- 31 Mart 2012
- 10.869
- 7.485
- 448
Okuyanlara faydası olur umuduyla yazıyorum
Panik atak, anksiyete, iç sıkıntısı vs. için...
1.Bir psikolog bana dedi ki: "Mutlu anlarda mümkün olduğunca mutluluk depolamalıyız ki mutluluk rezervi tükenince dibe vurmayalım"
İnsan kendisini hiçbir şeyin mutlu edemeyeceğini düşünüyor bazı zamanlarda, çaresiz hissediyor.
Böyle anlara rağmen, işe yaramayacağını bile bile bir şeyler yapmak, o mutluluğun yavaşça depolanması için çok önemli
2. Yine aynı psikolog dedi ki: "Su ısınır, sonra kaynar. ama soğumaya bırakınca hemen soğumaz. soğuması için, ısındığı kadar süre geçmesi gerekir. acele etme. ve soğumasını bekleyerek bu duruma odaklanma, yoksa soğumayı geciktirirsin."
3. Ve yine aynı psikolog: "Mutluluk depolamak isterken, sıkıntılı ruh hali sebebiyle güzellikleri göremeyebiliriz. bunun için bir egzersiz yapmak gerekir. HER GÜN etrafa bakıp güzel bir şey bulmaya çalışacağız. mesela bir çiçeğin kokusu ya da görüntüsü ya da bir çocuğun gülümsemesi. sizi ne mutlu ederse... ama bunu bulmak için özellikle çevre incelenecek."
4. Bu sefer başka bir psikiyatrist: "Yaşanan olumsuzluklar bilinçaltında birer çentik açar. iyi olduğunuzu sanırken bir anda önemsiz şeylerden patlak verir. kaygı halinden kaçınılmalı"
5. Bir kitap: "İçinden çıkamadığınız durumlarda çırpınmak daha tehlikelidir. çünkü bataklıkta çırpınırsanız daha hızlı batarsınız"
6. Bu forumda bir bayana doktoru şunu söylemişti: "Şu an içinde bulunduğun yer kapkaranlık bir odanın içi gibi. hiçbir şey görmediğin için etrafa çarpıp duruyorsun ve canın acıyor. zamanla gözün karanlığa alışacak ve odanın içindeki her şeyin yerini öğrenip duruma alışacaksın." Demek ki bu durumdan kurtulmaya çalışmak, aslında bu probleme yoğunlaşmaya sebep oluyor. O yüzden bu problemi düşünmek ya da yokmuş gibi davranmak yerine, "bir problem var ama dikkatimi buna vermeyeceğim. orada dursun" diye kabullenmek gerek
Panik atak, anksiyete, iç sıkıntısı vs. için...
1.Bir psikolog bana dedi ki: "Mutlu anlarda mümkün olduğunca mutluluk depolamalıyız ki mutluluk rezervi tükenince dibe vurmayalım"
İnsan kendisini hiçbir şeyin mutlu edemeyeceğini düşünüyor bazı zamanlarda, çaresiz hissediyor.
Böyle anlara rağmen, işe yaramayacağını bile bile bir şeyler yapmak, o mutluluğun yavaşça depolanması için çok önemli
2. Yine aynı psikolog dedi ki: "Su ısınır, sonra kaynar. ama soğumaya bırakınca hemen soğumaz. soğuması için, ısındığı kadar süre geçmesi gerekir. acele etme. ve soğumasını bekleyerek bu duruma odaklanma, yoksa soğumayı geciktirirsin."
3. Ve yine aynı psikolog: "Mutluluk depolamak isterken, sıkıntılı ruh hali sebebiyle güzellikleri göremeyebiliriz. bunun için bir egzersiz yapmak gerekir. HER GÜN etrafa bakıp güzel bir şey bulmaya çalışacağız. mesela bir çiçeğin kokusu ya da görüntüsü ya da bir çocuğun gülümsemesi. sizi ne mutlu ederse... ama bunu bulmak için özellikle çevre incelenecek."
4. Bu sefer başka bir psikiyatrist: "Yaşanan olumsuzluklar bilinçaltında birer çentik açar. iyi olduğunuzu sanırken bir anda önemsiz şeylerden patlak verir. kaygı halinden kaçınılmalı"
5. Bir kitap: "İçinden çıkamadığınız durumlarda çırpınmak daha tehlikelidir. çünkü bataklıkta çırpınırsanız daha hızlı batarsınız"
6. Bu forumda bir bayana doktoru şunu söylemişti: "Şu an içinde bulunduğun yer kapkaranlık bir odanın içi gibi. hiçbir şey görmediğin için etrafa çarpıp duruyorsun ve canın acıyor. zamanla gözün karanlığa alışacak ve odanın içindeki her şeyin yerini öğrenip duruma alışacaksın." Demek ki bu durumdan kurtulmaya çalışmak, aslında bu probleme yoğunlaşmaya sebep oluyor. O yüzden bu problemi düşünmek ya da yokmuş gibi davranmak yerine, "bir problem var ama dikkatimi buna vermeyeceğim. orada dursun" diye kabullenmek gerek
