Hayat bundan mı ibaret?

yuksek promil · Dün 09:08

Ahh Ceyo.. Çok boş vaktin var, fazla yalnızsın gibi geliyor bana. Beynin çok konuşuyor çok ayrıtıya takılıyor derken sen bu duygusallık denizinde boğuluyorsun. Yapma bunu kendine. Yaşamak istediğin hayatın içinde değilde olmak zorunda olduğun hayatın içinde kısılıp kalmak bir çoğumuzun yaşadığı birşey. Madem çıkamıyoruz bu denizden ozaman yüzmeyi öğrenmek zorundayız. Belkide biraz yüzeysel davranmalısın. Mesela kedinle ilgili bile ayrıntılar içinde boğularak anlatmışsın. Kedim var ve ona bakıyorum demek yeterli oysaki. Kendini bu kadar yorma

Andromeda91 · Dün 09:09

life without anxiety .!.:
Hayır çalışmıyorum, çalışmak ile ilgili kaygılarım var. Kendimi yetersiz hissediyorum. Yapamayacağımı düşünüyorum. Daha önce bir eczaneye başvurdum ama küçük yaşta bir çırak aranıyormuş. Bir anasınıfında staj yaptım sonrasında bu mesleğin bana uygun olmadığını düşündüm. Çok kararsız birisiyim, bir kararı alırken defalarca düşünüyorum. Eskiden hiç düşünmeden hareket eder, kendi bildiğimi okur ve oturduğum yere çakılırdım. Psikolojik olarak kendimi düzeltip terapi sürecinden sonra çalışmak istiyorum. Bu ruh haliyle çalışabileceğime inanmıyorum çünkü iş yerinde patron ya da müdür bana olumsuz bir şey söylese, eleştirse bir çuval inciri berbat edip sinir krizi geçirebilirim. Eğer iyileşir ve çalışmaya başlarsam bu süreçten sitede bahsetmek istiyorum umarım o günleri de görebilirim.

Söylediklerinizi anlıyorum ama yine de, küçük de olsa bir işe başlamak iyi gelebilir diye düşünüyorum. Her zaman tam anlamıyla hazır hissetmeyi beklersek, o gün belki de hiç gelmeyebilir. Birkaç saatlik, düşük tempolu bir işle başlamak bile kendinize güveninizi artırabilir. Çalışmak yalnızca maddi değil, psikolojik olarak da toparlanmaya katkı sağlayabilir.
Elbette nihai karar size ait

Beyondparadise · Dün 09:13

life without anxiety .!.:
Ye, iç gez ,toz , oku , çalış, yeni arkadaşlıklar edin , evlen çoluk çocuğa karış hayat bundan mı ibaret?

Bu bakış açısı biraz dar ve yorucu geliyor bana… Çünkü mesele bu kadar yüzeyde değil. Önemli olan, o ‘ye, iç, gez, çalış’ gibi başlıklara ne kattığın, onları nasıl doldurduğun. Asıl fark orada başlıyor zaten.

life without anxiety · Dün 09:18

Matmazel - .!.:
Calisiyordum evlenince yer degistirdim calismadim is aradim bulamadim sonra cocuk dusunduk uzun zaman olmadi ona kafa yordum durdum doktor doktor gezdik sonra cocuk oldu lohusa depresyonu yasadim bosanmaya kadar dusundum tam cocugu buyuttum biraz derken tekrar hamile oldugumu ogrendim doktor menapoza girdigimi soyledi ustelik, allak bullak oldum yillarim cocuk buyutmekle gececek diye dusunup karalar bagladim simdi biraz toparladim dusundum yasadigim cevre evlendigim insana gore sekil alip yasamimi surduruyorum iste girdik bi yola burdan en saglikli bicimde devam diye dusunup kendimi telkin ediyorum
Siz su an hayatinizi hamur gibi kendi elinizle sekillendirebilirsiniz
Evlenmek mi baska is mi baska sehir mi dusunun karar verin hayal kurun
Sonucta hadi bavulu toplayip paristeki evime gideyim ordan devam edeyim diyecek bir konforda degilsek biraz da gercekci hayal kurmamiz lazim

Öncelikle anneliğiniz hayırlı olsun. Lohusa depresyonunu bekar olsam da çok iyi biliyorum çünkü bebekli yengem ve ablam var. Onların ruh halini görüyorum. Zor süreçler, anneliğe, yeni hayata alışma süreci. Ben artık eskisi gibi rahat olmayacak mıyım düşüncesi olabiliyor. Gerçekçi hayaller kurmamız lazım evet çok haklısınız. Sizin için hayırlısı ve güzeli olsun

life without anxiety · Dün 09:21

Beyondparadise .!.:
Bu bakış açısı biraz dar ve yorucu geliyor bana… Çünkü mesele bu kadar yüzeyde değil. Önemli olan, o ‘ye, iç, gez, çalış’ gibi başlıklara ne kattığın, onları nasıl doldurduğun. Asıl fark orada başlıyor zaten.

Peki sizin için hayatı anlamlı kılan şeyler nedir ? Şunları yapıyorum ve hayatımdan zevk alıyorum,oh be dünya varmış, iyi ki varım dediğiniz şeyler nedir mesela?

life without anxiety · Dün 09:25

yuksek promil .!.:
Ahh Ceyo.. Çok boş vaktin var, fazla yalnızsın gibi geliyor bana. Beynin çok konuşuyor çok ayrıtıya takılıyor derken sen bu duygusallık denizinde boğuluyorsun. Yapma bunu kendine. Yaşamak istediğin hayatın içinde değilde olmak zorunda olduğun hayatın içinde kısılıp kalmak bir çoğumuzun yaşadığı birşey. Madem çıkamıyoruz bu denizden ozaman yüzmeyi öğrenmek zorundayız. Belkide biraz yüzeysel davranmalısın. Mesela kedinle ilgili bile ayrıntılar içinde boğularak anlatmışsın. Kedim var ve ona bakıyorum demek yeterli oysaki. Kendini bu kadar yorma

Evet çok fazla detaylarda boğuluyorum bu doğru. Çok konuşuyorum galiba. Çocukken sessiz ,içine kapanıktım sanki tüm o yıllarda biriktirdiğim şeyi çok fazla konuşarak yansıtıyorum. Bir şeyi anlatırken çok gereksiz detaylar veriyorum farkında olmadan. Şimdi düşünüyorum da acaba arkadaşlarım beni sıkıcı, boğucu mu görüyordur. Kalabalıklar içinde kendimi yalnız hissediyorum. Boş vaktimi dolduracak şeyler yapmaya çalışıyorum. Denizde boğulmamak için yüzmeyi öğrenmek zorundayız evet güzel bir yere değindin. Senin için de hayırlısı ve güzeli olsun, umarım istediğimiz hayatı yaşarız, huzurlu oluruz kendimizle.

Aysenimi · Dün 09:26

life without anxiety .!.:
Dün burda birisi konu açmıştı siteden konuştuğu birini merak etmiş ama üye 2013te aktifmiş en son. O an duygulandım , insanın ardından onu merak eden birisi olması ne güzel diye düşündüm. Saçlarım 20li yaşlarımın başında beyazladı. Şuan 29um ama ruhum çürümüş sanki. Bazen de ruhum küçük çocuklar gibi oluyor, dans ediyorum, şarkılar söylüyorum , spor yapıyorum, salıncakta sallanıyorum ,bisiklet sürüyorum, denizde kumsalda koşuyorum. Ruh halim çok değişken. Benim için mutlu olmak kolay aslında ama takıntılı düşünceler yakamı bırakmıyor, dibe çekiyor. Umarım ikimiz de çok yaşamayız dediğin gibi.

Şimdi anlattığın durumun nedeni yaşamak istediğin hayatla gerçekler arasındaki uçurum.32 ye gireceğim arada ben de genç kız gibi hayallere dalıyorum ama sonra gerçeğe dönünce bir yıkım yaşanıyor tabi.felçli birinin rüyasında koşup oynadığını görmesi gibi.

FloppyDisk · Dün 09:37

Kafanızı dağıtacak el işi gibi şeyler yapıp satış deneseniz, boncuk, çanta örgü gibi şeyler. Bir amacınız olsun.

life without anxiety · Dün 09:38

Aysenimi .!.:
Şimdi anlattığın durumun nedeni yaşamak istediğin hayatla gerçekler arasındaki uçurum.32 ye gireceğim arada ben de genç kız gibi hayallere dalıyorum ama sonra gerçeğe dönünce bir yıkım yaşanıyor tabi.felçli birinin rüyasında koşup oynadığını görmesi gibi.

Hayal kurmak güzel olmasına güzel de gerçek hayata dönünce yıkım yaşanıyor dediğin gibi. O yüzden yeşilimtrak (yüksek promil) in dediği gibi "madem çıkamıyoruz bu denizden o zaman yüzmeyi öğrenmek zorundayız " bu hayatta ne zor imtihan yaşayanlar var diyorum kendime. Kimisi ailesini, eşini, çocuğunu kaybediyor yıllarca yasa giriyor. Kimisi sağlığıyla imtihan halinde. Kimisi ekonomik çöküntüden yokluktan evsiz,barksız ,aç yatıyor. Kimisi sevdiğiyle evlenecekken şehit olduğunun haberini alıyor. Kimi yıllarca anne olmak isteyip olamıyor. Bu liste böyle uzar gider.

Yıllar önce kedim kaybolup bir daha gelmediğinde günlerce ağladım ve depresyona girdim ,hayattan koptum. Şuan beslediğim bir kedi var. Ya ona bir şey olursa diye ödüm kopuyor. Bu hayatta bir canlıya bağlanmak da duygusal bir yüktür.

yuksek promil · Dün 09:46

life without anxiety .!.:
Evet çok fazla detaylarda boğuluyorum bu doğru. Çok konuşuyorum galiba. Çocukken sessiz ,içine kapanıktım sanki tüm o yıllarda biriktirdiğim şeyi çok fazla konuşarak yansıtıyorum. Bir şeyi anlatırken çok gereksiz detaylar veriyorum farkında olmadan. Şimdi düşünüyorum da acaba arkadaşlarım beni sıkıcı, boğucu mu görüyordur. Kalabalıklar içinde kendimi yalnız hissediyorum. Boş vaktimi dolduracak şeyler yapmaya çalışıyorum. Denizde boğulmamak için yüzmeyi öğrenmek zorundayız evet güzel bir yere değindin. Senin için de hayırlısı ve güzeli olsun, umarım istediğimiz hayatı yaşarız, huzurlu oluruz kendimizle.

ben sevdiğim arrkadaşlarımın anlatma şekilleri nasıl olursa olsun sıkılmıyorum çünkü onları seviyorum. çok sıkılırsamda söyleyebileceğim samimiyette insanlar oluyor. buradan yola çıkarak arkadaşların boğulmuyordur. ama sen boğuluyorsun. biraz sal.. keske ne olursa olsun deyip bir iş bulsan

Beyondparadise · Dün 09:51

life without anxiety .!.:
Peki sizin için hayatı anlamlı kılan şeyler nedir ? Şunları yapıyorum ve hayatımdan zevk alıyorum,oh be dünya varmış, iyi ki varım dediğiniz şeyler nedir mesela?

Öyle bir farkındalığım yoktu.
İş çıkışı bir arkadaşımla kahve içince “ohh” diyordum sadece.
Ben sürekli kariyer, güzellik ve toplumsal ödevlerin peşindeyken…
Hayatı, hiç sorgulamadan tüketmişim.
İki yıl önce falandı.
Eşim bana “Artık yapacak bir kariyer kalmadı, emekliliğin geldi” dedi.
Hayatımda hiçbir cümleden böyle tokat yememiştim.
Toparlanmam zaman aldı.

Aslında sırrımız şuydu:
Bilinçsizliğimiz sayesinde hedefe hipnotik şekilde tutunup, hayatı tüketmemiz.
Üniversite oku, Evlen, çocuk yap, KPSS’ye gir, atan…
Önümüze konan havuçlar neyse, biz de tavşan gibi peşine düştük.

Sabah altıda kalk, saçını düzleştir.
Akşam kıratise git, yaktığın saçına ürün ara.
Yemekten sonra dikey süpürge yorumlarına göz at…

Hayatın anlamı falan… bizim semte hiç uğramadı zaten.

Aysenimi · Dün 09:52

life without anxiety .!.:
Hayal kurmak güzel olmasına güzel de gerçek hayata dönünce yıkım yaşanıyor dediğin gibi. O yüzden yeşilimtrak (yüksek promil) in dediği gibi "madem çıkamıyoruz bu denizden o zaman yüzmeyi öğrenmek zorundayız " bu hayatta ne zor imtihan yaşayanlar var diyorum kendime. Kimisi ailesini, eşini, çocuğunu kaybediyor yıllarca yasa giriyor. Kimisi sağlığıyla imtihan halinde. Kimisi ekonomik çöküntüden yokluktan evsiz,barksız ,aç yatıyor. Kimisi sevdiğiyle evlenecekken şehit olduğunun haberini alıyor. Kimi yıllarca anne olmak isteyip olamıyor. Bu liste böyle uzar gider.

Yıllar önce kedim kaybolup bir daha gelmediğinde günlerce ağladım ve depresyona girdim ,hayattan koptum. Şuan beslediğim bir kedi var. Ya ona bir şey olursa diye ödüm kopuyor. Bu hayatta bir canlıya bağlanmak da duygusal bir yüktür.

Ben de dertlerin birini diğerinden daha düşük görmüyorum.

life without anxiety · Dün 10:23

Aysenimi .!.:
Ben de dertlerin birini diğerinden daha düşük görmüyorum.

Evet herkesin derdi ,sorunu kendisi için ağırdır. Ama bir yerden başlamak lazım yaşamaya. Kısa yaşama isteği konusunda yalnız değilmişim bunu anladım sayende.

life without anxiety · Dün 10:31

yuksek promil .!.:
ben sevdiğim arrkadaşlarımın anlatma şekilleri nasıl olursa olsun sıkılmıyorum çünkü onları seviyorum. çok sıkılırsamda söyleyebileceğim samimiyette insanlar oluyor. buradan yola çıkarak arkadaşların boğulmuyordur. ama sen boğuluyorsun. biraz sal.. keske ne olursa olsun deyip bir iş bulsan

Zihnim o kadar çok olumsuza odaklı ki, ruh halimi düzeltmeden çalışmak istemiyorum, korku kaygılarımı yenmem lazım öncelikle. Hep şu bu olsun şunu yaparım harekete geçerim diye diye yıllarımı heba ettim. Bunca zaman yerimde saydığım için kendime kızıyorum, kendimi suçluyorum ama geçmişi geri getiremeyiz. Eski eşimle evliyken 1 kız 1 erkek , 2 çocuklu anne olma hayalim vardı, mis gibi yaşarız diye düşünüyordum sevgiliyken. Şimdi ise her ne kadar hayal kursam da korkuyorum evlilikten, çocuk sahibi olmaktan. Kendi hayatımın içine ettiğim gibi, ilerde çocuğumun da hayatını berbat etmek istemiyorum buna hakkım yok. Benim önce kendime, hayatıma çeki düzen vermem lazım. Tımarhaneye gönderseler beni, belki orda benim gibi olanlarla arkadaşlık edinirim.

life without anxiety · Dün 10:42

FloppyDisk .!.:
Kafanızı dağıtacak el işi gibi şeyler yapıp satış deneseniz, boncuk, çanta örgü gibi şeyler. Bir amacınız olsun.

El işleri, becerilerinde pek iyi değilim ama amigurumi yapmayı öğrenmek istiyorum. Benim sorunum da bu işte. Sadece istemek, istemek ve bir şey yapmamak. Çok fazla erteliyorum, dikkatim dağınık, bir işi yaparken hemen canım sıkılıyor. Kilo almaya çalışıyorum evde spor, squat falan yapıyorum. Pilates kursuna yazıldım, kontenjan dolunca gideceğim inşallah.

life without anxiety · Dün 10:55

Bugün mesela denize gideceğim, sinema filmi izlemek için gün ayarladım kendime. Sosyal medyada şunu da yaptım, buraya da gittim hee ne oldu şimdi diyen çocuk gibi hissediyorum kendimi. Yaptığım şeyler anlık mutluluk veriyor. Bana kalıcı şeyler lazım. Ama hayatın içinde tüm duygular var , sonsuza kadar mutluluk ya da üzüntü yok bunun da farkındayım.

my mister · Dün 11:01

yaa aslında sende şey var bak kırmak ya da üzmek istemiyorum seni ama kafanı o kadar meşgul ediyorsun ki kendini düşünecek alan bırakmıyorsun konularda yorumlarda çok görüyorum neden nasıl niçin kaç kişi kaç yaşında gerek yok yaa gerçekten bırak biraz sal gitsin senin iyiliğin için bak buraya girdiğine göre as çok zamanın oluyordur kendne ayır bi etkinlik yap hani zihnini boş şeylerden arındır anlıyo musun bak bide sen de şey var bişey olur biri bişey yazar burda bende de olabilir öbürü bişey yazar aaa bu bende de olabilir herseyi depresyon ilaçlarıyla birleştiriyorsun bu yanlış biraz da kendi şifanı kendin ver canım dost acı söyler ama yapması tatlı gelirmiş samimiyetimize dayanarak söylüyorum bunu yanlış anlama sakın yoksa yorum dahi yapmam banane der geçerim ve ilk kez bu kadar uzun yazıyorum iş bul yaa çalış mesela part tıme bile olur bak sen varya iki gün bile farklı bişey yapsan eminim iki gün önceki sen. Olmayacaksın işin özü burasıda sana iyi gelmiyor öyle hissediyorum ben
İnşallah hersey daha iyi olur senin için ama bi yerden başlamak lazım yoksa ne bu devran böyle gider ne de bu çark böyle döner
Umarım herşey gönlünce olur senin için dua edeceğim

Beyondparadise · Dün 11:02

life without anxiety .!.:
Bugün mesela denize gideceğim, sinema filmi izlemek için gün ayarladım kendime. Sosyal medyada şunu da yaptım, buraya da gittim hee ne oldu şimdi diyen çocuk gibi hissediyorum kendimi. Yaptığım şeyler anlık mutluluk veriyor. Bana kalıcı şeyler lazım. Ama hayatın içinde tüm duygular var , sonsuza kadar mutluluk ya da üzüntü yok bunun da farkındayım.

Bunları “iyi hissetmeliyim” baskısıyla yapıyormuşsun gibi bir hisse kapıldım.
Bazen evet kalıcı şeyler ama Bazende yolculuğun kendisi anlamlı oluyor

life without anxiety · Dün 11:14

my mister .!.:
yaa aslında sende şey var bak kırmak ya da üzmek istemiyorum seni ama kafanı o kadar meşgul ediyorsun ki kendini düşünecek alan bırakmıyorsun konularda yorumlarda çok görüyorum neden nasıl niçin kaç kişi kaç yaşında gerek yok yaa gerçekten bırak biraz sal gitsin senin iyiliğin için bak buraya girdiğine göre as çok zamanın oluyordur kendne ayır bi etkinlik yap hani zihnini boş şeylerden arındır anlıyo musun bak bide sen de şey var bişey olur biri bişey yazar burda bende de olabilir öbürü bişey yazar aaa bu bende de olabilir herseyi depresyon ilaçlarıyla birleştiriyorsun bu yanlış biraz da kendi şifanı kendin ver canım dost acı söyler ama yapması tatlı gelirmiş samimiyetimize dayanarak söylüyorum bunu yanlış anlama sakın yoksa yorum dahi yapmam banane der geçerim ve ilk kez bu kadar uzun yazıyorum iş bul yaa çalış mesela part tıme bile olur bak sen varya iki gün bile farklı bişey yapsan eminim iki gün önceki sen. Olmayacaksın işin özü burasıda sana iyi gelmiyor öyle hissediyorum ben
İnşallah hersey daha iyi olur senin için ama bi yerden başlamak lazım yoksa ne bu devran böyle gider ne de bu çark böyle döner
Umarım herşey gönlünce olur senin için dua edeceğim

Çok teşekkür ederim Allah razı olsun canım

evet bu site bana pek iyi gelmiyor aslında. Burası benim için bir kaçış yolu , zaman geçirme, bağımlılık gibi olmuş artık. Psikolojik tanılara da kafayı takıyorum acaba bu bende olabilir mi diye evet doğru analiz etmişsin. Burda yorumlar yaparken de detaya dalıyorum . Başkalarını düşünürken kendimi kaybediyorum aslında. Düşüncelerimi susturmak için farklı şeyler yapmayı deniyorum. Pilates kursuna yazıldım mesela. Denize gidiyorum, yürüyüş yapıyorum,kitap okuyorum, komik bir film izliyorum, bunlar anlık olarak rahatlatıyor beni. Sanki ne yapsam tatmin olmayacakmış gibi hissediyorum. Oysa kafeye gidip kendime bir şeyler ısmarladığım gün iyi hissetmiştim aslında. Gün içinde yaptığım şeyler basit ve yetersiz kalıyor demekki hâlâ bu yüzden zihnimdeki düşüncelerle boğuşuyorum. Çalışan arkadaşlarıma ve onların şikayetlerine bakıyorum. Ya ben de çalıştığımda değişen bir şey olmazsa, yine kaygılı , takıntılı hayatıma devam edersem diye düşünüyorum. Çok fazla akışına bıraktım ve o denizde boğuldum. Yüzmeyi öğrenmem gerek artık

yuksek promil · Dün 11:16

life without anxiety .!.:
Zihnim o kadar çok olumsuza odaklı ki, ruh halimi düzeltmeden çalışmak istemiyorum, korku kaygılarımı yenmem lazım öncelikle. Hep şu bu olsun şunu yaparım harekete geçerim diye diye yıllarımı heba ettim. Bunca zaman yerimde saydığım için kendime kızıyorum, kendimi suçluyorum ama geçmişi geri getiremeyiz. Eski eşimle evliyken 1 kız 1 erkek , 2 çocuklu anne olma hayalim vardı, mis gibi yaşarız diye düşünüyordum sevgiliyken. Şimdi ise her ne kadar hayal kursam da korkuyorum evlilikten, çocuk sahibi olmaktan. Kendi hayatımın içine ettiğim gibi, ilerde çocuğumun da hayatını berbat etmek istemiyorum buna hakkım yok. Benim önce kendime, hayatıma çeki düzen vermem lazım. Tımarhaneye gönderseler beni, belki orda benim gibi olanlarla arkadaşlık edinirim.

çalışmak zihnini düzeltmende en temel unsur aslında..
ekonomik özgürlük aynı zamanda bedensel özgürlüğüde beraberinde getirir.
bunun yanı sıra birde vaktini ve zihnini başka şeylere odaklayıp ayrıntılar içinde boğulmazsın.
evli mutlu çocuklu hayalini rafa kaldır. ceyo bez temizlemek ve bulaşık yıkamaktan fazlası...

Hayat bundan mı ibaret?

Zaten Kırılmış Bir Kızım

Aktif Üye

Az İnsan Çok Huzur ;)

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

Popüler Üye

Aktif Üye

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

Zaten Kırılmış Bir Kızım

Az İnsan Çok Huzur ;)

Popüler Üye

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

Kafam insan kaldırmıyor…

Az İnsan Çok Huzur ;)

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

Zaten Kırılmış Bir Kızım

Benzer Konular