Merhaba arkadaşlar artık birine anlatmasam catlayacaktim. Ben 3yil once evlenip esimin memlektine yerleştim.Evlenirken eşim memleketinde uzmanlik okuyorsu bu yıl bitirdi. Ben hep bitirince baska yere tayinimiz çıkar diye bekledim ama beklediğim gibi olmadı. Simdi diyeceksiniz evlenmeden konusmadiniz mi inanın hep bi bakarız lafı vardi. Eşimin 5tane ablasi var kendisi tek erkek. Öyle bi yetistirmisler ki biz ne yapacak olsak sürekli ablasina annesine babasina söylüyor güya fikir alıyor ama biz tek basimiza karar vermiyoruz. Bi dolap mi alacaz babasiyla gidiyoruz mesela. Kaynanamda lafta iyilik perisi ama öyle fena ki..Beni benimsemedi oğlunada laf altından benim yaptıklarımı söylüyor ama sorsaniz melek. Esim ailesine laf ettirmez beni nadir haklı bulur onlar yaşlı onlarda söyle böyle derken hep haklilar.Esime durumumuzu anlatıyorum abartıyorsun deyip geçiyor.9aylik bi kizim var onunla tüm gün evdeyim artik yapamiyorum bu sehir boğuyor beni. Sanki fazlalik gibiyim.Esim hayatının bi kosesine kendi düzenini bozmadan bizi almis gibi. Benim kimsem yok bu şehirde artık aileme özlemim her geçen gün artıyor.