Ben kürtaja karsi olmama rağmen yazilanlardan okuduğum kadariyla psikolojinizin iyi olmadığını, kırgınlıklar yüzünden böyle bir karar aldığınızı düşündüm
Bir de kurtaj olan insan ömrünün bir doneminde mutlaka aldirdigi bebegini merak edermis biraz bunun da buruklugunu yasiyorsunuz
Ama şunu da demeden gecemeyecegim, o adamla baginiz kalmamış cocuk olsaydı hep görüşmek zorunda kalirdiniz
Hayat devam ediyor, zamanla yaralarinizi saracaksiniz, sadece kendinize biraz aciyi yasamak ve ayaga kalkabilmek icin zaman tanıyın
Ise baslamissiniz ne guzel, hayatiniz yoluna girince elbet karsiniza sizi hak eden, sevebilecek biri cikar o zaman da iyi ki ayrilmisim dersiniz
Ona ah etmeseniz de yasattiklarinin acisi ondan bir şekilde çıkar, ilahi adalet elbet tecelli eder hem de hic ummadiginiz kadar mukemmel bir biçimde