Hayaller, Hayatlar ?

Nippukir .!.:

Bu beklentilerin hepsi bende de vardi. Dengine dustum sukurler olsun ki ve hepsini yapabiliyoruz.

Bence evlilikte basari kendini tanimaktan ve karsindakinden degismesini beklememekten/ oldugu gibi kabul etmekten geciyor. Esimle evleninceye kadar epey maceram oldu. Yurt disinda yalniz da yasadim, erkek arkadaslarim da oldu. Kendi kendime dunyada dolandigim da oldu. Hepsi sayesinde kendimi tanidim. Esimi de gorur gormez anladim, bana uyar, duzenimi onunla surdurup daha ileri goturebilirim dedim. Esim de aynisini yapmisti... Ikimiz de epey uygun yaslarda evlendik. Dugun/nisan gibi koyle sehir arasinda takilip kalmis adetlere bulasmadik. Kendimizden gayrisini mutlu etmeye calismadik. En onemlisi de bir cati altinda ne yasadiysak orada kaldi. KK'de bile esimle ilgili baslik acmisligim yoktur.

Ailelerden uzak olmaya gelince, annemi babami kardeslerimi vs cok seviyorum ama benim ailem esim. Biz bir yuva kurduk ve burasi ailemiz ardik. Cok uzaktayiz iki tarafinkilerden de... Arada mirin kirin edenler cikiyor, ozellikle esimin ailesinden ama hic ustume bile alinmiyorum. Uzak olunca aradaki bag daha guclu oluyor. Evlilik yeni bir dil. O dili kullandikca ogreniyorsunuz. O dili kullanabilmek icin de caresizce yalnizca o dilin konusuldugu yerde olmaniz lazim, anadilinizi/yani buuydugunuz evdeki huylari/adetleri tasimamaniz gerek.

Ha bi de cok da sey yapmamak lazim :) Evlilik kendi dinamikleri olan bir kurum. Dengeye onunde sonunda geliyor.

Simdiye kadar evlilikle ilgili tek pismanligim oldu; keske esimle daha erken bulusup evlenebilseymisiz!

Genişletmek için tıkla...

Auralia .!.:

Resmen yazdıklarınızı okurken mutlu oldum.
Benim de tam hayalim bu işte. ''Benim ailem eşim'' cümlesi bile çok doğru bence, bunu diyebilmek ve gerçekleştirebilmiş olmanız... Benim aile çok baskıcı, o şekilde büyütüldüm gibi birşey. Onların doğru bulduğunu yapmazsan kötüsün, yapma dediklerini yaparsan kötüsün vs vs. Evleneceğim kişiyi de istemiyorlar saçma sebeplerden ve bu yaşıma kadar böyle büyümüş olmamdan ötürü şuanda birşeyler kestirip atmak zorluyor. Yani silmek vs. (Bizi silersin eğer evlenirsen dendiği için) Neyse sonuç olarak sanırım insan en çok kendi isteklerine, kendi hayallerine önem vermeli ki mutlu olabilsin bu hayatta :)
Umarım hep böyle mutlu devam eder hayatınız :)

Genişletmek için tıkla...

Nippukir .!.:

Cok tesekkur ederim Auralia. Ben simdiye kadar herhangi bir Turk aile babasinin damadini istedigini gormedim. Mustakbel esinizde ciddi sorunlar yoksa; siddete egilim, madde bagimliligi, kendine yetemeyen bagimli tip vs olma gibi, geriye hallolamayacak sorun kalmiyor.

Bence sorun kendinize, birey misiniz, bu sorunun cevabini bulmak cok mesakkatli. Esiniz olmadan da ozunde yasamaktan keyif alan biri misiniz? Esinizi cok seveceksiniz ama hayatinizin merkezinde kendiniz olabilecek misiniz? Bunlar cok onemli sorular. Sonra, birazdan beni burada taslayacaklar damlar belki ama, cinsel/ten uyumunuz nasil? Beraber tatile gidin, siddetle tavsiye ederim. Yangindan mal kacirmiyorsunuz, medeni kanuna gore sonuclari/yaptirimlari olan bir sozlesmeye imza atiyorsunuz. Esiniz bir kurtarici degil, sadece siz kendi hikayenizi yazarken size eslik eden bir yol arkadasi. Ne yaparsaniz kendiniz icin yine buna devam edeceksiniz.

Bu sorulara verdiginiz cevaplara bagli olarak, kimseyi takmayin evlenin, hatta bu yaziyi bile s...r edip evlenin ya da evlenmeyin :)

Iyi olur her sey niyet guzel olduktan sonra, merak etmeyin :)

Genişletmek için tıkla...

Auralia .!.:

Merhabalar, foruma üye olduğumdan beri özellikle evlilik hakkında çok sayıda sorun okudum. Neler neler varmış dediğim durumlar da oldu okudukça. Benim de evlilikten beklentilerim var her insan gibi, bir nevi kurduğum hayaller var bu konuyu düşündüğümde. Ki bunlar onunla ortak hayaller olduğu için gerçekleşmesi imkansızmış gibi gelmiyor ama yine de insanın kafası karışmıyor değil.

Aslında ''Bir derdim var'' başlığına uygun olur mu bilmiyorum ama herkes beklentisi neydi ne buldu şeklinde yazsa belki daha evlenmemiş olanlar için öğretici olabilir bu, çok hayalperest olmamak adına :)

Benim hayalimdeki evlilik modeli şu; akşam eve geldiğimizde yemeği yiyip ardından bir kadeh birşey içip sohbet etmek, beraber film izlemek bazı akşamlar, sorunları beraber aşabilmek, gündüz bunaldıysam akşam eve gittiğimde bunu onunla konuşup rahatlayacağımı bilmek, sorun ikimiz arasındaysa bile konuşarak çözebilmek, sonunda gülüp sarılabilmek, çok para olmasa bile kimseye mecbur kalmadıktan sonra mutlu olabilmek (ki kazançlar çok olsa bile evlilikte mutlu olunamayacağını kendi anne babamdan biliyorum), bir de mümkünse ailelerden çok çok uzak olabilmek( en çok da kendi ailemden ) Yani işin özeti aynı evde omuzomuza verip huzurlu bir hayat sürebilmek.

Bunları bekliyor olmak sizce çok mu pollyannacılık ya da hayalperestlik?

Genişletmek için tıkla...