- 9 Eylül 2013
- 12.057
- 27.774
- 798
- Konu Sahibi Patch-Adams
- #141
Dünyani sadece esine de endekslememBu da yasadklarimin sonuçlarından biri heralde. Niye diye sorguluyorm her zaman. Anneler günü reklami görünce, bi arkadssim annesiyle ablasyla görüşünce, diyorum ister istemez. Naptimki gezmek yerine tehdit edildim. Konuşmak yerine şiddet gordum. Benm yasimdakiler cevresine duyarli,saygili. Ben saygi duyamiyorum. Sevmiyorum insanları. Guvenmiyorum. Dr a gidemicm tiksiniym. Sadece eşime Şartlandım. Tek onu seviyorum.ilgisizliginde mahvoluyorum. Ibadet bana cok uzak görünüyo. Psikolojik hapla sahte ve geçici şekilde gülüyorum. Olmasaydi diye dunyayi parcalayasim geliyo.yeni bi hayat var evet. Esim var.kapi çarpan yok. Ütü yaptim diye sinirlenen bagiran biri yok. Istedigimi yiyorum.ama etkiler bitmiyor. Neyse kaderimmis demekki bombos bi hayat
Doktor tedavini birakma
Tek başına da güçlü kalabilecek geçmişini arkada bırakabilecek hale geldiğinde bitir tedavini
Psikiyatristler bosuna demiyor bize gercek hastalar değil onlarin hasta ettiği insanlar geliyor diyr
Senin annen ablan da gercek birer ruh hastasi asıl onun tedaviye gönderilmesi hatta senin o aileden alinman gerekirmiş
Artik beyaz bir sayfa ac ise girmissin ne güzel farklı insanlarla tanışmaya başlarsın onlarla değişik bir yerlere git istersen konuşma onlarla sadece sohbetlerini dinle o bile iyi gelebilir
Belki gizlice babanla buluş ve ona sor ben bu kadar eziyet görürken sen nerdeydin şimdi neden gorusmemi istiyorsun diye