ortaokulda ilk aşık olduğum çocuktu :) bütün arkadaşlarım, hatta en yakın arkadaşım bile aşıktı ona.. gelir benimle dertleşirdi, ben de eve gelir ağlardım. orta sonda bizim okuldan ayrıldı.. lisenin ilk günü sırf ona benziyor diye, bi çocuğu gidip sorguya çekmiştim.. senin xx diye bi akraban var mı, nerelisin ? gibilerinden, çok rezil olmuştum :)
aradan seneler geçti, ama ben onu hiç unutmadım.. hep aklımdaydı, hep bi yerde karşılaşma ümidim vardı.. sonra ben sözlendim biriyle, çok severek değil de, daha çok şefkat içeren bi ilişkiydi. ve yaptığım hata biliyorum ama, sözlüyken bile facebooktan bakardım ona, acaba profili var mı diye.. sözlüm askere gitti, bekledim. ona laf söz getirecek hiçbir şey yapmadım, ki bu benim görevimdi. geldiği hafta terketti beni. kendime yediremediğim için çok üzüldüm. ama bu arada hala onu arıyordum her yerde..
iki ay sonra artık rutine bindiği üzere facebooka adını bi yazdım, pat diye karşıma çıktı.. o an yaşadığım heyecanı anlatamam.. hemen arkadaşlık yolladım, sohbet ettik eskilerden falan.. oturduğum semtte çalışıyormuş ve benim sözlümden ayrıldığım gün nişan atmış..
buluşmak istedi haliyle, ben de çok istiyordum ama üç ay görüşmedim onunla :) bi gün evimin ordaki parkta buluşma kararı aldık.. hayatımın aşkı yanımdaydı rüya gibi :)
iki yıl boyunca sorunlarla mücadele ettik, yılmadım, sabrettim. o da hem bana, hem de ilişkimize sahip çıktı. mayısta nişanımız var. ve ben hala bunun bi rüya olduğunu düşünüyorum. ortaokulda top oynarken hayran hayran izlediğim yakışıklı, az bi zaman sonra eşim olacak :)
aradan seneler geçti, ama ben onu hiç unutmadım.. hep aklımdaydı, hep bi yerde karşılaşma ümidim vardı.. sonra ben sözlendim biriyle, çok severek değil de, daha çok şefkat içeren bi ilişkiydi. ve yaptığım hata biliyorum ama, sözlüyken bile facebooktan bakardım ona, acaba profili var mı diye.. sözlüm askere gitti, bekledim. ona laf söz getirecek hiçbir şey yapmadım, ki bu benim görevimdi. geldiği hafta terketti beni. kendime yediremediğim için çok üzüldüm. ama bu arada hala onu arıyordum her yerde..
iki ay sonra artık rutine bindiği üzere facebooka adını bi yazdım, pat diye karşıma çıktı.. o an yaşadığım heyecanı anlatamam.. hemen arkadaşlık yolladım, sohbet ettik eskilerden falan.. oturduğum semtte çalışıyormuş ve benim sözlümden ayrıldığım gün nişan atmış..
buluşmak istedi haliyle, ben de çok istiyordum ama üç ay görüşmedim onunla :) bi gün evimin ordaki parkta buluşma kararı aldık.. hayatımın aşkı yanımdaydı rüya gibi :)
iki yıl boyunca sorunlarla mücadele ettik, yılmadım, sabrettim. o da hem bana, hem de ilişkimize sahip çıktı. mayısta nişanımız var. ve ben hala bunun bi rüya olduğunu düşünüyorum. ortaokulda top oynarken hayran hayran izlediğim yakışıklı, az bi zaman sonra eşim olacak :)
Ne güzel yaaa içim ısındı okurken herkes böyle aşkla, mutlulukla, istediğiyle evlenebilse keşke
. Mutluluğunuz daim olsunn 
