
Senden haber almış olmaktan bende mutluyum canım.Sakın üzülme lütfen.Seni sokağa atan anne babana ne diyeyim ki bilemedim.Evlat bu kendi yapsa da başından bir iş geçse de hata insanlara mahsustur.nasıl olur da evlatlıktan reddedilip sokağa atılırsın ki.

Sen yinede sakın intiharı düşünme.

Hayatta kadın olmak zor.Fakat sen kendi hayatından elin bir iti için vazgeçecek kadar da soğuma.Değmez.Bu yaşadığın senin bir imtihanında geçtin yada kaldın onu sadece Allah bilir.
Kendini sorgulaman yüzleşmen yaşadıklarınla boğuşman vicdanının sesidir.Sana nasıl destek olurum ne yapabilirim bilmiyorum ama yaşadığım şehirde isen inan bana sana (tabir yerinde ise)sahip çıkmak misafir etmek ne bileyim uzaklarda da olsan bir bacı gibi destekçin olmak isterim.
Şu an arkadaşında kalıyorsan lütfen sıkıntı çıkarmıyorsa orada kal,kendini toparla ve sakın içine kapanıp hayatı kendine zehir etme.Yaşadıklarını unutma sana hani derler ya acı bir anı olarak kalsa da sakın başını eğme.

Sen değil sana bunu yapan hayvan utansın.Sen hayatını değmeyecek birine adamışsın ama unutma inan bana karşına sana hayatını adayacak birileri mutlaka çıkar birgün.
Rabbim yar ve yardımcın olsun.Lütfen bizi habersiz bırakma.