kötü bir şey söylemiyor, zamanla verirsin takma falan diyor, imaya gerek yok direk konuşuyoruz. geçenlerde, ilk tanıştığımızda bu kilo da olsam yine beni sever miydin dedim, hayır dedi. ama şu an kilolusun diye sana sevgim azalmadı diye de belirtti... açık açık konuşuruz biz her şeyi...
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Hem anne-baba hem eş olmayı beceremedik...
- Konu Sahibi dogaa
- Başlangıç Tarihi
kötü bir şey söylemiyor, zamanla verirsin takma falan diyor, imaya gerek yok direk konuşuyoruz. geçenlerde, ilk tanıştığımızda bu kilo da olsam yine beni sever miydin dedim, hayır dedi. ama şu an kilolusun diye sana sevgim azalmadı diye de belirtti... açık açık konuşuruz biz her şeyi...
- 19 Haziran 2009
- 1.077
- 25
- 158
geçici bir süreç bu bence de. siz yine de eşinizle aranızdaki ilişkiyi tekrar canlandırmaya çalışın. haftada bir de olsa kendinize özel zaman ayırın, dışarı çıkın. gece yatmadan eşinizle ilgilenin. sohbet etmeye çalışın onunla. erkekler ilgi konusunda hassas olabiliyor, her ne kadar dile getirmeselerde eşlerinin tüm ilgisini çocuğa yöneltmesi onları rahatsız edebiliyor. bebeğiniz de çok küçük değil 9 aylık olmuş, arada sırada güvenilir birilerine bırakıp baş başa zaman geçirmeye çalışın.
kadınlar çoğu zaman bu süreçte kendilerine zaman ayıramamaktan ve bu konuda eşinin yardımcı olmadığından yakınırken sizde durum tam tersi.Eşiniz size kendinizi iyi hissedeceğiniz alanlar oluşturmanız için ben bakarım çocuğa sen yüzmeye gidebilirsin diyor. Bence bu çok hoş bi durum hem siz dinlenirsiniz hemde baba kız vakit geçirirler.
Bilemiyorum ama ablamlardan gördüğüm kadarıyla ilk zamanlar normal..
Alıştıktan sonra düzeliyor, bir yandan diyet yaparken bir yandan da çocuklar büyümüş oluyor ve birbirinize zaman ayırma fırsatınız yeniden oluşuyor..
Yapmanız gerekenleri zaten bilen birisiniz Allah başka dert vermesin diyorum..
Zira yıllarca evlat hasreti çekip uğruna tedaviler vs. ile uğraşan nice kadınlar var.. Ne mutlu size ki annelik duygusunu tatmışsınız, zamanla zorluklarını da aşmanızı dilerim
Alıştıktan sonra düzeliyor, bir yandan diyet yaparken bir yandan da çocuklar büyümüş oluyor ve birbirinize zaman ayırma fırsatınız yeniden oluşuyor..
Yapmanız gerekenleri zaten bilen birisiniz Allah başka dert vermesin diyorum..
Zira yıllarca evlat hasreti çekip uğruna tedaviler vs. ile uğraşan nice kadınlar var.. Ne mutlu size ki annelik duygusunu tatmışsınız, zamanla zorluklarını da aşmanızı dilerim
nekadar tanıdık cümleler... çok normal diyeceğim ama senin içinnormal kalmayacak bu durum düzelene kadar bunu da biliyorum. çalışmaya alışmışsın, vücudun henüz rayına girmedi, bebeğin size siz bebeğinize tam olarak alışamadınız bir de yardımcı olan olmayınca bu sonuçlar çıkıyor ortaya...
ama merak etme hepimiz yaşadık bunları, bunlar da anne olmanın bedellerinden işte bebeğin büyüdükçe siz de rahatlayacaksınız o a emin ol...
ama merak etme hepimiz yaşadık bunları, bunlar da anne olmanın bedellerinden işte bebeğin büyüdükçe siz de rahatlayacaksınız o a emin ol...
hepimiz sizinle aynı durumu yaşadık hemen hemen kızım 4 yaşına geldi hala bazı problemlerimiz devam ediyor ama o günlerdeki kadar yorgun değiliz,zamanla düzeliyor kızınızın büyüyüşünü izlemenin zevkini çıkarın eşinize ve kendinize vakit yaratmaya çalısın ben bu kadar temponun içinde işimi bırakmadım birde bu yönünü düşünün hem ev hem eş hem iş hem çocuk..bird ebakıcı sorunumuz vardı geçecek hep böyle kalmıyor bu durum zaman sadece zaman cok hızlı büyüyorlar ve o bebekliğine geri dönemiyorsunuz.
Teşekkür ederim yorumlarınız için, benimle aynı durumu yaşayanların olduğunu bilmek rahatlattı biraz, çünkü yakın çevremdeki herkes bu yaşadıklarımı sadece ben yaşıyormuşum gibi davranıyorlar, insanlarla görüşmek istememeye başladım, her gören hala kilo verememişsin, çok salmışsın, tam ev kadını olmuşsun (bu da ne demekse!) v.b sinir bozucu eleştirilerde bulunuyorlar...
Kızım 2 haftadır yürüyor, peşinden koşturuyorum bolca ama gr. veremiyorum, ilk aylarda verdiklerimle kaldım, metabolizma durdu sanki...
Eşim de şöyle, bugün eve geldi mesela 6 da, yemek hazırlamıştım, sen ye ben sonra yerim dedi (biz yemek yerken kızım durmuyor mama sandalyesinde falan, sürekli yürümek istiyor... sırayla yiyoruz..) ben de sen ye önce dedim, yedi, sonra kızımla dolaşmaya çıkıcaz dedi, aldı çıktı, ben de atıştırdım bişeyler, oturuyorum... yemeğini ye birlikte çıkalım demiyor mesela, birlikte bişeyler yapma hevesi yok hiç...
Kızım 2 haftadır yürüyor, peşinden koşturuyorum bolca ama gr. veremiyorum, ilk aylarda verdiklerimle kaldım, metabolizma durdu sanki...
Eşim de şöyle, bugün eve geldi mesela 6 da, yemek hazırlamıştım, sen ye ben sonra yerim dedi (biz yemek yerken kızım durmuyor mama sandalyesinde falan, sürekli yürümek istiyor... sırayla yiyoruz..) ben de sen ye önce dedim, yedi, sonra kızımla dolaşmaya çıkıcaz dedi, aldı çıktı, ben de atıştırdım bişeyler, oturuyorum... yemeğini ye birlikte çıkalım demiyor mesela, birlikte bişeyler yapma hevesi yok hiç...
Belki eşin senin kafanı dinleyebilmen için yapıyordur yani senin yorgun olduğun için çıkmak istemeyeceğini düşünüyordur.açık açık konuşsan ,yorgun olduğunu ama birlikte zaman geçirmek istediğini söylesen. Arkadaşım benzer şeyleri biz de yaşadık,diğer arkadaşların dediği gibi geçiyor ama ne kadar çabuk geçeceği biraz da senin elinde,bak kendinde demişsin,kıyafet alayım,saçımı düzelteyim diye.bunları biran önce yap,havalar güzel gidiyor,koy bebeğini arabasına hergün dışarı çık,hızlı tempo yürü bebek arabasıyla,kızını parka götür,oynasın kumlarda ,beraber hava alın.hem sen yürüyüş yapmış olursun,hem kızının beslenmesine,uykusuna iyi gelir hergün dışarı çıkmak,enerjisini atar. ''çok emiyor '' diyorsun,emdiği için de yemiyor,ben 9.aydan sonra gece emzirmelerini 1 e düşürmüştüm, sadece sabaha karşı 1 kere emziriyordum,ilk birkaç gece zor oluyor ama sonra alışınca hem düzenli uyumaya hem de yemeğini güzel yemeğe başlıyor,tabi bu da sana + 1 olarak yansıyor. evde pijama giyme,yine rahat kıyafetler olsun ama pijama değil,bütün gün saçını taramıyor musun,sorun değil,ama akşam eşin gelmeden önce saçını tarayıp,bir rimel,bir allık ,bir ruj sürmen 5 dk alır sadece. anlıyorum içinden gelmiyor,yoruluyorsun ama kendini zorla,eşin için,evliliğinin mutluluğu ve devamı için 5 dk nedir ki? çevrende hiç mi güvenebileceğin biri yok ? kızını haftada yada 10 günde bir 2 saatliğine bırakıp akşam yemeğine vs gidin.kilolarını takıntı haline getirme ama boşverme de,kilolu ama bakımlı ve çok hoş kadınlarda var,kaldı ki senin bu durumun kalıcı değil,yeni doğum yapmışsın. Evet annelik çok özveri istiyor ama anne olmadan önce biz birer kadındık ve eştik, hala öyleyiz,dengeleyemezsek malesef eşler bir yere kadar anlayış gösterir. Her erkek aynı değil tabi,illa aldatacak diye de birşey yok ama bizim buralarda bir laf vardır ''adamın yüzü döneceğine ,salı dönsün''derler yani senden yüz çevireceğine ,ölsün daha iyi anlamında ,çünkü bir kere yüz çevirdimi döndürmek ,o ilgiyi tekrar yakalamak zor.şuan zor bir dönemden geçiyorsunuz,evliliğinizin sınavı bu.benim gördüğüm kadarıyla eşin elinden geleni yapıyor,çocuğuna vakit ayırıyor,senin kafa dinleyebilmen için çocuğu alıp çıkıyor,''yüzmeye git,arkadaşlarınla çık,çocuğa ben bakarım''diyor, evine yardımcın da geliyor, biraz gayret canım,bi silkelen toparlan bakalım,yarın çık dışarı yeni 1-2 kıyafet al,saçına rahat kullanabileceğin bir kesim yaptır,eşin gelince hafif makyajlı ,güler yüzlü ve hoş karşıla,yemekten sonrada hep beraber bi yürüyüş teklif et,gerisi de gelir zaten. çok öpüyorum,kolay gelsin şimdiden 
Benimde 9 aylik bir kizim var...ise yeni basladim annem sagolsun o bakiyor ama zor gercekten...bende bu doneme kadar annemin desteklemedigi zamanlarda senin gibiydim...kilo meselesi sanirim cok fazla almissin...anladigim kadariyla esin aksamlari cok destek oluyor bu cok guzel...bu arada kendine vakit ayir bence ...yuzmeye git esinin dedigi gibi...ilk once kendine vakit ayir toparlan..aksamlari spor banyo biraz dinlenme derken 2 saati kendine ayirsan bile sana cok iyi gelecegini dusunuyorum...bence bu depresif durumdan cikmaya baslayinca esinlede isler duzelecek...
- 11 Ağustos 2008
- 12.254
- 1.486
- 773
canım kızın büyüdükçe düzelir,rahatlarsın.
ama senin kendini iyi hissetmen için fazla kilolarını vermen gerekiyor.
bence şuan en büyük sorunun bu.ve evden dışarı çıkmadıkça biraz zor bir durum
gündüzleri kızını da alıp yürüyüş yapabilirsin,eşinin dediği gibi yüzmeye başlayabilirsin.
evden çıkmak istemiyorsan ve durumun uygunsa koşu bandı yada bisiklet alabilirsin.
ama senin kendini iyi hissetmen için fazla kilolarını vermen gerekiyor.
bence şuan en büyük sorunun bu.ve evden dışarı çıkmadıkça biraz zor bir durum
gündüzleri kızını da alıp yürüyüş yapabilirsin,eşinin dediği gibi yüzmeye başlayabilirsin.
evden çıkmak istemiyorsan ve durumun uygunsa koşu bandı yada bisiklet alabilirsin.
dün akşam anladım ki eşimin bana karşı en ufak bir ilgisi kalmamış...
kızımızı uyuttum, üstümü başımı düzelttim, uaznmış tv izliyordu yanına uzandım sarıldım, yanağımdan öpüp kafamın üzerinden tv izlemeye devam etti...
hiçbişey söylemeden gidip yattım, ne oldu nereye gidiyorsun diye bile sormadı...
bu kadarmış demek ki...
kızımızı uyuttum, üstümü başımı düzelttim, uaznmış tv izliyordu yanına uzandım sarıldım, yanağımdan öpüp kafamın üzerinden tv izlemeye devam etti...
hiçbişey söylemeden gidip yattım, ne oldu nereye gidiyorsun diye bile sormadı...
bu kadarmış demek ki...
Belki eşin senin kafanı dinleyebilmen için yapıyordur yani senin yorgun olduğun için çıkmak istemeyeceğini düşünüyordur.açık açık konuşsan ,yorgun olduğunu ama birlikte zaman geçirmek istediğini söylesen. Arkadaşım benzer şeyleri biz de yaşadık,diğer arkadaşların dediği gibi geçiyor ama ne kadar çabuk geçeceği biraz da senin elinde,bak kendinde demişsin,kıyafet alayım,saçımı düzelteyim diye.bunları biran önce yap,havalar güzel gidiyor,koy bebeğini arabasına hergün dışarı çık,hızlı tempo yürü bebek arabasıyla,kızını parka götür,oynasın kumlarda ,beraber hava alın.hem sen yürüyüş yapmış olursun,hem kızının beslenmesine,uykusuna iyi gelir hergün dışarı çıkmak,enerjisini atar. ''çok emiyor '' diyorsun,emdiği için de yemiyor,ben 9.aydan sonra gece emzirmelerini 1 e düşürmüştüm, sadece sabaha karşı 1 kere emziriyordum,ilk birkaç gece zor oluyor ama sonra alışınca hem düzenli uyumaya hem de yemeğini güzel yemeğe başlıyor,tabi bu da sana + 1 olarak yansıyor. evde pijama giyme,yine rahat kıyafetler olsun ama pijama değil,bütün gün saçını taramıyor musun,sorun değil,ama akşam eşin gelmeden önce saçını tarayıp,bir rimel,bir allık ,bir ruj sürmen 5 dk alır sadece. anlıyorum içinden gelmiyor,yoruluyorsun ama kendini zorla,eşin için,evliliğinin mutluluğu ve devamı için 5 dk nedir ki? çevrende hiç mi güvenebileceğin biri yok ? kızını haftada yada 10 günde bir 2 saatliğine bırakıp akşam yemeğine vs gidin.kilolarını takıntı haline getirme ama boşverme de,kilolu ama bakımlı ve çok hoş kadınlarda var,kaldı ki senin bu durumun kalıcı değil,yeni doğum yapmışsın. Evet annelik çok özveri istiyor ama anne olmadan önce biz birer kadındık ve eştik, hala öyleyiz,dengeleyemezsek malesef eşler bir yere kadar anlayış gösterir. Her erkek aynı değil tabi,illa aldatacak diye de birşey yok ama bizim buralarda bir laf vardır ''adamın yüzü döneceğine ,salı dönsün''derler yani senden yüz çevireceğine ,ölsün daha iyi anlamında ,çünkü bir kere yüz çevirdimi döndürmek ,o ilgiyi tekrar yakalamak zor.şuan zor bir dönemden geçiyorsunuz,evliliğinizin sınavı bu.benim gördüğüm kadarıyla eşin elinden geleni yapıyor,çocuğuna vakit ayırıyor,senin kafa dinleyebilmen için çocuğu alıp çıkıyor,''yüzmeye git,arkadaşlarınla çık,çocuğa ben bakarım''diyor, evine yardımcın da geliyor, biraz gayret canım,bi silkelen toparlan bakalım,yarın çık dışarı yeni 1-2 kıyafet al,saçına rahat kullanabileceğin bir kesim yaptır,eşin gelince hafif makyajlı ,güler yüzlü ve hoş karşıla,yemekten sonrada hep beraber bi yürüyüş teklif et,gerisi de gelir zaten. çok öpüyorum,kolay gelsin şimdiden
teşekkür ederim yorumun için...
öncelikle kızımın yemesi ve uykusu ciddi anlamda sorunlu... doktor önerisiyle 1 ay boyunca ek gıda almadan emzirmedim, kızım tam 500 gr. verdi... şu anda da bazı dönemlerde sütüm yetmiyor, açlıktan memememem diye ağlıyor ama bayılacak noktaya bile gelse ne biberon alıyor ne de bişey yiyor... gündüz emmeleri de çok kötü, gece ne emdiyse onunla yaşıyor, zaten çok zayıf, 9 aylık ve 7800 gr. bunların hepsi stres kaynağı benim için, eşim çok büyüttüğümü düşünüyor ama 9 aylık kızımın 6 aylık kilosunun gerisinde olması bir anne olarak beni çok yıpratıyor.. çevreden, özellikle kayınvalidemden gelen, bu çocuk neden bu kadar zayıf, kendin yiyip bunu aç mı bırakıyorsun gibi densiz şakaların ve yorumların beni nasıl etkilediğini de tahmin edersiniz...
güleryüz konusunda sıkıntım yok, çünkü karakter olarak zaten çok gülen, neşeli bir insanım, kızımın yeme problemini bile geyik yaparak anlatabiliyorum, ama eşim yüzüme bakmıyor ki güldüğümü görsün... dün akşam saçlarıma fön çektim, hafif bir makyaj yaptım, düzgün giyindim, farketmedi bile, onun aşkı çoktan bitmiş ben boşa çabalıyorum galiba
Son düzenleme:
teşekkür ederim yorumun için...
öncelikle kızımın yemesi ve uykusu ciddi anlamda sorunlu... doktor önerisiyle 1 ay boyunca ek gıda almadan emzirmedim, kızım tam 500 gr. verdi... şu anda da bazı dönemlerde sütüm yetmiyor, açlıktan memememem diye ağlıyor ama bayılacak noktaya bile gelse ne biberon alıyor ne de bişey yiyor... gündüz emmeleri de çok kötü, gece ne emdiyse onunla yaşıyor, zaten çok zayıf, 9 aylık ve 7800 gr. bunların hepsi stres kaynağı benim için, eşim çok büyüttüğümü düşünüyor ama 9 aylık kızımın 6 aylık kilosunun gerisinde olması bir anne olarak beni çok yıpratıyor.. çevreden, özellikle kayınvalidemden gelen, bu çocuk neden bu kadar zayıf, kendin yiyip bunu aç mı bırakıyorsun gibi densiz şakaların ve yorumların beni nasıl etkilediğini de tahmin edersiniz...
güleryüz konusunda sıkıntım yok, çünkü karakter olarak zaten çok gülen, neşeli bir insanım, kızımın yeme problemini bile geyik yaparak anlatabiliyorum, ama eşim yüzüme bakmıyor ki güldüğümü görsün... dün akşam saçlarıma fön çektim, hafif bir makyaj yaptım, düzgün giyindim, farketmedi bile, onun aşkı çoktan bitmiş ben boşa çabalıyorum galiba
Yok canım, daha neler...Fark etmezse gözüne sok
Devam et, canını sıkma; kendini daha iyi hissedeceksin zaten merak etme...Bebişini doktora götürüyorsundur zaten, o endişenlenmiyorsa sende biraz rahatlamaya çalış. Bizim ailede de bebiş var, benim değil tabi:) o da çok zayıf ama aç kala kala yemeyi öğrendi. Doktor vitaminde verdi, şimdi daha iyi...Kayınvalideler öyledir, sen de şakaya vur; sen görürsün de ne kadar tombik bir kız olacak...Dışarıya çıkmayı ihmal etmemeni öneririm. Evde kalınca insan daha depresif oluyor, bir de tembelliğe iyice alışırsan çalışma hayatına tekrar başlayınca çok zorlanırsın. Kızlardan biri yazmıştı, yürüme bandı vs. alabilirsin. Hemde süper olur, biraz kiloyu verdiğinde kendini daha iyi hissedeceksin. Bakıcı olayına bu kadar sert bakmasan aslında, herşey daha farklı olabilir. Daha çabuk işe başlarsın, tabi şartlarını bilemiyorum. Ben mesela bebeğim olsa işi bıraksam sonra bakıcı tutsam aldığımı bakıcıya veririm.Yok canım, daha neler...Fark etmezse gözüne sok
dün gözüne soktum ama görmedi... bazen de hak veriyorum ona, aynaya baktığımda ben bile kendi görüntümden iğrenirken onun beni bu halimle beğenmesini bekleyemem...
benim babam çocuk doktoru, hastanede tüm tetkikleri yapıldı, her şey normal, iştahsız sadece, ben de öyleymişim, günlerce aç gezermişim, bana çekmiş...
yürüme bandı ben de istedim ama evde koyacak yerim yok, ev tıklım tıklım zaten, o da ayrı bir stres benim için...
çalışırken gelirim çok iyiydi, ama ben çok pimpirikli bir insanım, aklım evde kalır, çalışamam, zaten bakıcı görüntülerini falan izleyince asla dedim... eşim de çok katı bu konuda, sen işe başlarsan ben ayrılırım, kızımı kimseye bırakmam diyecek kadar katı....
bende senin durumundaydım ama annemin bi sozuyle kendime geldım oncelikle bır fıtnes dvdsi aldım bebegımıde ana kucagına oturtup hergun spor yapmaya basladım 3gun agladı mızıklandı ama sonra alıştı ki cok zor bır bebek daha sonra kendıme guvenim geldi yeni kıyafetler sac bakım inan insanın ruhuna iyi geliyor kimse için degıl kendın için yap hıc bısey yapamazsan arabaya koyup yuru hem zayıflarsın hem bebegınede ıyı gelir bide bir doktora danıs bebegının rahat uyuması ıcın
bıtkı cayı verebilir
bıtkı cayı verebilir
ben herkesten ayrı bir yorum yapayım
bende 6 buçuk yıllık evliyim ve 6 yıldır çocuk için uğraşıyoruz ama yok olmuyor
bir sürü ilaçlar vücuda fazladan yüklenen hormonlar ve aldığım kilolar
evet kilo almış olabilirsiniz ama ne mutlu evladınız var .. benim gibi yoktan yere kilo almış değilsiniz..
millet bilip bilmeden konuşur kalbin kırılmışmı ne yaşadın bilmezler..banada geçen sene biri demişti
daha 5 senelik evliyken böyle kilo alırsan bizim gibi 20 sene sonra ne olacak diye...
inşallah atlatırsınız bu dönemleri kızınıza sağlıklı hayırlı ömürler sizede mutlu huzurlu nice seneler dilerim...
bende 6 buçuk yıllık evliyim ve 6 yıldır çocuk için uğraşıyoruz ama yok olmuyor
bir sürü ilaçlar vücuda fazladan yüklenen hormonlar ve aldığım kilolar
evet kilo almış olabilirsiniz ama ne mutlu evladınız var .. benim gibi yoktan yere kilo almış değilsiniz..
millet bilip bilmeden konuşur kalbin kırılmışmı ne yaşadın bilmezler..banada geçen sene biri demişti
daha 5 senelik evliyken böyle kilo alırsan bizim gibi 20 sene sonra ne olacak diye...
inşallah atlatırsınız bu dönemleri kızınıza sağlıklı hayırlı ömürler sizede mutlu huzurlu nice seneler dilerim...
benim umutlarım tükeniyor giderek,
az önce yine gittim sarıldım, sırf benden kurtulmak için bu saatte yattı...
özele girmek istememiştim ana bunu anlatacak kimsem yok, benim hamile olduğumu öğrendiğimizden beri bir kez bile birlikte olmadı benimle..
önce hamileyim dedim, korkuyor dedim, sonra lohusalık dedim, ama yok yok yok... bir insan sırf ihtiyaçlarını karşılamak için bile olsa yaklaşmaz mı karısına? bu kadar mı soğudu benden?
reddedilmeyi kaldıramıyorum artık benim de gururum var, dayanamıyorum, maymun oldum karşısında...
az önce yine gittim sarıldım, sırf benden kurtulmak için bu saatte yattı...
özele girmek istememiştim ana bunu anlatacak kimsem yok, benim hamile olduğumu öğrendiğimizden beri bir kez bile birlikte olmadı benimle..
önce hamileyim dedim, korkuyor dedim, sonra lohusalık dedim, ama yok yok yok... bir insan sırf ihtiyaçlarını karşılamak için bile olsa yaklaşmaz mı karısına? bu kadar mı soğudu benden?
reddedilmeyi kaldıramıyorum artık benim de gururum var, dayanamıyorum, maymun oldum karşısında...
Benzer Konular
