canım bende kendi okudugum bölümle ilgili iş bulamadım. sırf kendi işimi yapabilmek için ilk işimi bıratım ama nasip yokmuş. İnşallah sen daha şanslısındır bu konudada bulursun . Öğrenirsin hatırlarsın biliyorsun muhasebeyi neticedeiş arayıp bulmuşsun hemen ne güzel, bende hala ses seda yok muhasebe okumama rağmen her şeyini unutmusum.. ön muhasebe elemanı olarak girsem bi yere, hemen öğrenemem
ozamanlar cesaret diyordum bende ama şimdi tecrübesizlikmiş diyorum. Alıştıgın ve çok sevildigin bir ortamda sunulan fırsatı tepip çıkmak tamamen tecrübesizliğimin sonucuydu .Sizde de ne cesaret varmış, bari yeni işinizi bulup çıksaydınız. Hata yapmışsınız...
ya nasıl mutlu oldum içimi rahatlattınız çok saolun. Bende sizin gibi düşündüm zaten ama uzun olmasın yazı diye detaya inmek istemedim açıkçası. sadece ziyaret amaçlı gideceğim . Yeni ekip kurmak istiyordu oyüzden eleman fazlalıgını sorun etmeyebilir. eleman ben çıkmadan alınmıştı zaten işi öğretmem için aksi halde kimsenin ekmeğine mani olmaz istemiyorum. az önce o işyerinden biriyle konuştum hep anıyoruz seni dedi , sevindim..
Çok zor sahiplenemiyorum burayı, görmemişlik var bütün çalışanlarında.
Kızlar işimde çok mutsuzum.. Çok emek verip okudum , devlet memurluğu ideali ile çok çalıştm fln ama nasip olmadı. Çalışmayı çok seven , üstüme düşen işi hakkıyla yerine getirmek için elinden geleni yapan biriydim. İyi bir firmada muhasebe yapıyordum. Ortamım , işim, patronum çok iyi , güzel sıcak bir ortamdı artık hepsiyle aile gibiydik ve ben sadece kendi mesleğimi yapabilmek için + iş ile evim arası mesafe uzak olduğu için işten ayrıldım. Patronumun bütün çıkma seninle ilgili güzel kariyer planlarım var demesine rağmen.. İnat ettim öyle iş heryerde bulurum diye düşünerekten tüm ısrarlarına rağmen ayrıldım işten. 1 yıl kendi mesleğimle ilgili iş aradım bulamadım mecbur sonra eski işim olan muhasebe işine yöneldm , aradım hemende buldum. Şuan çalışıyorum ama mutsuzum. Hep eski ortamımı özlüyorum oraya tekrar gitmek istiyorum . Muhasebeci değilde temizlik elemanı olarak girdim buraya sanki. Usta-çırak ilişkisini ve yanımdaki bayanın üzerimdeki ego tatminlerini yediremiyorum. Ve kesinllikle anladım ki bayanlar iş hayatında gerçekten çok kaprisli , ego delisi..Tekrar eski patronumu ziyarete gidip konuşsam diyorum sonra eski değerim olmaz arsızlıkmı etmiş olurum diye çekiniyorum.. İş bulmadan işide bırakmayı tekrar göze alamıyorum.
Ne yapmalıyım ? işyerindeyim şuan ama dokunsalar aglıycam. Sabah olmaması için uyumak bile istemedim dün gece..Lütfen fikir verir misiniz bana(
inşallah bende öyle düşünüyorum fırsat kolluyorum şuan gitmek için.gittigin zaman konu acilirsa bende burayi cok ariyor ve ozluyorum desen belki teklif ederler kendileri
Maaştan daha önemliymiş ortam bunu anladımbence eski işyerinle konuşmalısın ne kaybedebilirsinki...şuan benim erkek kardeşimde tuttu 10 yıldır çalıştığı şirketten ayrıldı.iki haftadır yeni işinde pek hevesliydi ilk başta burası çok iyi kariyer yapıcam 500 lira fazla maaşı var diye bikaç gündür sessiz ve yorgun önceleri öve öve bitiremiyodu.10 yıl çalıştığı şirket arıyor sürekli gel başla sıkıntıları hallederiz diyorlar hayırlısı bakalım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?