- 24 Temmuz 2021
- 575
- 455
- 23
- 29
- Konu Sahibi Nazendeyuregim
-
- #1
Kuzum bende öyleyim biriis hastayım dediğinde takıntı yapıyorum düşünüyorumArkadaşlar birisi sorundan bahsedince olayı sanki ben yaşamış gibi hissediyorum ve günlerce aklımdan çıkmıyor. Ailemden biri hastalanıyor hastalanandan fazla ben hastaymışım gibi ruh haline girip üzülüyorum. İnsanlarda benimle dertleşmeyi sever bende dinlemeyi seviyorum ama duygularını mıknatıs gibi çekiyorum. Olayı yaşayandan fazla ben üzülüyorum. Bu normal değil. Başkasının derdini sorununu neden bu kadar sahiplenip içinden çıkamıyorum. Bir tavsiyeniz var mı
Hayat böyle çok yorucu oluyorKuzum bende öyleyim biriis hastayım dediğinde takıntı yapıyorum düşünüyorum
Arkadaşlar birisi sorundan bahsedince olayı sanki ben yaşamış gibi hissediyorum ve günlerce aklımdan çıkmıyor. Ailemden biri hastalanıyor hastalanandan fazla ben hastaymışım gibi ruh haline girip üzülüyorum. İnsanlarda benimle dertleşmeyi sever bende dinlemeyi seviyorum ama duygularını mıknatıs gibi çekiyorum. Olayı yaşayandan fazla ben üzülüyorum. Bu normal değil. Başkasının derdini sorununu neden bu kadar sahiplenip içinden çıkamıyorum. Bir tavsiyeniz var mı
Peki nasıl ?Yaş kemale erince bırakıyorsun diyecektim ama sizde 31 yaşındaymışsınızBen otuzların başında bırakmıştım bu huyumu
Ne yazikkiHayat böyle çok yorucu oluyor
Peki nasıl ?
Benimde saçlarımda beyazlar giderek artıyor. Dediğiniz gibi sorunu olan anlatıp rahatına bakıyor biz bir de soruna kafa yorup benimsiyoruz. Benim de dönüm noktası yapmamın vakti geldiKendime dönerek. Baktım hasta oluyorum. Başkalarının yükünü taşımaktan saçlarım ağardı, psikolojim hiç sağlıklı değil.
Dönüm noktamsa sorununu anlatan bir arkadaşı gece aradım aklıma bir çözüm geldiği için. Uyuyormuş açmadı. Bense onun için uykusuz kalmışımOnunla konuştuktan ve uyuduğunu öğrendikten sonra o sabah dedim ki kendime sana yükleyenler fosur fosur uyuyorlar. Sen uykundan oluyor üzülüyorsun, dert senin oluyor. Manyak mısın sen
Bir daha kimsenin derdine çözüm bulmaya çalışmadım, biri dert anlatsa ben daha çok dert anlatmaya başladım. Ben öyle yapınca kimsede bana anlatmamaya başladıBöyle böyle kendime döndürerek bitirdim
Sorunlarımı kimseye anlatmam genelde. Çok çok yakınım olmadıkça. Anlatsamda çok yüzeysel kısaca. Durumum hastalıklı bir hal farkındayım. Benle yeni tanışan insan bile bazen bütün hayatını açık seçik döküyor sorununu anlatırken. Çok yıpranıyorum ama değişemedim deYukarıda nasıl diye sormuşsunuz ya ben de sizin gibi birisiydim bir arkadaşım en ufak bir sıkıntıya düşse en ufak bir grip olsa her gün sabah akşam ararım daha iyi misin başın ağrıyor mu burnun akıyor mu defalarca arardım defalarca sorardım yalnız sizin bu kadar ince düşünmenize rağmen en ihtiyacınız olduğu zamanlarda insanlardan yardım görmeyerek karşılığını bulmayarak darbe yiye yiye insan bırakıyor artık
Siz de çok hassassınız. Erken yaşlanmaya kadar gider bu durumYukarıda nasıl diye sormuşsunuz ya ben de sizin gibi birisiydim bir arkadaşım en ufak bir sıkıntıya düşse en ufak bir grip olsa her gün sabah akşam ararım daha iyi misin başın ağrıyor mu burnun akıyor mu defalarca arardım defalarca sorardım yalnız sizin bu kadar ince düşünmenize rağmen en ihtiyacınız olduğu zamanlarda insanlardan yardım görmeyerek karşılığını bulmayarak darbe yiye yiye insan bırakıyor artık
Sorunu olan benim dert ettiğim kadar dert etmiyor gördüğüm kadarıyla.İlk ve en önce kendini düşünerek. Önce “can” sonra “canan” kendini ikinci plana atmak depresyona götürür. Kimseyi kutsallaştırmayın kalbinizde
Siz de çok hassassınız. Erken yaşlanmaya kadar gider bu durum
Aynen oyle. Kalbinizin yumuşaklığı fazla. Bu hayatta “savaşçı” olmalısınız. Doğan cüceloğlu’nun savaşçı adlı kitabını okumanızı tavsiye ederim.Sorunu olan benim dert ettiğim kadar dert etmiyor gördüğüm kadarıyla.
Kitap tavsiyesi müthiş olduAynen oyle. Kalbinizin yumuşaklığı fazla. Bu hayatta “savaşçı” olmalısınız. Doğan cüceloğlu’nun savaşçı adlı kitabını okumanızı tavsiye ederim.
Çabalıyorum inşallah kurtulurum. Siz tam olarak atlattınız mıSizin yaşınız bana göre daha küçük siz erken dönün bu yoldan Ben 40 yaşımda anladım aileniz kardeşiniz bile olsa fazlasını yapmayin her zaman insana zarar veriyor çok geç farkettim üç kız kardeşiz en küçükleri bendim Ama şu an en yaşlı ben gösteriyorum
Bende boyleydimArkadaşlar birisi sorundan bahsedince olayı sanki ben yaşamış gibi hissediyorum ve günlerce aklımdan çıkmıyor. Ailemden biri hastalanıyor hastalanandan fazla ben hastaymışım gibi ruh haline girip üzülüyorum. İnsanlarda benimle dertleşmeyi sever bende dinlemeyi seviyorum ama duygularını mıknatıs gibi çekiyorum. Olayı yaşayandan fazla ben üzülüyorum. Bu normal değil. Başkasının derdini sorununu neden bu kadar sahiplenip içinden çıkamıyorum. Bir tavsiyeniz var mı
Olaylara biraz mesafeli durmaya çalışin. Şöyle düşünün siz güçlü olacaksınız ki karşıdakine moral veresiniz.Arkadaşlar birisi sorundan bahsedince olayı sanki ben yaşamış gibi hissediyorum ve günlerce aklımdan çıkmıyor. Ailemden biri hastalanıyor hastalanandan fazla ben hastaymışım gibi ruh haline girip üzülüyorum. İnsanlarda benimle dertleşmeyi sever bende dinlemeyi seviyorum ama duygularını mıknatıs gibi çekiyorum. Olayı yaşayandan fazla ben üzülüyorum. Bu normal değil. Başkasının derdini sorununu neden bu kadar sahiplenip içinden çıkamıyorum. Bir tavsiyeniz var mı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?