabi ki yapacak, ne olmuş canım yapmasaydı,bize mi sordu????" Bu laflara hazır olun😞😞😞 Kaçan hayatın ucundan tutun,evlenmek değil ama tatile çıkın yeni insanlarla tanışın,hadi çok geç değil şimdi harekete geçin kendiniz için yaşamaya başlayın.....
Genişletmek için tıkla...
Umarım yapabilirim, bazen ölene kadar böyle geçecek gibi geliyor hayatım çok üzülüyorum
 
Menekse bahcesi .!.:
En güzel yılları feda etmişsiniz üstelik sizin göreviniz bile değilken . Maalesef istisnalar olsa da ilk gözden çıkarılan siz olacaksınız.Kendini kurtaran dönüp size bakmayacak kendi hayatını kuracak "aman ne yaptı ki , abla tabi ki yapacak, ne olmuş canım yapmasaydı,bize mi sordu????" Bu laflara hazır olun😞😞😞 Kaçan hayatın ucundan tutun,evlenmek değil ama tatile çıkın yeni insanlarla tanışın,hadi çok geç değil şimdi harekete geçin kendiniz için yaşamaya başlayın.....
Genişletmek için tıkla...
Çok haklısınız kendini kurtaran dönüp bana bakmayacak gerçekten
 
27haziran .!.:
Mesajlara sakin cevap veremememin sebebi bile bugün iyi abla olmadım gibi hissetmem zaten. Beynimdeki ses bana kızıyor sürekli kötüsün diye, neden feda etmedin kendini diye
Genişletmek için tıkla...
Kurban olma psikolojisi ,siz kendinizi feda edince herşey iyi olacak düşüncesi ....Bu Dünya ya gelme nedeniniz bu değil bu sis duvarından çıkın temiz havayı içinize çekin ,hayat gayeniz oralarda bir yerde gidin bulun Belki de bir yerde gerçekten size ihtiyacı olan biri var ve sizi bekliyor Oyalanmayı sanal sevgi dilenmeyi bırakın Gerçekten sevilip takdir göreceğiniz o yeri bulun ...
 
27haziran .!.:
Onları sevmediğimi düşünecekler üzülecekler gibi geliyor sanki değer vermiyormuşum gibi vs. Aslında bende değersizlik duygusu çok yüksek ve sanki onlar da benim gibi hissediyormuş gibi kendimin ihtiyacı olan şeyi onlara vermeye çalışıyorum yanlış olduğunu biliyorum ama yapmazsam terkedilmekten yalnız bırakılmaktan korkuyorum galiba çünkü terkedilme korkum da baya var genel olarak. Ilişkilerimde de bu yüzden terkedilmeden ben terkediyorum maalesef bu elimde olan bir şey değil farketmeden oluyor
Genişletmek için tıkla...

Konunuzu silmişsiniz, geri gelecek konu silinmiyor öncelikle.
Yorumlarda kırıcı, yıkıcı hiçbir şey yok.
Kendi iç sesiniz çok eleştirel şu an. Aslında tepkiniz kendinize.


Şu an aslında o kadar kıymetli bi sorgulama süreci içindesiniz ki, bunu zamanla anlayacaksınız.
Terapi alıyormuşsunuz, şema terapiyi bi araştırın, şemaları araştırın.

Kendinizle ilgili tespitleriniz çok yerinde. Bunları yaparken kendinizi eleştirmeyin, yargılamayın.

Elbette çocukken sevginin koşulsuz şartsız verilmesi gerektiğini bilmiyordunuz.

İnsanın kendi gerçekliğini fark etmesi, travmalarıyla yüzleşmesi 40lı yaşlarda pik yapıyor zaten.

Bu sorgulama sürecini sağlıklı bi şekilde yürütmek, ve hatta değişip dönüşmek, terk edilme korkunuzu değersizlik hissinizi anlayıp iyileştirmek için kendinize en sevdiğiniz dostunuza yaklaşır gibi yaklaşın.
 
Cizirti .!.:
Konunuzu silmişsiniz, geri gelecek konu silinmiyor öncelikle.
Yorumlarda kırıcı, yıkıcı hiçbir şey yok.
Kendi iç sesiniz çok eleştirel şu an. Aslında tepkiniz kendinize.


Şu an aslında o kadar kıymetli bi sorgulama süreci içindesiniz ki, bunu zamanla anlayacaksınız.
Terapi alıyormuşsunuz, şema terapiyi bi araştırın, şemaları araştırın.

Kendinizle ilgili tespitleriniz çok yerinde. Bunları yaparken kendinizi eleştirmeyin, yargılamayın.

Elbette çocukken sevginin koşulsuz şartsız verilmesi gerektiğini bilmiyordunuz.

İnsanın kendi gerçekliğini fark etmesi, travmalarıyla yüzleşmesi 40lı yaşlarda pik yapıyor zaten.

Bu sorgulama sürecini sağlıklı bi şekilde yürütmek, ve hatta değişip dönüşmek, terk edilme korkunuzu değersizlik hissinizi anlayıp iyileştirmek için kendinize en sevdiğiniz dostunuza yaklaşır gibi yaklaşın.
Genişletmek için tıkla...
Sürekli sorular sorulunca kendimi çıplak savunmasız gibi hissettim pişman oldum bunu itiraf etmek ve yardım aramak öyle kolay bir şey değil hele ki bu yüzden hayatı kaçırmışsa bi de kişi. 20lerimde değilim 39 um 40 olacağım geçen sene işten istifa ettim orda da sömürülüyordum çünkü ve sağlığım etkilenmeye başlamıştı. Şimdi az bi gelirim var onunla geçiniyorum ve daha çok kendime odaklanıp bu sıkıntıları çözmeye ve hayta yeniden atılmaya calısıyorum
Teşekkürler
 
Hayatınızı kimse için feda etmeyin. Konuyu silmişsiniz ama alıntılardan okudum. Ailemizde sizin gibi biri olduğu için de özellikle yazmak istedim. Eşimin teyzesi, 70 yaşlarında yanlış hatırlamıyorsam. En büyük kız kardeş. Diğer kardeşlerine o bakmış. Okumak istemiş hatta zamanında bir okul kazanmış ama anneleri göndermemiş. Ben zaten hastayım, çocuklara kim bakacak sen gidersen demiş. Mahkum etmişler kadıncağızı gencecik yaşında. Yıllar geçmiş, evlenmemiş. Annesi hastalığını sürekli bahane etmiş, yanından ayırmamış. Şimdi annesi yani eşimin anneannesi oluyor 92 yaşında sanıyorum. Bu bekar kızıyla beraber yaşıyor. Bazen ziyaretlerine gidiyoruz. Eşimin teyzesi mutsuz. Hayatım bitti, tükettiler hayatımı diyor her seferinde gözleri dolu dolu. Sevgilim bile olmadı, erkek eli değmedi elime diyor. Tek derdi bu mu diye düşünebilirsiniz ama inanın hayatta aşık olmak, sevmek kadar güzel bir şey yok. Sevdiğin insanla sevişmek, belki çocuk sahibi olmak çok güzel ve özel şeyler. İstediğin hayatı yaşamak, özgürce çalışmak, para kazanmak ve dilediğince harcamak çok güzel şeyler. Teyze bir gün bile annemi bırakıp kendi başıma bir yere gidemedim diyor. Ne arkadaşım oldu ne sosyal hayatım, tüm yaşıtlarım evlendi barklandı, ben ne okuyabildim ne evlenebildim diyor. Keşke annem ölse de kurtulsam diyor. Ne kadar acı düşünsenize? Değdi mi yani? Ne için, kim için harcıyorsunuz hayatınızı? Daha yaşınız 40. Benim kuzenim 42 yaşında evlenip çocuk yaptı. Hiçbir şey için geç kalmış değilsiniz. Ancak artık başkaları için değil kendiniz için yaşayın. Böyle bir şey tecrübe etmeyen insanlar pek anlayamaz, benim gözümün önünde böyle bir örnek olduğu için sizi anlıyorum. Nasıl bir psikolojide olduğunuzu da tahmin ediyorum ama inanın 70 yaşında hayatını bomboş geçirmiş o kadının pişmanlığını gördükçe içim eziliyor. Keşke anamı, kardeşlerimi geride bırakıp kaçıp gitseydim diyor hep. Gidip okusaydım, çalışsaydım. Şimdi yapayalnız ölmekten korkuyorum beni bırakmayın diyor.

Bir an önce yakalayın treni. Yoksa pişman olursunuz.
 
akrephanim .!.:
Hayatınızı kimse için feda etmeyin. Konuyu silmişsiniz ama alıntılardan okudum. Ailemizde sizin gibi biri olduğu için de özellikle yazmak istedim. Eşimin teyzesi, 70 yaşlarında yanlış hatırlamıyorsam. En büyük kız kardeş. Diğer kardeşlerine o bakmış. Okumak istemiş hatta zamanında bir okul kazanmış ama anneleri göndermemiş. Ben zaten hastayım, çocuklara kim bakacak sen gidersen demiş. Mahkum etmişler kadıncağızı gencecik yaşında. Yıllar geçmiş, evlenmemiş. Annesi hastalığını sürekli bahane etmiş, yanından ayırmamış. Şimdi annesi yani eşimin anneannesi oluyor 92 yaşında sanıyorum. Bu bekar kızıyla beraber yaşıyor. Bazen ziyaretlerine gidiyoruz. Eşimin teyzesi mutsuz. Hayatım bitti, tükettiler hayatımı diyor her seferinde gözleri dolu dolu. Sevgilim bile olmadı, erkek eli değmedi elime diyor. Tek derdi bu mu diye düşünebilirsiniz ama inanın hayatta aşık olmak, sevmek kadar güzel bir şey yok. Sevdiğin insanla sevişmek, belki çocuk sahibi olmak çok güzel ve özel şeyler. İstediğin hayatı yaşamak, özgürce çalışmak, para kazanmak ve dilediğince harcamak çok güzel şeyler. Teyze bir gün bile annemi bırakıp kendi başıma bir yere gidemedim diyor. Ne arkadaşım oldu ne sosyal hayatım, tüm yaşıtlarım evlendi barklandı, ben ne okuyabildim ne evlenebildim diyor. Keşke annem ölse de kurtulsam diyor. Ne kadar acı düşünsenize? Değdi mi yani? Ne için, kim için harcıyorsunuz hayatınızı? Daha yaşınız 40. Benim kuzenim 42 yaşında evlenip çocuk yaptı. Hiçbir şey için geç kalmış değilsiniz. Ancak artık başkaları için değil kendiniz için yaşayın. Böyle bir şey tecrübe etmeyen insanlar pek anlayamaz, benim gözümün önünde böyle bir örnek olduğu için sizi anlıyorum. Nasıl bir psikolojide olduğunuzu da tahmin ediyorum ama inanın 70 yaşında hayatını bomboş geçirmiş o kadının pişmanlığını gördükçe içim eziliyor. Keşke anamı, kardeşlerimi geride bırakıp kaçıp gitseydim diyor hep. Gidip okusaydım, çalışsaydım. Şimdi yapayalnız ölmekten korkuyorum beni bırakmayın diyor.

Bir an önce yakalayın treni. Yoksa pişman olursunuz.
Genişletmek için tıkla...
Ağlayarak okudum, 30 yaşımda gittiğim bir terapist de bana ona gelen bir 60 yaşında bekar kadın danışandan bahsedip benim terapi almamın ne kadar gerekli olduğunu farkettirmeye çalışmıştı. Tabi danışanla alakalı özel bişey anlatmadı etik olmayacağı için ama hiç evlenmediğini, ailenin tek cocuğu olduğu için anne babası ölünce tamamen yalnız kaldığını akrabaları da ondan büyük diye hepsinin öldüğünü yakın arkadaş da edinemediği için tamamen yalnız olduğunu o yüzden terapiye geldiğini keşke daha erken gelseydim dediğini falan söylemişti. O korkuyla terapilere basladım zaten. Korku enerjisinin çok güçlü olduğunu biliyorum ama yine de öyle olmaktan çok korkuyorum
 
27haziran .!.:
Ağlayarak okudum, 30 yaşımda gittiğim bir terapist de bana ona gelen bir 60 yaşında bekar kadın danışandan bahsedip benim terapi almamın ne kadar gerekli olduğunu farkettirmeye çalışmıştı. Tabi danışanla alakalı özel bişey anlatmadı etik olmayacağı için ama hiç evlenmediğini, ailenin tek cocuğu olduğu için anne babası ölünce tamamen yalnız kaldığını akrabaları da ondan büyük diye hepsinin öldüğünü yakın arkadaş da edinemediği için tamamen yalnız olduğunu o yüzden terapiye geldiğini keşke daha erken gelseydim dediğini falan söylemişti. O korkuyla terapilere basladım zaten. Korku enerjisinin çok güçlü olduğunu biliyorum ama yine de öyle olmaktan çok korkuyorum
Genişletmek için tıkla...
Öyle olmamak için hala zamanınız var. Evlenin demiyorum yanlış anlaşılmasın. Fakat en azından bir hayatınız olduğunu ve bu hayatın yalnızca bir kez olduğunu unutmayın sadece. Her ebeveyn dünyaya getirdiği çocuğa bakmakla yükümlüdür. Bu sizin sorumluluğunuz değil. Kimsenin sizi bu konuda eleştirmeye hakkı yok.
 
27haziran .!.:
Evlenebilsem zaten evlenirdim evlenmek kaçış burda problemi çözmek istiyorum önce ben
Genişletmek için tıkla...
Evlenseniz evinizin sorumluluğunu alır evinize fedakarlık yaparsınız .siz fedakarlık yapmaya alışmışsınız yenmenız uzun zmn alır ama bunu kendı hayatınız için değiştirmek sizin elinizde .iyi bir eş yuva denk gelırse gayette mutlu olursunuz
 
Lupetta .!.:
evliyim ama ailemden ya da başka bi şeyden kaçmak için evlenmedim. Doğru insan evet evlenebilirim dedim. Evlenmek için evlenmedim yani
Genişletmek için tıkla...

Hem evleniyorsunuz hemde milleti evlilikten korkutan yorumlar yapıyorsunuz. Madem evlilik her şeyi sarpa saldırıyor boşanın o zaman. Ayrıca konu sahibine evlenmek için evlen diye bir tavsiyede bulunmadık.
 
Wqy .!.:
Evlenseniz evinizin sorumluluğunu alır evinize fedakarlık yaparsınız .siz fedakarlık yapmaya alışmışsınız yenmenız uzun zmn alır ama bunu kendı hayatınız için değiştirmek sizin elinizde .iyi bir eş yuva denk gelırse gayette mutlu olursunuz
Genişletmek için tıkla...
Nasıl değiştireceğim
 
27haziran .!.:
Örneğin , ben de böyleydim kendime odaklanmak için şöyle şeyler yaptım, onlara yetemiyormuş gibi onları terk ediyormuş gibi düşünmemek için kendime şöyle telkinlerde bulundum gibi şeyler mesela…
Genişletmek için tıkla...
Ben gerçekten böyleydim. Tek kardeşim var sadece annelik değil eve hizmetçi de oldum, çalışıyordum maddi olarak da üstlendim. Etimden, sütümden, yumurtamdan faydalandılar yani. İşin acı yanı değer de görmüyordum, sevilmiyordum da 🙂 çözüm olarak ben şehir değiştirdim. Tayin istedim ve başka şehire tek başıma geldim. İlk 1 sene bana da çok zordu aileme de çok zordu. Bana sen nasılsın ne yaptın demek için değil de eskiden benim yaptığım şeyler için arıyorlardı 😅 mesela annem arayıp kardeşimi şikayet ediyordu bizim yediğimiz marka peynirden almamış falan diye (evet böyle de zor bi insandır🙂)
Ama geçti annem bana yaptıklarını kardeşime yapamadı ama bi şekilde alıştılar yaşıyorlar. Ben de yaşıyorum 🙏 4 sene bekar yaşadım sonra nasip oldu evlendim şimdi bebeğimi büyütüyorum 🙏 onlarla yaşarken ben böyle ölüp gidicem diyordum..
Sözün özü herşey bizim elimizde. Hayatınızın iplerini elinize alın.
 
27haziran .!.:
Nasıl değiştireceğim
Genişletmek için tıkla...
Kolay olmayacak hatta bazen herşeyi bırakıp o " güvenli " alana geri dönmek aynı döngüde kalmak bile tatlı gelecek.çünkü bildiğin kötülük bilmediğin iyilikten iyidir.Önce çevreni sonra kendini değiştireceksin normali önce kendinidir ama sizin hikayede zaman çok kıymetli direk hedefe atış gerekir Çünkü vazgeçme iç güdünüz çok yüksek..30 da birşeyleri anlamış 40 da hâlâ harekete geçmemişsiniz, olmaz zaman size torpil geçmez ,bakın tıkır tıkır hızla geçiyor zaman.Yapsam mı yapmasam mı derken bir bakmışsınız yaş olmuş 50 herkes kendi düzenini yuvasını kurmuş işleri bitmiş sizi unutmuş .....
 
ozlemem .!.:
Ben gerçekten böyleydim. Tek kardeşim var sadece annelik değil eve hizmetçi de oldum, çalışıyordum maddi olarak da üstlendim. Etimden, sütümden, yumurtamdan faydalandılar yani. İşin acı yanı değer de görmüyordum, sevilmiyordum da 🙂 çözüm olarak ben şehir değiştirdim. Tayin istedim ve başka şehire tek başıma geldim. İlk 1 sene bana da çok zordu aileme de çok zordu. Bana sen nasılsın ne yaptın demek için değil de eskiden benim yaptığım şeyler için arıyorlardı 😅 mesela annem arayıp kardeşimi şikayet ediyordu bizim yediğimiz marka peynirden almamış falan diye (evet böyle de zor bi insandır🙂)
Ama geçti annem bana yaptıklarını kardeşime yapamadı ama bi şekilde alıştılar yaşıyorlar. Ben de yaşıyorum 🙏 4 sene bekar yaşadım sonra nasip oldu evlendim şimdi bebeğimi büyütüyorum 🙏 onlarla yaşarken ben böyle ölüp gidicem diyordum..
Sözün özü herşey bizim elimizde. Hayatınızın iplerini elinize alın.
Genişletmek için tıkla...
Tebrik ederim nasıl cesaret edebildiniz. Ben farklı şehirde tek başıma olmaktan da korkuyorum yaa ya başıma bişey gelse kimsenin haberi olmasa gibi
 
Menekse bahcesi .!.:
Kolay olmayacak hatta bazen herşeyi bırakıp o " güvenli " alana geri dönmek aynı döngüde kalmak bile tatlı gelecek.çünkü bildiğin kötülük bilmediğin iyilikten iyidir.Önce çevreni sonra kendini değiştireceksin normali önce kendinidir ama sizin hikayede zaman çok kıymetli direk hedefe atış gerekir Çünkü vazgeçme iç güdünüz çok yüksek..30 da birşeyleri anlamış 40 da hâlâ harekete geçmemişsiniz, olmaz zaman size torpil geçmez ,bakın tıkır tıkır hızla geçiyor zaman.Yapsam mı yapmasam mı derken bir bakmışsınız yaş olmuş 50 herkes kendi düzenini yuvasını kurmuş işleri bitmiş sizi unutmuş .....
Genişletmek için tıkla...
Evet sürekli konfor alanıma dönüyorum başarısız olmaktan pişman olmaktan her şeyin daha kötü olmasından endişe ediyorum …
 
27haziran .!.:
Evet sürekli konfor alanıma dönüyorum başarısız olmaktan pişman olmaktan her şeyin daha kötü olmasından endişe ediyorum …
Genişletmek için tıkla...
Bu değersizlik içinde yaşamak iyi değildir,bağımlılık geliştirmişsiniz, insanı yavaş yavaş öldüren sigara,kumar ,uyuşturucu vb şeyler gibi sizde sevgi dilenmeye bağımlısınız.Sadece aile değil iş,ilişki konusundada sorunlu iletişim halindesiniz Bakın hayatınızın her köşesine kanser gibi nasıl yayılmış.Diri diri gömülmekten farksız Bakın dışarda bir hayat tüm renkleriyle akıp gidiyor siz ise camdan oturup seyrediyorsunuz.Asıl size kötülük yapan gerçek kötünün başkası değil bizzat kendiniz olduğunu idrak ettiğinizde belki bir kırılma yaşarsınız.....
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

M
İyi değilim yardım
Yorumlar
9
Görüntüleme
576
selinn1
S
M
Ailesel evliliksel….
Yorumlar
7
Görüntüleme
1K
sevilemedikk
S
O
kız kardeşimden nefret ediyorum
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
4K
Manukannn
M
E
Travmalarınızla nasıl başa çıkıyorsunuz?
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
1K
my mister
my mister
B
  • Kilitli
çok derdim var nolur yardım edinnn
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
2K
Bbyyss
Bbyyss
Back
X