hayatı hep kötü gidip sonra düzelen var mı ?

Hanımlar merhaba, oldukça uzun bir süredir yoktum. 1 sene önce babam hastalandı, yoğun bakım süreci sonrasında temmuzda babamı kaybettim. Babamın hastalandığı dönemde eskiden tanıdığım bir iş arkadaşım benimle görüşmek istedi, sıcak bakmıyordum ama ortak tanıdığımız arkadaşlarım çok iyi çocuk vs vs görüş diye beni gaza getirdi açıkcası ki kendisiyle uzun yıllardır aynı işyerindeyiz ve hiç bir olumsuzluk duymamıştık. Uzak şehirlerde olduğumuzdan telefonla konuşuyorduk sonra aramalar azaldı, bende o sırada babamı kaybettim ve çok kötüydüm, o da ailesinin yanına gittiğini, annesinin hastalandığını ve hastanede onunla kaldığını vs anlattı bende anlayış gösterdim. Ama ben ciddi bir ilişki istediğimi belirten davranışlarda bulunuyordum ondan cesaret alarak çünkü konuşmalarımız hep o minvaldeydi. Ben ciddiyet istedikçe beni aramamaya başladı, neden aramıyorsun dediğimde aklımda çok fazla şey var dedi ben de tamam dedim ve bir daha da aramadım, aylar geçti o da aramadı. Hayatımın en kötü dönemlerinde harika bir kazık yemiş oldum.

Eski üyeler hatırlar 2019 yılında boşanmıştım, boşandıktan sonra çok kötü bir yere tayinim çıktı, babam hastalandı, işyerinde çok kötü zamanlar geçirdim, artık o kadar yorgunum ki, geçecek biliyorum ama birilerinin bana evet bende çok kötü şeyler yaşadım ama düzeldi bitiyor sabret demesine ihtiyacım var.

Şu an hiç bir hayalim yok, tek isteğim iş değiştirmek.
bir dönem ben de dipteydim.Üni sonrası işsizlik sorunlu aile evi.Bitmek bilmeyen sağlık sıkıntıları aile bireylerinin.Her sabah ağlayarak uyanirdim.Aklima yitirmeme az kalmıştı.Sonra bir kapi açıldı iş güç sahibi oldum çıktım o evden.Simdi de her şey tam değil ama dibi görünce insan oh be diyor.Her şey duzelmicek belki ama daha iyi olcak emin ol.
 
bir dönem ben de dipteydim.Üni sonrası işsizlik sorunlu aile evi.Bitmek bilmeyen sağlık sıkıntıları aile bireylerinin.Her sabah ağlayarak uyanirdim.Aklima yitirmeme az kalmıştı.Sonra bir kapi açıldı iş güç sahibi oldum çıktım o evden.Simdi de her şey tam değil ama dibi görünce insan oh be diyor.Her şey duzelmicek belki ama daha iyi olcak emin ol.
26 yaşındayım 18 yaşında hayatımın en dibini gördüm sene 2013-2014 o zamanlar durumumuz gayet iyiydi tam üniversitede zamanı hatrı sayılır bir bölüm kazandım gıda mühendisliği güzel hayaller ile başladim daha sonra babam ALS Hastalığına yakalandı bilenler bilir kas hastalığı yavaş yavaş bütün kasları erimeye başladı konusmama yürüyememe vs vs bu arada evimize sürekli borçlar gelmeye başladı tabi babam hastalanınca işlettiğimiz restoranı falan kapatmak zorunda kaldık vergi borcu kredi borcu bilmem ne derken rahat 300 bin borcun altına girdik üniversiteyi bıraktım ise başladım düşünün askeri ücret 900 TL o zaman 18 yaşındayım yanıma sadece yol parası alıyorum eşşek gibi çalışıyorum sıfır para ile birde üstüne yatağa mahkum bir baba anacığım mecburen ona bakıyor senelerce bu boyle devam etti 4 sene falan tabi bu süreçte babam makinalara bağlı boyle boyle kabus gibi koca 4 senem heba oldu sonra babam vefat etti biz o borçları bitirdik bazen hala inanamıyorum sonra ben hayatımın aşkı ile tanıştım suan eşim
Olur kendisi eski yaşadıklarımdan eser yok gibi hayat benden yaşayamadigim üniversite yıllarımı ve en güzel gençlik cağlarimi aldı ama çok güzel bi hayat arkadaşı verdi şimdi o acıları ben yaşamamışım gibiyim içim biraz buruk ama tatlı bi tebessüm ile anıyorum ne yapalım kaderimizde bu varmış diyorum her zorluğun bir güzelliği vardır unutma ❤️ Suan çok şükür çok mutluyum eşim annem ailem ile her sey bizler için yeter ki sağlıklı olalım gerisi mutlaka hallolur❤️❤️
 
Back
X