- Konu Sahibi MissFortune
-
- #1
İşte benim hislerimin tercümanı!
Noktasına virgülüne kadar tıpatıp aynı düşünüyorum.
Ama biliyor musun bunlar hiç de sağlıklı düşünceler değil...
Çünkü ben kendimi incelediğimde yaklaşık 2 yıl gibi bir zamandır bu şekilde olduğumu görüyorum.
Öncesinde böyle değildim... bambaşkaydım. Hayat doluydum.
Gerçi dışarıdan bakıldığında hala öyle görünürüm.
Halbuki çok değiştim...
Kurtulmak istiyorum tüm bunlardan; ama nasıl olacak bilemiyorum... :26:
Ben de 3 yildir dusunuyorum bunlari, onceden hic iplemezdim. Ne olduysa artik. Gunumun yarisindan fazlasi bu dusuncelerle geciyor, bulasik yikarken bile dusunuyorum. Gece basimi yastiga koydugumda da dusunuyorum. Arkadaslarimla cok guzel bir gun geciriyorum mutluyum ama eve gelince yine dusunuyorum. Mutlu oldum da ne oldu, o anlikti bu mutluluk. Simdi gecti, evdeyim yap yemegi yika bulasigi. Monoton vallahi. Acaba degisik birseyler mi yapsak da kurtulsak bu dusuncelerden. Dans kursu veya enstruman kursu gb?
bence çok zekisin fazla düşünme sıyırırsın...Selam kizlar,
Ben surekli bunu dusunuyorum: hayati nasil yasamali?
Nasil mutlu oluruz? Mutlu olunca noluyor ki?
Doguyoruz, buyuyoruz, zorlu okul hayati sonra is hayati derken evleniyoruz cocuk doguruyoruz, cocuk bakimi ev isleri calisma hayati derken hayat hep bir kosusturmaca, stres sikinti. Sonra bir bakmissin yaslanmisiz. Bazi kadinlara bakiyorum, hep mutlular yuzleri hep guluyor, nasil basariyorlar ki bunu?
Diyelim mutluyuz, e bu da hersey demek degil ki, nasil olsa hepimiz olecegiz, su anki mutlulugun olum aninda bir faydasi yok ki. Hayat ne kadar garip degil mi? Sizce ben ucmus muyum? :))) Psikolog laziml di mi? Dusun dusun olmuyor, mutlu olamiyorum, olsam da neye yarar ki 5 dk sonra yine mutsuzluk. Hep cabala dur, temizlik yap yemek camasir bulasik offf ise git gel boyle hayat mi olur yahu.
Aynen arkadaşlarımla bütün gün gülüyorum eğleniyorum ama sonra diyorum ki bunun bana ne faydası oldu? Eee güldük eğlendik ne oldu yani? Seninkinin nedeni monotonluk olabilir canım çünkü baya bir sıkmış anlaşılan seni sürekli aynı şeyler. Benimki monotonluktan diyemiyorum çünkü sürekli aynı şeyi yapmıyorum. Daha doğrusu pek bir şey yapmıyorum.Üzerime düşen sorumluluklarımı bile yerine getirmez oldum inan hiç içimden gelmiyor. Bıraksalar akşama kadar evden çıkmam oturur düşünürüm kendi kendime ki çoğu zaman da böyleyim zaten. Acaba diyorum manevi boşluktan, eksiklikten mi kaynaklanıyor bu... Sonuçta kimin hayatı sürekli aksiyonlu maceralı ki değil mi? Herkes bi monotonluk içinde sürdürüyor yaşamını. İşin tuhaf yanı tüm bunları biliyorum ama bir şeyleri düzeltmek için çabalamıyorum, belki de mecalim yok bilemiyorum. Ben de istiyorum öyle oyalanabileceğim bir hobi bence çok iyi gelir dediğin gibi bi enstrüman çalmak mesela. Bi ara pilatese mi başlasam diyordum. Kendimi bi harekete geçirebilsem belki bir şeyler yapacağım da işte asıl mesele orada. :)
işte bu atalet hali noluyorsa bundan oluyor harekete geçmek lazım boş otursan da nereye kadar oturacaksın
sana ve konuyu açan arkadaşımıza tavsiyem mümin sekmanın herşey seninle başlar kitabı ....orda herşey yazıyor..
:) ben mumin sekmanin birkac kitabi ile baska kisisel gelisim kitaplari da aldim 2 hafta once, yaksalik 20 kitap aldim. Yurtdisinda yasadigim icin online aldim, toplu gonderimle az kargo ucreti odemek istedim. Birkac kitabi bitirdim ama mumin sekmanin bu kitabina daha baslamamistim. Tavsiyenle hemen basliyorum, tesekkurler. Begenirsem yazarim buraya.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?