peki çok sevinememem sevinçten deliye dönememem normal mi?
siz de yaşadınız mı böyle şeyler?
ben anne olma fikriyle bile çok seviiyordum
idrar testim pozitif çıkınca eşimle otelin terasında havalara uçtuk sevnçten deliye döndük terastaki herşeyin fotoğrafını çektik anısı olsun diye
ama sonra 6ay ay sonra olsa daha mı iyiydi diye düşünceler başladı
ben daha çok gencim
biz daha çok yeni evliyiz
hep böyle şeyler düşünüyorum
siz de yaşadınız mı böyle gelgitler?
çok üzülüyorum, o benim en büyük hayalimdi
ne kadar yanlış düşündüğünü anlamak iç.in çok isteyipte hamile kalamayan sorunları olan türlü tedavileri deneyen ve bu sitede dertleşen hemcislerinin yazılarını oku inan bana haline şükredeceksin... çok yanlış şeyler düşünüyorsun. aslında aslıl korktuğun şey eşinle aranızdaki iletişimin eskisi gibi olup olmayacağı ama şunu bilki herşey cinsellik değildir hamileyken sınırlaman olsa bile o kadar güzel bir kendnden parça büyüteeksinki o herşeye bedel olacak. çok gençsen eğer bırak çocukla beraber büyü o ikinizin. çocuğun olduktan sonrada gezip tozrsın evinde yaşrsın kocanla ilgilenirsin ikiznizden bir parça şimdi böyle düşünüpte ileride karnında olan çocuğa karşı suçluluk duygusuna kapılma
merhaba kızlar
kendimi bildim bileli anne olmak istedim
yeğenlerim doğduğu günden tibaren yanlarındaydım, baktım, yıkadım, ilgilendim
eşimin ailesinin bile yenidoğanlarının yanında hep ben vardım
ramazan boyunca dualar ettim Rabbim hayırlı bir evlat versin diye
çok şükür ki Rabbim bekletmeden korunmayı bıraktığımız ay hamile kaldım
öğrendiğimde tatildeydik
otelin terasında haber verdim eşime ve havalara uçtuk
ama çok istediğim bebeğimin aramıza katılacağı fikri beni biraz korkuttu
sürekli düşünüyorum
eşimle daha 18 aylık evliyiz
sanki onunla başbaşa kalamamışım sanki daha yapacak çok şeyimiz varmış sanki acele etmişim gibi hissediyorum
bugün doktoruma gittim; ultrasonda o küçücük noktaı görünce çok heyecanlandım
ama hala korkuyorum
eşimle iletişimimiz yen yeni oturmuştu ve evliliğin tadını çıkarmaya yeni yeni başlamıştık
kendime çok kızıyorum tüm bunları daha önce düşünmem gerekirdi düşündüm de aslında hem ben anne olmayı hep çok istedim şimdi neden böyle hissediyorum anlayamıyorum
aranızda hamile kalınca benim gibi korkanlar oldu mu?
merhaba kızlar
kendimi bildim bileli anne olmak istedim
yeğenlerim doğduğu günden tibaren yanlarındaydım, baktım, yıkadım, ilgilendim
eşimin ailesinin bile yenidoğanlarının yanında hep ben vardım
ramazan boyunca dualar ettim Rabbim hayırlı bir evlat versin diye
çok şükür ki Rabbim bekletmeden korunmayı bıraktığımız ay hamile kaldım
öğrendiğimde tatildeydik
otelin terasında haber verdim eşime ve havalara uçtuk
ama çok istediğim bebeğimin aramıza katılacağı fikri beni biraz korkuttu
sürekli düşünüyorum
eşimle daha 18 aylık evliyiz
sanki onunla başbaşa kalamamışım sanki daha yapacak çok şeyimiz varmış sanki acele etmişim gibi hissediyorum
bugün doktoruma gittim; ultrasonda o küçücük noktaı görünce çok heyecanlandım
ama hala korkuyorum
eşimle iletişimimiz yen yeni oturmuştu ve evliliğin tadını çıkarmaya yeni yeni başlamıştık
kendime çok kızıyorum tüm bunları daha önce düşünmem gerekirdi düşündüm de aslında hem ben anne olmayı hep çok istedim şimdi neden böyle hissediyorum anlayamıyorum
aranızda hamile kalınca benim gibi korkanlar oldu mu?
son adet trihime göre 1,5 aylık hamile olmalıyım ama üstüne gördüysem daha fazla
karnımda belli belirsiz bir şişkinlik oluştu 1 hafta içinde, o kadar hyecanlandım ki
geceleri eşime sarılınca düünüyorum bazen biz çok gezen çok aşık çok çocuk gibi bir çiftiz şimdi bbişimiz de bizimle beraber büyüyecek biz de onunla beraber
inşallah uyumlu bir bebiş olur
sanırım bir de sorumluluk korkusu var
hala yoğurt mayalamayı bilmiyorum evimin düzenini yeni oturtmaya başlamıştım bebiş gelene kadar öğrenecek çook şyim var ama daha iyi hissediyorum ilk zamanlara nazaran
yarın kalp atıını duyacağız nşallah :)
gözün aydın canım allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin.. korkmamız o kadar normal ki.. bak ben muhtemelen senden yaşça epey büyük, bebek hasretiyle uzun yıllar geçirmiş bir kadınım. tüp bebek dahil denemediğim yol, gitmediğim doktor, içmediğim ot kalmadı, 6 yıllık evliyim 2 yıla yakın doktorlarda uğraştım 11-12 kez narkoz aldım, operasyon geçirdim neyse ki rabbim nasip etti ne doktor ne tedavi evladım kendiliğinden geldi :)) beş aylık hamileyim.. ve düşünebiliyor musun hamile kalınca bu kadar uğraşan bu kadar isteyen ben bile korktum.. nasıl bakıcam ne yapıcam sanki evime bebek değil uzaylı gelecek :)))) üstelik bana yardımcı olabilecek annem yada kayınvalidem de yok hayatta.. amerikalı çok ünlü bir terapiste çok zengin bir kadın gitmiş, çok korkuyorum doktor demiş anne olmayı ansıl öğrenicem? doktor korkma demiş kucağına aldığında 10 dakika içinde o sana anne olmayı öğretecek.. sen de korkma bu bizim yaradılışımızda var bizler zaten anne olmaya programlı olarak geliyoruz bu dünyaya, korktuğumuz hata yapmak ona zarar vermek olabilir sadece ama kim hatasız ki sanki annelerimiz bizi büyütürken hiç hata yapmadılar mı noldu bak sapasağlam hayattayız işte..
yoğurt mayalamaya gelince makinesi var ben aldım hem ucuz hem de üsütnde yazıyor nasıl yapılacağı :)))))
son adet trihime göre 1,5 aylık hamile olmalıyım ama üstüne gördüysem daha fazla
karnımda belli belirsiz bir şişkinlik oluştu 1 hafta içinde, o kadar hyecanlandım ki
geceleri eşime sarılınca düünüyorum bazen biz çok gezen çok aşık çok çocuk gibi bir çiftiz şimdi bbişimiz de bizimle beraber büyüyecek biz de onunla beraber
inşallah uyumlu bir bebiş olur
sanırım bir de sorumluluk korkusu var
hala yoğurt mayalamayı bilmiyorum evimin düzenini yeni oturtmaya başlamıştım bebiş gelene kadar öğrenecek çook şyim var ama daha iyi hissediyorum ilk zamanlara nazaran
yarın kalp atıını duyacağız nşallah :)
merhaba kızlar
kendimi bildim bileli anne olmak istedim
yeğenlerim doğduğu günden tibaren yanlarındaydım, baktım, yıkadım, ilgilendim
eşimin ailesinin bile yenidoğanlarının yanında hep ben vardım
ramazan boyunca dualar ettim Rabbim hayırlı bir evlat versin diye
çok şükür ki Rabbim bekletmeden korunmayı bıraktığımız ay hamile kaldım
öğrendiğimde tatildeydik
otelin terasında haber verdim eşime ve havalara uçtuk
ama çok istediğim bebeğimin aramıza katılacağı fikri beni biraz korkuttu
sürekli düşünüyorum
eşimle daha 18 aylık evliyiz
sanki onunla başbaşa kalamamışım sanki daha yapacak çok şeyimiz varmış sanki acele etmişim gibi hissediyorum
bugün doktoruma gittim; ultrasonda o küçücük noktaı görünce çok heyecanlandım
ama hala korkuyorum
eşimle iletişimimiz yen yeni oturmuştu ve evliliğin tadını çıkarmaya yeni yeni başlamıştık
kendime çok kızıyorum tüm bunları daha önce düşünmem gerekirdi düşündüm de aslında hem ben anne olmayı hep çok istedim şimdi neden böyle hissediyorum anlayamıyorum
aranızda hamile kalınca benim gibi korkanlar oldu mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?