7 aydır nişanlıydım. Anne ve babası maddi manevi hiçbir şey yapmazken üzerine hep sorun çıkardılar. Nişanlım ağlardı, dert anlatırdı, geçen ay ben annemi hiç tanıyamamışım dedi. Benim Ailem maddi yönden her şeyi üstlendi, hiç o aile ile tatışmaya girmedi, benim mutlu olmam için dişini sıktı. Esasında annem, babam, erkek kardeşimin gönülden istemedikleri bir durumdu. Memleketler uzak olduğu için bu hafta sonu bizim burda kına, düğün yapıldı, diğer haftasonu orada yapılacaktı. Aile bana çok soğuk olduğu için nişanlımla anlaştık, ben evimde kalıcaktım o beş günde. Düğün günü beni evimde bırakıp gitti, bir gün kal dememe rağmen, ortalık çok karışır yarın gelicem deyip gitti. Ertesi gün süper muhabbet ettik. Uyudu uyandı yine güzel mesajlaştık. Bizim ev kalabalık yemek yiyip hemen arıycam aşkım dedi, bir saat sonra dayanamadığını, kimsenin beni istemediğini ve aramızdaki imam nikahını da bitiren bi mesaj geldi. Arama gereği duymadan bitirdi. Aradım deli gibi ağlıyo, ağladık, beni sevdiğini söyledi durdu, sakince dil döktüm yalvardım, iyi değişim deyip kapattı. Ben tabi hâlâ ümitliyim. On dakika sonra aradığımda saydırdı bana, aylardır verdiğim emeği çabayı çöpe attı. Arama zorlaştırma dedi kapattı.
Annesi Allah tan korkmayan, yalanı sık söyleyen, bana ve oğluna defalarca iftira atmış, paragöz bir kadın. Eltime iki yıldır ve nişanlılığında yapmadığını bırakmamış. Kısacası annesi komple kötülüğe bulaşmış hem de ne tezatsa çarşaflı bir kadın.
Ne ailem ne akrabalarım ne de arkadaşlarım istememişti hiç. Sen bu aileyle yapamazsın dediler. Ailemin maddi durumu onlara göre iyi, ailem olsun kızımız için yaparız her şeyi dediler. Aslında annem babam haklarını savunur ama kızımız için susarız dediler. Görsel olarak da kimse beni onun yanına yakıştıramamıştı, karakter olarak da. Ama ben hayatımda ilk kez biriyle bi yola girdim, candan sevdim, hâlâ gözüme her şeyi güzel gözüküyor.
Beni elimin kınasıyla, sandığımda, gelinliğimle düğün ertesi terk eden bu adam affedilir mi? Aracı olan bir teyze ailesi çok kötü çok yükleniler aylardır, öfkeyle yapmış, deliler gibi pişman, annemden nefret ediyorum diye diye sokaklarda ağlıyo, al oğlunu görme yüzünü dedi. Bi insan çok daralıp bu hale gelmiş olabilir mi? Yoksa bu adam bana bu hâli, sahip çıkmamayı bir ömür yaşatır mı? Çok zor durumdayım.
