Öncelikle daha önce açtığım konulara cevap yazamadığım için herkesten özür dilerim. 5 aylık evliyim. Evliliğim eşimin ailesi ile aynı evde yaşayarak başladı. İlk günden başlayan sorunlar her geçen gün daha da çoğaldı en sonunda dayanılmayacak hale gelince ailem beni o evden gelip aldı. Eşimle boşanma kararına bile varmıştık ama birbirimizi çok sevdiğimiz için yapamadık. Çok şükür sonunda evimizi ayırdık onun ailesinin isyanlarına beddualarına rağmen o evden kurtulduk. Ayrı yaşamamıza sıcak bakmadıkları için yeni yaşamımıza hiç bir şekilde destek olmuyorlar. Hayata gerçekten sıfırdan başladık. Acil ihtiyaçlarımızı bozdurduğum bileziğimle karşıladık. Eşim şehir merkezinde işe başladı burdan ev tuttuk daha önce köyde yaşıyoduk. Herşey o kadar hızlı oldu ki vaktimiz kısıtlı olduğu için bulabildiğimiz en uygun evi bir gün içerisinde tuttuk. Eski ve ahşap bir evde yaşıyoruz çoğu kişinin kesinlikle kalamayacağı bi evdeyiz ama çok şükür ki artık bu evde huzurumuz var o yüzden burası bize o kadar güzel o kadar şirin bi yuva oldu ki...
Eşimle bu 5 ay zarfında da birbirimizi çok yıpratmıştık. Yuvamız ayrıldı ya artık hem birbirimizin yaralarını sarıyoruz hem de hayata sıfırdan tutunmaya çalışıyoruz. Sonunda nefes alabildiğimi hissettim. Sonunda ayrı bi evim oldu ya şükürler olsun Hamd olsun. Sonunda kurtuldum ELHAMDÜLİLLAH....
Eşimle bu 5 ay zarfında da birbirimizi çok yıpratmıştık. Yuvamız ayrıldı ya artık hem birbirimizin yaralarını sarıyoruz hem de hayata sıfırdan tutunmaya çalışıyoruz. Sonunda nefes alabildiğimi hissettim. Sonunda ayrı bi evim oldu ya şükürler olsun Hamd olsun. Sonunda kurtuldum ELHAMDÜLİLLAH....