hayatınızdan 5 seneyi kocaman bi bavula koyma zorunda kalmak, öyle zor ki...

depresyon,anksiyete,okb bunların ortasında ben. kocaman siyah bi bavul lazım bana, yoksa kayboluyorum kalabalığın,o çok sağlıklı çok mutlu görünen görüntümün içinde. olimpiyat dereceleri yapan beni, alır peşine sürükler hayat. dilekolay tam 5 sene, yapaylnız,mutsuz,hasta. Allah ne verdiyse yola devam etmek lazım diyorum kendime de lafta kalıyor işte. Çocukluk hayalim vardı son bi umut, o da öyle uzak ki şimd. 5 senedir beslediğim tek umut,
hani ? hayallerim için bekledim, asla ilaç ,alkol hiçbisey kullanmadım. ama şimdi ... benim gibi küllerinden yeniden doğmaya çalışan,içi titreye titreye istedgı şeylere içi acıya acıya bakan var mı aramızda ? bana yardım edebilicek, bana kalbiyle bakabilicek bi arkadaşa ihtiyacım var benim.

Sana yardim edebilmek, hic degilse derdini paylasabilmek isterim. Arkadas olarak ben varim yani kabul edersen. Ama ozur dileyerek soruyorum; sorununu daha somut bir sekilde anlatabilir misin? Sana nasil yardim edebiliriz?

için yandığı belli ama içi acıya acıya hayallerini geride bırakan o kadar insan warki.allah çaresiz dert vermesin tekrardan toparlanma imkanınız yokmu bence hayata yeniden tutunun yaşamak çok güzel

bende varım...
ne zaman anlatmak istersen susarsan susarım konuşursan dinlerim...

Keşke derdin ne bilsek anlatmak istersen mesaj at dinlerim her zaman.

fndk fndk teşekkür ederim gerçekten,çok iyi olur. nerden başliyim bilmiyorum . koleje başladım ortaokulda, ama benim yaşantımla ailmle oradaki çocukların hayatı çok başkaydı.yine de bi şekilde geçti. olimpiyatlara katıldım, sonra da ders çalştm desem yalan olur epey bilinçsizce bi lise tercihi yaptım ve yaşadgmz yerdeki en iyi liseye kaydoldum. liseye geçecgm yaz, koleje gitti gide gide öğretmen lisesine mi gidilirmiş dediler, önemsemedim.puanım iyidi çünkü, annemgilden ayrılamamstm.neyse liseye geçtiğim yaz, annemle babamın öyle zor günleri başladı ki, hep kavga, hep vurdumduymaz haller. ama öyle değiller aslında tam bi melek, tam güzel yüzlü insanlardı. zor bi hayatları olmuş, dışarıdan harika görünen annemle babam evde hep kavga hep gürültü asla farketmedler ne halde olduğumu. kolej bitti, oradaki insanlardan çook daha farklı insanların arasına düşüverdim birden, annemle babmda kendi içlerine dönünce kaldım mı yapayalnız. 35 yaşında adamın biri takıldı peşime, kimseye bsey anlatamyrm hergün adamı görüyrom çocuklarını görüyorum takip ediliyorum. biri beni öldürücek mi, kçırıcak mı diye okb, mutsuzluktan depresyon başlangıcı atılmış. daha 15 yaşındayım. lise haytım byunca hergün sıradan hayatları olan insanlara imrenerek baktım, ben hhergün uyuyodum çünkü eve gelip, uyuyodum ağlıyodum 4 sene ve annemlern kavgasıyla,milletin üstümdeki baskılarını dinliyodum. ama derslerim de öte yandan, inadına iyidi derce yapıyodm. çalşarak da değil, yaşamıyodum zaten. sonra bi tane sevgili yaptım, o adamdan korktgmdan. gittim çocuğa sığındm ama hep dürüsttüm. ayrılmak istedim sonra içim acıyodu, o ben değildim çünkü, babasının küçük kızı babası onu farketmese de, ayrılmalydı çocuktan. ayrılamadm brakmadı. liseyi zehir etti bana, burası küçük bi yer, herşey hemen duyulup başınıza bela olur.2 farklı ben vardım, bi kolejden, annemgilin arkdaslarından tanıdıkları ben, gerçek ben, bi de kurtlar sofrasındaki ben. gel gelelim depresyon sardı, anksiyete sardı her tarafımı. obes.komlp sardı. annemgil önemsemedi,psiklğa gttm kendim, ilaca başlamamz lazım, rol yapıyosun hiç iyi değilsin dedi, destek göremedim kimseden.ilaç da kullanmadım. doktor olmak istiyordum, çocukluktan beri. çılgınca. lise sonda sınava girdim anksyeteyim , zaten hayatım elvermyodu sınav anı da hastalık nüksedince bcok insanın imrenerek baktgı bı sonucum olmasına rağmen mezuna kaldım, doktor olmalıydım çnkü. ama mezunda, sorunlar daha da büyüdü. bu sene mezunum. yne pek çalısamadm ama iyidim, sınav anı anksiyete yeniden sarınca beni, doktorluğa bi kez daha el sallar gibiyim. 5 senelik kısır döngü anca bu kadar kısaltabildim, daha yazsam yazsam bitmycek.

kızlar dün üye oldum pek kullanamıyorum, ama çoook teşekkür ederim gerçekten, çok iyi gelicek sizle konuşmak.

ı Bence de derdini somut olarak anlat arkadaşım.Hayat hep zor değil,bir dargın bir barışık.Herkes zaman zaman dibi görür.Önemli olan batabildiğin kadar dibe inip ayaklarını yere vurup suyun üstüne ulaşmakta.

Çözüm her an bizim dışımızdaymış gibi olaylara dışardan bakabilmek,yara almamaya çalışmak,biraz umursamamayı öğrenmek
ve çözüm sadece bizdeymiş ,bu işi de kotarınca hayat daha güzel olacakmışcasına umutlu kalmak.

Varsın hayalin gerçek olmasın yeni bir hayal kur.Onu kovala ozaman.Saglıklı oldukça herşey mümkün.Olmasa da ne çıkar.

Ben bankacıydım .İstifa etmek isterken yakınlarımın fikrini aldım.Benden sadece 2 yaş büyük ablam çektiğim stres ve sıkıntıları biliyordu.Bana --ne var istifa etsen bu şekilde üzülerek ömrün tükenecek ve ahirette sana kariyerin nedir diye soran olmayacak dedi.
İstifamı verdim,saglığım düzeldi,1 sene sonra bir bebeğim oldu...Bu güne kadar pişman olmadım hayalimi kariyerimi bırakmaktan.

Yani soyuttan somuta geldi dayandı...Hayatta ki herşey bırakıp gideceğimiz ,yanımıza alamayacağımız kadar geçici...O küçük siyah bavul bile gelmeyecek peşimize...

bende dinlerim, aynı şekilde, ağlaya ağlaya, hastanelerde sürüne sürüne, 4 senelik hayallerim boşa gitti... sevdiğim adam başkasıyla gözümün içine baka baka çatır çatır evlendi, kahkahalarla resmen yüzüme güldüler...ve de evlenme vaadiyle kandırıldım ben de, ne sözler ne vaadler duydum,,, herşeyimi verdim... inandım,,,,güvendim.... kızlığım gitti,,,, ortalarda kaldım... sonuç majör depresyon...ağlaya ağlaya tektaşımı sattım... şimdi iyiyim... tedavi alıyorum,,,, ilaç milaç,,, ama yüreğimin acısı geçmiyo tabi,, evlenmek isteyenler var, görüşmek isteyenler,,, güzel de bi kızım, ama güvenemiorum... yine de geçicek bunlar diyorum, kuran okuorum sakinleşmek için,,, sana tavsiyem, başkalarını hayatının merkezine alma, sırf kendin anan baban varsa kardeşin ablan abin için uğraş didin. gerisi fasarya...

Daha çok küçükmüşsün kardeşim sen,
sorunun hakikaten yaşına uygun.Çözüm annenle başbaşa dertleşmekte.Al karşına konuş.Ona gerçekten bir sıkıntın oldugunu ve özel konusmak istedigini söyle
sanki yeni tanırmıscasına sana randevu veriyormuscasına özel bir zaman dilimi ayarlat annene.
ve kısa açık kelimelerle anlat sıkıntını.Hasta gibi hissettigini onların kavgalarının seni nasıl üzüp yordugunu anlat.
İlerde kuracagın hayatın temellerini atarken ONUN DESTEGİNE İHTİYAC duydugunu anlat.
Baban seni anlamasa da annen anlar sanırım.İlk önce garip gelebilir.Kendisini suçlanırmış gibi hissedip savunmaya çekilebilir.
Sana savunma cümleleri kurabilir bunları sineye çek.Sürekli iletişimini güçlendirmeye bak.

Erkek arkadas mevzusuna gelince en kolay yolu seçmişsin.Büyük ihtimal sen kendini anlattıkça o dinler paylaşır destekler gözükür.Erkekler özellikle de çocuk yaşta -genç erkekler öyle destek felan vermez adama.Akıllarında fikirlerinde kavak yelleri.
Erkek dedgin gaö kasavet istemez,Stres bıdı bıdı dinlemeyi sevmez.Boş iş ,hikaye.Sana destek gözüküp yanında kalmaya çalışmış büyük ihtimal.GÜVENME ...
Ailene sığın,anne babanla iletişimini ne yolla olursa olsun iyileştir.Kelimeleri kullanmandan belli eğitimli ,okuyan ve dili güzel kullanann bir genç kızsın.İstersen başarabilirsin.
Hekim de olabilirsin,avukat da.Yeter ki huzuru dışında,dış dünyada,tanımadığın insanlarda arama.

Psikolojin için gerekiyorsa ilaçlarını tedavini aksatma,anlattıgın her duygu modern hayatın ve yaşının sana yaşattığı,baş edilmesi mümkün duygu durumları.İstersen sabredersen her şey mümkün.Yaşın daha çok genç.Bu sene olmadı gelecek sene hazırlan ne var ki ...
Seni takip eden adama gelince eminsen karakola git ailenle beraber.
Küçük yer derken bir sonraki yalnıs adımda bunu daha etraflı düşün arkadaşım.Önce düşün sonra yap...Önce annene sonra ailene anlat ,gizli saklın kalmasın.en azından annen bilsin.

biliyorum,hepsini biliyorum da ben 5 sene kendi kendime hayata tutundum tek bi sebep vardı, doktor olup gidicektim burdan. çocukluk hayalim benle kalsın, herşeyi unutucam dedim.nerden biliyim yaşadıklarımın hayatımın herşeyini ele geçirdiğini. anksiyetem olmasaydı şuan tıp adayı olarak lysye hazırlanıcakken, ne umudum kaldı ne gücüm. beynim zaten mahvolmuş, sınavlarım iyi geçse de gerçek sınavda bayılıcak hallere geliyorum. annemle babam ısrarla saçmaladgmı düşünüyo. ateş düştüğü yeri öyle bi yakıymuş ki gerçekten, başarı endeksli biri değilim. sadece hayata onla tutunuyodum ama hastalgm elvermiyor. daha cevre baskını,şunu bunu hepsini geçtim. ve hala annemla babamn kavgalarını dinliyorum, sorunlarını dinliyorum. ben ölüyorum, onlar görmüyor..Bu sefer canım öyle yanıyo ki, tarifi imkansız. arkadaş sandıklarım maske çıktı, herşey elimde patladım, Yine de şükretmek lazım gerçekten. ama eriyorum ben ya olmuyo..

Anladim canim.. Liseden yeni mezun olduysan ben ablan sayilirim senin yasca. Sana iyi hissettirecekse beni bir ablan yerine koyabilirsin..
Yasadiklarin elbette cok zor seyler. Ilaclara bagimli hale gelmemis olmana sevindim ama psikolojik destek almalisin. Biz yada baska insanlar sana bir yere kadar yardimci olabilirler. Profosyonel destege ihtiyacin var belki de. Anladigim kadariyla ailen her ne kadar kendi dertleriyle mesgul olsa da bu konuda duyarsiz kalmayacaktir.

Su forumda her gun neler neler okuyoruz. Ne dertlere sahit oluyoruz.. Hicbirimizin hayati gulluk gulistanlik degil. Herkesin buyuk yada kucuk sorunlari oluyor illaki. Yalniz ve caresiz hissediyoruz kimi zaman kendimizi.. Sen icine atmamakla dogru olani secmissin.
Caresi olmayan dert yoktur olumden baska ve Allah bize kaldiramayacagimiz kadar yuk vermez bunu unutma. Sen bizlerle paylasmakla ve pozitif olmaya calismakla kalkacaksin insallah tum sikintilarinin altindan.

Hayaline gelince de; daha lys ye girmedin oyle degil mi? Olmayacak demek, vazgecmek icin biraz erken degil mi? Bak kendin anlattin her seye ragmen derslerim hep iyi oldu diye. Bence insanin isteyip de yapamayacagi sey yoktur. Cok erken pes etmissin. Bu cok yanlis. Ki tip fakultesi kazanmayi kendine hedef olarak secen bir ogrencinin mutlaka bir bildigi vardir.
Benim de hayalim hukuk okumakti. Ama kazanamadim iibf mezunuyum. Kpssde memurluk puanimla adliyelere, yuksek mahkemelere basvurdum zabit katipligi icin. Biliyor musun sirf hukukla alakali bir is olacak, mahkeme ortamina bir sekilde yakin olacagim diye istedim hep. Dusun ki ne kadar cok istedim.. Hep icimde ukteydi, bir hukukcuyla tanisinca icim ciz ederdi. Sonra dusundum nicin vazgeceyim hayalim bu benim.. Sen daha liseden yeni mezun olmussun ustelik, ben 23 yasindayim. Ve buna ragmen kpss gectikten sonra var gucumle yeniden universite sinavina hazirlanip hukuk kazanmaya karar verdim. Buna da tum benligimle inaniyorum. Bak aramizda yas farki var. Tum bilgilerin taze, zihnin bile benimki kadar yorgun degil. Simdi bir daha dusun bakalim ben hicbir sey icin gec kalmadigimi dusunuyorken senin benden ne eksigin var? Neden yapamayasin?

ailemle olan sorun şu, 1 sene şansı vermiyolar, psikolğum sınavdan önce bu senede aynı şeyleri yaşaycksn sınav anında dedi sorularla değil vücdunla uğrasıcaksın dedi, annemle babama anlattım. önemsemediler, ve ben onlar bana yardım etseydi bu sene doktor olucaktım,ama etmediler, şimdi kalkmış benim adıma bi sürü karar veriliyor, deli misin sen şükrsüzsün sen diye bağırışlara maruz kalıyorum. çok denedim, ergenlik fila değil bu annemle babama anlatmyı çok denedm kaçtılar , önemsemediler.

fndk fndk haklısın gerçekten, ben de doktor görünce saatlerce izlerim. çocukken de başka hiç oyun oynamazdım. hatta diyorum insanların kirini pasını çok yaşadın, çok canın yandı.insanların sağlığıyla ilgilenebilck misin diye, bakıyorum soruyorm kendime. diyorm ki ilgilenirim, çok iyi bi doktor olurum hem de. ben de doktor olmuycaksam, sağlığa hiç yaklaşmiyim içim acır diyodum ama haksızım bilmiyorum ondan kaçsam nereye kadar.

Ozel mesaj hakkin olunca bana mesaj atar misin?

fndk fndk tabi atarım,çok iyi gelir bana da. ama daha epey var sizle konuşunca psikoloğumun son randevusuna gitmemiştim, o da üzülücek diye nasıl da hata yaptığımı anladım. gitmem lazım. elimizde kocaman, ağır bi zincir var ve biz onu senle kırıcaz diye anlaşmıştık. netlerim arttığı dönemlerde odasına öyle güzel girmişim ki, sınavdn sonra da gel yanıma böyle lütfen, böyle gülüyo ol dedi. ben de hayallermize zarar verdim diye yapamadım gidemedim. gitmeliyim ama, benim bu hastalıkları yenmem için herşeyi bu mesleğe bağladığımı biliyodu. ama yolumuz biraz uzayacak anlaşılan. senin neler hissettiğini de inan baya anlıyorumdur :) hep dua ederim Allahım kimsenin gönlüne düşeni,ondan alma. hayırlı kıl,mümkün kıl diye. Rabbim hepimize yardım ediyor, edicek de inşallah.

Bu yorumundan sonra ozel mesajda sana soyleyeceklerim konusunda yanilmadigimi anladim. :)

Kurdugun cumlelerden, kendini ifade edis tarzindan bile belli ne kadar dolu bir genc kiz oldugun. Genelleme yapmiyorum, bunu okuyan seninle yasit kardeslerim lutfen uzerine alinmasin ama ozellikle internet ortaminda goruyoruz sahit oluyoruz. Senin yaslarinda daha bos seylerle ilgileniliyor cogunlukla. Ben senden cok olumlu elektrik aldim. Isteyince yapamayacak biri degilsin. Ihtiyacin olan tek sey destek ve biraz cesaret..

fndk fndk benden sana karşı çok güzel hissettim ama güvenirim hislerime :), herkes hayatın ona verdikleri karşısında bi tutum alıyor, o insan oluyor. paraya tamah ediyorlar , lükse, yakışıklı sevgiliye vs., herkes bişeyleri kovalamaya başlıyor. ben de insanların sağlıkları adına birleyşer yapiyim diye kovalıyorum hayatı, koşa koşa gitmek istiyorum o da bana yürüye yürüye geliceksin diyo sanırım :)