hayaller suya düştü,iş başa düştü.dehşet tavsıyeler beklıyorum :(

coco_cambo .!.:
ben bu tavanda sallanan besıkle buyumusum .. :) ev benım degıl mı,delerim duvarları valla.haklısın hıııc bellı olmaz..ama aynı odada yatıramam ıste.o ımkansız..

hatım konusunda kesınlıkle haklısınız,annem bana hamıleyken babamla yanyana kuran okuyup bana dınletırlermış..ayıptır soylemesı;ezberımde aılede en ıyısı benım :) bunu denemelıyım..
Genişletmek için tıkla...
Bu dünya kolay ahiretlerinide hazırlamak anne babanın görevi. Hayırla sağlıkla huzurla buyut bebişlerini.tabi ılk başta agrısız sağlıklı doğum dilerim
 
BenIpek .!.:
Bu korkular çocukta kalıcı olabiliyor, tüm hayatı boyunca hem de..

Yani çok ciddi aslında.

Benim de buna benzer fobilerim var annemin bizi susturma aleti olarak kullandığı.35 yaşındayım hala korkarım mesela. O yüzden kızımın da bundan kalıcı korkacak olması beni üzüyor. Her defasında hayalet diye bir şeyin olmadığını anlatmaya çalışıyorum ama çok da bastırmak istemiyorum geçici bir konuşma ya da çizgi filmden kalıntı mı diye.
Genişletmek için tıkla...
Ablamın kızı abimin kızını kalorifer borularından hayalet çıkacak diye korkuturdu küçükken. Şimdi biri 19 biri 22 yaşında, küçük olan hala kaloriferlerden hoşlanmıyor. Odasını yenilediler yatağı kalorifer yanına koydurtmamış. Gerçekten kalıcı olabiliyor. Fazla üstüne gitmeden konusu açıldıkça ufak ufak anlatmak lazım sanırım.
 
BenIpek .!.:
Bu korkular çocukta kalıcı olabiliyor, tüm hayatı boyunca hem de..

Yani çok ciddi aslında.

Benim de buna benzer fobilerim var annemin bizi susturma aleti olarak kullandığı.35 yaşındayım hala korkarım mesela. O yüzden kızımın da bundan kalıcı korkacak olması beni üzüyor. Her defasında hayalet diye bir şeyin olmadığını anlatmaya çalışıyorum ama çok da bastırmak istemiyorum geçici bir konuşma ya da çizgi filmden kalıntı mı diye.
Genişletmek için tıkla...

hayalet, karanlık gibi korkular için
karanlık oyunu diye bir oyun var
benim kızımın karanlık korkusunda işe yaramıştı
çocuğun çok sevdiği 4-5 oyuncak ama büyük oyuncak alıyorsunuz
ailece odada o oyuncakları görülebilir kolay yerlere yerleştiriyorsunuz
sonra ışıkları kapatıyorsunuz hadi bakalım kim çok oyuncak tolayacak, veya şu oyuncağı kim bulacak diyorsunuz
bu oyunu birkaç kez oynayın
korkular azalıp yok oluyor
 
Tracy Hogg' un bebek bakim sorunlarina mucize cozumler kitabini siddetle tavsiye ederim.bebekler dogar dogmaz belli bir duzene alistirirsaniz cok rahat edersiniz.Ebeveynlerin rahat etmesi ve bebeklerin daha sakin olmasi icin her bebegin yemek uyku ve oyun saatinin belli bir rutini olmasi gerektigini anlatiyor kitapta.
Dogumdan sonra evinde kal ve annen gelsin yanina.
Esinden yardim iste aksmlari isten geldiginde bir saat bebeklere o baksin ve sen o saatte evden cikmasanda sevdigin bir seyle ilgilen uzun bir banyo olabilir kitap okuma spor yapma gibi.
 
muzurtilki .!.:
hayalet, karanlık gibi korkular için
karanlık oyunu diye bir oyun var
benim kızımın karanlık korkusunda işe yaramıştı
çocuğun çok sevdiği 4-5 oyuncak ama büyük oyuncak alıyorsunuz
ailece odada o oyuncakları görülebilir kolay yerlere yerleştiriyorsunuz
sonra ışıkları kapatıyorsunuz hadi bakalım kim çok oyuncak tolayacak, veya şu oyuncağı kim bulacak diyorsunuz
bu oyunu birkaç kez oynayın
korkular azalıp yok oluyor
Genişletmek için tıkla...
denemeye değer. bugün bir deneyeyim.
Teşekkür ederim.
Güzel fikir nereden esinlendiniz?
 
BenIpek .!.:
iki taraflı bir doğruyu konuşuyoruz aslında şimdi.
Şöyle ki biz kadınlar duygusal yaklaşıyoruz olaya. Bebek doğduktan sonra insan bir değişik psikolojiye giriyor. Gece kaç kere kalkıp da kızımın beşiğine baktım kim bilir, acaba hırsız girip kaçırmış olabilir mi diye.. Şimdi gülüyorum.
Ama senin dediğin de doğru bir kere öyle alışırsa devam eder tüm hayatı boyunca her ortamda yalnız yatabilir. Ama bağımlı kalırsa o dengeyi kurabilmek çok çok çok önemli. Ben de yapamadım kızımı ayırmadım. Onun yatağı bizim odamızdaydı. 3 yaşında kendi odasına geçti. Ama şimdi kış diye bizimle yatıyor, üstü hep açık hep açık anlatmam. yani mecbur almak zorunda kaldım. evimiz sıcak ama yine de ailesel bir gelenek var bizde kış yaz şort kısa kollu yatarız. Başak da benden alıştı, kesinlikle uzun bir şey giymiyor yatarken. Şimdi biraz tırstım aslında. Geçen gün bana "beni yalnız bırakma hayaletlerden çok korkuyorum" dedi. Hatta WC de bile bekle diyor. Bu sorunun üstesinden gelmem lazım. eşime dedim baharda odasına geçirmek zor olur mu acaba da. Her erkek gibi "yok olmaz " dedi. konuyu uzatmamak için sanırım.:KK48:
Genişletmek için tıkla...
40 ı yeni çıkmış bebek odadan ayrılmamalı bu konuda haklısın ipek
bizimki 3 yaşına kadar bizle odamızda ama beşiğinde yattı
sonra ev aldık ona oda yapıldı sonra hevesle odasına geçti ve zorlanmadan alıştı çok şükür
belki odası oldu hevesiyle bilemiyorum
keşke hiç yanına almasaydın canım.. ben de tam tersi kalın pijama veya tulumlar var ya ince onlardan giydiriyorum
şimdi zor ayrılır seninki ama ayır en kısa zamanda
üzerini de sağlam giydir bence yanında yatsa bile:D
 
benm kardeşlerim ikiz. ikisi de erkek. annemi hatırlıyorum da birini kolunda diğerini ayağında sallardı. yemeklerini de bi birinin ağzına kaşık sokardı bi diğerinin (kaşık değiştirmeyi bile unutuyordu bazen ). aşı günleri geldiğinde 1 gün önce yemekleri yapar evi temizlerdi. aşı yapılınca tüm gün onlarla otururdu. öyle böyle büyüdüler. bu haziranda 18 yaşına girecekler :-)
ayrıca annem çok da zorlanmadığını söyler. sadece biri gece pek uyumazdı babamla ortalarına alıp uyurlardı o kadar.

Allah yardımcın olsun kolay değil tabi ama bir şekilde öyle ya da böyle halledilir. Sağlıklı doğummlar diliyorum :-)
 
soslu_makarna .!.:
40 ı yeni çıkmış bebek odadan ayrılmamalı bu konuda haklısın ipek
bizimki 3 yaşına kadar bizle odamızda ama beşiğinde yattı
sonra ev aldık ona oda yapıldı sonra hevesle odasına geçti ve zorlanmadan alıştı çok şükür
belki odası oldu hevesiyle bilemiyorum
keşke hiç yanına almasaydın canım.. ben de tam tersi kalın pijama veya tulumlar var ya ince onlardan giydiriyorum
şimdi zor ayrılır seninki ama ayır en kısa zamanda
üzerini de sağlam giydir bence yanında yatsa bile:D
Genişletmek için tıkla...

Sorma canım ya. Bizimki de bazen hadi bizimle yat dediğimiz zaman asla kabul etmezdi.

Şimdi ise beni korkutuyor. “uyumadan beni bekle” falan diyor. Ama şu noktada yapacak bir şey yok gibi. Bahar olsun yavaş yavaş alışır. Korku kelimesini ben ağzıma almıyorum ki irrite etmesin onu. Hiçbir şekilde yani kullanmıyorum evde.

Makarna ben asla pijamayla falan yatamam evde, kızım da benden görünce öyle alıştı. Geçen hava baya soğuktu da uzun kollu giydirdim buna. “rahat değilim” dedi dayanamadım çıkardım.

Bir atlatalım da şu kışı hayırlısıyla.
 
BenIpek .!.:
Bu korkular çocukta kalıcı olabiliyor, tüm hayatı boyunca hem de..

Yani çok ciddi aslında.

Benim de buna benzer fobilerim var annemin bizi susturma aleti olarak kullandığı.35 yaşındayım hala korkarım mesela. O yüzden kızımın da bundan kalıcı korkacak olması beni üzüyor. Her defasında hayalet diye bir şeyin olmadığını anlatmaya çalışıyorum ama çok da bastırmak istemiyorum geçici bir konuşma ya da çizgi filmden kalıntı mı diye.
Genişletmek için tıkla...
BenIpek .!.:
denemeye değer. bugün bir deneyeyim.
Teşekkür ederim.
Güzel fikir nereden esinlendiniz?
Genişletmek için tıkla...

kızımın gittiği yuvadaki çocuk psikoloğu (bence süper bir adamdı) velileri korkular hakkında bilgilendirmişti, bu yöntemleri anlatmıştı
demişti ki
"can havli(nefessiz kalmak gibi) hariç korku öğrenilen birşeydir, kendi kendine gelişmez
çocuklarınızın yanında vereceğiniz her tepki onlara birşey öğretir
eğer siz gece olduğunda, gündüzden daha farklı davranıyorsanız çocuk karanlığı sorgulamaya başlar
korkuyorsanız, korkulması gereken birşey olduğunu düşünür
eğer sizin karanlıkta rahat olduğunuzu görürse, bunu deneyimlerse o da rahatlar"

hayvan korkusu, su korkusu hep öğrenilen şeylerdir vs vs vs

Allah razı olsun, çok konuda bilgilendirdi bizi
Ha bir de
uyku ile ilgili söylediği en önemli şeylerden biri şuydu:
"çocuklar mutlaka salt karanlıkta uyumalı, gece lambası ilerideki yaşlardaki kanserin en büyük sebeplerinden biridir
vücut salt karanlık olmadan dinlenmesi gerektiği gibi dinlenemez, hücreler yenilemez v.b."
gece lambası ile değil ama ışıkla alakalı, görme engelli insanlarda kanser oranı yok denecek kadar az enteresan bir şekilde.

çok uzattım değil mi?
yazdıkça yazasım geldi galiba :confused:
 
BenIpek .!.:
Sorma canım ya. Bizimki de bazen hadi bizimle yat dediğimiz zaman asla kabul etmezdi.

Şimdi ise beni korkutuyor. “uyumadan beni bekle” falan diyor. Ama şu noktada yapacak bir şey yok gibi. Bahar olsun yavaş yavaş alışır. Korku kelimesini ben ağzıma almıyorum ki irrite etmesin onu. Hiçbir şekilde yani kullanmıyorum evde.

Makarna ben asla pijamayla falan yatamam evde, kızım da benden görünce öyle alıştı. Geçen hava baya soğuktu da uzun kollu giydirdim buna. “rahat değilim” dedi dayanamadım çıkardım.

Bir atlatalım da şu kışı hayırlısıyla.
Genişletmek için tıkla...
inşallah canım
keşke bende öyle yatabilsem derim bazen
bende polar pijama giyerim eşimle kızıma da öyle giydiririm valla :)
gerçi istanbul karasal iklim..

sana da akıl vermişim gibi olmuş yaa yanlış anlama :)
 
muzurtilki .!.:
kızımın gittiği yuvadaki çocuk psikoloğu (bence süper bir adamdı) velileri korkular hakkında bilgilendirmişti, bu yöntemleri anlatmıştı
demişti ki
"can havli(nefessiz kalmak gibi) hariç korku öğrenilen birşeydir, kendi kendine gelişmez
çocuklarınızın yanında vereceğiniz her tepki onlara birşey öğretir
eğer siz gece olduğunda, gündüzden daha farklı davranıyorsanız çocuk karanlığı sorgulamaya başlar
korkuyorsanız, korkulması gereken birşey olduğunu düşünür
eğer sizin karanlıkta rahat olduğunuzu görürse, bunu deneyimlerse o da rahatlar"

hayvan korkusu, su korkusu hep öğrenilen şeylerdir vs vs vs

Allah razı olsun, çok konuda bilgilendirdi bizi
Ha bir de
uyku ile ilgili söylediği en önemli şeylerden biri şuydu:
"çocuklar mutlaka salt karanlıkta uyumalı, gece lambası ilerideki yaşlardaki kanserin en büyük sebeplerinden biridir
vücut salt karanlık olmadan dinlenmesi gerektiği gibi dinlenemez, hücreler yenilemez v.b."
gece lambası ile değil ama ışıkla alakalı, görme engelli insanlarda kanser oranı yok denecek kadar az enteresan bir şekilde.

çok uzattım değil mi?
yazdıkça yazasım geldi galiba :confused:
Genişletmek için tıkla...
çok güzelmiş. Çok beğendim. Varsa başka örnekler paylaşır mısın bu şekilde?
 
soslu_makarna .!.:
inşallah canım
keşke bende öyle yatabilsem derim bazen
bende polar pijama giyerim eşimle kızıma da öyle giydiririm valla :)
gerçi istanbul karasal iklim..

sana da akıl vermişim gibi olmuş yaa yanlış anlama :)
Genişletmek için tıkla...
yok canım. Kaldı ki akıl da verebilirsin ne olacak ki.
akıl akıldan üstündür. :KK52:
alışkanlık olayı işte.:KK48:
 
BenIpek .!.:
çok güzelmiş. Çok beğendim. Varsa başka örnekler paylaşır mısın bu şekilde?
Genişletmek için tıkla...

canım aklıma gelenleri yazarım, gerçekten çok güzel anlattığı şeyler var ama şimdi vaktim yok :KK43:
akşam üstü, bu konuya senden alıntı yapıp yazarım
bu konu kapanırsa falan da özelden yazarım :KK39:
 
ikiz bebek hem tadından yenmeyecek kadar güzel, hem de azıcık meşakkatli.
kızım 1.5 yaşında çok bir tecrübem yok ama size söyleyeceğim bir iki tavsiye var.
1-anneniz dışında kimseye kulak asmayın hele lohusayken dinlemeyin bile. saçma salak konuşuyor herkes çünkü.
2-kitapları okuyun ama takılı kalmayın, kitapla çocuk büyütülmüyor.kitaptaki ile sizinki bir olmuyor.
3-sakin olun, hepsi geçecek. 2 yıl su gibi akıp gidecek.
4-ev işiydi, eşin uykusuydu diye kendinizi hırpalamayın mutlaka kendinize zaman ayırın.
5-çok katı kurallar koymayın ilk zamanlar kendinize "ayakta sallamam, kucağıma almam, yatağıma almam..." hepsi yapılıyor çaresiz kalınca yeter ki sürekli olmasın bu kaçamaklar

Allah beraberinizde olsun.
 
ben ikizlerimi kendim büyüttüm bu yaşa kadar, gündüz bakıcım akşam ve hafta sonları tamamen ben baktım..

bebeğimin birini ayağımda sallarken diğerini de salıncakta uyutuyordum... ikisini aynı anda uyutuyordum ki birazcık kendime zaman kalsın diye, banyo işi ise ilk önce uyanan hangisiyse onu yıkayıp daha sonra diğeri uyanınca banyo yaptırıyordum ki sonuçta yalnızdım ikisini de aynı anda banyo yaptıramazdım..

şuan büyüdükleri için artık kendileri nasıl isterse öyle oluyor :)

3 yaşına girecekler halen birlikte yatıyoruz ki bebeklikleri de dahil olmak üzere asla kendi yataklarında yatmadılar siyam üçüzü gibi birlikteyiz :)) bundan hiç sıkıntı duymadım ve ayırma gibi çabaya da girmedim.. şuan ise ikisi de ayrı odalarda kendi yataklarında yatmak istediklerini söylediler artık birşeylerin bilincine varıyorlar kendileri ne isterlerse onu yapıyorum ben...

ilk 2 yıl en büyük zorluk dönemimdi benim, gerçekten ikizleri büyütmek çok zor birde benim oğlum çok problemli bir çocuktu sağlık açısından o beni çok yıprattı...

benimkilere has bir özellik mi bilemiyorum ama biri ateşlenip hastalandığında 5 dk. sonra diğeride ateşlenip hasta oluyordu halende öyle devam ediyoruz.. sabahlara kadar ikisininde başında nöbet tutup uykusuz işe geldiğimi bilirim..

bebekken biberonları ayrıydı zaten ikisinide aynı anda doyuruyordum, daha sonra aynı tabak ve kaşıkla yemeklerini yedirdim çünki onlara yemek yedirmek büyük bir mucizeydi :)) ayrı ayrı tabak kaşıkla uğraşacak durumum olamazdı..şimdi ise kendileri yiyebiliyorlar...

şuan aklıma gelen bunlar.. Allah yardımcınız olsun gerçekten ikiz bebek büyütmek çok zor birde tekseniz daha da zorlanırsınız...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X