Hayata Geç Kaldım Ben.

çok kontrolcü olma canım biraz da esnek ol.Ama seni anlıyorum,üzülüyorsun,olmadıkça kendine güvenin azalıyor.İnşaalah aradığın mutluluğu akşamdan sabaha bulursun.çok içten dua ettim senin için.Kalbine dokunan,gözlerinin içini güldüren seni sahiplenen biri.
 
Siz nerdeydiniz 3 gündür? :16:

Okur okumaz nasıl mutlu oldum anlatamam :21:

Tamamdır o halde demekki üniversiteyle sınırlandırmamak lazımmış hayatı. Aslında insan biliyor da, o anı yaşarken göremiyor. Bende bakıyorum bana da şu an abartmışım gibi geliyor ( ama fazla değil :33:)

Ben çok emek verdim. 14 yaş ne demek. Çok şeyi teptim onun için o yüzden şu anki hayalkırıklığım umutsuzluğum. Bende sorunlarım bile olsa (ki olsun ben öyle monoton hayat sevmem) benim ayaklarımı yerden kesicek bir adam istiyorummm :26:

Bilemiyorum belki yaşayamadığım için sizin gibi insanlara çok özeniyorum ben. Ya ferihayı aşk dizilerini izleyemez oldum ya.:50:

ben burdaydımm canımm:)kısmet işte yeni gördüm:)

ün zamanlarında genelde erkekler başka şey peşinde olurlar,ancak
mezun olduktan 5sene sonra ciddi ciddi değerlendirilebilirler:9: zaten işyerinden yada arkadaş çevrenden birileriyle
tanışman daha mantıklı olacaktır...senin derdinin ilacı var hayatım ve buda ZAMAN...
Allahım senin için nasıl bir kısmet düşündüyse o seni öyle bir bulurki inanamazsın:)
bu yakınımız(erkek)belçikadan buraya tatile geliyor,vapurda bi kız görüyor ve aşık oluyor..sonra kızı kandırıyor:1:,şimdi 12yıllık evliler bide kızları var:)
nasip kısmet işleri bunlar canım..hiçbişey için geç kalmadın..hayırlısını dile herzaman canım...
heee matematiğide aradan çıkar tamam mı?en güzel ders matematik bence yaa...sana güveniyorum ben canım..:34:

aşık olmak sevmek sevilmek herkesin hakkı veeee bunu vakti zamanı gelince sende yaşayacaksın....

hayırlısını iste canım...:13:
 
çok kontrolcü olma canım biraz da esnek ol.Ama seni anlıyorum,üzülüyorsun,olmadıkça kendine güvenin azalıyor.İnşaalah aradığın mutluluğu akşamdan sabaha bulursun.çok içten dua ettim senin için.Kalbine dokunan,gözlerinin içini güldüren seni sahiplenen biri.

Bakın nasıl bildiniz işte. Benim hayatım böyle. Herşey benim gözetimimde benim dilediğim gibi olmasa da aksilikler bile bana göre olsun istiyorum. Mesela sonunu bilmediğim filmleri izleyemem hiç :36: Birde de demişsiniz ya olmadıkça güvenin azalıyor diye. İşte aynen öyle. Bu şehird ekaldığım sürece bu dilediklerimin hiçbiri olmayacak. Çünkü anlatamıyorum ama burdaki şartlarım isteklerime hiç uygun değil. Ve ben deliler gibi drs çalışıyorum. Geçen össde haftada 100 soru zor çözen ben dün 6 saat aralıksız coğrafya testi çözdüm. Ayrıca ayın 2sinde okul sınavlarım başlıyor. Ayrıca 13 mayıs ales sınavım da var. Bunlar beni çok bıktırdı. Evlilik falan değil de meselem. Sevgi istiyorum ben. Belkide çok şımarık büyüdüm bilmiyorum, ama hep sevgiyle büyüdüm ben. Şimdi burda kendimi çok yalnız hissediyorum. Dualarınız için çok teşekkür ederim. Zaten benimde elimden dua etmekten fazlası gelmiyor. Aynen o son yazdığınız gibi bir insanı bulurum inşallah :16:


ben burdaydımm canımm:)kısmet işte yeni gördüm:)

ün zamanlarında genelde erkekler başka şey peşinde olurlar,ancak
mezun olduktan 5sene sonra ciddi ciddi değerlendirilebilirler:9: zaten işyerinden yada arkadaş çevrenden birileriyle
tanışman daha mantıklı olacaktır...senin derdinin ilacı var hayatım ve buda ZAMAN...
Allahım senin için nasıl bir kısmet düşündüyse o seni öyle bir bulurki inanamazsın:)
bu yakınımız(erkek)belçikadan buraya tatile geliyor,vapurda bi kız görüyor ve aşık oluyor..sonra kızı kandırıyor:1:,şimdi 12yıllık evliler bide kızları var:)
nasip kısmet işleri bunlar canım..hiçbişey için geç kalmadın..hayırlısını dile herzaman canım...
heee matematiğide aradan çıkar tamam mı?en güzel ders matematik bence yaa...sana güveniyorum ben canım..:34:

aşık olmak sevmek sevilmek herkesin hakkı veeee bunu vakti zamanı gelince sende yaşayacaksın....

hayırlısını iste canım...:13:

Çok katılıyorum buna. aslında kendimle de çelişyorum biliyorum. Yani etrafıma bakıyorum erkekler başka amaçlarla çıkıyorlar eee diyorum kaybın ne? Kaybım erkek arkadaşıma çok inananıp fedakarlıklar yapmammış. Bu yüzden bu kadar umutsuzum. Ve evet çok katılıyoum anca 27 28 de biraz büyüyebiliyorlar :36: Birde ben hep ilişkimde koruyan kollayan taraf oldum. Herşeyin kararını veren taraf... Bu yüzden benden daha büyük yaşayacaklarını yaşamış bir insan istiyorum. Ve evet doğru benim ilacım zaman ama geçmiyor işte bu zaman :14: Ben böyle aşk hikayelerini duyduğumda çok mutlu oluyorum yaa ne şanslı insanlar var :16:

Matematik de 3 konum eksik, bu internette ekol hocadan çalıştım. Olasılık kümeler ve önerme :) Bizim zamanımızda önerme diye bişe yoktu inşallah kolay birşeydir de yaparım. Netlerimi de hedefledim, tutturamazsam bırakıcam girmeyi düşünmüyorum lysye. Lütfen benim için dua edin. Gerçi bir laf varya benim istediğimi Allah istemiyorsa konu kapanmıştır diye. Çok inananırım ona ben. Allah gönlümüzdekileri hayırlı kılsın inşallah bizim için :34:
 
Son düzenleme:
Bence üniversiteye gidince illa iyi birini bulunup prensimiz olcak halleri yok. Bir de aşkın nerde çıkacağı hiç belli olmaz. Ben de üni bitirdim. Ama sevdiğim erkeği çok başka şehirde buldum. Bir ark. mı ziyarete gitmiştim. Onun kampüsünde beklerken tanıştım şimdiki aşkım. O da ayrı bir komik hikaye zaten.:))) Şimdi 4 yıllık ilişkimiz var. Nerde nereye diyorum içimden. Ama hiç bir şeye geç kalmış sayılmaz kimse. Önceki sayfalarda 34 yaşında ve sosyoloji 1. sınıfta olan bayanı örnek almamız gerekiyor. Hiç beklemediğimiz yerlerden hiç beklemediğimiz şeyler çıkıyor karşımıza. Umutlu olmak lazım. Sanırırm biraz da koyvermek gerekiyo:)
 
Ne güzel şeyler yazmışsınız bana. Nasıl mutlu oldum anlatamam. Dün gece bu mesajı yazdıktan sonra ağlaya ağlaya uyudum sabahta erkenden çıktım tek başıma gezdim güzel İzmiri.

Önce arkadaşın sorusuna cevap vereyim, 7 ay önce konu açmışsınız vs demişsiniz.

Ben 14 yaşımdan beri biriyle çıkıyorum. Geçen sene ailemle tanıştırdım, bende ailesi ile tanıştım. Kendi aramızda yüzük taktık. Evler iş yaşanacak yer vs konuşuluyordu. Acayip mutluydum hatta oturacağımız yer bile belliydi çünkü onun son senesiydi.

Ne olduysa bu 7 8 ay içerisinde oldu zaten. Evleneceğim adam değişti. Hayatım kaydı. İlk defa ailesini görmeye gittim. Telefonla konuştuğumdan çok farklı olduğunu gördüm. Okuduysanız konularımı, bana hiç istemediğim bir evlilik yaşatacaklarını anladım. Önce kabullenmedim, olsun herkesin sevgilisiyle onun ailesiyle sorunu var dedim. Ama sonra kendi ailem geldi aklıma. Ben sırf ailevi nedenlerden dolayı, bir tarafı eksik kalmış bir çocukluk yaşadım hep. Bunlarla bocalarken, evleneceğim adamın beni savunamaması geldi önüme. Tam daraldığımda, bulusis arkadaşım, forumda tanıştım kendisiyle bana öyle şeyler yazdı ki. O zaman dedim dur. Yapma bak insan aşkta yoksa şu an ki ilişkisinde sırf alışkanlık için yakamaz kendini.

Ama diğer konularımdada yazdığım gibi Annem yok babam yok burda ve beni çok sıkıştıran birisi. Ayrılamadım. Gittim aileme anlattım. Ama bunu birde bana sorun. Ne kadar zorlandım. Çünkü herşey hazırdı bu yılbaşı istemeye geleceklerdi vs vs. Sonra onunla paylaştım. Şu an ayrı mıyız değilmiyiz bende bilmiyorum. Git diyorum gitmiyor. Annem yalnızım bu şehirde diye onun yanımdan ayrılmasını da istemiyor. O bakımdan bu yaşımdan sonra össye gireyim derslerimi saydırayım, kendi evimde kendime yeni bir hayat kurayım dedim.

Çünkü onun yüzüne her baktığımda emeklerimin boşa gitmesi, ve onun sürekli beni onu bırakacağımı anladdığı için sıkıştırması artık canıma yetti. Ama biliyorum bu çabamda boşa.

canım ya benden bahsetmişsin tesadüf eseri gördüm çok mutlu oldum çünkü hiç tanımadıgım birinin hayatında bu denli etki yapmak gerçekten ço sevindirdi ben:16:
benim yasadıklarımıda biliyosundur belki...daha öncesinde 3 yıılık bi ünv aşkı sonu kötü biten...hayal kırıklıkları..
okul bitti ve ünvdede yasayamadıgım mutluluğu bundan sonra yasayacagım galina diyerek en verimli anımda akrsıma çıkan ve işte hayatımın aşkı bu dedğim kişiyle 1 yıl içinde nişanlanmamaız....
evimiz,düğün tarhimiz herseyimiz hazırken,nikah işlemlerinide hallettğimz günün ertesi kendisini başka bi şehrde sevgilisinin yanında oldgnu öğreniyorum veo kızla konstıgımda kendine evlilik düşündüğünü,benden ayrıldgnı söylemeleri...vs...vs...
koskoca bi hayal kırıklığı daha...
biliyomusun 1 hafta toplasan üzülmüşümdür..
belkide bunyem hayal kırklığı yasamaya alıştı bilmiyorum ama seninle ortak yönlerimiz çok...
bu açtığın konuda bende hayatımda ilgli her yeni başlangıçta iyi bişeyler olacak umuduyla yasıyorum o anı..ünv hayatınada öyle başlamıştım..
benimde yasım 24.ve 2 yıldan bu yana ücretli öğretmenlik yapıyorum.
ve nişanım şubatta bitti...
1 hafta sonra silkelendim..onunla ilgli hayatımda ne varsa çıkardım,odamın şeklini,şemalini değiştirdim,yeni kıyafetler aldım,yeni saç şekli,yeni nevresimler,yeni aksesuarlar,odama yeni tablolar yaptım(resimciyim)
ve evet daha önced eoldugu gibi yine yenilendim...
ve herkes bana pskolojik destek al dedğinde bile asla kötü oalbilceğimi düşünmedim...ilaç bendim ve düşüncelerim...
en önemliside dualarım...
ve 2 yıldır askıya aldıgım kpss sınavı(atanabilmek için) kolları sıvadım ve suan senin gibi geceli gündüzlü bende derslerime verdim kendimi...ve derslerime çalıştıgımdan bu yana inan bana geçmişle ilgili hiçbirsey düşünmüyorum...
bua rada nişanlımdan ayrıldıktan sonra ünv aşkım dedğim şahıs baan facden msj attı,geri dönmek istedğini vs vs....değiştini falan söylemiş...umursadımmı hayır!
çünkü biten bi kitabı tekrar okumaya hiç niyetim yoktu!
yeni hedeflerim,ideallerim ve hayat felsefem 'güzel günler beni bekler,benim hala umudum var' ..
ile içimdeki tarfini bilmedğim mutlulukla yoluma devam ediyorum...canım suanki hayatım şöyle..haftanın 3 günü okula gidiyorum,direk eve geliyorum,diğer 4 günde hep evdeyim markete dahi çıktıgım yok derslerim,odam ve ben...
bişeyleri değiştirmek bizim elimizde...
oturup eski nişanlımın bana yasattıklarını daha fazla düşünerek daha fazla zamanımı çürütmedim onu düşünerek dahi olsa...
yarın ne oalcagını bilmeden yasıyoruz..
ve inan bana sende azimli istekli birisn,hayatını sekle semale sokmaya çalışan birisn...
ama sanki yanlış yoldasın canım...
o 7 yıldır hayatında olan kişi senin omuzlarında tamamen yuk olmus durumda,önünü,ideallerini kesmiş durumda...
gerekirse aileni bile düşünmeden o yuku at omuzlarından....
daha fazla eğme kendini...inana bana attıgın an ne kadar çok yorldugunu anlayacaksın...
fotosentez seni çok çok iyi anlıyorum,ama o kişi senin yapacakalrına herdaim engel....
onunla göresemek için uğraş...sert tepki göster...
bitir gerçekten...
ünvdede bölümün ne bilmiyorum,eger önü açık b:16: mslek okuyosan tekrar össye girme bence,alese hazırlanabilrsin yuksek lisans yapmak için..hem daha kolay senin için...yada asistanlık sınavlar vs...
tabi istedğin,okumak istedğin başka bi bölüm varsa içinde kalan,pes etme,devam et yoluna diyicem...
ben sitedğim kadar yazayım sen istedğin kadar oku...
unutma hersey snein elinde...
o hayat senin sen nasıl istersen öyle şekil alır..
bunu hiç unutma.
en yakın arkadaşım var,çok feyz alır benden,onunda 1 yıılk ilşkisi bitti 6 ay önce..hala aysananları özler durur.kendini derslerine veremedği için okulu 1 yıl uzadı...
nişanım biteli 2 ay olacak ve nasıl basardın bunu nasıl bukadar güçlü olabiliyosun diyo bana...
onada aynı bu cevabı vermiştim..'hersey benim elimde,bu hayat benim nasıl isityosam o şekle sokuyorum ,o kadar 'demiştim..
ya yasananlara üzülüp kahrolup,kendimi odalara kapatıp,niçin aldatıldım diye gece gündüz düşünüp hem kendimi hem ailmi üzecektim hemde hayatımı yapacakalrımı daha çok etelemiş olacaktım...
ama inan bana ders çalştıkça hedeflerime yaklaştıgımı düsnüp daha çok motive oluyorum...
daha çok ilerledğimi düşünüp arkama bakmıyorum,bi süre sonra hiç düşünmedğimi farkettim...
çok uzun yazdım yine ama eminim okuyacaksın tüm bunları...seni önemseyip yazdım tüm bunları..gerçekten iyiy olmanı siityorum ve hayatındaki sıfatı bile belli olmayan sahsı tamamen silmeni isiyorum...anneni,aileni dahi düşünme....
yeterince fedakarlı yaptın...
daha fazla çürütme kendini...bırak kim ne derse dedin...lütfen geleceğini kurtar...
 
canım ya benden bahsetmişsin tesadüf eseri gördüm çok mutlu oldum çünkü hiç tanımadıgım birinin hayatında bu denli etki yapmak gerçekten ço sevindirdi ben:16:
benim yasadıklarımıda biliyosundur belki...daha öncesinde 3 yıılık bi ünv aşkı sonu kötü biten...hayal kırıklıkları..
okul bitti ve ünvdede yasayamadıgım mutluluğu bundan sonra yasayacagım galina diyerek en verimli anımda akrsıma çıkan ve işte hayatımın aşkı bu dedğim kişiyle 1 yıl içinde nişanlanmamaız....
evimiz,düğün tarhimiz herseyimiz hazırken,nikah işlemlerinide hallettğimz günün ertesi kendisini başka bi şehrde sevgilisinin yanında oldgnu öğreniyorum veo kızla konstıgımda kendine evlilik düşündüğünü,benden ayrıldgnı söylemeleri...vs...vs...
koskoca bi hayal kırıklığı daha...
biliyomusun 1 hafta toplasan üzülmüşümdür..
belkide bunyem hayal kırklığı yasamaya alıştı bilmiyorum ama seninle ortak yönlerimiz çok...
bu açtığın konuda bende hayatımda ilgli her yeni başlangıçta iyi bişeyler olacak umuduyla yasıyorum o anı..ünv hayatınada öyle başlamıştım..
benimde yasım 24.ve 2 yıldan bu yana ücretli öğretmenlik yapıyorum.
ve nişanım şubatta bitti...
1 hafta sonra silkelendim..onunla ilgli hayatımda ne varsa çıkardım,odamın şeklini,şemalini değiştirdim,yeni kıyafetler aldım,yeni saç şekli,yeni nevresimler,yeni aksesuarlar,odama yeni tablolar yaptım(resimciyim)
ve evet daha önced eoldugu gibi yine yenilendim...
ve herkes bana pskolojik destek al dedğinde bile asla kötü oalbilceğimi düşünmedim...ilaç bendim ve düşüncelerim...
en önemliside dualarım...
ve 2 yıldır askıya aldıgım kpss sınavı(atanabilmek için) kolları sıvadım ve suan senin gibi geceli gündüzlü bende derslerime verdim kendimi...ve derslerime çalıştıgımdan bu yana inan bana geçmişle ilgili hiçbirsey düşünmüyorum...
bua rada nişanlımdan ayrıldıktan sonra ünv aşkım dedğim şahıs baan facden msj attı,geri dönmek istedğini vs vs....değiştini falan söylemiş...umursadımmı hayır!
çünkü biten bi kitabı tekrar okumaya hiç niyetim yoktu!
yeni hedeflerim,ideallerim ve hayat felsefem 'güzel günler beni bekler,benim hala umudum var' ..
ile içimdeki tarfini bilmedğim mutlulukla yoluma devam ediyorum...canım suanki hayatım şöyle..haftanın 3 günü okula gidiyorum,direk eve geliyorum,diğer 4 günde hep evdeyim markete dahi çıktıgım yok derslerim,odam ve ben...
bişeyleri değiştirmek bizim elimizde...
oturup eski nişanlımın bana yasattıklarını daha fazla düşünerek daha fazla zamanımı çürütmedim onu düşünerek dahi olsa...
yarın ne oalcagını bilmeden yasıyoruz..
ve inan bana sende azimli istekli birisn,hayatını sekle semale sokmaya çalışan birisn...
ama sanki yanlış yoldasın canım...
o 7 yıldır hayatında olan kişi senin omuzlarında tamamen yuk olmus durumda,önünü,ideallerini kesmiş durumda...
gerekirse aileni bile düşünmeden o yuku at omuzlarından....
daha fazla eğme kendini...inana bana attıgın an ne kadar çok yorldugunu anlayacaksın...
fotosentez seni çok çok iyi anlıyorum,ama o kişi senin yapacakalrına herdaim engel....
onunla göresemek için uğraş...sert tepki göster...
bitir gerçekten...
ünvdede bölümün ne bilmiyorum,eger önü açık b:16: mslek okuyosan tekrar össye girme bence,alese hazırlanabilrsin yuksek lisans yapmak için..hem daha kolay senin için...yada asistanlık sınavlar vs...
tabi istedğin,okumak istedğin başka bi bölüm varsa içinde kalan,pes etme,devam et yoluna diyicem...
ben sitedğim kadar yazayım sen istedğin kadar oku...
unutma hersey snein elinde...
o hayat senin sen nasıl istersen öyle şekil alır..
bunu hiç unutma.
en yakın arkadaşım var,çok feyz alır benden,onunda 1 yıılk ilşkisi bitti 6 ay önce..hala aysananları özler durur.kendini derslerine veremedği için okulu 1 yıl uzadı...
nişanım biteli 2 ay olacak ve nasıl basardın bunu nasıl bukadar güçlü olabiliyosun diyo bana...
onada aynı bu cevabı vermiştim..'hersey benim elimde,bu hayat benim nasıl isityosam o şekle sokuyorum ,o kadar 'demiştim..
ya yasananlara üzülüp kahrolup,kendimi odalara kapatıp,niçin aldatıldım diye gece gündüz düşünüp hem kendimi hem ailmi üzecektim hemde hayatımı yapacakalrımı daha çok etelemiş olacaktım...
ama inan bana ders çalştıkça hedeflerime yaklaştıgımı düsnüp daha çok motive oluyorum...
daha çok ilerledğimi düşünüp arkama bakmıyorum,bi süre sonra hiç düşünmedğimi farkettim...
çok uzun yazdım yine ama eminim okuyacaksın tüm bunları...seni önemseyip yazdım tüm bunları..gerçekten iyiy olmanı siityorum ve hayatındaki sıfatı bile belli olmayan sahsı tamamen silmeni isiyorum...anneni,aileni dahi düşünme....
yeterince fedakarlı yaptın...
daha fazla çürütme kendini...bırak kim ne derse dedin...lütfen geleceğini kurtar...


Hiç okumam mı yazdıklarını? Hatta seni bekliyordum desem:40:

Senin yazdıkların benim için her zaman çok önemli oldu. Hatta şöyle anlatayım, Saat oldu 9 ben 1 den beri son çalışmamı yapıyorum sınav için. Ağlaya ağlaya yemek yedim gerginlikten.

Biliyorum burdan atam anlatamıyorum ama şunu bil ki ben bu şehirden gitmeden hiçbirşeyi düzeltemem onu yolumdan istesem de çekemem. Gitmez beni rahat bırakmaz. Laftan anlamaz. Şu an görüşmüyorum çok fazla hatta bekar sayıyorum kendimi ama gene de aynı yerde olmak zorunda olduğum durumlar var. Bunlar kahrediyor beni. Ama kahreden onun yaptıkları değil, benim onun için yaptıklarım...

Benim annem kanser ve babam 3. kalk krizini geçirdi 3 hafta önce. Ve ben ailesine hasta derecede bağımlı olan ben onun için kalktım geldim buralara. Şu anda biliyorum zamanın telafisi yok ama en azından son 1 sene ailemin yanında olmak ve yeniden senin gibi yepyeni bir hayata adım atmak için gitmek istiyorum.

Ben asistan olmak istiyorum, ama şu an üniversiteyi kazanırsam okulum uzamayacak derslerimi saydırıp kazandığım okuldan devam edebileceğim. O yüzden madem hiçbir kayıbım olmayacak ailemin yanında durayım bu yükten kurtulayım diye 2 aydır geceli gündüzlü taa 5 sene öncesinin derslerini çalışıyorum.

Kendimle çelişiyorum biliyor musun? Bazen foruma yazıyorum aşk var mı, bende aşık olabilir miyim diye. Bazen lanet olsun erkek yüzü görmek istemyorum diyorum. Kimseye güvenim yok. Nerde kalmış erkeklere? Kendimi çok yalnız çok kötü hissediyorum 2 aydır kapandım eve belki 1 hafta sonu çıkarsam o. Varsa ders yoksa ders. Össden sonra 13 mayısta alesim var. Önümdeki hafta okulda vizelerim var. Şu an okulda bölüm birincisiyim büyük ihtimal öss yüzünden onu da kaybedeceğim diye korkuyorum. İçimde büyük bir boşluk var ve ben bunun ne olduğunu çözemiyorum. Derslerle kapatmaya çalışıyorum, ailemle doldurmaya çalışıyorum ama olmuyor. Birşeylere mecbur kaldığını düşünerek yaşmak hayattaki en büyük eziyet sanırım. Özgürlüğüm yok. Ve kazanamadığım sürece de hiç olmayacak. Önümde çileli bir sene daha kalacak.

Keşke bende senin kadar güçlü olsaydım. Ama belliydi canım sen çok güçlü bir insansın :34: Hemen kalkmışsın ne güzel. Rol modelimsin :) Umarım bende burdan giderim. Okuyan herkesten ricam dua edin benim için. Bana bu saatten sonra sadece Allah yardım eder.
 
canım ben bu kadar detaylıca bimiyordum ailenin durumunu=/
ben ailen o çocugu seviyor sende onları kıramıyosun diye bitiremiyosun sanmıştım:/
annen ve baban için çok üzüldüm,rabbim şifaslarını verir inşallah...inancını hiç kaybetme,benim babamda 8 yıldır felç hastası ve 8 yıl önce ilk yoğun bakıma girdiğinde doktorlar 24 saat için ölümünü bekliyoruz,ölmezsse dahi kör kalır,yada konusamaz bidahada yurumesi zor demişlerdi...
ve bizi babamızla vedalaşmamız için tek tek yoğun bakım odasına sokmuşlardı..hiç unutmam o günü...asla..
babam bisürü makinalar içindeydi..o sahne hep gözümün önündedir..
babam henüz 44 yasındaydı o zaman..biz 5 akrdeşiz...
geceli gündüzlü dualar ettik ve çok şükür babam yoğun bakımdadnda çıktı,ve o gunden sonra 5 yıl aralıksız rehbilatasyon merkezlerinde tedavi gördü...şuan ise çok şükür durumu iyi,sadece sol kolunu kullanamıyor ama gören babamı hiç hastalık geçirmemiş sanıyor:nazar:arabada kullanıyor,işinede gidiyor geliyor bu zorlu süreçi 5 kardeş bide annem sırtlanarak atlattık...
hatta bişey daha söylicem,ben yetenek sınavalrına girdim resim öğretmenliğini akzanabilmek için,ve rehabltasyon merkezinde kalıyordu babam izmitte (biz istanbulda oturuyoruz)
bende onun yanında kalıyordum o dönem,ve 2 ay kadar çizimlerimi hep o merkezde doktorları,hastaları,hastahanedkia raç gereçleri çizerek çalışmıştım...
sonra istanbula geldik evimize.ablam o zaman sehr dısında okuyordu abim çalışıyordu,2 erkek akrdeşimde okudugu için en müsait bendim babamla ilgilenmesi gereken.ve tamda o dönemde annemin belinde 3 tane fıtık olustu.2 ay akdar annemde yattı hep.
ve o yıl içinde ben hem kursa gidiyordum,koştur koştur eve glip temizlik,yemek vs yapıyordum.akşam üzeri babamı rehebltasyon merkezine götruyordum resim çantamıda yanıma alarak.sonra doktor babamla hareketler yapınca bende onları çizip sınavıma çalşıyordum.
ve çok şükür o yıl hem össyi kazandım hemde yetenek sınavlarını akzanıp konayaya gittim...sonra ben kazandıgım sene ablamın ünv si bitti.
annemin bel fıtığı iyileşti babamda artık daha iyiydi...ve aynı zamanda abim evlendi o yıl.ve gelinimzde hersye koşturuyordu...
yani ben ünv yi kazandığım an evdeki hersey yoluna girdi...
o benim sınavımdı anlayacagın...
ben 1 yıl boyunca tek basıma mucadele ettim diybilirim tabi abimde çalışarak destek oluyordu eve.
neyse bunları anlattım çünkü hayatta herkesin ayrı bi zorlugu var.
ve gördüğün gibi bi insan kafasına koydugu herseyi yapar.onca sorunlara rağmen..birde ben meslek lisesinde giyim mezunuydum....ve alan dısı tercih yapacagım için 2 akt daha zordu resim öğretmenliğini kazanmam...
ve çok şükür rabbim yardım etmişti..

yazdıklarını okuyunca kendmi senin yerine koydum.ben ne yapardım acaba diye.
evet bende senin yaptıgını yapardım,eminim o cocukla hala görüşmek için mantıklı sebeplerinde vardır ama araya seviye koyman çok iyi olmuş.
ve senin için bol bol dua edicem sınavı kazanman için...
sınavı kazandıgın an herseyin yoluna gireceğini sende söylemişssin..
2 ay çabaladın,biraz daha sık dişini olurmu...
bak derslerinde çok iyiymiş ve eminim hedefine kavusmanada çok çok az kaldı...
hayatındaki boşluk yalnız olman canım,ama şöyle düşün suan birine bağlanırsan tüm hayallerin ortada kalıcak.
bmyle kendi halinde olman daha iyi eminim ki hayatında hala bi şekilde o şahsiyet varken bunların olması çok zor...
senin yapman gerek bol bol sabr etmek canım...
1 yıl sonra hersey hayatında çok farklı olacak bunları düşün...
kendini daima motive et.
motivasyonun düştüğünde bana yaz özelden ben geri dönerim mutlaka.seni hiç tanımasamda senin hep yanındayım.
bu zorlu süreçleri eminim o kadar rahat atlatıcaksınki...
sakın inanacını kaybetme canım...hiçbirsey imkansız değil yeterki sen iste...
daha öncede söyledğim gibi bu hayat senin,nasıl istersen öyle şekil verirsin...
resim çizmek gibi...
hayatına ne katmak istiyosan onu çizer onu yasarsın...
basarıcaksın..
yasadıgın sadece bi süre. fotosentez..
idealleri olan basarılı birisn bunu hiç unutma lütfen...
annen ve baban için dualarım olacak daima..
allah yardımcın olsun herzaman canım....
yarınki sınavındada basarılar inş emeklerinin karsılıgını alırsın tatlım:54:
 
canım ben bu kadar detaylıca bimiyordum ailenin durumunu=/
ben ailen o çocugu seviyor sende onları kıramıyosun diye bitiremiyosun sanmıştım:/
annen ve baban için çok üzüldüm,rabbim şifaslarını verir inşallah...inancını hiç kaybetme,benim babamda 8 yıldır felç hastası ve 8 yıl önce ilk yoğun bakıma girdiğinde doktorlar 24 saat için ölümünü bekliyoruz,ölmezsse dahi kör kalır,yada konusamaz bidahada yurumesi zor demişlerdi...
ve bizi babamızla vedalaşmamız için tek tek yoğun bakım odasına sokmuşlardı..hiç unutmam o günü...asla..
babam bisürü makinalar içindeydi..o sahne hep gözümün önündedir..
babam henüz 44 yasındaydı o zaman..biz 5 akrdeşiz...
geceli gündüzlü dualar ettik ve çok şükür babam yoğun bakımdadnda çıktı,ve o gunden sonra 5 yıl aralıksız rehbilatasyon merkezlerinde tedavi gördü...şuan ise çok şükür durumu iyi,sadece sol kolunu kullanamıyor ama gören babamı hiç hastalık geçirmemiş sanıyor:nazar:arabada kullanıyor,işinede gidiyor geliyor bu zorlu süreçi 5 kardeş bide annem sırtlanarak atlattık...
hatta bişey daha söylicem,ben yetenek sınavalrına girdim resim öğretmenliğini akzanabilmek için,ve rehabltasyon merkezinde kalıyordu babam izmitte (biz istanbulda oturuyoruz)
bende onun yanında kalıyordum o dönem,ve 2 ay kadar çizimlerimi hep o merkezde doktorları,hastaları,hastahanedkia raç gereçleri çizerek çalışmıştım...
sonra istanbula geldik evimize.ablam o zaman sehr dısında okuyordu abim çalışıyordu,2 erkek akrdeşimde okudugu için en müsait bendim babamla ilgilenmesi gereken.ve tamda o dönemde annemin belinde 3 tane fıtık olustu.2 ay akdar annemde yattı hep.
ve o yıl içinde ben hem kursa gidiyordum,koştur koştur eve glip temizlik,yemek vs yapıyordum.akşam üzeri babamı rehebltasyon merkezine götruyordum resim çantamıda yanıma alarak.sonra doktor babamla hareketler yapınca bende onları çizip sınavıma çalşıyordum.
ve çok şükür o yıl hem össyi kazandım hemde yetenek sınavlarını akzanıp konayaya gittim...sonra ben kazandıgım sene ablamın ünv si bitti.
annemin bel fıtığı iyileşti babamda artık daha iyiydi...ve aynı zamanda abim evlendi o yıl.ve gelinimzde hersye koşturuyordu...
yani ben ünv yi kazandığım an evdeki hersey yoluna girdi...
o benim sınavımdı anlayacagın...
ben 1 yıl boyunca tek basıma mucadele ettim diybilirim tabi abimde çalışarak destek oluyordu eve.
neyse bunları anlattım çünkü hayatta herkesin ayrı bi zorlugu var.
ve gördüğün gibi bi insan kafasına koydugu herseyi yapar.onca sorunlara rağmen..birde ben meslek lisesinde giyim mezunuydum....ve alan dısı tercih yapacagım için 2 akt daha zordu resim öğretmenliğini kazanmam...
ve çok şükür rabbim yardım etmişti..

yazdıklarını okuyunca kendmi senin yerine koydum.ben ne yapardım acaba diye.
evet bende senin yaptıgını yapardım,eminim o cocukla hala görüşmek için mantıklı sebeplerinde vardır ama araya seviye koyman çok iyi olmuş.
ve senin için bol bol dua edicem sınavı kazanman için...
sınavı kazandıgın an herseyin yoluna gireceğini sende söylemişssin..
2 ay çabaladın,biraz daha sık dişini olurmu...
bak derslerinde çok iyiymiş ve eminim hedefine kavusmanada çok çok az kaldı...
hayatındaki boşluk yalnız olman canım,ama şöyle düşün suan birine bağlanırsan tüm hayallerin ortada kalıcak.
bmyle kendi halinde olman daha iyi eminim ki hayatında hala bi şekilde o şahsiyet varken bunların olması çok zor...
senin yapman gerek bol bol sabr etmek canım...
1 yıl sonra hersey hayatında çok farklı olacak bunları düşün...
kendini daima motive et.
motivasyonun düştüğünde bana yaz özelden ben geri dönerim mutlaka.seni hiç tanımasamda senin hep yanındayım.
bu zorlu süreçleri eminim o kadar rahat atlatıcaksınki...
sakın inanacını kaybetme canım...hiçbirsey imkansız değil yeterki sen iste...
daha öncede söyledğim gibi bu hayat senin,nasıl istersen öyle şekil verirsin...
resim çizmek gibi...
hayatına ne katmak istiyosan onu çizer onu yasarsın...
basarıcaksın..
yasadıgın sadece bi süre. fotosentez..
idealleri olan basarılı birisn bunu hiç unutma lütfen...
annen ve baban için dualarım olacak daima..
allah yardımcın olsun herzaman canım....
yarınki sınavındada basarılar inş emeklerinin karsılıgını alırsın tatlım:54:



Çok teşekkür ederim güzel dileklerin için.

Tanıdığım onca insan varken çevremde, tanımadığım bir insanın beni bu kadar rahatlatması ne enteresan değil mi?

Yazını sınava girmeden önce okudum sabah saat 7 8 gibi, öyle iyi geldi ki. Sınav çok zordu süre yetişmedi. Beklediğimden 15 net civarında daha az yaptım. Ama hiç kopmadım söylediklerin geldi aklıma. Ama olmaz artık diyordum. Gene de mutluydum moralimi bozmadım başka bir çaresi olur, vardır dedim. Sınavdan çıkınca herkesin sınavının zor olduğunu, puanların düşeceğini öğrendim ve fark ettimki kapatamayacağım bir açık değildi. Gene pes etmedim :)

Şimdi okul derslerine çalışıyorum. Daha doğrusu yeni başladım. Hayalet gibiydim pazar günü once yorgunluğun ardından. Mutluyum rahatım çok şükür annemle babamın sağlıkları iyi. Gene de deneyeceğim kazanmayı eğer acil bir durum olursada kazanamazsam kendi paramla aldığım bir arabam var. Onu satıp son sene onların yanında devam etmek istiyorum.

İnsan sağlığın ne kadar önemli olduğunu görünce gerisi vııızzzz geliyor :) Bak sen neler yaşamışsın öyle. Ailece ne güzel kalkmışsınız altından. Bir laf varya bir tek annem olsun bana birşey olmaz diye. Hakikaten öyle. Birtek ailem olsun bana birşey olmaz :) Yazdıkların dileklerin duaların, herşey için çok teşekkür ederim. Etrafımda konuşabileceğim kimsem yok. Çok teşekkür ederim desteğin için.
 
söylediklerinin samimi oldguna o kadar içten inanadımki bu yüzden seni gerçek hayatta tanıdıgım sevdiğim bi arkadaşım gibi düşünüp yazdım..
hersey ama hersey yoluna girecek sen inanacını gücünü hiç kaybetme olurmu:54:
öpüyorum canım
 
Back
X