- 30 Nisan 2019
- 1.230
- 3.458
- 133
- Konu Sahibi mihrimah16
- #41
İyi geldiyse ne mutlu bana... Mahcubiyet, yüz kızarması beklemeyin. Çünkü mahçup olacak insan zaten zamanında yaptıklarını yapmazdı. Tek bir hatası yok anladığım kadarıyla, baya hatalar silsilesi var ortada. Bencil insanlar mahçup olmaz. Ha şu var, benim babam mahçup ve vicdan azabı çekiyor bana yakın davranmaya çalışıyor ama çok geç artık, bir önemi yok hatta bu durum zaman zaman sinirlenmeme bile sebep oluyor. Kendi vicdanını rahatlatmak için yalandan yapıyor gibi geliyor. Güvenmiyorum. Yani pişman olsaydı da inanın sizin içinizde durumlar pek değişmeyecekti.Tekrar tekrar yazasim geliyor size 3 5 kez okudum yazdiklarinizi nasil guzel nasil iyi geldi bana..evet gecmis pesimi birakmiyor malesef bugunumu etkiliyor..ikiz bebeklerim var babasi cok iyi bakar ama markete dahi gidemiyorum aklim almiyor yaradilisimizda var annelik..nasil bu kadar kör ve vurdumduymaz olabiliyor..babamiz deseniz ayri bir alem.yani bu dunyayi kendileri icin yasiyorlar.sukur elimizde meslegimiz var kardesim ve ben hic kendimizi bozmadan buyuduk.tabi ben cok yiprandim bu süreçte.bir mahcubiyet bi yuz kizarikligi olur bi insanda ama yok yok..
Ben kendi adıma şöyle yaptım, bir kızım var 7 aylık daha. Ona hamileyken dedim ki, "ben yaşayamadığım çocukluğumu, gençliğimi onunla yaşayacağım". Bu her dediğine evet demek gibi değil de, hiç yaşamadığımız o güvende olma hissi, sırtını aileye yaslayabilme, ne olursa olsun sevileceğini bilmek var ya hani, işte onları çocuğuma sağlayacağım dedim. Kendim yeniden onunla büyüyeceğim, en azından neleri yapmamam gerektiğini biliyorum. Bu düşünce bana çok iyi geldi. Sizin de ikizleriniz varmış, kendiniz ve kardeşiniz gibi düşünün ve sanki kendinizi yeniden büyütüyor gibi büyütün onları. Onlara verdiğiniz sevgi, sıcaklık, güven sizin de ruhunuzdaki hasarları onarsın. Ki çok iyi bir anne olduğunuzu görebiliyorum. İyi bir anneleri varken inanın anneannenin bir önemi yok. Tanımasalar bile olur, iyi anne baba dünyalara bedeldir çünkü.
Şu hayatımda hiç kimseyi kıskandığımı hatırlamam da, babalarıyla iyi ilişkileri olan kızları çok kıskanırdım. Belli etmesem de aynı sizin gibi çok ağlardım yalnız kalınca. Şimdi geriye dönüp bakıyorum da, tek başıma kendi başarı hikayemi yazmışım. İleride çocuğuma anlatabileceğim bir hikayem olmuş benim. Sizin de öyle. Çocuklarınıza anlattığınızda anneleriyle gurur duyacaklar. Kaç yaşına gelsek de içimizdeki çocuk hep eksik hissediyor, yapacak bir şey yok. Kabullenip, bütün sevgimizi çekirdek ailemize vermekten, kendimize baştan sıcacık bir yuva kurmaktan başka seçeneğimiz yok. Annenize bir şeyler söylemek isteseniz de faydası olmayacak. Kendi kafasında kendini haklı gördüğüne eminim. Sunduğu sebepler sizi daha çok üzecek, doğru olmasalar da. O yüzden sessizce uzaklaşın bana kalırsa. Ben hiç yüzleşmedim, bunun beni üzeceğini bildiğim için. Uzaklaşın, çok daha mutlu olacaksınız ❤