Hayatta yalnızlık

Alimee81 .!.:

Aslında utanıyorum yazmaya hem daha öncede bunu yazdim sagolsun o an bana iyi gelen yorumlar yazan arkadaşlar oldu ama inanın elimde değil, ki bazen düşünüyorum benim yerimde başka biri cok daha kötü olurdu. Şöyle ki yalniz anneyim. Çocuğum var onu çok seviyorum ama insan çocuğu içinde ayrı üzülüyor. Bazen kendimi suclu hissediyorum çünkü boşanma ihtimalimi düşünüp hic çocuk yapmasamaydim diyorum. Boşanma ile hayat bitmez hatta daha güzel günler bile gelebilir ama benim zaten annem narsist bi insan babam desen kendi hayatının keyfinin derdinde. Kizkardeslerim ilede irtibatim yok. Şimdi siz hakli olarak bi sizmi iyisiniz diyebilirsiniz. Ama şöyle ki ortanca kotulugunden ailemle görüşmüyor. Kotulugunden diyorum çünkü hic ona yapılan maddi yardimlarin değerini bilmiyor. Ona zamanında ev bile aldılar. Neler yaptilar neler. Kucugude ayrı bi şehirde ve anne babasını yılda 2 kez ziyarete eder etmez ve zatrn cok agresif sinirli biri. Yani onlarla gorusmeyince daha rahatım ama boylede hayatin hic bi anlami yok gibi sanki vaktimi dolduruyorsun gibi hissediyorum. 10 sene oldu ayrılalı. Bosanali 5 sene. Kimseye güvenip hayatıma almakta istemiyorum. Artık tabii istiyorum ama karşıma iyi biri de çıkmadı. Zaten evden çalışıyorum insan yüzü gördüğümde yok. Çocuğum da babasiyla görüşmüyor. Oda oyle yalnızlık yaşıyor hayatta. Yani isterdimki arkadaşları olsun akrabaları olsun ama yok onunda hayatı tek düze. Öyle iste aslında çözümü yok sanki ama dertlesmek istedim.

Genişletmek için tıkla...

Yazdığınız hiç bir kelimede utanılcak bir taraf görmedim. Yalnızlık veya dışa kapalılılık asla utanılcak bir şey değildir. Ancak hikayenizde biraz daha bu yalnızlığı sanki zamanında siz seçmişsiniz gibi geldi. Yalnızlığa alışınca dışarıya karşı bir duvar örüyorsun ve yeni insanları hayatına almakta zorlanabiliyorsun. Bence yeni aktivitelere katılabilirsin. Örneğin evde işlerin olmadığı zaman kurslara gidebilirsin. Bazı turlara katılabilirsin. Çocuğun en yakın arkadaşın olabilir her haftasonları bir yerlere gezmeye gidebilirsiniz. Bu sayede hem güzel zaman geçirebilir hemde sosyal bir çevre edinebilirsin

Hangi sehirdesiniz.Bende kızımla birlikte yalnız yaşıyorum.Aynı şehirde olursak belki tanışma imkanımız olur

Alimee81 .!.:

Aslında utanıyorum yazmaya hem daha öncede bunu yazdim sagolsun o an bana iyi gelen yorumlar yazan arkadaşlar oldu ama inanın elimde değil, ki bazen düşünüyorum benim yerimde başka biri cok daha kötü olurdu. Şöyle ki yalniz anneyim. Çocuğum var onu çok seviyorum ama insan çocuğu içinde ayrı üzülüyor. Bazen kendimi suclu hissediyorum çünkü boşanma ihtimalimi düşünüp hic çocuk yapmasamaydim diyorum. Boşanma ile hayat bitmez hatta daha güzel günler bile gelebilir ama benim zaten annem narsist bi insan babam desen kendi hayatının keyfinin derdinde. Kizkardeslerim ilede irtibatim yok. Şimdi siz hakli olarak bi sizmi iyisiniz diyebilirsiniz. Ama şöyle ki ortanca kotulugunden ailemle görüşmüyor. Kotulugunden diyorum çünkü hic ona yapılan maddi yardimlarin değerini bilmiyor. Ona zamanında ev bile aldılar. Neler yaptilar neler. Kucugude ayrı bi şehirde ve anne babasını yılda 2 kez ziyarete eder etmez ve zatrn cok agresif sinirli biri. Yani onlarla gorusmeyince daha rahatım ama boylede hayatin hic bi anlami yok gibi sanki vaktimi dolduruyorsun gibi hissediyorum. 10 sene oldu ayrılalı. Bosanali 5 sene. Kimseye güvenip hayatıma almakta istemiyorum. Artık tabii istiyorum ama karşıma iyi biri de çıkmadı. Zaten evden çalışıyorum insan yüzü gördüğümde yok. Çocuğum da babasiyla görüşmüyor. Oda oyle yalnızlık yaşıyor hayatta. Yani isterdimki arkadaşları olsun akrabaları olsun ama yok onunda hayatı tek düze. Öyle iste aslında çözümü yok sanki ama dertlesmek istedim.

Genişletmek için tıkla...

Merhabalar
Evlendikten sonra bende eşimin çalıştığı memlekete kendi isimden ailemden ayrılıp geldim yalnızım burda 2 senedir. Eşimin ailesiyle mesafeliyim kendi ailemle bi sorunum yok ama öyle gelmezler yanıma napio bu kiz orda nasil filan diye . Ameliyat oldumstum gelmedi kimse mesela . Suan hamileyim eşim özel kuvvetlerde 1 ay var 1 ay yok tek başımayım acil bi sey olsa tedirgin olduğum vs arabaya binip kendim gidiyorum hastaneye.
Kim naparsa kendine canım insan kendi kendine yetebilmeli. Bosver o bunun kıymetini bilmiyor o şunu bilmiyor kim naparsa yapsın şu saatten sonra .
Ben atanmak icin kursa yazılmistim eylülde muhtemelen 6 aylık gebeyken sınava gireceğim ama bu benim zamanımı o kdr dolduruyorkizaten
2 tanede ara sıra görüştüğüm birisi komsum digeri eşimin iş arkadaşının eşi var . Eh yeter ev isi ders kurs 2 dinlendim derken kimseyide aramıyorum . Canı isteyen arar canı isteyen gelir . Seninde ne güzel evladin var maşallah onla ve kendinle meşgul olmanı öneririm. Düşünmek insani çürütür

Thewitcher .!.:

Eğer size karşı bir kotulukleri yoksa ailenizle aranızı açmayın.
Bizim kardeşlerimiz ya da biz cok mükemmel olduğumuz için görüşüyoruz zannetmeyin.
Mesela Kardeşimin biri çok bencildir sadece kendisini ve kendi duygularını önemser
Birisi cimridir. Yemeğe çağırır ama gelirken sunu şunu getirin der
Birisine ailem madden çok yardımcı olmuştur ama gelir bana bunu yapmadınız der doyumsuzdur
Birisi için arkadaşları daha önemlidir blablabla.
Napalim biraraya gelmeyelimmi.
Bi kac saat görüşür evime giderim Et tırnaktan ayrılmaz. Çocuklarım kuzenleriyle kaynassin isterim. Zor gününde arayacak bi ailem varsa herkesin yaptigi kendine sonucta. Tekrar ediyorum size zararları yoksa.

Genişletmek için tıkla...

Cok güzel yazmışsınız. Aynı sizin gibi düşünüyorum aslında. Fakat ortanca kucuge cok büyük haksızlık yaptı. Ailem ve ben küçük kardesimi hakli bulduk diye ömür boyu konusmasin demiş. Deli iste ki ben zaten onun bu hallerinden karekterinden dolayi iletişimi azamiye indirmistim. Kucugu desen hep agresif. Ondan 10 yas buyugum ne bana ne ana babaya saygı sevgisi yok. En cokta saygısızlıgi banaydi. Okadar hal hatir bile sormuyorki msj la bile 40 yılda bir yazinca acaba ne isticek diyordum. Oysa ben her iki kardesimi manevi ve maddi koruyup kolladimelimden geldigi kadar. Yani bu denli Vahim olmasa atsan atılmaz satsan satılmaz tabiki. Bende oyle görüyorum. Malesef durumlar böyle ama.

Alimee81 .!.:

Cok güzel yazmışsınız. Aynı sizin gibi düşünüyorum aslında. Fakat ortanca kucuge cok büyük haksızlık yaptı. Ailem ve ben küçük kardesimi hakli bulduk diye ömür boyu konusmasin demiş. Deli iste ki ben zaten onun bu hallerinden karekterinden dolayi iletişimi azamiye indirmistim. Kucugu desen hep agresif. Ondan 10 yas buyugum ne bana ne ana babaya saygı sevgisi yok. En cokta saygısızlıgi banaydi. Okadar hal hatir bile sormuyorki msj la bile 40 yılda bir yazinca acaba ne isticek diyordum. Oysa ben her iki kardesimi manevi ve maddi koruyup kolladimelimden geldigi kadar. Yani bu denli Vahim olmasa atsan atılmaz satsan satılmaz tabiki. Bende oyle görüyorum. Malesef durumlar böyle ama.

Genişletmek için tıkla...

O zaman oylelerini kendi haline bırakın özel günler dışında beraber olmayın belki bigun hatasını anlar

Asliq .!.:

Merhabalar
Evlendikten sonra bende eşimin çalıştığı memlekete kendi isimden ailemden ayrılıp geldim yalnızım burda 2 senedir. Eşimin ailesiyle mesafeliyim kendi ailemle bi sorunum yok ama öyle gelmezler yanıma napio bu kiz orda nasil filan diye . Ameliyat oldumstum gelmedi kimse mesela . Suan hamileyim eşim özel kuvvetlerde 1 ay var 1 ay yok tek başımayım acil bi sey olsa tedirgin olduğum vs arabaya binip kendim gidiyorum hastaneye.
Kim naparsa kendine canım insan kendi kendine yetebilmeli. Bosver o bunun kıymetini bilmiyor o şunu bilmiyor kim naparsa yapsın şu saatten sonra .
Ben atanmak icin kursa yazılmistim eylülde muhtemelen 6 aylık gebeyken sınava gireceğim ama bu benim zamanımı o kdr dolduruyorkizaten
2 tanede ara sıra görüştüğüm birisi komsum digeri eşimin iş arkadaşının eşi var . Eh yeter ev isi ders kurs 2 dinlendim derken kimseyide aramıyorum . Canı isteyen arar canı isteyen gelir . Seninde ne güzel evladin var maşallah onla ve kendinle meşgul olmanı öneririm. Düşünmek insani çürütür

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim. Sizin hayatınıza sahip oldugumda yani evli iken ve arkadaşım bir tane iken bile bende dert yanmiyordum sonucta ailemi degostiremem ama suanki halim bi ayrı. Aile yok akraba eş yok dost yok. Ben kizimla gulup ediyorum da tabii ama o okuldaykrn vs yalnizligimi dibine kadar hissediyorum hem ilk basta ona daha geniş bi aile sunamadigim içinde uzgunum. Tabii bu uzuntumu ona yansitmamaya çalışıyorum. Bakalım Allah büyük. Teşekkür ederim

Thewitcher .!.:

O zaman oylelerini kendi haline bırakın özel günler dışında beraber olmayın belki bigun hatasını anlar

Genişletmek için tıkla...

Ozel gün bile bilmezler ki ☺.. oylr yaptım bende mecburen ne yapayım kader belkide

Alimee81 .!.:

Ozel gün bile bilmezler ki ☺.. oylr yaptım bende mecburen ne yapayım kader belkide

Genişletmek için tıkla...

Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah ailem diyebileceğiniz insanlar çıkar karsiniza

maddi durumunuz müsaitse psikolojik destek alarak başlamanızı tavsiye ederim.

Thewitcher .!.:

Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah ailem diyebileceğiniz insanlar çıkar karsiniza

Genişletmek için tıkla...

Amin Allah razi olsun ❤

hadikonusalim .!.:

maddi durumunuz müsaitse psikolojik destek alarak başlamanızı tavsiye ederim.

Genişletmek için tıkla...

Bir iki gittim ama maglum cok pahali insanın Belini bukecek şekilde

Alimee81 .!.:

Öncelikle teşekkür ederim fakat yanlis anlasildim sanirim. Ben bosanmayi takan biri değilim bilakis en doğru kararimdi. Benim sorunum ve üzüldüğüm akabindeki yalniz hayatım ve bunun degismeyecegine dair umutsuzlugum. Yalnız değilim evet ama ben veya bir kadin bir insan sadece bir anne olarak mutlu olabilirmi. Hayattaki tek ihtiyacımız Olan "rol" veya mutluluk kaynagi tatmin olacagimiz duygu bu olamazki. En çok sevdigim sey anne olmuş olmak ama konumda yazdığım gibi insan evladinada ayrı üzülüyor. Bu ekstra bir yük oluyor... evladımi cok seviyorum her anne gibi Rabbim acısını eksikliğini göstermesin ama ben ona daha mutlu ve kaliteli bi hayat sunamadigim içinde cok uzgunum onu demek istiyorum. Bu arada küçükken goturmedigim Park kalmadı. Hep özel günlerini arkadaşları ile guzel şekilde kutladim arkadaşı bizde kalirdı yatiya vs. Eskiden yaşadığımız Yurtdisinda kaldı arkadasi yoksa hala irtibatlari var. Ama artık ergen ve yalnız bi hayatımız olduğunun farkında. Aileme gelince ben manen onları sileli yillar oldu kendi adima çünkü onları degistiremem dolayisi ile buna üzülüp durmak yersiz olur. Zaten insan gecmisinden ziyade gelecegine üzülürmus. Yani bugun mutlu olsam yada gelecekte mutlu olacagimi bilsem geçmişi takarmi insan.. Benim aileme kızdığim yön onların bu bencillik ve aile duygusindan yoksun olma hallerinden dolayi cocugumda yalnız bi hayat suruyor benimle birlikte diye ofkeliyim. Bu arada arkadaşlarda akraba gibi olurlar ama sonradan edinilen arkadasliklarda cok cok zor. Benim eskiden yaşadığım yerde vardi hem kucukluk arkadaşım hemde sonradan taniyip akraba gibi gördüğüm kardeş gibi gördüğüm bi arkadaş. Cocugumada bunu empoze ederdim insan arkadaslariylada akraba aile gibi olur bak biz oyleyiz diye. Ama ülke değişikliği sonra burada iki şehir değişikliği vs evden çalışmam vede tabii yapim gereği cok girisken olmamam beni ve malesef kizimida bu hayata surukledi. Allah büyük inşallah herrsey güzel ve hayırlı olur. Allah tan umut kesilmez dua etmeye çalışıyorum bende. Teşekkür ederim cevabiniz için

Genişletmek için tıkla...

Ben ufak bir evladınız varsaymistim.
Umutsuz olmayın yaşadıkça umut var bence. Hayatınıza biri girebilir belli olmaz bu işler. İnşallah da girer aşk sevgi yaşamak sizin de hakkınız.
Şu konuda üzülmeyin çağımızın sıkıntısı yalnızlık . Artık nerdeyse çoğu insan arkadaşsız . İşte mecburi iletişim oluyor çoğunda oda işte vs.
Çocukken arkadaşlık kolay kurulur büyüdüğünde kurulsa dahi o samimiyet iletişim çok olmaz. Çünkü geçmiş hafızası olmayan kişiler ortak anilarada sahip olmuyor. Onları tutan bir durum olmuyor. Ne kadar aslinda anlasabilicek kişiler olsalar da gecmis anilari olmadiğiından arkadaşlik tıkanıyor bi yerde..
Bu sizin basarız olduğunuz kuramadiğiniz bir iletişim sorunu değil yani.
Çocuğunuza gelirsek hiç kimse geleceğini bilemez garantileyemez. Başımıza gelen sıkıntıları ne kadar az yara ile atlatabildiģimiz akıllıca davranabildiğimiz önemli olan.
Yazdığınızdan yola çıkarak evladınızla empati yaparsam. Mutsuz bir ailede çocuğunu büyütmeye çalışan bir annem var, kendi başına dimdik durabilen çalışan çabalayan annem hayattan korkumu dahi alır. Kendime güvenim olur annemle gurur duyarım.
Başıma gelen aile dağılması üzücü ama şiddet ölüm sağlık sorunu yaşamadığımız için kendimi şanslı hissederim . Beni çok seven annem var hersey yolunda evimiz catimiz var derim. Bazı şeyler yolunda gitmemiş ve siz el atıp en düzgün hale sokmussunuz.
Çocuğunuz ergenlik döneminde düşündüğünün aksine davranabilir. Hatta hersey yolunda gitse bile yalnız takılmayı seçmesi çok muhtemeldi. Ya eve kapanan ya da dışarıdan eve girmeyen Asi dönemleri olabiliyor ergenlerin.
İstese kendi çevre edinebilir sizden daha rahat şekilde yaşı kaldırır.
Çok naif birisiniz bence böyle şeylere kafanızı takmayın.
Çocuğunuzu ufak sayarak alternatifler saydım size . Fakat siz yapmadığınız için değil yapiyorsaniz da ne güzeliz uzaktan kendimiz diye düşünün diyeydi.

Annelik çok çok güzel fakat bir kadın sevilmeyi sevmeyi de hakeder .mutluluğuna mutluluk katabilir. Ve evet çevre arkadaş ta mutlu olmak için gerekli fakat dediğim gibi çağımızın sorunu. Kalabalık içinde çoğu kişi yalnız.

Alimee81 .!.:

Teşekkür ederim. Sizin hayatınıza sahip oldugumda yani evli iken ve arkadaşım bir tane iken bile bende dert yanmiyordum sonucta ailemi degostiremem ama suanki halim bi ayrı. Aile yok akraba eş yok dost yok. Ben kizimla gulup ediyorum da tabii ama o okuldaykrn vs yalnizligimi dibine kadar hissediyorum hem ilk basta ona daha geniş bi aile sunamadigim içinde uzgunum. Tabii bu uzuntumu ona yansitmamaya çalışıyorum. Bakalım Allah büyük. Teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Rica ederim ❣Öyle demeyin büyük ve sıkıntılı bi ailedense onu herşeyden çok seven anneyle beraber büyür kimse 4 4 olamıyor

asosyalzade .!.:

Ben ufak bir evladınız varsaymistim.
Umutsuz olmayın yaşadıkça umut var bence. Hayatınıza biri girebilir belli olmaz bu işler. İnşallah da girer aşk sevgi yaşamak sizin de hakkınız.
Şu konuda üzülmeyin çağımızın sıkıntısı yalnızlık . Artık nerdeyse çoğu insan arkadaşsız . İşte mecburi iletişim oluyor çoğunda oda işte vs.
Çocukken arkadaşlık kolay kurulur büyüdüğünde kurulsa dahi o samimiyet iletişim çok olmaz. Çünkü geçmiş hafızası olmayan kişiler ortak anilarada sahip olmuyor. Onları tutan bir durum olmuyor. Ne kadar aslinda anlasabilicek kişiler olsalar da gecmis anilari olmadiğiından arkadaşlik tıkanıyor bi yerde..
Bu sizin basarız olduğunuz kuramadiğiniz bir iletişim sorunu değil yani.
Çocuğunuza gelirsek hiç kimse geleceğini bilemez garantileyemez. Başımıza gelen sıkıntıları ne kadar az yara ile atlatabildiģimiz akıllıca davranabildiğimiz önemli olan.
Yazdığınızdan yola çıkarak evladınızla empati yaparsam. Mutsuz bir ailede çocuğunu büyütmeye çalışan bir annem var, kendi başına dimdik durabilen çalışan çabalayan annem hayattan korkumu dahi alır. Kendime güvenim olur annemle gurur duyarım.
Başıma gelen aile dağılması üzücü ama şiddet ölüm sağlık sorunu yaşamadığımız için kendimi şanslı hissederim . Beni çok seven annem var hersey yolunda evimiz catimiz var derim. Bazı şeyler yolunda gitmemiş ve siz el atıp en düzgün hale sokmussunuz.
Çocuğunuz ergenlik döneminde düşündüğünün aksine davranabilir. Hatta hersey yolunda gitse bile yalnız takılmayı seçmesi çok muhtemeldi. Ya eve kapanan ya da dışarıdan eve girmeyen Asi dönemleri olabiliyor ergenlerin.
İstese kendi çevre edinebilir sizden daha rahat şekilde yaşı kaldırır.
Çok naif birisiniz bence böyle şeylere kafanızı takmayın.
Çocuğunuzu ufak sayarak alternatifler saydım size . Fakat siz yapmadığınız için değil yapiyorsaniz da ne güzeliz uzaktan kendimiz diye düşünün diyeydi.

Annelik çok çok güzel fakat bir kadın sevilmeyi sevmeyi de hakeder .mutluluğuna mutluluk katabilir. Ve evet çevre arkadaş ta mutlu olmak için gerekli fakat dediğim gibi çağımızın sorunu. Kalabalık içinde çoğu kişi yalnız.

Genişletmek için tıkla...

Ya o kadar güzel yazmışsınız ki. O kadar içten ve empati kurarak son derece iyi niyetle.. ne kadar teşekkür etsem az. Kendiniz gibi iyi insanlarla muhattap olun inşallah hep ❤❤❤

Asliq .!.:

Rica ederim ❣Öyle demeyin büyük ve sıkıntılı bi ailedense onu herşeyden çok seven anneyle beraber büyür kimse 4 4 olamıyor

Genişletmek için tıkla...

Cok teşekkür ederim ❤

Alimee81 .!.:

Bu dediginizde kırılacak bir sey yok zaten. Tabii ben çok zengin büyütmeyi istedim onu akraba anne baba birlikte vs ama kader kısmet. Ailede akrabada yapip one koyamıyorum. Cok idare etmeye çalıştım annemi kardeslerimi ama pskolojim kaldirmadi artik. Herkes dert anlatıp maddi manevi kullandilar ama bilerek ama istemeyerek. Bazen malesef mesafe harici alternatif birakmiyorlar insana.

Genişletmek için tıkla...

Hayatta sizi yoran insanlarla sinır elbette onemli. Mecbur kalip ipleri koparmişınızdır eminim. Onlari gecmişi boşverin sizi uzuyorsa gorüşmeyin onlarla. Ama yeni cevre edinmek adına terapi iyi gelebilir. Bir de duzenli pedagok a görürün çocugunuzu. En azından nasıl gidiyor hayati onu öğrenirsiniz. Ben cocukların düzenli olarak yilda bir en azından göturülmesinden yanayım

Alimee81 .!.:

Bir iki gittim ama maglum cok pahali insanın Belini bukecek şekilde

Genişletmek için tıkla...

maalesef çok pahalı ama ihtiyacınız var gibi görünüyor

Elbette gunumuzde temel ihtiyaç gibi bu sey bu artik tabii benim vb yada dağa kötü durumlarda şart ama dedigim gibi beni zorlayacak. Yinede gideyim desem simdiye kadar edindigim tecrubeler gereği sanki hayatımda ne degisecekki gibi bi his var. Tabii oraya kendimiz degiselim diye gidiyoruz ama bilmiyorum o değişim de gecici oldu zaten hep kisaxik günler oldu. Bi ara uzunca zaman gitmiştim terapi ye çünkü.