Kapadokya'ya 3 kez gittim bi kere bile balona binemedim. Her gittiğimde pahalı bulduğum tek aktivitedir herhalde :) Manzarayı izleyip gezip geliyoruzbi kaç yıl önce kapadokyada balona binip iyi bi otelde kalmakla hemen hemen aynıydı safari turlari
Tamamen yabancılara hizmet eden, Endonezya'nın halkı gibi Bali'yi tadanların turistlerden ibaret olduğu bir ülke olduk resmen.
HarikasınızEşinle anlaş bir sonraki tatilde dilini bilmediğiniz bir ülkeye gidin. Son gittiğim ülkede otogarlar erken saatte kapaniyormus..bunu bilmediğimiz için otobüssüz kalıp gece gece tekinsiz bir casinoya sorup insanların yönlerdirmesiyle otobanda otobüs beklemistik, gelen şoförü neredeyse öpecektiköyle ki şoför bize benzinciden cips kola hediye etti. Sonra gece ikide otogarda indik ama o otogar da kapaliymis, hiçliğin ortasında kalıp en sonunda boş iş hanı bulduk ve şişme yatakta uyuduk,sabah görevli bizi görüp şaşırıp kovdu , tekrar otogara gittik, ama bizim aracın başka otogarda olduğunu öğrendik, yürürken pesimize tatlı bir köpek takıldı, daha da ilerlerken diğer kopekler bziim köpeğe saldırmak istedi, onu ayırdık,nihayet otogara gidince bilet satan kadın kart geçmediğini söyledi, elime şöyle bir kağıt tutuşturdu.
Eki Görüntüle 3226191
6642'nin yanındaki yuvarlağın nokta olacağını akıl edemedigimden 50 Euro ederinde 6642 leva çekmek isterken yanlışlıkla 500 Euro ederinde 66420 leva cektik, sabahın köründe açık döviz bürosu olmadığı için ve 20 dk sonra aracımız başka ülkeye gitmek üzere kalkacağı için tüm Yazıhanelere girip resmen yalvarıp 500 Euro ederindeki dövizi bozdurduk
Ve nihayet arabaya bindik
Öyle maceralı bir tatildi ki arkadasim doğumgünümde çizgi kitap haline getirdi
Yani maaşlı çalışan olmak böyle maceralar yaşama engel değil ki. Benim de sıkıcı bir isim vardi, ama ote yandan bir sürü macera barındıran bir hayatım var.
Pekala tatillerinizden briini ucuz ve vizesiz bir ülkede kaybolmak üzere harcayabilirsiniz. Madem kamp sever bir kocan var tırmanışli bir doğa kampı yapabilirsiniz. Gittiğiniz yerde ata , atvye binebilir, paraşütle atlayabilir ve dalış yapabilirsiniz. Zor şeyler değil ki bunlar
evet yurt dışı gezileri zaten başlı başına macera. Hedefimi bu yöne koyabilirim belki ama atv paraşüt vs o macera hissini vermiyor. Atv ile kaybolup bir kabile keşfedip dönersem macera
dilini bilmediğimiz ğlke fikri çok güzel
Ne güzel üslubunuz
son cümle aydınlanma sağladı… sıkılsam bile deneye deneye seveceğim bir şeyler aramak mantıklı oturup düşünmek yerine. Çok teşekkürler, sanırım ben aksiyon almalıyım tam cevabımı aldım
Kapadokya'ya 3 kez gittim bi kere bile balona binemedim. Her gittiğimde pahalı bulduğum tek aktivitedir herhalde :) Manzarayı izleyip gezip geliyoruz
Yauv sizler ne yiyip ne iciyorsunuz her konuda ayrı şoka giriyom. Bir flim senaristiyle görüşün smyr32 harikalar diyarinda cekilsin basrolüde size versin.Kızlar, ben evliym, işim var ve hayatım çok şükür yolunda ve güzel. Ancak çok sıkıcı… Şimdi eşim hayal kuruyor, ev kuracağız, eşya alacağız, kurslara katılırız, çocuk yaparız sonra falan ama bana o kadar monoton ve sıkıcı bir hayat gibi geliyor ki bu anlatamam. Evet bazıları için güzel bir hayat ama ben çok farklı hissederken ailem ve çevre yüzünden memur oldum, deli gibi aşık olduğum bu adamla evliym ancak kendisinin hayattan beklentileri toplumun yüzde 90ı gibi.
Ben rüyalarımda sihirler yapıyorum, canavarlarla savaşıyorum, hırsız grubumla tarihi eser çalıyorum veya dünyayı kurtarıyorum. Yıllardır fantastk kitap film izlemeyi bıraktım ancak sürekli macera yaşama isteği var içimde. Memur hayatım ve memur çevrem ise kampa gidelim falan diyor bana en fazla ama her rüyamdan sonra ağlıyorum. Hippi yaşantılarına, tarikatlara, marjinal ailelere, zengin her gün dünyanın başka yerinde insanlara ve fakir otostopçulara çok özeniyorum. Yine de hayatımın en büyük merkezi eşim, birkaç saat göüşmesek hala özlemden geberiyorum. Bunu, o zaman herkesi bırak bu hayatlara geç demeyin diye söylüyorum çünkü eşim bu hayatlara çok uzak ve ayrı bir güne bile çok karşı. Diğer tüm konularda harika anlaşıyoruz.
Çok sıkıştım, çok bunaldım. Hayat bu kadar mı diyprum ve çocuğum olacak da iyice bu hayata sıkışıp kalacağım diye çok korkuyorum. Eşimi de üzüyorum. Bu arada hep böyle değildim, son bir iki yıldır çok arttı hayatımın gidişatı netleştikçeöncesinde yurt dışına yerleşme planımız vardı ancak iptal ve türkiyeye dönüş işe başlama zamanı yaklaştıkça bu psikolojiye girdim
Cevap veren herkese teşekkürler
- Bu hayatın içinde kendime nasıl adrenalin ve macera yaratabilirim?
- Çocuk yaparsam hayatım daha da mı monotonlaşır yoksa heyecan gelir mi?
- Ben mi abartıyorum, buldum bunuyorum mu?
- Benim gibi hisseden var mı?
Ben de aynı, zorluk dolu hayatları düşünüp teskin ediyorum kendimi yanlış gelse de… ancak macera arayışını hayal bile edemeyecek kitleden iyiyiz
) Cunku kendim de oyle yasiyordum o zamanlar.Evlilik insanı değilsin.ama toplum tarafından buna itildiğimiz için sorunu burada aramıyoruz.linç edilebilirim ama yetişkin bir insanın hayatına renk gelebilmesinin tek yolunun karşı cins etkileşimi olduğunu düşünüyorum.hobiyle mobiyle, gezmeyle, tozmayla olacak işler değil.çoluk çocuk değiliz.erdemli bir davranış gibi görülmeyebilir ama insanoğlu bence erdemli değildir zaten.Kızlar, ben evliym, işim var ve hayatım çok şükür yolunda ve güzel. Ancak çok sıkıcı… Şimdi eşim hayal kuruyor, ev kuracağız, eşya alacağız, kurslara katılırız, çocuk yaparız sonra falan ama bana o kadar monoton ve sıkıcı bir hayat gibi geliyor ki bu anlatamam. Evet bazıları için güzel bir hayat ama ben çok farklı hissederken ailem ve çevre yüzünden memur oldum, deli gibi aşık olduğum bu adamla evliym ancak kendisinin hayattan beklentileri toplumun yüzde 90ı gibi.
Ben rüyalarımda sihirler yapıyorum, canavarlarla savaşıyorum, hırsız grubumla tarihi eser çalıyorum veya dünyayı kurtarıyorum. Yıllardır fantastk kitap film izlemeyi bıraktım ancak sürekli macera yaşama isteği var içimde. Memur hayatım ve memur çevrem ise kampa gidelim falan diyor bana en fazla ama her rüyamdan sonra ağlıyorum. Hippi yaşantılarına, tarikatlara, marjinal ailelere, zengin her gün dünyanın başka yerinde insanlara ve fakir otostopçulara çok özeniyorum. Yine de hayatımın en büyük merkezi eşim, birkaç saat göüşmesek hala özlemden geberiyorum. Bunu, o zaman herkesi bırak bu hayatlara geç demeyin diye söylüyorum çünkü eşim bu hayatlara çok uzak ve ayrı bir güne bile çok karşı. Diğer tüm konularda harika anlaşıyoruz.
Çok sıkıştım, çok bunaldım. Hayat bu kadar mı diyprum ve çocuğum olacak da iyice bu hayata sıkışıp kalacağım diye çok korkuyorum. Eşimi de üzüyorum. Bu arada hep böyle değildim, son bir iki yıldır çok arttı hayatımın gidişatı netleştikçe
Cevap veren herkese teşekkürler
- Bu hayatın içinde kendime nasıl adrenalin ve macera yaratabilirim?
- Çocuk yaparsam hayatım daha da mı monotonlaşır yoksa heyecan gelir mi?
- Ben mi abartıyorum, buldum bunuyorum mu?
- Benim gibi hisseden var mı?
MüthişŞöyle fettan bir kv tüm sıkıntını alırdı
bebek doğur hem de ikiz kayınvalidenlr de aynı apartmanda otur al sana adrenalin
Evet, evlilikten önce karşı cins ilişkileri flörtler hayal kurmalar vs beni oyalıyordu ama eşim belli olunca bir anda büyük uğraşım kayboldu
tabi bunun için çok mutluyum, hep hayalini kurduğum aşkı yaşıyorum ve asla ikinci bir erkek düşüncesini aklıma almıyorum ama bazıları için evlenmeden önce bu da bir macera olabilir
Ss aldım listeye ekledim
Benim de arkadaşlar sağolsun genelde ya kamp ya uygun otellerde ya da fotoğrafçılık kulübünün ayarladığı otellerde kalıyoruz onlarla gidiyorum bendeneye heveslensem elimde patladı. artık hayal de kurmuyorum. sadece şu belirsiz hayatım o kadar belirli olsun ki tatilimi bir yıl önceden planlayim istiyorum
balona binmek için o kadar parayı vermem sanırım. bağ bozumu senligi falan yok muymuş oralarda. daha fakfakir işi
Benim fotoğrafçı arkadaşım var o her yıl çekim için Kapadokta, Muğla, Karadeniz gider beni de arar göçebe gibi geziyoruz Ama uygun fiyatlı oteller vardı en son gittiğimde ben hep arar not alırım. Oraya gittiğinizde kendinizde gezebilirsiniz tur şart değil. Bende öyle önceden ayarlardım şimdi hiç fark etmiyor artık daha birde dolar üzerinden fiyat veriyor bana psikopatlar. Yanımda olsalar ağzına kürekle vurucam.Evlenmek lazim mi ben de karar veremiyorum valla.şimdi güvenip, her istediğinde yanında olabilecek biri oluyor.kısaca sırtını dayayacak birin oluyor ama mutluluğa yetiyor mu ayrı konu?.bizim ülkede de maesef ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin oluyor.bu tip erkekler göz açtırmaz insana.çok dikkat eder sadakate.diğer yanda da serseriler var.ne arar doğru dürüst ne sorar, değer vermez, saygısızlık yapar.keşke ikisinin ortası erkekler olsaydı.ben de bu şekilde çok zorlanıyorum.Evet, evlilikten önce karşı cins ilişkileri flörtler hayal kurmalar vs beni oyalıyordu ama eşim belli olunca bir anda büyük uğraşım kayboldu
Bilemiyorum ben hiç maceralar yaşayan biri görmesim tanımadım. Yani isteğim gezmek yeni yerler görmek falan değil, bilinmezlik, adrenalin ve gizem dolu heyecanlı olaylar yaşamak.Macera arayişinda olmak hayal etmek normal ben baya hayalci bir insanimdir.
Ruyalarda da sikinti yok, hayal gucu guzeldir ama o hayallerden veya ruyadan sonra oturup aglamaniz normal degil. Sikinti orda yani
Bu kadar macera pesindeyseniz ona gore bir eş secerdiniz cunku oyle biri denk gelirdi. Ben motosikletci adam buldum bi cantayla anlik kararla bazen atlayip giderdik. (Artik daha planli hayattayiz.
Maceraci insan sihir ruyasi gorup aglamaz harekete gecer, bir şeyler yapar. Bir seyler yaparken bu yolda tanistiklari insanlar da kendileri gibi olur genelde.
Ruyalariniz ve aglamanizdan dolayi ne beklediginizi anlamadim ben ama olay gezmekse suan bile bir aktivete olusturmak, yeni bi yer gormek cokta zor degil gercekten isteyen biri ortalama butceyle de kendine bir seyler ayarlardi.
.
