Premature Bebekler Hayat cok acimasiz

bebeğinin rahatsızlığı ne bilemiyorum ama canıda derdi de,ömrüde veren Allah umarım şifalar verir evladına ve onu size bağışlar....bence umutsuz olma o henüz yaşıyor ve mücadele ediyor ...o küçük savaşcı bir prenses anneside en az onun kadar umutlu ve savaşcı olmalı değil mi??ben öyle olduğuna inanıyorum sen çok akıllı ve duyarlı bir kadınsın eşinin uğradığı haksızlığa müdahele etmen dahi bunu gösteriyor bravo sana a.s.

herşeyin çok güzel olacağına dair ümidini asla kaybetme...yüce rabbim kendine eziyet edene,ve ondan ümidini üzene kırılırmış..o kainatın yaratıcısı ve sahibi hiç şüphesiz hakkımızda hayırlı olanı ondan başkası bilemez ve tayin edemez....sabırlı ol canım...dualarım sana ve bebeğine...kucak dolusu sevgiler:1hug::1hug:

canımmm çokk sevdiğim bir söz varr

hayat,siz planlar yaparken olagelen şeylerdir......

evet zümmin hayat malesef bu herkesin payına düşen acılar var ve bu acıları herkes farklı taşırrr :çok üzgünüm:

senin canını yakan asıl şeyin evladına yardımcı olamamak olduğunu biliyorum bundan eminim:1no2:

tatlım 4 sene önce çok kötü bir rahatsızlığa yakalandımm bana tedavi uygulayan hemşire arkadaşla sohbet ediyoduk çok zor değil mi dedi bunları yaşamak....

ona şöle dediğimi hatırlıyorum:

kendim için geliyor olmakdan memnunumm
sevdiklerim için geliyor olsaydım bununla baş edemezdimm
yardım edememeye o çaresizliğe katlanamazdım............

zümmin yazdıklarını okudumm sen çoookkkk güçlü bir kadınsınnn:1hug:
ve kesinlikle inanıyorum ki aydınlığınnn çokkk yakında sabret güzelimm ve yaradandan herşeyin hayırlısını iste..
.......sevgiyle kal tatlımm.....Şeniz

cok sagolun arkadaslar...zamanla Allah bize hayirli kapilar acar insallah...bebegimin durumu ve esimin nesesi düzelsin bu benim icin dünyanin mutlulugu....

canım kızınla ve eşinle nice mutlu yıllar geçirin inşallah.

canım çok üzüldüm allah yardımcınız olsun ama böyle kendini bırakmanla olmaz canım lütfen böyle düşünme allaha inan o sizi feraha çıkaracaktır

Canım benim çok çok geçmiş olsun.

Böyle durumlarda genellikle kelimeler yeteresiz kalır, yinede diğer arkadaşlarım gibi
sana birkaç şey söylemek istiyorum.
Bebişin için üzülmene cani gönülden katılıyorum ama eşin için lütfen üzülme.
Seninde dediğin gibi eşin başarılı ve kariyer sahibi bir insansa zaten hemen iş bulur ve
emin ol ki eskisinden daha da iyi olur.
Demekki daha iyi şartlarda ekmeği başka yerde hazırlanmış.
Bizde eşimle iş konusunda 3 yıl kadar önce çok çok kötü zamanlar yaşıyordukki,
güzel Allahım meğerse bize tahmin bile edemeyeceğimiz kadar ferah bir hayat hazırlıyormuş.
2 ay neler çektik biz biliyoruz, evde huzur falan kalmamıştı ama 2 ay sonunda öyle bir işe girdikki, daha öncekinden belkide 6- 7 kat daha fazla kazanır olduk.
Eminim Yüce Allahım sizin içinde aynı planları yapıyordur,
ben buna cani gönülden inanıyorum.
Ayrıca bebişinizinde hayata sıkı sıkı sarıldığını umuyorum ki; 6 aydan fazladır sizinle beraber.
Bunca insan sizin için dua ediyor, Allahım bunu geri çevirmeyecektir.
Kızımız hepimize mucizeyi yaşatacak inşallah.
Kendine iyi bak ve lütfen güçlü ol...

zümmin şu anda nasıl bebeğin canım?

canım yaşadıkların çok ağır ama kimseye beddua etme çünkü kimse kimsenin ne derdini bilir nede anlar sonuçta bu iş ve hayat devam ediyor çalıştıktan sonra ve büyük bi şehirdeysen iş bulman çok kolay olur çalışan için iş çok ne olur sende moralini bozma ve eşine destek ol

Zümmin .!.:

dün gece esim bana sarildi, üzülme tamammi dedi, noldu diye sordum, benim isten kovdular dedi. Artik daha ne diyim böyle hayata, benim esimin hayatini maf ettim, benimle evlendi sirf mutlu olalim diye cocuklarimiz olsun diye ama ben ona hep zarar verdim, yavrum hasta olmasaydi benden bu hastaligi almasaydi hic bisey olmicakti. Ben kendimden cok nefret ediyorum. Esimi isten kovdular artik hersey dahada zor olacak, birgün en cok korktugum o söz gelirse o zaman yanarim...esim benden ayrilirsa ben kimseler sigamam cok kötüyüm arkadaslar hic vicdan yok bu insanlarda, performansin düstü dediler bilmiyorlarki esimin neler cektigini Allah onlara daha büyük aci göstersin

Genişletmek için tıkla...

Merhaba canım,

Ben siteye 2014 yılında üye olduğum için mesajını şimdi okuyabildim. Kaderimiz aynıymış. Melek oğlumu 26+2'de dünyaya getirdim ve bence doktor ihmalinden sadece 8 gün yaşadı. Bebeğimizi toprağa verdiğimizden tam 25 gün sonra eşimi işten çıkardılar, dava açalım dedik bu defa biz işten çıkarmadık performans düşüklüğü vardı, uyarınca kendi ayrıldı dediler. Yaşadıklarımızı bilmelerine rağmen bu işverenler nasıl acımasız olabiliyorlar. Dilerim şimdi iyisindir. Sevgiler,