hayvanlara dokunamama fobimi nasıl yenebilirm?

sevalkaya

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2012
289
1
26
İstanbul
kızlar hayvanlara saygılı oluyorum ve uzaktan seviyorum.bunda bi problemim yok. ama ben kedinin basını okşamak kucagıma almak yada bi kuşu tutmak falan isytorum. arkadslarda görünce heves ediyorum. onlar ellerken severken imreniyorum. ama ben bi türlü yaklaşamıyorum.bu fobim nasıl yenebilrm. kızıma hayvan sevgsini kazandırmk istyorum. benm gbi fobisi olmasını hiç istemem. sadece evimde akvaryumda balık besleyebilyrum.kuş almak istyorum ama onu tutamıyacagım içn bakamıcamı düşünüyorum. kendimi kötüğ hissediyorum neden ben elime alıp sevemiyorum herkes yaparken. benm ne eksgm var. yada onlarda bnde olmayan ne var.nasıl basarabilrm bunu. benm gbi olupta basaranvarmı? uzaktan sevmek yetmio bna kediye köpeğe kuşa dokunmak istyorum.
 

Bende de bu fobi var ve bütün hayvanlara karşı malesef

Küçükken arkadaşlarımla oynarken, bir arkadaşım kediyi kucagıma verdi,
kedinin kemikleri elime batar batmaz, bıraktım ve bir daha hiç bir hayvana dokunamadım

Halbuki küçükken evimizde kuş, civciv, tavşan, balık besledik.
Onca hayvan arasında yine yenemedim bu korkuyu.

Yaş 32 oldu hala yenebilmiş degilim :)

Allah'tan bu konuda çocuklarım bana degil, babalarına çektiler :)
 
Son düzenleme:

bende dokunamam hatta korkarım bi kedi görünce bile kaçarım yavru kediler genelde peşinden gelir Allahm bi bağırırımm:) ben unu yenmek istemiyorum çünkü biliyorum basaraamam asırı korkuorum birazda tiksniyorum
 

benimde küçükken hatırlıyorum giitiğimz evlerde kedi besleyen oluyodu. iki kez basıma geldi ayrı ayrı kediler bunlar peşime düştüler evde :) ben attım çığlığı kaçıyorum. o gundur korktum hep. ama artık büyüdüm zarar vermeyecegını biliorum köpeğimz kedimiz tavugumuz civcicmz inek dana koyun vss. köyde herseyımz oldu ama ben dokunamıyorum uzaktan seviyorum ama bna değerse bi hoş oluyorum onlar değilde şöyle tatlı beyaz bi muhabbet kuşu alasım var cik cik evde ses olsun kızım alışsın die ama nasıl bakacam o odada uçarken ben duramam.kaçarım :))) huyumu bildgm halde yınede yenmek isytorum
 
Canim internette kedi olsun, köpek olsun vb. hayvanlarin o kadar güzel o kadar sevimli resimleri var ki
Onlara bak sıkca onlarin sevimliliklerini gördükce kanin kaynayacak seveceksin eminim oksamak isteyeceksin
Bu asama bittikten sonra hayvanat bahcesine git bol bol hayanlara bak sonra kendini alistir etrafindaki hayvanlara dokunmaya calis devami gelir zaten diye düsünüyorum canim.
 
benim gibi birilerini görmek çok güzel.. İnanın bir tek ben varım sanıyordum..
 

canım resimlere bakarım zaten çok tatlı sevimli gelirler bna hep.hayvanat bahcesine gerek yok köyde yaşadım biraz orda çok vardı her tür hayvandan ama ynede dokunamadım onlara.bunun çözümü sanırım korkumu yenip dokunarak deneyerek başarmak. ama işte sevmk isytorum dokunmak istyorum hemde çok ama o adımı bi türlü atamıyorum. gecende arkadasa gttik .kadın kuşunu kafesten saldı ben 3buck aylık kızımı oracıkta bırakıp odadan kaçmaya çalısıom ani bi refleksle :) sinr oldum kendime :) millet eline alıo sevio ben arkaya bakmadan kaçıyom sanki beni yıcek :)))
 
Kesinlikle eve bir hayvan alarak başlamalısınız korkunuzu yenmeye:)) 5 kedim var ve kuzenim aynı sizin gibiydi acaip bir korkusu vardı. Bir süre bizimle yaşamak zorunda kaldı, kapıyı basıp filan uyuyordu ve şimdi onlarla uyuyor, kucağına alıp gezdiriyor:))
 
Annem senin gibiydi ; hayvan gördüğü zaman koskoca kadın altına kaçıracak kadar aklı başından giderdi

Sonra ilk kedimizi aldık eve; Sadenaz =) bir odada kapalı kalması şartıyla izin vermişti rahmetli ama hayvan bu odada durur mu yavru da o zamanlar, kaçıp kaçıp evi dolaşırdı. Annem ondan korkardı o da annemden. Sonra yavaş yavaş birbirlerinin yanından geçmeye başladılar, baktım annem evde bir hayvanın varlığına alışıyor.

Sonra oğlum geldi; Şerafettin. Ama nasıl yaramaz, elde avuçta tutmanın imkanı yok. Bir gece şero uyurken kaçmış odadan, kendi kendine kapıları gayet rahat açabiliyordu. Sabah bir kalktım annem yan yatmış oda annemin karnına dayanmış yatıyorlar, eyvah dedim annem yolacak beni=) hemen uyandırmadan alayım derken, annem elleme yatıyor hayvan dedi ama gözleri kapalı =))

Bir yıl sonra annem bütün sokak kedilerinin annesi oldu, yaşlı,yaralı,hırçın hiç fark etmez. Kemoterapi gördüğü zamanlarda bile enfeksiyon riskine rağmen kedileri ile yatmaktan asla vazgeçmedi, 10 yıl sonra öldüğü gün tüm kedileri penceredeydi, bizimle birlikte uğurladılar annemi, cenaze evden çıkana kadar, kimse ayrılmadı pencereden, bir gece beklediler Ayla annelerini. Onlarca melek sığdırdı on yılına, çizildi,ısırıldı ama hiç vazgeçmedi, keşke daha önce deneseydim diye hayıflanırdı hep, hayvan sevemediğim yıllarda ne çok şey kaçırmışım derdi. Bizim alışma hikayemiz böyle, belki sende küçük bir cana evini açarsan ısınırsın olmaz mı
 
civcivden başla canım. en kolayı bence.
ben civcivle başladım.sonra kedi köpek.şu an dokunabiliyorum hepsine.tamamen yendim.
 
bende öyleydim.ama annem eve bi kedi aldı mecburen alıştık.çünkü ysvruydu geldiyinde daha minnacıktı gözleri açılmamıştı 2 sene baktık .tabikide alıştım artık.kedi köpek civciv filan hepsini kucağıma alırım öperim severim ama kuş kurbağa ve balığı aslaaaa elleyemem.arkadaslarım hep der kocaman kedi köpeyi seviyosun şuncacık balıgamı dokunamıyosun diyolar.ama napıyım donunamıyorum işte.evimizdebalığımız var bazıları elini daldırıp alıyolar ama biz süzgeci sokarak hayvanları çıkarıyoruz.( annemde benim gibi o kuşu kaplumbağayı filan alabiliyo aslında ama balığa elini süremiyo garibim
 
Bende çok seviyorum hayvanları ama dokununca canlarını yakacagım düşüncesi ile dokunamıyorum kendi kucağıma alamıyorum belki baskasının kontrolündeyken 15 20 sn fazlasında mümkün değil benim için canlarını yakarım düşüncesi ağırlıkta
 
İlk defa gördüğünüz bir kediye hele ki yetişkinse dokunmak imkansız ama yavru kedi sevebilirsiniz, gel pisi pisi deyin hemen geliyorlar. Ve kediler başlarının okşanmasından çok hoşlanırlar. Başını yumuşakça kaşıyın yanaklarını, çenesinin altını falan kaşıyın, okşayın bayılıyorlar. Ama 2 yudum da ekmek verin kuru sevgi olmasın lütfen Çalıştığım işyerinin önüne gelmiş bir tane yavru smokin cat :)) Ayy nasıl tatlı nasıl tatlı hemen bir kap buldum içine suyla karışık süt koydum gel pisi dedim geldi, önce başını okşadım, yumuşak ses tonuyla sevdim sonra bıraktım sütünü içti :) Artan çorbayı falan da verdik gobeeni bir güzel şişirdi ve gitti NAZAR adını da koymuştum yani (
 
Son düzenleme:
yorumlarınız çok guzel hepinze teşekkür ederim. köyde yaşarken hayvnların yanımda durmasına alışkınım.yani baya bişey katettim. yanlarından geçiyorum elimin ucuyla hafiften başlarını okşadığımı hatırlıyorum.ama o kadar. ben daha ileriye gitmk kucagıma almk istyorum.mesela minnacık yeni doğmuş kediyi bile elme alıp kaldıaramam.inş bunlarıda yenerim
 
ben de öyleydim geçen seneye kadar, dokunmayı bırak yaklaşmaktan bile korkardım sonra babam yavru bi köpek aldı, dedim fırsat bu fırsat korkumu yencem. geçen sene bütün yazım onla geçti dokundum, yıkadım, oynadım kucağıma atlardı çocuk gibiii hayvan sevgisi bambaşka gerçekten.. şimdi sokaktaki hayvaları bile okşar oldum
 

şuan yorumunuzu okuyunca acaba ben de sizn gbi olurmuyum diye düşündm ama ihtmal de veremiyorum ya. kucagıma almayı çok istyorum ama emnm ne yaparsam yapayım korkarım ynemem gbime gelio :)
 
Bende de aynı sorun var. Ama çok öncelere göre nispeten yendim sayılır. Tüm hayvanlardan korkarım bana yaklaşmaya çalışsalar hemen kaçardım. Alışmamsa üniversitede kampüste bi sürü köpek olurdu normalde bi km ötede dururum ama ünide mümkün değil bir sürü var ama kısırlaştırılmış oldukları için çok uysallardı öyle yanımdan geçip gider hiç bşey yapmazlardı zamanla alıştım yakında durmaya. Dokunmaya da kendimi zorlayarak arkadaşların kedileri var onlara dokunarak sağladım. Arkadaşn kedisi vardı evine misafir gittiğimde alışacağım dedim kediyi okşadım sonra geldi kucağıma oturdu hep yanımdaydı. Zaten apartmanın önünde kediler sürekli olur et süt muhakkak veririm onlarda var kapıda beklerler.
 
hayvanlara karşı olan korkunuzu yenmek istemeniz çok güzel, fakat eğer ki son anına kadar bakamayacak iseniz evinize bir evcil hayvan almamanızı rica ederim. evde biriki sene bakılıp sonra başka yere verilen, ya da sokağa salınan hayvanlar var ki bazıları sahiplerinden ayrıldıkları için yemek yemyor, su içmiyor bir nevi intihar ediyor. gülenleri duyar gibiyim, emin olun gerçketen var böyle şeyler.

şu olabilir, sakinliğinden emin olduğunuz bir evcili varsa bir tanıdığınızın, onunla ilgilenebilirsiniz. benim kedi çok yabanidir mesela, hiç sevdirmekten hoşlanmaz

sizin elinizden bir yudum su içtiğinde, bir lokma yediğinde alacağınız haz çok başka

bunun için konu açmanız da çok hoşuma gitti, elimde değil hayvanları sevenleri ben de seviyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…