- 29 Kasım 2016
- 1.379
- 3.967
- 83
- Konu Sahibi Dilber Hala
- #1
Bazen biseyi kafaya cok taktigim zaman hep benden asagi durumda olanlari dusunup mutlu oldurmaya calisiyorum kendimi. Kocamdan baslarsak çok severek evlendik evet mukemmel bir erkek degildir hicbir erkegin olmadigi gibi. Bazen ona sinir oldugumda diyorum kendime bu ne ki ne erkekler var haline şükret. Kendimi bu halde buluyorum. Evet cogu yonden iyi denilebilir ama arada anlasamadigimiz konular olur ve eşim konusup tartismak istemez konuyu kapatip hicbisey yokmus gibi devam eder. Bense tartisalim isterim. Sonra derim boyle daha iyi buyutmeye ne gerek var.
Ya da kaynanam mesela guler yuzludur bana bi lafi olmadi simdiye kadar ama tabi bazi davranislari dusunceleri sinirimi bozuyor. Kendime bosver yahu ne kaynanalar var derken buluyorum.
Yani kötü mu yapiyorum iyi mi bilmiyorum hep mutlu gibiyim kafama takmak istemedigim seyleri dusunmemeye calisiyorum. Yada kötü olan hayatimi ben beynimde iyi olarak mi dusunuyorum.
Yani hep kotuyu dusunuyorum oyle olabilirdin diyorum daha iyisini dusunmuyorum kendi moralimi bozmamak icin. Eşim ufacik bi hediye alsa o an dunyanin en iyi erkegi gibi dusunuyorum gozumde cok buyutuyorum. Ama her zaman almaz mesela almadi diye oturup aglamak ona sitem etmek kendimi üzmek istemiyorum.
Evlenmeden önce iyi olan iş hayatimi evlenip cocugum olunca ikinci plana atip cocugumu yetistirmek icin biraktim ya da ara verdim diyebilirim. Eşim cok iyi kazaniyor diyemem ama bana ne aldin ne harcadin diye sormaz kredi kartlari falan bendedir. Ben calisip daha fazla kazanabilirdim daha iyi gecinebilirdik diye dusunmek yerine cocugumla iyi vakit gecirebiliyorum maddi olarak da yetiriyoruz evde istedigim saatte kalkip istedigimi yapabiliyorum bu daha iyi diye düşünüyorum.
Bazi seyleri dert etmemeye calismak daha mi kötü acaba? Yani ben hayatin bana verdikleriyle yetinmeye calisip daha iyisini istemedigim için kötü mü yapiyorum?
Mukemmel hayat yoktur diye kendime yalan mi söylüyorum.
Ya da kaynanam mesela guler yuzludur bana bi lafi olmadi simdiye kadar ama tabi bazi davranislari dusunceleri sinirimi bozuyor. Kendime bosver yahu ne kaynanalar var derken buluyorum.
Yani kötü mu yapiyorum iyi mi bilmiyorum hep mutlu gibiyim kafama takmak istemedigim seyleri dusunmemeye calisiyorum. Yada kötü olan hayatimi ben beynimde iyi olarak mi dusunuyorum.
Yani hep kotuyu dusunuyorum oyle olabilirdin diyorum daha iyisini dusunmuyorum kendi moralimi bozmamak icin. Eşim ufacik bi hediye alsa o an dunyanin en iyi erkegi gibi dusunuyorum gozumde cok buyutuyorum. Ama her zaman almaz mesela almadi diye oturup aglamak ona sitem etmek kendimi üzmek istemiyorum.
Evlenmeden önce iyi olan iş hayatimi evlenip cocugum olunca ikinci plana atip cocugumu yetistirmek icin biraktim ya da ara verdim diyebilirim. Eşim cok iyi kazaniyor diyemem ama bana ne aldin ne harcadin diye sormaz kredi kartlari falan bendedir. Ben calisip daha fazla kazanabilirdim daha iyi gecinebilirdik diye dusunmek yerine cocugumla iyi vakit gecirebiliyorum maddi olarak da yetiriyoruz evde istedigim saatte kalkip istedigimi yapabiliyorum bu daha iyi diye düşünüyorum.
Bazi seyleri dert etmemeye calismak daha mi kötü acaba? Yani ben hayatin bana verdikleriyle yetinmeye calisip daha iyisini istemedigim için kötü mü yapiyorum?
Mukemmel hayat yoktur diye kendime yalan mi söylüyorum.