Merhaba KK'nin tatli üyeleri
..uzun süredir KK'yi takip ediyordum, derdimi buraya yazip rahatlamak istedim herzaman ama hiç firsat olmamisti. Lütfen birileri bana akil verebilirmi ben artik ne yapacagimi sasirmis bir haldeyim, içinde bulundugum durumu anlatmam biraz uzun ve karisik olur ama kisaca ve anlasilir bi sekilde anlatmaya calisacagim.
Biz dört kizkardesiz, en büyük ablam benden 10 yas ondan sonraki ablamsa benden 2 yas büyük. Birde benden 10 yas küçük kizkardesimiz var. Oldum olasi ben en büyük ablama dertlerimi anlatamam beni anlayamadigi beni küçük ve 'saf' gordugu için. Ama 'küçük ablamla' herseyimi paylasirim ve bundan yaklasik 2 yil önce birliktelilige basladigim erkek arkadasimla tanistirdim ablami. Çok iyi anlastilar ama gelin görünki ben anneme evlenmek istedigimi anlattigimi duyunca 360derece döndü ve bana verdigi sözlerin hepsini unuttu (benim hep yanimda olacagini vs.) Erkek arkadasimi çok iyi tanidigi ve onun çok iyi biri oldugunu bildigi halde hiç tanimiyormus gibi ablalarim annemi bana karsi doldurdular. Büyük ablam benim yasimin küçük oldugu icin (20), daha ögrenci oldugum icin (üni 2ci senem), ben evliligi yapamazmisim fln fln diye triplere girdi. Ki ben kendime güvendikten sonra bunlarin önemli olmadigini savundugum halde. Erkek arkadasima ve ailesine taniyip etmeden agza alinmiyacak seyler söyledi.
Bizim ailede ablalarimin laflari çok önemsenir hatta onlar 'anne-baba' gibi laflarini geçirebilirler. Ben bugüne kadar hic saygisizlik yapmadim onlara karsi ama hersey biyere kadar, benim hayatimi mahvettiler neler yaptiklarini anlatsam çok uzun sürer ama sunu söyliyim: 1 sene içinde hayattan keyif alan ben, artik herseyden biktim. Benim evlenmeme karsi çiktilar çikmasina ama zorlu bir süreç geçirdikten sonra sonuç itibariyle ben istedigimi yaptim ve suan nisanliyim.
Simdi bana karsi cephe aldilar, ablalarimla dogru durust konusmuyorum hatta benden 2 yas büyük olan ablamda nisanli ve ayni evde yabanciyiz resmen.
Neden konusmuyorsunuz derseniz, ben birkere ablamin yanina gidip 'abla, neden böyle yapiyorsun (bir konu hakkinda)' dedim ve bu bana bagirmaya cagirmaya sovup vurmaya kalkisti. Hayatima okadar karismalarina ragmen bisey demeyip saygi duyduguma degmemis demekki! O gün bu gündür (3 ay) ne o özür diliyor nede ben. Benim düsüncem ben yine gidipte özrümu dilersem bunlar yine ayni seyleri yapma hakki bulacaklar kendilerinde ama ben artik hayatima karisilmasini istemiyorum! Bu durumada katlanamiyorum artik
bana akil verin lütfen. Enson bana dedigi sey: sen evlensende dügününe gelen ... olsun
her neolursa olsun ben ablalarimsiz dügün olsun istemem her nekadar kirgin olsamda..
yorumlarinizi bekliyorum (türkçemden dolayi kusura bakmayin, hollandadan yazdigim için belki hatalarim olmustur..)