Değerli hanımlar merhaba, size kendimle ilgili bir konu danışmak istiyorum açıkçası bunu tek başıma aşmakta zorlandım ve size yazmak istedim, empatiyle beni anlayacağınıza eminim.. Ben 28 yaşındayım, idari bir kurumda eğitim koordinatörüyüm, 2018 yılında bir evlilik yaptım severek ama eski eşim narsist çıktı, 3 yıl sürdü bir kızım var, 2021 yılında eşimden ayrıldım ve ailemle yaşamaya başladım. Yaklaşık 4.5 yıldır bekar bir anne olarak hayatımı sürdürüyorum. Özgüvenli kendine bakan, annelik vazifesini yerine getiren, 1.70 boyunda ağırbaşlı oturaklı bir hanımefendiyim. Ayrıldıktan sonra 1 yıl sonra hayatıma birini almak istedim ve tanıştığım görüştüğüm kişiler oldu. Biriyle görüştüm her şey çok hızlı gelişti ve biz cinsel anlamda birlikte olduk. Sonrasında anlaşamadık ve ayrıldık. Aradan birkaç ay geçti tekrardan başkasıyla görüşmeye başladım evlilik ve ciddiyet anlamında tekrardan bana uymayacağını anladım ve ayrıldım. Hep hayal kırıklığı ve üzüntü yaşadım. İyi niyetimden ve güvenmemden kaynaklı oldu, yakınlaşınca ve tekrardan ayrılık yaşayınca manevi olarak her seferinde çöküş yaşamaya başladım. 4 yıl içinde 5 kişiyle görüştüm ve artık umudum kalmadı. Ailem olsun yuvam olsun diyorum ama bir türlü karşıma çıkmıyor. Sadece cinsel anlamda yakınlaşabileceğim biri olsun istemiyorum hayatı paylaşabileceğim biri evim düzenim olsun istiyorum. Cok yıprandım, anneliğimden kesinlikle ödün vermedim her şeye yetişmeye çalıştım. Şimdi ise mutsuzum... sevmek ve sevilmek istiyorum, hemcinslerim olarak empati yapmanızı ve bana yardımcı olmanıza ihtiyacım var... okuduğunuz için teşekkür ederim
Son düzenleme: