HASTA OLMA KORKUSU YAŞATTIKLARI

Ah anksiyete. Ben de sizinle aynıydim, antidepresanla daha iyiyim çok şükür ama hala doktora gitmekten korkuyorum kötü birşey duyarım diye :KK43: gitmek ayrı dert, gitmemek ayrı dert. İkisi de eziyet.

Bu arada "kötüyü çağırma kötü olur" lafı beni de çok olumsuz etkiliyor.
Bir gün ablama dedim ki "korktuğum herşey başıma gelecek diye ekstra korkuyorum"😀
Ablam dedi ki ben 55 yıldır bu korkularla yaşıyorum (Ablam da anksiyete), yine de başıma birsey gelmedi. İnanma öyle şeylere. O lafı beni çok rahatlamıştı.
 
Devlet hastanesinde psikolog var oraya gitmeyi düşünür müsün?
 
Korkunuzun sebebini bulmaya çalışın.
Korkunuzu yok etmeye çalışarak değil ancak kaynağına inerek çözüm bulabilirsiniz.
Diyelim ki gerçekten hasta oldunuz? Sizi üzen nedir? Ölecek olmak mı? Hastaneye yatmak mı? Tedavi olmak mı? Başkasına muhtaç olmak mı? gibi...
şöyle yapabilirsiniz, kendinize sonuna kadar soru sorun
“hastayım peki sonra ne olacak?
tedavi göreceğim peki sonra ne olacak?
hastaneye yatacağım peki sonra ne olacak?
yalnız kalacağım.. “
cevapsız kaldığınız yere kadar gelin, sona kalan düşünce sizin gerçek probleminiz olacak
 
Genel olarak hastalık halinden, mikroplardan mı korkuyorsunuz yoksa ölümcül bir hastalığa yakalanmaktan mı kaygı duyuyorsunuz ?
 
gonegirll00 .!.:
Haklısınız istemek çok önemli.gerçekten kendim için bir şeyler yapmak istiyorum Ben galiba biraz destek de arıyorum bunun yanında. Çevremdeki insanlara da destek almak için bu durumu anlatmak istesem anlaşılmadığımı düşünüyorum. Usandırıyorum belkide. O yüzden burda paylaşma ihtiyacı hissettim. Teşekkür ederim yorumun için ❣️
Genişletmek için tıkla...
Bu sorunu ceken birinin yaninda yillar gecirmis biri olarak diyorum ki ‘ usandiriyorsunuz gercekten’. ve bunu en temiz en dobra haliyle soyluyorum. Hayatta en sevdigim insan bu sorunu cekiyor ve ben de yillardir onla birlikte cekiyorum ve coook yoruldum tedavi ol demekten. Sadece anlatmak ve beni darlamak istiyor gibi geliyor artik. Yuzume ve ses tonuma da yansiyor. Bu da beni ‘ bencil ve umursamaz’ biri gibi gosteriyor ama onca yildan sonra ben ve cevrenizdeki benim gibiler de yorulmustur belki. Bunu cekmek ve cektirmek yerine iki lokma az yiyip disten tirnaktan arttirip tedavi olmaniz en iyisi. Bizim ona da ihtiyacimiz yok para var istese sehrin en iyi terapisti emrinde olabilir ama iste ‘isterse’. İnsan isterse yapar bence(sahsen ben yaparim gerekirse kredi cekerim) ama iste ‘ zor’ geldigi icin yapmiyorsun deyip size kinlenenler de olabilir. Cunku sizin disinizda benim gibi dusunen yakinlariniza gore cozumu apacik ortada ve siz sadece bahane buluyorsunuz. Yani bizim gibi yillardir yilmis ve genelde pragmatik dusunen insanlar icin ‘cekilecek cilesiniz’ ve bunu en icten ve samimi duygularimla soyluyorum. Bizi bi salin.
 
sookiestackhouse .!.:
Bu sorunu ceken birinin yaninda yillar gecirmis biri olarak diyorum ki ‘ usandiriyorsunuz gercekten’. ve bunu en temiz en dobra haliyle soyluyorum. Hayatta en sevdigim insan bu sorunu cekiyor ve ben de yillardir onla birlikte cekiyorum ve coook yoruldum tedavi ol demekten. Sadece anlatmak ve beni darlamak istiyor gibi geliyor artik. Yuzume ve ses tonuma da yansiyor. Bu da beni ‘ bencil ve umursamaz’ biri gibi gosteriyor ama onca yildan sonra ben ve cevrenizdeki benim gibiler de yorulmustur belki. Bunu cekmek ve cektirmek yerine iki lokma az yiyip disten tirnaktan arttirip tedavi olmaniz en iyisi. Bizim ona da ihtiyacimiz yok para var istese sehrin en iyi terapisti emrinde olabilir ama iste ‘isterse’. İnsan isterse yapar bence(sahsen ben yaparim gerekirse kredi cekerim) ama iste ‘ zor’ geldigi icin yapmiyorsun deyip size kinlenenler de olabilir. Cunku sizin disinizda benim gibi dusunen yakinlariniza gore cozumu apacik ortada ve siz sadece bahane buluyorsunuz. Yani bizim gibi yillardir yilmis ve genelde pragmatik dusunen insanlar icin ‘cekilecek cilesiniz’ ve bunu en icten ve samimi duygularimla soyluyorum. Bizi bi salin.
Genişletmek için tıkla...
Kanser, şeker hastasına nasıl usandırıyorsun beni artık demiyorsak. Bu tip hastalara da dememeliyiz. Çünkü hastalık bu. Psikiyatri ana bilim dalı kurulmuş. Bölümü var. Demek böyle bir hastalık var. Psikolojik demek, geçici demek değildir. İnan bana psikolojik hastalıklar kanser kadar acı verir
 
minikkelebekcik .!.:
Kanser, şeker hastasına nasıl usandırıyorsun beni artık demiyorsak. Bu tip hastalara da dememeliyiz. Çünkü hastalık bu. Psikiyatri ana bilim dalı kurulmuş. Bölümü var. Demek böyle bir hastalık var. Psikolojik demek, geçici demek değildir. İnan bana psikolojik hastalıklar kanser kadar acı verir
Genişletmek için tıkla...
Yuzune karsi kimse diyemiyor ki zaten. Demiyoruz da. Ben sadece bi de karsi taraf ne yasiyor onu ifade etmek istedim cunku bu illet asla sadece bu sorunu yasayani etkilemiyor. Bir kere dayanamayip keske kanser olsaydi cunku o zaman cozulecek somut birsey olurdu diye bile dusundum:KK43: cunku sadece konusmak istiyorlar ve anlatmak. durmadan semptomlarindan ve hangi olumcul ve ciddi hastaliga yolu var onu beyin firtinasi yapmak istiyorlar. Kesinlikle onlar da farkinda ve bizden daha cok aci cekiyorlar bunu asla hafife almiyorum ama karsi tarafi umursamiyor diye yaftalamak yerine gercekten yilmis ve usanmis olabilecklerini de dusunun diye yazdim. Yani basta saatlerce anlat cozum bulalim diye konusup ‘e hani noldu napicaz bu sorun hakkinda’ diye sorduktan sonra kacamak yanitlar almaktan baska bisey cikmiyor altindan. İc rahatlasin diye doktorlara tonla para doktukten sonra bile modern tibba inanc sifir cunku sorun norologda veya kardiyologta degil. Ben de cok dertliyim bundan oturu belki burda dokmusumdur icimi bu konuda. sert geldiyse ozur dilerim.
Gercekten sonunda insan sey diyor ‘ olumden bu kadar mi korkuyorsun?’ Cunku altinda yatan sey o. Ama merdivenden dusup de olebilir insan. İlla ki beyin tumoru sart degil. Keske ortada bu kadar cok sayida umursamaz ve sadece adi uzerinde psikiyatr ve psikolog olmasaydi. Onlarin yarattigi guvensizlik hakkaten ihtiyaci olan insanlarin yardim almamasina neden oluyor.
 
sookiestackhouse .!.:
Yuzune karsi kimse diyemiyor ki zaten. Demiyoruz da. Ben sadece bi de karsi taraf ne yasiyor onu ifade etmek istedim cunku bu illet asla sadece bu sorunu yasayani etkilemiyor. Bir kere dayanamayip keske kanser olsaydi cunku o zaman cozulecek somut birsey olurdu diye bile dusundum:KK43: cunku sadece konusmak istiyorlar ve anlatmak. durmadan semptomlarindan ve hangi olumcul ve ciddi hastaliga yolu var onu beyin firtinasi yapmak istiyorlar. Kesinlikle onlar da farkinda ve bizden daha cok aci cekiyorlar bunu asla hafife almiyorum ama karsi tarafi umursamiyor diye yaftalamak yerine gercekten yilmis ve usanmis olabilecklerini de dusunun diye yazdim. Yani basta saatlerce anlat cozum bulalim diye konusup ‘e hani noldu napicaz bu sorun hakkinda’ diye sorduktan sonra kacamak yanitlar almaktan baska bisey cikmiyor altindan. İc rahatlasin diye doktorlara tonla para doktukten sonra bile modern tibba inanc sifir cunku sorun norologda veya kardiyologta degil. Ben de cok dertliyim bundan oturu belki burda dokmusumdur icimi bu konuda. sert geldiyse ozur dilerim.
Gercekten sonunda insan sey diyor ‘ olumden bu kadar mi korkuyorsun?’ Cunku altinda yatan sey o. Ama merdivenden dusup de olebilir insan. İlla ki beyin tumoru sart degil. Keske ortada bu kadar cok sayida umursamaz ve sadece adi uzerinde psikiyatr ve psikolog olmasaydi. Onlarin yarattigi guvensizlik hakkaten ihtiyaci olan insanlarin yardim almamasina neden oluyor.
Genişletmek için tıkla...
İnançlı biriyse eşiniz. Ölüm korkusunu dini görevlerini yerine getirmesini önererek başarabilirsiniz.
 
Anksiyete ve panik atağa sahiptim, hastalık korkularım hep vardı ama eşim lösemi teşhisi aldıktan 3, 4 ay sonra benim de biraz çoğaldı :KK43: resmen beyin kendini ikna ediyor hasta olduğuna, seni o kadar iyi anlıyorum ki…

Ben ilaç kullanmaya başladım artık, çünkü kendime çok fazla bu konuda ayıracak vaktim yok eşime kötü yansımamalı bu durum.

Bir de aklı dağıtabilmek çok önemli. O an başka bir şey düşün, düşünceler gelir gider bu çok normal. Geldiğinde sakince o düşünceye kapılmak yerine başka bir şeye odaklan. Beyni aldatmak çok kolaydır aslında ama biz saplanıp kalıyoruz o duygulara, korkulara :KK43:
 
Sourlife .!.:
Ah anksiyete. Ben de sizinle aynıydim, antidepresanla daha iyiyim çok şükür ama hala doktora gitmekten korkuyorum kötü birşey duyarım diye :KK43: gitmek ayrı dert, gitmemek ayrı dert. İkisi de eziyet.

Bu arada "kötüyü çağırma kötü olur" lafı beni de çok olumsuz etkiliyor.
Bir gün ablama dedim ki "korktuğum herşey başıma gelecek diye ekstra korkuyorum"😀
Ablam dedi ki ben 55 yıldır bu korkularla yaşıyorum (Ablam da anksiyete), yine de başıma birsey gelmedi. İnanma öyle şeylere. O lafı beni çok rahatlamıştı.
Genişletmek için tıkla...
Ablanın söylediği şey açıkcası beni bile rahatlattı şuan. 🙂 Bu sözlerin ve hissettirdiklerinin anlamını yaşamayan bilemez ve ben bunu anlıyorum
 
sookiestackhouse .!.:
Bu sorunu ceken birinin yaninda yillar gecirmis biri olarak diyorum ki ‘ usandiriyorsunuz gercekten’. ve bunu en temiz en dobra haliyle soyluyorum. Hayatta en sevdigim insan bu sorunu cekiyor ve ben de yillardir onla birlikte cekiyorum ve coook yoruldum tedavi ol demekten. Sadece anlatmak ve beni darlamak istiyor gibi geliyor artik. Yuzume ve ses tonuma da yansiyor. Bu da beni ‘ bencil ve umursamaz’ biri gibi gosteriyor ama onca yildan sonra ben ve cevrenizdeki benim gibiler de yorulmustur belki. Bunu cekmek ve cektirmek yerine iki lokma az yiyip disten tirnaktan arttirip tedavi olmaniz en iyisi. Bizim ona da ihtiyacimiz yok para var istese sehrin en iyi terapisti emrinde olabilir ama iste ‘isterse’. İnsan isterse yapar bence(sahsen ben yaparim gerekirse kredi cekerim) ama iste ‘ zor’ geldigi icin yapmiyorsun deyip size kinlenenler de olabilir. Cunku sizin disinizda benim gibi dusunen yakinlariniza gore cozumu apacik ortada ve siz sadece bahane buluyorsunuz. Yani bizim gibi yillardir yilmis ve genelde pragmatik dusunen insanlar icin ‘cekilecek cilesiniz’ ve bunu en icten ve samimi duygularimla soyluyorum. Bizi bi salin.
Genişletmek için tıkla...
Öncelikle yorumun sert gelse bile teşekkür ederim. 🙂 Senin söylediklerin belkide çevremdekiler için yüzüme söylenmeyenlerdir. Ve inan ben bunu düşünüyorum..üzgünüm ama emin ol yakının seni darlamak ve bunaltmak için söylemiyor sana söylediklerini. Bu konuda adım kadar eminim. Sen bunu farklı algılıyor olabilirsin empati yapılınca sana da hak veriyorum. Destek olmak yada bu konularda anlayış sahibi olmak herkesin yapabildiği bir iş değil bu deneyimi sıkıntımı birileriyle paylaştıktan sonra edindim. Bir kısmı gerçekten soğuk bir uslüpla benden ne kadar usandıkları hakkında geri dönüş yaptılar ve bu beni daha da dibe itti yalnız hissettirdi ama anlıyorum diyip arrık paylaşmak konusunda geri duruyorum. İçime atmak bi odaya kapanıp gelen anksiyete düşünceleriyle boğuşmak o dönütlerden daha kolay geliyor. Kurtulmak bunun için çabalamak benim herkesten çok istediğim bir şey. Ve bunu deniyorum. Yalnıx kalmak istemiyorum ama zaman bana bunu getirirse de kimseyi ömrüm boyunca zorla yanımda destekçim tutamam bu konuda bir gün çok yalnız kalabilirim o zaman da tek başıma mücadele ederim. Son olarak yardım edemiyorum neden benimle paylaşıyor o zaman diyorsan yakının için şöyle düşün içinde kıyamet kopuyor ve birileri nir barsak su bile olsa döksün istiyorsun o yangına yangından daha çok kimsenin bundan haberdar olmaması kötü etkiliyor yarım arıyorsun ama suyu bulmuş değilsin sadece soruyorsun işte çevrene en yakınına. Beni görüyor musun?
 
Sourlife .!.:
Ah anksiyete. Ben de sizinle aynıydim, antidepresanla daha iyiyim çok şükür ama hala doktora gitmekten korkuyorum kötü birşey duyarım diye :KK43: gitmek ayrı dert, gitmemek ayrı dert. İkisi de eziyet.

Bu arada "kötüyü çağırma kötü olur" lafı beni de çok olumsuz etkiliyor.
Bir gün ablama dedim ki "korktuğum herşey başıma gelecek diye ekstra korkuyorum"😀
Ablam dedi ki ben 55 yıldır bu korkularla yaşıyorum (Ablam da anksiyete), yine de başıma birsey gelmedi. İnanma öyle şeylere. O lafı beni çok rahatlamıştı.
Genişletmek için tıkla...
Bende de ayni dert var...ama ben en sonunda mide rahatsizi oldum yogun sekilde gastrit ve reflu kaldi bana...ilac aliyorum 4-5yildir ama artik strese daha dogrusu anksiyetem tutunca sortima kaburgalarimin arasina atiyor agri ve en kotusunu dusunurum.ya kotu hastaliga donduyse ve olursem diye...2016-2017-2018-2019 duzenli olarak heryil endoskopi yaptim en son gastrologum 2019dqn sonra endoskopi yapmiyorum dedi ...senin bu anksiyeten ve senin psikolojik destek alman lazim ..mideni o mahvediyor dedi... Derken hamile kaldim bebegim dogdu ve ben hep erteledim simdi ara ara yine anksiyetem.tutuyo en ufak bir yerim agrisin en kotu olumcul hastaligi dusunurum...doktor doktor gezerim...cidden bu ayri bir hastalik hipokondriyaklik zaten
 
gonegirll00 .!.:
Merhaba. Paylaşmak nasıl hissettirecek bilmiyorum ama yaşadığım şeylerden bahsedip aynı şeyleri yaşayanlar varsa yada atlatanlar belki tavsiye öneri almak için iyi olur diye düşünüyorum. Çünkü artık çok köşeye sıkışmış hissediyorum. Ben 23 yaşındayım üniversite öğrencisiyim. Başlıktan daha anlaşıldığı gibi hayatımı her konuda etkileyen bir hastalık korkusu sorunum var. Nerdeyse son 7 aydır artık hayatımı mahvetti. Kendimi bildim bileli vardı üniversite sınavına çalıştığım zamanlar daha sıklaştı şuna üniversite son sınıf öğrencisiyim ve hemşirelik okuyorum. Başlatan şey bölümüm değil ama kötüleşmesinde etkisi çok oluyor. Mesleğimi çok seviyorum ama bu durum mesleğine karşı hevesi de alıp götürüyor. Neler yaşadığıma gelecek olursam kaygı anksiyete duygusunu bilenler beni çok iyi anlar. Artık vücudumu ne kadar dinliyorsam düşünmediğim düşünüp de kaygılanmadığım hastalık kalmamıştır galiba. Üniversite den önce google da arardım bunu çok yapmıyorum artık ama aramama gerek yok ki çoğu hastalığı tanısını belirtisini mesleğimden dolayı biliyorum. Hatta bizzat o hastalarla ilgileniyorum. Gün içinde milyon kez kendime tanı koyup ruh halimi ona büründürüyorum. Düşünüyorum sebebi ölüm korkusu mu hasta olmak özellikle kötü hastalıklar bundan kat kat daha çok korkutuyor. Hastaneye gidiyor muyum şüphelendiğim şey için başkarda evet hep gittim en son 6 ay önce detaylı bir kan ultrasın vs kontrolü yaptırdım 4 ay önce de meme ağrısı için gitmiştim teniz dediler bişet çıkamdı. İlk zamanlar o ataklar geçti iyiydim şimdi tekrar aynı şeyleri hissediyorum. En büyük fark doktora şuan gitmeye korkuyorum. Baktırdığım şeyler için aynı endişeler başladı kendimi telkin edip daha şu kadar zaman önce baktırdın diyorum sonra üzerinden çok zaman geçti ya bişey varsa diyorum. Bazen minik de olsa başediyorum bazense hiç başedemiyorum. Çok halsiz mutsuz hissediyorum. Hastalıklı görünüyorum diye aynaya bilr bakmak istemiyorum. Banyo yaomak bile korkutuyor. Kendimi sürekli istemsizce yokluyorum. Belki stresten göbek yaptım o bile sanki bana karnım sıvı toplamış kötü bir şey var gibi geliyor.vücudumun heer yerini yokladığım için birmsürğ beze hissediyorum bizde genetik diyor annem ailede neredeyse herkesde var diyor biraz rahatlıyorum sonra yine aynı korku döngüsü (ya bişey varsa) tarifsiz bir korku endişe kaplıyor sanki Kendimi 10 ton hissediyorum. Yorgunluk halsizlik haddi hesabı yok. Bunları düşğnce şeklimi anlatabilmek için yazıyorum. Psikiyatri tarafını dene diyenleriniz olacak sağlıkçı olarak bunu tabiki yaptım antidepresan değil ihtiyacım olan terapiymiş onun da fiyatları ortada ve maalesef hiç karşılayacak gücüm yok. Bu çıkmazdan kurtulmayı en çok ben istiyorum. Ama bazı yerlerde elim kolum bağlı öylece kalıyorum. Yaşamaya devam etmeye çalışıyorum. Büyük bir külfet gelsede bazen. Kendim için bir şeyler yapmak kendime yardım etmek istiyorum ama nereden başlamalıyım bilmyorum. Her şeyden önce bbir şeyim var gibi hissediyorum. Aama bunu öğrenmek için adım atmaya deli gibi korkuyorum.sonra geçsebbile tekrarlıyor? Yazacaklarınız için şimdiden teşekkür ederim. (Tek ricam ltfen) şunlar hariç herşeye açığım kötüyü çağırıyorsun kötğ enerji vs çağırıırsan olur cümleleri beni çok daha beter yapıp korkutuyor. En son ihtiyacım olan şey. Saolun okuduğunuz için
Genişletmek için tıkla...
Yazdiklarinizi okuyunca kendimi buldum adeta yanimda olsaydiniz ah sarilirdim size🙏yasasiginiz herseyi ama herseyi 5-6yildir yasiyorum.kulagimin arkasindan sabahlari citcir ses geliyor diye bir ayda 8kere kulak burun bogaza gittigimi telkin olmadigimi bilirim ....vucudumdaki en ufak agri veya belirtiyo en kotu hastalik dusundum hep....atak.donemlerinde resmen hayat banazindan oluyir.32yasindayim 27yasindan beri ugrasiyorum bu illetle ve esimin de hayatini zindana ceviriyorum .girmedigim chek up kalmadi...rontgen bt emar kalmadi duzenli 6ayda kan veririm endoskopi kolonoskopi ne ararsaniz oldum bunlarin hepsi bana mide ve reflu olarak dondu....yasadigim en ufak atak mideme vuruyor ve yillardir mide ilaci aliyorum...psikyatira gittim ilac verdi 4 ay kullandim ve bi sabah elim ayagim titredi uzeri giyemedim esim beni acile atti..acildeki doktor kullandigim ilacin etkisi oldugunu soyleyince esim bi daha kullaayacaksin dedi...o kadar cok cektim kibu illetten esimin de hayati kaydi surekli beni hastanelere tasiyor...defalarca bosanip onu azad etmek istedim bu durumdan...etrafimdaki kimse beni anlamiyor...kotuyu cagirma deyip duruyorlar sanki ben isteyerek yasiyorum bu durumu...bi an biri bende de var bu agri veya bu sivilce dediginde gecici de olsa rahatliyorum ve cevremdekiler artik sorf beni telkin etmek icin yalan soylemeye basladilar...buyuk bir cikmazdayim ve suan yine atak donemindeyim...reflu kaburgalarima vuruyor ve 2019da endoskopi yapmistim ya o zamandan bu zamana kotuye donduyse diye oturup agliyorum...yurt disina tasindik eski doktorumu aradim bana biseyin yok seninkisi psikolojik dedi....bizi sanirim kimse anlamiyor
 
Velevki o korktuğunuz hastalığa yakalanmış durumdasınız ...ne yapacaksınız?
 
Anamnez .!.:
Velevki o korktuğunuz hastalığa yakalanmış durumdasınız ...ne yapacaksınız?
Genişletmek için tıkla...
Mesele o durumda olmak degil ki zaten..bunu defalarca dusundum sayet ...iyilesmek icin mucadele ederdim tabiki...ama.mesele o hastaliga yakalanma korkusu inanin cok ama cok farkli bir durum
 
Aharven .!.:
Mesele o durumda olmak degil ki zaten..bunu defalarca dusundum sayet ...iyilesmek icin mucadele ederdim tabiki...ama.mesele o hastaliga yakalanma korkusu inanin cok ama cok farkli bir durum
Genişletmek için tıkla...
Siz kanser veya korktuğunuz başka hastalığa yakalanmamışsınız ama psikolojik kökenli olan bir hastalığa yakalanmışsınız.Sonuçta hastasınız ve tedavi olmanız gerekiyor.İyileşmek istiyor musunuz? Tedavi olmaya çalışıyor musunuz?
 
gonegirll00 .!.:
Merhaba. Paylaşmak nasıl hissettirecek bilmiyorum ama yaşadığım şeylerden bahsedip aynı şeyleri yaşayanlar varsa yada atlatanlar belki tavsiye öneri almak için iyi olur diye düşünüyorum. Çünkü artık çok köşeye sıkışmış hissediyorum. Ben 23 yaşındayım üniversite öğrencisiyim. Başlıktan daha anlaşıldığı gibi hayatımı her konuda etkileyen bir hastalık korkusu sorunum var. Nerdeyse son 7 aydır artık hayatımı mahvetti. Kendimi bildim bileli vardı üniversite sınavına çalıştığım zamanlar daha sıklaştı şuna üniversite son sınıf öğrencisiyim ve hemşirelik okuyorum. Başlatan şey bölümüm değil ama kötüleşmesinde etkisi çok oluyor. Mesleğimi çok seviyorum ama bu durum mesleğine karşı hevesi de alıp götürüyor. Neler yaşadığıma gelecek olursam kaygı anksiyete duygusunu bilenler beni çok iyi anlar. Artık vücudumu ne kadar dinliyorsam düşünmediğim düşünüp de kaygılanmadığım hastalık kalmamıştır galiba. Üniversite den önce google da arardım bunu çok yapmıyorum artık ama aramama gerek yok ki çoğu hastalığı tanısını belirtisini mesleğimden dolayı biliyorum. Hatta bizzat o hastalarla ilgileniyorum. Gün içinde milyon kez kendime tanı koyup ruh halimi ona büründürüyorum. Düşünüyorum sebebi ölüm korkusu mu hasta olmak özellikle kötü hastalıklar bundan kat kat daha çok korkutuyor. Hastaneye gidiyor muyum şüphelendiğim şey için başkarda evet hep gittim en son 6 ay önce detaylı bir kan ultrasın vs kontrolü yaptırdım 4 ay önce de meme ağrısı için gitmiştim teniz dediler bişet çıkamdı. İlk zamanlar o ataklar geçti iyiydim şimdi tekrar aynı şeyleri hissediyorum. En büyük fark doktora şuan gitmeye korkuyorum. Baktırdığım şeyler için aynı endişeler başladı kendimi telkin edip daha şu kadar zaman önce baktırdın diyorum sonra üzerinden çok zaman geçti ya bişey varsa diyorum. Bazen minik de olsa başediyorum bazense hiç başedemiyorum. Çok halsiz mutsuz hissediyorum. Hastalıklı görünüyorum diye aynaya bilr bakmak istemiyorum. Banyo yaomak bile korkutuyor. Kendimi sürekli istemsizce yokluyorum. Belki stresten göbek yaptım o bile sanki bana karnım sıvı toplamış kötü bir şey var gibi geliyor.vücudumun heer yerini yokladığım için birmsürğ beze hissediyorum bizde genetik diyor annem ailede neredeyse herkesde var diyor biraz rahatlıyorum sonra yine aynı korku döngüsü (ya bişey varsa) tarifsiz bir korku endişe kaplıyor sanki Kendimi 10 ton hissediyorum. Yorgunluk halsizlik haddi hesabı yok. Bunları düşğnce şeklimi anlatabilmek için yazıyorum. Psikiyatri tarafını dene diyenleriniz olacak sağlıkçı olarak bunu tabiki yaptım antidepresan değil ihtiyacım olan terapiymiş onun da fiyatları ortada ve maalesef hiç karşılayacak gücüm yok. Bu çıkmazdan kurtulmayı en çok ben istiyorum. Ama bazı yerlerde elim kolum bağlı öylece kalıyorum. Yaşamaya devam etmeye çalışıyorum. Büyük bir külfet gelsede bazen. Kendim için bir şeyler yapmak kendime yardım etmek istiyorum ama nereden başlamalıyım bilmyorum. Her şeyden önce bbir şeyim var gibi hissediyorum. Aama bunu öğrenmek için adım atmaya deli gibi korkuyorum.sonra geçsebbile tekrarlıyor? Yazacaklarınız için şimdiden teşekkür ederim. (Tek ricam ltfen) şunlar hariç herşeye açığım kötüyü çağırıyorsun kötğ enerji vs çağırıırsan olur cümleleri beni çok daha beter yapıp korkutuyor. En son ihtiyacım olan şey. Saolun okuduğunuz için
Genişletmek için tıkla...
Anksiyete panik ataga sahip bir insana soylenecek en gerizekalica cumle kotuyu cekmedir boyle daha salak gerizekali bir cumle olamaz.Babanem 90 yasina kadar ben ölcem demis cok agir ölüm panik atagi varmis ki babamin dedigine gore 50 yaslarindan once baslamis bi insan 40 yil kesin ölcem derse ne olur ölür dimi ölmedi ama 40 yil.her gun olum senaryisu yazmis mezar satin almis kefen almis kendine hele biryil tum cocuklarini gezmis tek tek evelrinde misafir olmus vedalasmis uzerine 20 yil daha saglikla yaşamış. Bakin evet iyiyi cekmek kotuyu cekmek var ama bunlar saglikli ruh hallerinde.bizler panik atagiz benim annem 3 cocugu da sakat olcak diye aglamis hamileliginde 3 cocuguda boylu poslu oldu bir tek bana anksieytesi ve panik atagi gecmis onun disinda bisey yok.hamileligini zehir etmis kendini parcalamis ben 33 yasindayim suan Allaha bin sukur iyiyim yani bunlar anksiyete korkma her anksiyetelinin aklina gelenolsa ooooo benim tsunaami ve zombi korkum var mesela odum patliyor dunyada zombi istilasimi oldu ben simdi onu mu cektim🙄 korkma bu anksiyete ve sen bu rahatsizliga sahip olmasan mantiken iyiyi dusunursun surekli hasyalik turettigine göre anksiyeten panigin var ksygi bozuklugun var demek
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Psikolojik rahatsızlığım ve bitiremediğim ilişkim
Yorumlar
18
Görüntüleme
539
Helene
H
S
Bunalimdayim...deliriyormuyum.
Yorumlar
11
Görüntüleme
580
svgiiii
S
E
Narsist sevgilimden kurtuldum
Yorumlar
13
Görüntüleme
730
esra777057
E
S
Rüyada duyulan ses
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
2K
civciv89
civciv89
D
stres ve hastalıklar
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
562
ddolores
D
X