merhabalar bayanlar. kafamı kurcalayan bir olay hakkında görüşlerinizi almak istedim. yaşım 28 bekarım. beş senedir devam eden düzenli bir ilişkim var(dı).daha doğrusu ben bekleyen tarafım. sevdiğim erkek evli eşiyle problemlerinden dolayı kağıt üzerinde evliler. çocukları var.belki bana kızacaksınız evli bir adamla ne işin var diye ama eşiyle hiç bir şekilde diyaloğu olmadığını biliyorum ve ona güveniyorum. birbirimizi seviyoruz ama sadece sevmek yetmiyor galiba.eşiyle şu anda boşanamıyor ailevi nedenlerden dolayı. bana tek dediği bana güven bir gün boşanıp seninle evlenecem. kendisini yeterince beklediğimi artık bu olayı netleştirmesi gerektiğini söyledim daha zaman istiyor benden. olan bana oluyor bu arada zamanım geçiyor. Bu arada görücü usulü beni istemeye geldiler. Kendisi bu olay için bana kızdı.Sen niye onları eve çağırttın diye. Bende artık yaşımın geçtiğini evlenip yuva kurmak istediğimi söyledim ona. Ve bu konuda ona baskı uygulamaya başladım ve o beni seviyorsan beklersin dedi. Eğer illa evlenmek istiyorsan hayat senin kararını ver ya bekle ya evlen dedi.Geçen beş yılıma mı yanayım, adam olup beni sahiplenemediğine mi yanayım, çok sevip çok büyük hayal kırıklığı yaşadım ona mı yanayım.Sözle seviyorum demek yetmiyormuş anladım. Çok acı çekiyorum. Onu unutmak için yapacağım evlilik hayırlı olur mu o da muamma. Beni isteyen kişiyle evlenip yuvamı kurmam mı doğrusu. Sevdiğimi ne kadar bekleyeceğimi bilmeden beklemek mi doğrusu?