Hayat bize hak ettiklerimizi vermiyormus hissi

En buyuk kk

Guru
Kayıtlı Üye
18 Mart 2013
3.854
12.419
363
Bilmiyorum size de geliyor mu bu his. Ya o kadar canımızı disimize taktik çalıştık ettik. Yaş oldu 35. Hala mücadele ya. 7 yaşımdan beri sürekli bi emek veriliyor en ufak şeyler için uğraşıyoruz. Ya annemi babamı hatırlıyorum benim yasimdayken gayet normal saatlerde çalışıyorlardı iki çocukları vardı araba almışlardı ev kirasını ödeyebiliyorlardi tatile gidebiliyorlardi filan. Ben şu an çocuk yapsam nasıl bakacağım? Daha hayatimi kuramadim bile. Cidden artık bunaldım. Çok şükrediyorum tabi. Hayatta hiç hak etmediği şeyleri yaşayan çok fazla kişi var. Ben şanslı azinliktanim dünya nüfusuna kıyasla. Ama işte genel bi his bu içimi dökmek istedim sadece.
 
Bilmiyorum size de geliyor mu bu his. Ya o kadar canımızı disimize taktik çalıştık ettik. Yaş oldu 35. Hala mücadele ya. 7 yaşımdan beri sürekli bi emek veriliyor en ufak şeyler için uğraşıyoruz. Ya annemi babamı hatırlıyorum benim yasimdayken gayet normal saatlerde çalışıyorlardı iki çocukları vardı araba almışlardı ev kirasını ödeyebiliyorlardi tatile gidebiliyorlardi filan. Ben şu an çocuk yapsam nasıl bakacağım? Daha hayatimi kuramadim bile. Cidden artık bunaldım. Çok şükrediyorum tabi. Hayatta hiç hak etmediği şeyleri yaşayan çok fazla kişi var. Ben şanslı azinliktanim dünya nüfusuna kıyasla. Ama işte genel bi his bu içimi dökmek istedim sadece.
Bende de ayni his var malesef 😔
 
Bilmiyorum size de geliyor mu bu his. Ya o kadar canımızı disimize taktik çalıştık ettik. Yaş oldu 35. Hala mücadele ya. 7 yaşımdan beri sürekli bi emek veriliyor en ufak şeyler için uğraşıyoruz. Ya annemi babamı hatırlıyorum benim yasimdayken gayet normal saatlerde çalışıyorlardı iki çocukları vardı araba almışlardı ev kirasını ödeyebiliyorlardi tatile gidebiliyorlardi filan. Ben şu an çocuk yapsam nasıl bakacağım? Daha hayatimi kuramadim bile. Cidden artık bunaldım. Çok şükrediyorum tabi. Hayatta hiç hak etmediği şeyleri yaşayan çok fazla kişi var. Ben şanslı azinliktanim dünya nüfusuna kıyasla. Ama işte genel bi his bu içimi dökmek istedim sadece.
Hayat değil, ülke vermiyor hak ettiklerimizi.
Hayatın suçu yok. Ülkemiz yönetilemiyor.
Bahsettiğiniz anne-babalarınızın döneminde ülkemizde orta kesim diye bir şey vardı, benim ailem de memur maaşıyla ev aldılar araba aldılar, iki çocuk okuttular hiçbir şeyden kısmadan...
Son 20 yılın icraatleri sonucu ise, şu an sadece çok zenginler ve çok fakirler var.
Maalesef coğrafya kaderdir...
 
Eskidendi o düzen.
Tek kişi çalışır,3 çocuk okutur,evini arabasını alır,emekliliğini mis gibi rahat geçirirdi. Şimdi emekli ana baba öldü ölecek,çoluğunda çocuğunda vicdan varsa birleşip cep harçlığı veriyorlar kendilerine. Ne diyelim,nasıl hak ediyorsak toplum olarak onu yaşıyoruz.
 
aynı duygular içindeyim çok zor maalesef ben de ayaklarım üzerinde durabiliyorum çok şükür ama bir şeyler edinmek ya da huzur artık çok zor
 
Bu kötü düzene ben çocuk yapmama kararı aldım hem ömür boyu bir insanın sorumluluğunu almak hemde bir insanın daha hakkına girmek istemiyorum.mucize gibi birşey olupta dünyanın düzeni iyiye gitmezse doğurduğunuz çocuklar modern köle olup sizdende daha kötü şartlarda yaşayıp gidecekler maalesef aradan 1-2 sıyrılıp güzel yerlere gelenler olacaktır ama istisnalar kaideyi bozmaz.daha iklim krizleri başlamadı bile adam akıllı.kısacası herşey şanstır bu dünyaya insan olarak gelmemiz cinsiyet aile imkan ırk…çocuk yapan insanları çok cesur buluyorum inşallah yeni nesiller güzel yetişir herşeye rağmen.
 
Bilmiyorum size de geliyor mu bu his. Ya o kadar canımızı disimize taktik çalıştık ettik. Yaş oldu 35. Hala mücadele ya. 7 yaşımdan beri sürekli bi emek veriliyor en ufak şeyler için uğraşıyoruz. Ya annemi babamı hatırlıyorum benim yasimdayken gayet normal saatlerde çalışıyorlardı iki çocukları vardı araba almışlardı ev kirasını ödeyebiliyorlardi tatile gidebiliyorlardi filan. Ben şu an çocuk yapsam nasıl bakacağım? Daha hayatimi kuramadim bile. Cidden artık bunaldım. Çok şükrediyorum tabi. Hayatta hiç hak etmediği şeyleri yaşayan çok fazla kişi var. Ben şanslı azinliktanim dünya nüfusuna kıyasla. Ama işte genel bi his bu içimi dökmek istedim sadece.
Bende aynı hissiyattayim.
Sektörde 10 yıllık iş deneyimim var. Aldığım asgari ücretin 3 5 fazlası. Alım gücüm olsa asla şikayet etmem. 5 liraya balık yesem 10 liraya kıyma alsam 100 tlye spor ayakkabı alsam asla maaş az demem. Trenckot almak istiyorum. T..adlı internet sitesinde kendi markası bile 1000 tl. Kumaş da polyester pamuk değil. Pamuk trenckotlar olmuş en az 3 bin. Evim yok arabam yok tatile gidemiyorum. Dışarıda anca kahve icebiliyorum o da zincir kahvecilerde. Benim annem babam çalışıyordu. İyi kötü 2 çocuk okuttular araba ev aldılar yıllar alsa da. Ben şu an 25 yıl çalışsam da istanbulda ev alamam imkansız. Bir de biz 2 kişiyiz eşim ben. Millet 2 3 çocukla nasıl yaşıyor. Gıda inanılmaz pahalı. Tavuk olmuş 1 kilosu 180 tl. Şaka gibi. Kaju fıstığı çok severim 150 gr olmuş 65 tl. Ben az çok alıyorum ama anca hayatta kalıyorum ülke gezeyim kültür turizmi, yeme içme turizmi yapayım desem yok. Açık öğretimde bir onlisans bölümüne başladım. Bu dönem harç 1500 tl olmuş. Nasıl bir döneme geldik böyle. Karabasan gibi yıllar geçiyor ekonomik kriz bitmiyor.
 
Bu şartlar altında bizimki yaşamak değil kesinlikle, hayatta kalıyoruz. Bunu bize reva görenlere ne desek boş, kaybettiklerimizi ne yerine koyabilecek ki.
Kanser gibi yayıldı haksızlık, adaletsizlik.
Tarih hep tekerrür ediyor, biz de orta çağın en aşağılık çağının tekerrürüne denk geldik sanırım.
 
Back
X